ប្រុងប្រៀបទៅជួបព្រះ
ការបន្តការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះបានចាត់តាំងនៅក្នុងសេចក្តីសុចរិត សាមគ្គីភាព និងសមភាពនឹងរៀបចំយើងទៅជួបព្រះ ។
អ៊ីលីស្សា អ័រ ស្នូ និយាយអំពីការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ( ដែលគាត់បានចូលរួម ) ដោយថ្លែងថា ៖ « ពិធីឧទ្ធិសឆ្លងអាចត្រូវបានហាត់សម ប៉ុន្តែគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចពិពណ៌នាអំពីការបង្ហាញពីសួគ៌ានៅថ្ងៃដ៏គួរឲ្យចងចាំនោះទេ ។ ពួកទេវតាបានបង្ហាញព្រះកាយដល់មនុស្សមួយចំនួន ខណៈដែលការទទួលអារម្មណ៍ពីវត្តមានរបស់ព្រះត្រូវបានដឹងដល់អស់អ្នកដែលចូលរួម ហើយដួងចិត្តនៃបុគ្គលម្នាក់ៗពោរពេញដោយអំណរដែលពុំអាចថ្លែងបញ្ជាក់បាន និងដោយសិរីល្អ » ។១
ការបង្ហាញរបស់ព្រះដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ គឺជាគ្រឹះឆ្ពោះទៅកាន់គោលបំណងនៃការស្តារសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើងវិញ ដើម្បីនាំមកនូវសេចក្តីសង្គ្រោះ និងការលើកតម្កើងនៃបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។២ នៅពេលយើងប្រុងប្រៀបទៅជួបព្រះ នោះយើងអាចដឹងនូវការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងដែលព្រះបានចាត់តាំង តាមរយៈការរំឭកឡើងវិញអំពីកូនសោពិសិដ្ឋដែលបានស្តារឡើងវិញនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ។
នៅក្នុងការអធិស្ឋានឧទ្ទិសឆ្លង ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទូលអង្វរដោយរាបទាបដល់ព្រះអម្ចាស់ « សូមទទួលដំណាក់នេះ …ដែលទ្រង់បានបញ្ជាឲ្យទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាសង់ » ។៣
មួយសប្ដាហ៍ក្រោយមក នៅថ្ងៃអាទិត្យបុណ្យអ៊ីស្ទើរ ព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញព្រះកាយនៅក្នុងការនិមិត្តដ៏រុងរឿងមួយ ហើយបានទទួលយកព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។ ការណ៍នេះបានកើតឡើងនៅថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៦ វាស្ទើរតែជិត ១៨២ ឆ្នាំមកហើយ ចាប់តាំងពីថ្ងៃអាទិត្យបុណ្យអ៊ីស្ទើរនោះ ។ វាក៏ជារដូវកាលបុណ្យរំលងផងដែរ—គឺជាគ្រាដ៏កម្រមួយដែលបុណ្យអ៊ីស្ទើរ និងបុណ្យរំលងត្រួតលើគ្នា ។ បន្ទាប់ពីការនិមិត្តចប់ ព្យាការីបុរាណបីរូប ម៉ូសេ, អេលីយ៉ាស និងអេលីយ៉ា បានបង្ហាញខ្លួន ហើយប្រគល់កូនសោដ៏ចាំបាច់ ដើម្បីសម្រេចព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់សាសនាចក្រ ដែលបានស្តារឡើងវិញរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ គោលបំណងនោះគឺសាមញ្ញ ប៉ុន្តែត្រូវបានបង្ហាញដោយក្បោះក្បាយថា ជាការប្រមូលផ្តុំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ការផ្សារភ្ជាប់ពួកគេជាក្រុមគ្រួសារ និងការរៀបចំពិភពលោកសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។៤
