Isa Na Lang Ka Adlaw

Sang pila ka tuig, ang akon mga abyan may gwapo nga bata nga si Brigham. Sang nabata si Brigham, nadiskobre nga may pinasahi siya nga balatian nga ginatawag nga Hunter syndrome, masubo nga buot silingon malip-ot lang siya mabuhi. Isa ka adlaw samtang nagbisita si Brigham kag ang iya pamilya sa templo, nakamitlang siya sang tinaga; duha ka beses niya ginhambal, “Isa na lang ka adlaw.” Pagkabuwas, nagtaliwan si Brigham.

Makapila na ako magbisita sa lulubngan ni Brigham, kag kada pagbisita, pinsaron ko ang tinaga nga “isa na lang ka adlaw.” Ginapinsar ko kon paano ayhan maepektohan ang akon kabuhi kon nabal-an ko nga isa na lang ka adlaw ako mabuhi. Paano ko ayhan kabigon ang akon asawa, mga bata, kag mga iban? Magpakabuot bala ako ukon mas mangin pasensyoso? Halongan ko bala ang akon lawas? Ano ka hugot ako ayhan magpangamuyo kag magbasa sang balaan nga kasulatan? Para sa akon, tanan kita magaagi sa tinion nga anggid sa “isa na lang ka adlaw”—kon sa diin ma-realize naton nga kinahanglan naton gamiton ang oras sing maayo.

Sa Daan nga Katipan mabasa ang kuwento ni Hezekia, ang hari sang Judah. Ginpahayag ni Propeta Isaias kay Hezekia nga dali na lang si Hezekia mapatay. Sang nabatian niya ang ginhambal sang propeta, nagsugod si Hezekia nga magpangamuyo, magpakiluoy, kag magtangis. Sang amo nga tion, gindugangan sang Diyos ang iya kabuhi sang 15 anyos. (Tan-aw sa Isaias 38:1–5.)

Kon hambalon kita tani nga malip-ot na lang ang aton kabuhi, seguro kita man magpakiluoy sang dugang pa nga mga adlaw para himuon ang wala pa naton nahimo ukon bag-ohon ang mga sala nga nahimo naton.

Bisan ano ka dugay ukon malip-ot ang panahon nga ginahatag sang maalam nga Ginoo sa aton, sigurado ini: kita tanan may “subong nga adlaw” para mangabuhi, kag ang sekreto para magdaug amo nga mangin handa kita nga magsakripisyo.

Siling sang Ginuo, “Lantawa, ini nga panahon ginahingalan nga subong nga adlaw tubtub sa pagkari sang Anak sang Tawo, gani isa ini ka adlaw sang sakripisyo” (D&C 64:23; gindugangan sang patanda).

Ang tinaga nga sakripisyo naghalin sa Latin nga mga tinaga nga sacer, buot silingon “balaan,” kag facere, buot silingon “himoon,”—o sa iban nga tinaga, ipakabalaan ang isa ka butang, o ipataha.

“Ang pagsakripsyo nagapaabot sang mga bugay sang langit” (“Praise to the Man,” Hymns, no. 27).

Paano makabendisyon ang pagsakripisyo kag makahatag sang pulos sa inadlaw-adlaw naton?

Una, ang personal nga sakripisiyo nagapabaskog sa aton kag ginapamahal ang mga butang nga aton ginsakripisyohan.

Sang pila ka tuig, sang Dominggo sang pagpuasa, isa ka tigulang nga babayi nakadto sa atubangan para magpaambit sang iya pamatuod. Taga-Iquitos siya, isa ka banwa sa Peruhanon nga Amazon. Ginhambalan niya kami nga sugod sang iya pagtugmaw, pirme siya naghandum nga batonon ang mga ordinansa sa templo sa Lima, Peru. Nagbayad siya sang ikapulo niya kag nagsupot sang iya diutay nga sweldo sing madamo nga tuig.

