Η καρδιά ενός Προφήτη
Μπορούμε να αγαλλιούμε που ο προφήτης του Κυρίου είναι στην κατάλληλη θέση και που το έργο του Κυρίου γίνεται με τον τρόπο που Εκείνος έχει ουράνια δώσει.
Έχω προσευχηθεί ενθέρμως ώστε το Άγιο Πνεύμα να είναι με τον καθέναν μας σήμερα σε αυτήν την επουράνια περίσταση. Αυτό για το οποίο έχουμε υπάρξει μάρτυρες είναι εντυπωσιακότατο καθώς έχει υποστηριχθεί ο 17ος προφήτης αυτής της θεϊκής νομής σε επίσημη σύναξη.
Καθώς επεδίωξα καθοδήγηση για να γνωρίσω το θέμα για το οποίο ο Κύριος θα ήθελε να μιλήσω σήμερα, σκέφθηκα μία πρόσφατη συνομιλία με την προσφάτως κεκλημένη Πρώτη Προεδρία. Σε αυτήν τη συζήτηση, ένας εκ των συμβούλων ανέφερε λόγια παρόμοια με τα εξής: «Ελπίζω βαθιά να μπορέσουν τα μέλη της Εκκλησίας να κατανοήσουν το μέγεθος αυτού που έχει λάβει χώρα με την κλήση του νέου μας προφήτη, του Προέδρου Ράσσελ Νέλσον, και τη σημασία και την ιερότητα της επίσημης σύναξης που θα λάβει χώρα κατά τη γενική συνέλευση». Παρατήρησε περαιτέρω: «Έχουν περάσει 10 χρόνια και πολλοί, ιδίως οι νέοι της Εκκλησίας, δεν θυμούνται ή δεν το έχουν βιώσει αυτό πριν».
Αυτό με έκανε να σκεφθώ εμπειρίες που είχα. Ο πρώτος προφήτης που θυμάμαι είναι ο Πρόεδρος Ντέιβιντ ΜακΚέι. Ήμουν 14 ετών όταν απεβίωσε. Θυμάμαι ένα αίσθημα απώλειας που συνόδευε την εκδημία του, τα δάκρυα στα μάτια της μητέρας μου και τη θλίψη που αισθάνθηκε ολόκληρη η οικογένειά μου. Θυμάμαι πώς τα λόγια «Παρακαλώ ευλόγησε τον Πρόεδρο Ντέιβιντ ΜακΚέι» έβγαιναν από τα χείλη μου τόσο φυσικά στις προσευχές μου, που αν δεν συγκεντρωνόμουν σε αυτά που έλεγα, ακόμη και αφού απεβίωσε, έπιανα τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί αυτά τα ίδια λόγια. Αναρωτιόμουν αν ο νους και η καρδιά μου θα είχαν το ίδιο συναίσθημα και πεποίθηση για τους προφήτες ύστερα από εκείνον. Όμως σχεδόν σαν γονείς που αγαπούν καθένα από τα παιδιά τους, ανεκάλυψα την αγάπη, σχέση και μαρτυρία για τον Πρόεδρο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ, ο οποίος ήταν μετά τον Πρόεδρο ΜακΚέι και για κάθε προφήτη κατόπιν: τον Χάρολντ Λη, τον Σπένσερ Κίμπαλ, τον Έζρα Ταφτ Μπένσον, τον Χάουαρντ Χάντερ, τον Γκόρντον Χίνκλυ, τον Τόμας Μόνσον και σήμερα τον Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον. Υποστήριζα πλήρως κάθε προφήτη δι’ ανατάσεως της χειρός – και δι’ ανατάσεως της καρδιάς.
Καθώς καθένας από τους αγαπημένους μας προφήτες έχει αποβιώσει, είναι φυσικό να έχει κανείς ένα αίσθημα λύπης και απώλειας. Όμως η λύπη μας μαλακώνει από τη χαρά και την ελπίδα που έρχονται καθώς βιώνουμε μία εκ των μεγάλων ευλογιών της Αποκατάστασης: την κλήση και την υποστήριξη ενός ζώντος προφήτη επάνω στη γη.
Γι’ αυτόν τον λόγο, θα μιλήσω περί της θείας αυτής διαδικασίας που έχει τηρηθεί κατά τις τελευταίες 90 ημέρες. Θα την περιγράψω σε τέσσερα τμήματα: πρώτον, η εκδημία του προφήτη μας και η διάλυση της Πρώτης Προεδρίας· δεύτερον, η χρονική περίοδος σε αναμονή της αναδιοργάνωσης της Πρώτης Προεδρίας· τρίτον, η κλήση του νέου προφήτη· και, τέταρτον, η υποστήριξη του νέου προφήτη και της Πρώτης Προεδρίας σε επίσημη σύναξη.