ការបង្ហាញខ្លួនទាំងអេលីយ៉ា និង ម៉ូសេគឺជា « ព្រឹត្តិការណ៍ស្របគ្នា…[ ជាមួយនឹង ] ‹ ប្រពៃណីរបស់ពួកយូដា យោងតាមអ្វីដែលម៉ូសេ និងអេលីយ៉ានឹងមកដល់ទាំងអស់គ្នានៅ ‹ គ្រាចុងបញ្ចប់ › » ។៥ នៅក្នុងគោលលទ្ធិរបស់យើង ការបង្ហាញខ្លួននេះ បានសម្រេចនូវគ្រឹះនៃការស្តារឡើងវិញនៃកូនសោពិសេសៗ « ដែលបានប្រទានឲ្យ… សម្រាប់ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ និងសម្រាប់ពេលចុងក្រោយបង្អស់ ដែលជាគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ » ។៦
ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ទាំងទីតាំង និងទំហំ គឺមានទំនាក់ទំនងមិនច្បាស់លាស់ ។ ប៉ុន្តែក្នុងន័យដ៏សំខាន់របស់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះចំពោះមនុស្សលោក វាគឺជា ឥទ្ធិពលអស់កល្បជានិច្ច ។ ពួកព្យាការីបុរាណបានស្តារកូនសោបព្វជិតភាពសម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះអស់កល្បនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ។ នេះជាលទ្ធផលដែលធ្វើឲ្យពួកសមាជិកស្មោះត្រង់មានអំណរដ៏លើសលុប ។
កូនសោទាំងនេះផ្តល់ « ព្រះចេស្ដាមកពីស្ថានលើ » ៧ សម្រាប់ការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះបានចាត់មក ដែលតាំងពីមុនរហូតដល់ពេលឥឡូវនេះបង្កើតជាគោលបំណងចម្បងនៃសាសនាចក្រ ។៨ នៅថ្ងៃបុណ្យអ៊ីស្ទើរដ៏អស្ចារ្យក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ នោះកូនសោបីត្រូវបានស្តារឡើងវិញ ៖
ទីមួយ ម៉ូសេបានបង្ហាញកាយ ហើយប្រគល់កូនសោទាំងឡាយនៃការប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីទិសទាំងបួននៃផែនដី គឺជាកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។៩
ទីពីរ អេលីយ៉ាសបានបង្ហាញកាយ ហើយប្រគល់កូនសោគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អរបស់លោកអ័ប្រាហាំ ដែលរួមមានទាំងការស្តារឡើងវិញនូវសេចក្តីសញ្ញានៃអ័ប្រាហាំ ។១០ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា គោលបំណងនៃកូនសោនៃសេចក្តីសញ្ញាគឺដើម្បីរៀបចំសមាជិកសម្រាប់នគរព្រះ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « យើងស្គាល់ខ្លួនយើង ហើយ [ យើងដឹង ] អំពីអ្វីដែលព្រះរំពឹងចង់បានពីយើង » ។១១
ទីបីអេលីយ៉ាបានបង្ហាញកាយ ហើយប្រគល់កូនសោនៃការផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ គឺជាកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលអនុញ្ញាតឲ្យសេចក្តីសង្គ្រោះមានដល់មនុស្សនៅរស់ និងមរណជន ។១២
នៅក្រោមការណែនាំមកពីគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ នោះមានក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិចំនួនបីនៅទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រដែលមើលខុសត្រូវលើការទទួលខុសត្រូវទាំងបីនេះ ដែលព្រះបានចាត់តាំងដោយផ្អែកលើកូនសោដែលបានស្តារឡើងវិញនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ។ ក្រុមប្រឹក្សាទាំងនោះគឺ ក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិបព្វជិតភាព និងក្រុមគ្រួសារ និងក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ ។
តើយើងកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីបំពេញការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះបានចាត់តាំងទាំងនេះ ?