Ginsaysay niya ang iya kasadya sang nakasulod siya sa templo kag nakabaton sang mga balaan nga ordinansa. Siling niya, “Subong nga adlaw, masiling ko na nga handa na ako magpasar sa belo suno sa Diyos. Ako ang pinakamalipay nga babayi sa kalibutan; nagsupot-supot ako sang kwarta, wala kamo kabalo kon ano ka dugay, para magbisita sa templo, kag pagkatapos pito ka adlaw sa suba kag 18 ka oras sa cebro, sa ulihi nagabot ako sa balay sang Ginuo. Sang manuglakat na ako halin sa sina nga balaan nga lugar, siling ko sa akon kaugalingon, pagkatapos sang tanan nga sakripisyo ko para magkari diri sa templo, indi gid ako magpabuyan-buyan sang mga kasugtanan ko; kay kanugon man. Isa ini ka dako nga obligasyon!”

Natun-an ko sa sini nga mabuot nga sister nga ang personal nga sakripisyo isa ka mahal nga gahum nga nagatulud sa aton mga desisyon kag mga handum. Ang personal nga sakripisyo nagatulod sa aton mga buhat, mga obligasyon kag kasugtanan, kag nagahatag sang kahulugan sa mga balaan nga butang.

Ikaduha, ang pagsakripisyo naton para sa mga iban, kag ang pagsakripisyo nila para sa aton, nagabunga sang mga bugay para sa aton tanan.

Sang estudyante pa ako sa dental school, indi gid maayo ang lokal nga ekonomiya. Adlaw-adlaw nagnubo ang pulos sang kwarta.

Nadumduman ko ang tuig sang magpa-enrol pa lang ako sa mga pangdentista nga klase, kinahanglan ko anay ang tanan nga pang-dentista nga gamit antis ako pwede magpa-enrol sa sina nga semestre. Ang akon mga ginikanan nagsupot sang nagakaigo nga kwarta. Pero isa ka gab-i may natabo nga grabi gid. Naglakat kami para magbakal sang mga gamit, pero natun-an namon nga kaigo lang ang amon ginsupot para magbakal sang pang-dentista nga gunting lang—wa’ay iban pa nga gamit. Nagpauli kami nga wa’ay ginadala kag mabug-at ang tagipusoon namon kay abi namon nga madula-an ako sang isa ka semestre sang kolehiyo. Pero gulpi naghambal si mama ko, “Taylor, upod ka sa akon; malagaw ta.”

Nakadto kami sa sentro sang syudad sa may nagabaligya kag nagabakal sang alahas. Sang nagabot kami sa isa ka tyendahan, ginkuha ni mama ko sa iya bolsa ang isa ka magagmay nga bag nga nagaunod sang manami nga bulawan nga pulseras. Ang pulseras may kinurit nga mga tinaga, “Para sa akon pinalangga nga anak nga babayi, halin sa imo Amay.” Isa ina ka pulseras nga ginhatag sang akon lolo sa iya sang birthday niya. Tapos, nasaksihan ko nga ginbaligya niya.

Sang nabaton niya ang bayad, ginhambalan niya ako, “Kon isa lang ka butang ang nabal-an ko, amo nga mangin dentista ikaw. Lakat ka kag baklon ang mga gamit nga kinahanglan mo.” Ti, mapinsar ninyo kon ano nga klase sang estudyante ako sugod sang amo to nga tion? Naghandum ako nga mangin sagad kag taposon ang akon pagtuon sing madasig kay nabal-an ko ang dako nga sakripisyo niya.

Natun-an ko didto nga ang pagsakripisyo sang aton mga pinalangga makapabag-o sa aton parehas sa bugnaw nga tubig sa desierto. Amo sina nga pagsakripisyo nagahatag sang pagla-um kag pagpaisog.

Ikatlo, ang bisan ano nga sakripisyo nga himuon naton gamay lang kompara sa sakripisyo sang Anak sang Diyos.

Ano gani ang pulos sang isa ka mahal nga pulseras kompara sa sakripisyo sang Anak sang Diyos mismo? Paano naton ayhan mataha ina nga wala’y katapusan nga halad? Adlaw-adlaw mahimo naton nga dumdumon nga may ara kita isa na lang ka adlaw para mabuhi kag mangin matutom. Gintudlo ni Amulek nga: “Huo, buot ko nga magpalapit kamo kag indi na magpatig-a sang inyo mga tagipusoon; kay tan-awa, karon amo ang tion kag ang adlaw sang inyo kaluwasan; kag gani, kon maghinulsol kamo kag indi magpatig-a sang inyo tagipusoon, sa gilayon ang dako nga plano sang pagtubos ipaabot sa inyo” (Alma 34:31). Bali kon ihalad naton sa Ginuo ang isa ka nagapaubos nga tagipusoon kag mahinulosolon nga kalag, sa gilayon ang mga bugay sang dako nga plano sang kalipayan magabot sa aton kabuhi.