ទីមួយ ទាក់ទងនឹងការស្តារឡើងវិញរបស់ម៉ូសេនូវកូនសោនៃការប្រមូលផ្តុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែល សព្វថ្ងៃនេះ មានអ្នកផ្សព្វផ្សាយស្ទើរតែជិត ៧០០០០ នាក់ដែលកំពុងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់នៅទូទាំងផែនដី ដើម្បីប្រមូលពួកដែលទ្រង់រើសតាំង ។ នេះគឺជាបទបញ្ញត្តិនៃការបំពេញកិច្ចការដ៏មហិមា និងអស្ចារ្យដែលនីហ្វៃបានព្យាករទាំងក្នុងចំណោមពួកសាសន៍ដទៃ និងវង្សអ៊ីស្រាអែល ។ នីហ្វៃបានឃើញជំនាន់របស់យើង ពេលដែលពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះនឹងមានពាសពេញផ្ទៃផែនដីទាំងអស់ ប៉ុន្តែពួកគេមានចំនួនតិចដោយសារតែអំពើទុច្ចរិត ។ ប៉ុន្តែ លោកបានព្យាករថា ពួកគេនឹង « ប្រដាប់អាវុធដោយសេចក្ដីសុចរិត និងដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះ ដោយសិរីល្អដ៏អស្ចារ្យ » ។១៣ នៅពេលបានពិចារណាអំពីប្រវត្តិខ្លីៗនៃសាសនាចក្រដែលបានស្តារឡើងវិញ នោះកិច្ចខិតខំរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគឺជារឿងដ៏សំខាន់បំផុត ។ យើងកំពុងឃើញអំពីការបំពេញតាមការព្យាករនៃការនិមិត្តរបស់នីហ្វៃ ។ ទោះបីជាចំនួនយើងតិចក្តី យើងនឹងបន្តកិច្ចខិតខំរបស់យើង និងឈោងទៅរកអស់អ្នកដែលនឹងឆ្លើយតបចំពោះសារលិខិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ទីពីរ អេលីយ៉ាបានបង្ហាញកាយ ហើយបានប្រគល់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អរបស់លោកអ័ប្រាហាំដោយប្រាប់ថា នៅក្នុងយើង និងពូជរបស់យើង នោះអស់ទាំងតំណមនុស្សបន្ទាប់ពីយើងមកនឹងបានពរ ។ នៅក្នុងសន្និសីទនេះ ការណែនាំដ៏សំខាន់ត្រូវបានបង្ហាញដើម្បីជួយធ្វើឲ្យពួកបរិសុទ្ធបានល្អឥតខ្ចោះ និងរៀបចំពួកគេសម្រាប់នគរព្រះ ។១៤ ការប្រកាសនៅក្នុងសម័យប្រជុំបព្វជិតភាពជាមួយនឹងការគោរពដល់កូរ៉ុមពួកអែលឌើរ និងសង្ឃជាន់ខ្ពស់នឹងរៀបចំអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ។ ការបង្រៀនតាមផ្ទះ និងការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខ ឥឡូវនេះគឺ « ការបម្រើ » ដូចដែលបានបង្រៀនយ៉ាងស្ទាត់នៅក្នុងសម័យប្រជុំនេះ នឹងរៀបចំពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឲ្យជួបនឹងព្រះ ។
ទីបី អេលីយ៉ាបានប្រគល់កូនសោនៃការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ សម្រាប់ពួកយើងដែលរស់នៅក្នុងគ្រានេះ ការកើនឡើងនៃកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិគឺអស្ចារ្យណាស់ ។ ល្បឿននេះនឹងបន្ត ហើយលឿនឆ្ពោះទៅមុខរហូតដល់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ក្រែងលោផែនដីទាំងមូល « នឹងត្រូវកម្ទេចចោលសូន្យឈឹងក្នុងកាលទ្រង់យាងមក » ។១៥
កិច្ចការពង្សប្រវត្តិបានរីកចម្រើនយ៉ាងគំហុកនៅក្នុងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំចុងក្រោយនេះដោយសារបច្ចេកវិទ្យាដែលស្ថានសួគ៌បានប្រទានពរមក ។ យើងនឹងមិនទទួលខុសត្រូវដើម្បីបំពេញចិត្តដល់ការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះបានចាត់តាំងនេះ ហើយរំពឹងថា មាននរណាម្នាក់ ឬសាច់ញាតិមួយចំនួនផ្សេងទៀតនឹងធ្វើកិច្ចការនេះឡើយ ។ ខ្ញុំសូមចែកចាយប្រសាសន៍ត្រង់ៗរបស់ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វិលឌីង ស្ម៊ីធ ដូច្នេះ ៖ « គ្មាននរណម្នាក់ត្រូវបានលើកលែងពីកាតព្វកិច្ចដ៏មហិមានេះបានឡើយ ។ កិច្ចការនេះតម្រូវឲ្យធ្វើទាំងពួកសាវក និងពួកបងប្អូនប្រុស [ ស្រី ] ដ៏រាបទាបបំផុត ។ ទីកន្លែង ឬភាពខុសប្លែកគ្នា ឬការបម្រើយូរយារនៅក្នុងសាសនាចក្រ…នឹងពុំធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទទួលអារម្មណ៍ព្រងើយកន្តើយចំពោះសេចក្តីសង្គ្រោះនៃមរណជនរបស់បុគ្គលនោះឡើយ » ។១៦
ឥឡូវនេះយើងមានព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅទូទាំងពិភពលោក ហើយមានធនធាននៃមូលនិធិជំនួយសម្រាប់ការធ្វើដំណើរទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធដើម្បីជួយដល់អស់អ្នកដែលខ្វះខាតដែលនៅឆ្ងាយពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ក្នុងនាមជាបុគ្គលម្នាក់ យើងក៏នឹងធ្វើការវាយតម្លៃកិច្ចខិតខំរបស់យើងក្នុងការបន្តធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា កិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ និងការប្រុងប្រៀបទៅជួបព្រះ ។
សេចក្តីសុចរិត សាមគ្គីភាព និងសមភាពនៅចំពោះព្រះភក្ត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ផ្តល់គ្រឹះសម្រាប់ការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនេះ
ទាក់ទងនឹងសេចក្តីសុចរិត ជីវិតនេះគឺជាពេលវេលាសម្រាប់ឲ្យពួកយើងទាំងអស់គ្នាប្រុងប្រៀបខ្លួនទៅជួបនឹងព្រះ ។១៧ ព្រះគម្ពីរមរមនផ្តល់គំរូជាច្រើនអំពីលទ្ធផលនៃសោកដនាកម្មនៅពេលបុគ្គលម្នាក់ៗ ឬក្រុមនានាដែលមិនគោរពតាមបទបញ្ញត្តិព្រះ ។១៨
អំឡុងពេលនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ បញ្ហា និងកង្វល់ខាងលោកិយបានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងពីមួយទៅមួយទៀត—ពីអ្វីដែលគ្មានតម្លៃ និងពុំសំខាន់បន្តឆ្ពោះទៅរកភាពអសីលធម៌ធ្ងន់ធ្ងរ ។ វាត្រូវបានគេកោតសរសើរថា ភាពអសីលធម៌ដែលគ្មានការអនុញ្ញាតត្រូវបានជួបប្រទះ និងកាត់ទោស ។១៩ ភាពអសីលធម៌ដែលគ្មានការអនុញ្ញាតបែបនោះគឺប្រឆាំងនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ និងច្បាប់សង្គម ។ អស់អ្នកដែលយល់ដឹងអំពីផែនការរបស់ព្រះ ក៏ត្រូវប្រឆាំងទាស់នឹងភាពអសីលធម៌នៃការយល់ព្រមដែលជាអំពើបាបផងដែរ ។ ការប្រកាសរបស់យើងអំពីក្រុមគ្រួសារដល់ពិភពលោកព្រមានថា « បុគ្គលណាដែលបំពានលើសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រហ្មចារីភាព ដោយបានធ្វើបាបភរិយា ឬកូនចៅ [ ឬបុគ្គលណាម្តងទៀត ] … គង់តែថ្ងៃណាមួយនឹងទទួលខុសត្រូវនៅចំពោះព្រះ » ។២០
នៅពេលយើងក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួន យើងឃើញអំពីការបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសារតែអំពើទុច្ចរិត និងការញៀននៅគ្រប់ទីកន្លែង ។ ក្នុងនាមជាបុគ្គលម្នាក់ៗ ប្រសិនបើយើងពិតជាខ្វាយខ្វល់អំពីការជំនំជម្រះនៅទីបំផុតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង នោះយើងគួរតែស្វែងរកការប្រែចិត្ត ។ ខ្ញុំបារម្ភថា