Posible ang plano sang pagtubos tungod sa sakripisyo ni Hesu Cristo. Ginpaathag niya ang iya sakripisyo: “Kon sa diin ang amo nga pag-antos nagpakurog sa akon bangod sa kasakit, bisan pa nga Dios, nga pinakagamhanan sa tanan, kag nagwa ang dugo halin sa tagsa ka buho-buho sang panit, kag nag-antos sa lawas pati espiritu—kag luyag kuntani nga indi ko na pag-imnon pa ang mapait nga ilimnan, kag mag-isol” (D&C 19:18).

Kag tungod sa sini nga sakripisyo, pagkatapos sang proseso sang tuod-tuod nga paghinulsol, mabatyagan naton ang pagpamag-an sang aton mabug-at nga mga sala kag kalapasan. Kon sa bagay, ang kulpa, kahuya, sakit, kasubo, kag pagdumot sa aton kaugalingon mabuslan sang matin-aw nga konsensiya, kalipay, kasadya, kag pagla-um.

Kag amo man, samtang ginataha naton kag ginapasalamatan ang Iya sakripisyo, makabaton kita sang dako nga handum nga mangin mas maayo nga bata sang Diyos, likawan ang kasal-anan, kag mas tumanon ang mga kasugtanan naton.

Tapos, pareho kay Enos sang napatawad ang iya mga sala, mabatyagan man naton ang handum nga magsakripisyo kag ipagbato ang kaayohan sang aton mga brother kag sister (tan-aw sa Enos 1:9). Kag mas mangin handa kita sa kada “isa na lang ka adlaw” nga sundon ang imbitasyon ni President Howard W. Hunter: “Untata ang pagaway. Magtamyaw sa pinabay-an nga abyan. Buslan ang pagduhaduha sang pagsalig. … Magsabat sing malolo. Paisoga ang mga batan-on. Ipakita nga matutom kamo paagi sa buhat kag pulong. Tumana ang inyo promisa. Lipata ang aligotgot. Patawara ang kaaway. Mangayo pasensya. Intyendeha ang mga tawo. Pinsara kon ano ang ginapangayo niyo sa iban. Unahon niyo ang mga iban. Magpakabuot. Magmalolo. Magkadlaw. Magpasalamat. Abi-abihon ang indi mo kilala. Palipaya ang isa ka bata. … I-mitlang ang imo paghigugma tapos i-mitlang liwat” (Teachings of Presidents of the Church: Howard W. Hunter [2015], 32; halin sa “What We Think Christmas Is,” McCall’s, Dec. 1959, 82–83).

Kabay pa nga adlaw-adlaw naton mabatyagan ina nga handum kag kusog halin sa personal nga pagsakripisyo kag ang pagsakripisyo naton para sa mga iban kag ang ila pagsakripisyo para sa aton. Kag kabay pa nga sa pinasahi nga pamaagi, maagum naton ang kalinong kag kasadya nga ginatanyag sang Bugtong nga Anak sa aton; huo, ina nga kalinong nga ginamono kon basahon naton nga si Adam nahulog agud mabuhi ang mga tawo, kag ang mga tawo nagakabuhi—ikaw nagakabuhi—agod makaangkon ikaw sang kasadya (tan-aw sa 2 Nephi 2:25). Ina nga kasadya matuod gid nga kasadya kag mabaton lang naton paagi sa sakripisyo kag Pagbayad-sala sang Manluluwas nga si Hesu Cristo.

Ginapangamuyo ko nga pagasundon naton Siya, patihon Siya, higugmaon Siya, kag mabatyagan naton ang pagpalangga nga ginpakita sang Iya sakripisyo kada beses nga may kahigayunan kita nga mabuhi nga isa pa ka adlaw. Sa ngalan ni Hesu Cristo, amen.