មនុស្សជាច្រើនឈប់មានអារម្មណ៍ទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រះ ហើយពុំបែរទៅរកព្រះគម្ពីរ ឬពួកព្យាការីសម្រាប់ការណែនាំឡើយ ។ ក្នុងនាមជាសង្គម ប្រសិនបើយើងសញ្ជឹងគិតអំពីលទ្ធផលនៃអំពើបាប នោះនឹងមានការផ្ទុយដ៏ធំសម្បើមនៅក្នុងស្រទាប់សាធារណៈជនចំពោះការណ៍អាសគ្រាម និងការយកស្ត្រីជាឧបករណ៍ផ្លូវភេទ ។២១ ដូចអាលម៉ាបានប្រាប់កូនប្រុសរបស់លោកគឺកូរីអានតុននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនថា « សេចក្ដីទុច្ចរិតពុំដែលជាសុភមង្គលឡើយ » ។២២
ទាក់ទងនឹងសាមគ្គីភាព ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រកាសថា « បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមិនរួមគ្នាតែមួយទេ ឈ្មោះថា អ្នករាល់គ្នាពុំមែនជារបស់ផងយើងឡើយ » ។២៣ យើងដឹងថា វិញ្ញាណនៃការទាស់ទែងគ្នាគឺជារបស់ផងអារក្ស ។២៤
នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ការបញ្ជាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរដើម្បីឲ្យមានសាមគ្គីភាពគឺត្រូវបានគេព្រងើយកន្តើយជាខ្លាំង ហើយសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួនការគូសបញ្ជាក់ស្តីពីការបែងចែកបក្សពួក២៥ ជារឿយៗផ្តោតទៅលើ ស្ថានភាពគ្រួសារ ភេទ ពូជសាសន៍ និងទ្រព្យសម្បត្តិ ។ នៅក្នុងប្រទេសជាច្រើន ប្រសិនបើមិនទាំងអស់ មនុស្សមានគំនិតទីទៃពីគ្នាយ៉ាងខ្លាំងអំពីរបៀបរស់នៅ ។ នៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ វប្បធម៌តែមួយគត់ដែលយើងធ្វើតាម និងបង្រៀនគឺជាវប្បធម៌នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សាមគ្គីភាពដែលយើងស្វែងរកគឺការួបរួមជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។២៦
នៅពេលយើងពិចារណាអំពីគោលបំណងចម្បងនៃសាសនាចក្រ នោះគោលបំណងទាំងនោះផ្អែកទៅលើ សមភាពនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់ ២៧ និងការធ្វើតាមវប្បធម៌នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ទាក់ទងនឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា គុណសម្បត្តិចម្បងសម្រាប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក គឺការបន្ទាបខ្លួនរបស់បុគ្គលម្នាក់នៅចំពោះព្រះ ហើយមកដោយមានចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប ។២៨ ការអប់រំ ទ្រព្យសម្បត្តិ ពូជសាសន៍ ឬភូមិសាស្ត្រគួរពុំត្រូវបានពិចារណាឡើយ ។
លើសពីនោះទៀត អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបម្រើដោយបន្ទាបខ្លួននៅកន្លែងដែលខ្លួនបានហៅ ។ ពួកគេគ្មានចំណង់ដើម្បីបម្រើដោយផ្អែកលើបទដ្ឋាននៃស្ថានភាព ឬការរៀបចំសម្រាប់អាជីពនាពេលអនាគតបែបលោកិយឡើយ ។ ពួកគេបម្រើដោយអស់ពីចិត្ត គំនិត កម្លាំង និងពលំរបស់ពួកគេ ទៅគ្រប់កន្លែងដែលពួកគេត្រូវបានចាត់តាំង ។ ពួកគេពុំជ្រើសរើសដៃគូផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់ខ្លួនឡើយ ហើយពួកគេព្យាយាមដោយឧស្សាហ៍ដើម្បីអភិវឌ្ឍលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទ២៩ ដែលជាចំណុចសំខាន់នៃវប្បធម៌របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ព្រះគម្ពីរផ្តល់ការណែនាំសម្រាប់ទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់បំផុតរបស់យើង ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា បទបញ្ញត្តិទីមួយគឺត្រូវឲ្យ « ស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃឯង » ។ ហើយបទបញ្ញត្តិទីពីរគឺត្រូវឲ្យ « ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងឲ្យដូចខ្លួនអ្នក » ។៣០
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពន្យល់ថា មនុស្សគ្រប់គ្នាគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់យើង ។៣១ ព្រះគម្ពីរមរមនបានប្រាប់យ៉ាងច្បាស់ថា គ្មានការបែងចែកគ្មានកុលសម្ព័ន្ធ ឬចែកវណ្ណៈគ្នាឡើយ ។៣២ យើងត្រូវតែរួមសាមគ្គីគ្នា ហើយមានសមភាពនៅចំពោះព្រះ ។
ពិធីបរិសុទ្ធពិសិដ្ឋ និងការទទួលខុសត្រូវពីព្រះត្រូវស្ថាបនាឡើងនៅលើគោលការណ៍គ្រឹះនេះ ។ ខ្ញុំរពឹងទុកថា បទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់អ្នកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនឹងស្រដៀងទៅនឹងបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំផងដែរ ។ នៅពេលខ្ញុំចេញពីធ្វើការប្រចាំថ្ងៃម្តង ៗនៅក្នុងទីក្រុង សាន់ ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ ហើយទៅដល់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធអូកលែន ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងភាពសុខសាន្តដ៏លើសលុប ។ ផ្នែកមួយដ៏ចម្បងបំផុតដែលខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍នោះគឺថា ខ្ញុំខិតកាន់តែជិតព្រះ និងព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់ ។ ពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះគឺជាការផ្តោតចិត្តទុកដាក់សំខាន់របស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែផ្នែកដ៏សំខាន់នៃអារម្មណ៍ដ៏ល្អៗទាំងនោះគឺសមភាព និងសាមគ្កីភាពដែលបានទទួលអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាស្លៀកពាក់ស ។ គ្មានភស្តុតាងណាដែលបង្ហាញពីទ្រព្យសម្បត្តិ ឋានៈ ឬការទទួលបានការអប់រំអ្វីឡើយ យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាបងប្អូនប្រុសស្រីនឹងគ្នា ដោយបន្ទាបខ្លួនរបស់យើងនៅចំពោះព្រះ ។
នៅក្នុងបន្ទប់ផ្សារភ្ជាប់ដ៏ពិសិដ្ឋ ពិធីបរិសុទ្ធនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍អស់កល្បគឺដូចគ្នាសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ។ ខ្ញុំពេញចិត្តនូវសេចក្តីពិតមួយដែលគូស្វាមីភរិយាមួយគូមកពីស្ថានភាពក្រីក្រ និងស្វាមីភរិយាមួយគូទៀតមកពីស្ថានភាពដ៏មានទ្រព្យសម្បត្តិបំផុតបានទទួលបទពិសោធន៍ដូចគ្នាទាំងស្រុង ។ ពួកគេពាក់រ៉ូបមួយប្រភេទដូចគ្នា ហើយចុះសេចក្តីសញ្ញាដូចគ្នានៅលើអាសនាតែមួយ ។ ពួកគេក៏ទទួលពរជ័យនៃបព្វជិតភាពអស់កល្បដូចគ្នាផងដែរ ។ ការណ៍បានធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ស្រស់ស្អាតដែលបានសាងសង់ឡើងដោយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់របស់ពួកបរិសុទ្ធ ទុកជាដំណាក់ដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ការបំពេញការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះបានចាត់តាំង ដោយផ្អែកលើសេចក្តីសុចរិត សាមគ្គីភាព និងសមភាពនៅចំពោះព្រះភក្ត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះនាំមកនូវសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួន និងភាពសុខសាន្តនៅនាលោកិយនេះ និងរៀបចំយើងសម្រាប់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៅបរលោកនាយ ។៣៣ វាប្រុងប្រៀបខ្លួនយើងដើម្បីជួបនឹងព្រះ ។៣៤
យើងអធិស្ឋានថា បងប្អូនគ្រប់គ្នា ដោយមិនគិតអំពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់បងប្អូនឡើយ នោះបងប្អូននឹងប្រឹក្សាជាមួយប៊ីស្សព ហើយមានភាពសក្តិសមនឹងកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។៣៥
យើងមានអំណរគុណដែលសមាជិកជាច្រើនថែមទៀត កំពុងរៀបចំខ្លួនទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ មានការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនូវចំនួនមជ្ឈិមវ័យដែលកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារដោយសក្តិសមអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ។ ប័ណ្ណសម្រាប់ការប្រើប្រាស់មានកម្រិតសម្រាប់ពួកយុវវ័យសក្តិសមបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ។ ប្រាកដណាស់ សមាជិកភាពដ៏ស្មោះត្រង់នៃសាសនាចក្រពុំដែលមានភាពរឹងមាំជាងពេលនេះឡើយ ។
ជាទីបញ្ចប់ សូមបញ្ជាក់ថា ថ្នាក់ដឹកនាំរៀមច្បងនៃសាសនាចក្រដែលធ្វើជាអធិបតីលើគោលបំណងនៃសាសនាចក្រដែលព្រះបានចាត់តាំងនេះទទួលបានជំនួយពីព្រះ ។ ការណែនាំនេះកើតឡើងមកពីព្រះវិញ្ញាណ ហើយជួនកាលកើតឡើងដោយផ្ទាល់មកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ការណែនាំខាងវិញ្ញាណទាំងពីរបែបនេះត្រូវបានប្រទានឲ្យ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលបានទទួលជំនួយបែបនោះ ។ ប៉ុន្តែការណែនាំនោះត្រូវបានប្រទានឲ្យមកតាមពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ មួយបន្ទាត់ម្តងៗ មួយសិក្ខាបទម្ដងៗ៣៦ នៅពេល « ព្រះអម្ចាស់ដែលជ្រាបដឹងអ្វីៗទាំងអស់ជ្រើសរើសដោយចេតនាដើម្បីបង្រៀនពួកយើង » ។៣៧ ការណែនាំសម្រាប់សាសនាចក្រទាំងមូលកើតឡើងតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះ ។
យើងទាំងអស់គ្នាមានឯកសិទ្ធិគាំទ្រប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ជាព្យាការីរបស់យើង និងជាប្រធានសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនៅក្នុងសន្និសីទនេះ ។ ពួកដប់ពីរនាក់ ទាំងជាក្រុម និងរៀងៗខ្លួន មានបទពិសោធន៍ដ៏សំខាន់ខាងវិញ្ញាណ នៅពេលយើងដាក់ដៃរបស់ពួកយើងលើក្បាលរបស់ប្រធានណិលសុន និងប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ជាអ្នកពោលពាក្យអធិស្ឋាន ដោយបានតែងតាំង និងញែកលោកចេញជាប្រធានសាសនាចក្រ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា លោកត្រូវបានតែងតាំងតាំងពីមុនកំណើតលោកិយ ហើយត្រូវបានរៀបចំពេញមួយជីវិតលោក ដើម្បីធ្វើជាព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជំនាន់របស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។