Η εκδημία ενός Προφήτη
Στις 2 Ιανουαρίου 2018, ο αγαπητός μας προφήτης Τόμας Μόνσον πέρασε στην άλλη πλευρά του πέπλου. Θα έχει για πάντα μια θέση στην καρδιά μας. Ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ ανέφερε σκέψεις κατά την εκδημία του Προέδρου Μόνσον οι οποίες περιγράφουν τέλεια τα συναισθήματά μας: «Το σήμα κατατεθέν της ζωής του, όπως και του Σωτήρος, θα είναι το ατομικό του ενδιαφέρον να προσεγγίζει τους φτωχούς, τους ασθενείς –ακόμη και όλα τα άτομα– ανά τον κόσμο»1.
Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ εξήγησε:
«Καθώς ένας αστέρας πέφτει κάτω πίσω από τον ορίζοντα, ένας άλλος έρχεται στη θέα και ο θάνατος γεννά ζωή.
»Το έργο του Κυρίου είναι ατελείωτο. Ακόμη και όταν πεθάνει ένας δυνατός ηγέτης, ούτε για μια στιγμή δεν μένει η Εκκλησία χωρίς ηγεσία, χάρη στην καλοσυνάτη Θεία Πρόνοιά Του που έδωσε στο βασίλειό Του αιώνια μονιμότητα. Όπως έχει ήδη συμβεί… κατά το παρελθόν σε αυτήν τη θεϊκή νομή, ένας λαός κλείνει ευλαβώς το μνήμα, σκουπίζει τα δάκρυά του και στρέφει το πρόσωπό του προς το μέλλον»2.
Η αποστολική μεσοβασιλεία
Η χρονική περίοδος μεταξύ του θανάτου ενός προφήτη και της αναδιοργάνωσης της Πρώτης Προεδρίας αναφέρεται ως «αποστολική μεσοβασιλεία». Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Απαρτία των Δώδεκα, υπό την ηγεσία του προέδρου απαρτίας, κατέχει από κοινού τα κλειδιά να διαχειρίζεται την ηγεσία της Εκκλησίας. Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ δίδαξε: «Υπάρχει πάντα μία κεφαλή στην Εκκλησία και αν η Προεδρία της Εκκλησίας απομακρύνεται λόγω θανάτου ή άλλη αιτία, τότε η επόμενη κεφαλή της Εκκλησίας είναι οι Δώδεκα Απόστολοι, έως ότου οργανωθεί μία προεδρία»3.
Η πιο πρόσφατη περίοδος μεσοβασιλείας άρχισε όταν απεβίωσε ο Πρόεδρος Μόνσον στις 2 Ιανουαρίου και τελείωσε 12 ημέρες αργότερα, την Κυριακή 14 Ιανουαρίου. Εκείνο το πρωινό της Ημέρας του Κυρίου, η Απαρτία των Δώδεκα συναντήθηκε στο άνω δώμα του Ναού στη Σωλτ Λέηκ με πνεύμα νηστείας και προσευχής, υπό την προεδρεύουσα διεύθυνση του Προέδρου Ράσσελ Νέλσον, αρχαιότερου Αποστόλου και Προέδρου της Απαρτίας των Δώδεκα.
Η κλήση ενός νέου Προφήτη
Σε αυτήν την ιερά και αξιομνημόνευτη συγκέντρωση, ακολουθώντας ένα καλώς εδραιωμένο πρότυπο ενότητας και ομοφωνίας, οι αδελφοί κάθισαν ανά αρχαιότητα σε ένα ημικύκλιο 13 θέσεων και σήκωσαν το χέρι τους πρώτα για να υποστηρίξουν την Πρώτη Προεδρία και μετά για να υποστηρίξουν τον Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον ως Πρόεδρο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Η υποστήριξη αυτή ακολούθησε από την Απαρτία των Δώδεκα που συγκεντρώθηκε σε έναν κύκλο και έθεσαν τα χέρια επάνω στο κεφάλι του Προέδρου Νέλσον για να τον χειροτονήσουν και να τον ξεχωρίσουν, με τον επόμενο πιο αρχαίο Απόστολο να ενεργεί ως φωνή.
Ο Πρόεδρος Νέλσον κατόπιν όρισε τους συμβούλους του, τον Πρόεδρο Ντάλλιν Χάρρις Όουκς, τον Πρόεδρο Χένρυ Μπίνιον Άιρινγκ, με τον Πρόεδρο Όουκς ως τον Πρόεδρο της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων και τον Πρόεδρο Μέλβιν Ράσσελ Μπάλλαρντ ως τον Αναπληρωματικό Πρόεδρο της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. Ύστερα από παρόμοιες ψήφους υποστήριξης, καθένας από αυτούς τους αδελφούς ξεχωρίσθηκε στις αντίστοιχες θέσεις τους από τον Πρόεδρο Νέλσον. Αυτή ήταν μία βαθιά ιερή εμπειρία με έκχυση του Πνεύματος. Σας προσφέρω την απόλυτη μαρτυρία μου ότι το θέλημα του Κυρίου, για το οποίο προσευχηθήκαμε ενθέρμως, ήταν έκδηλο με τρόπο δυνατό στις δραστηριότητες και τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.
Με τη χειροτόνηση του Προέδρου Νέλσον και την αναδιοργάνωση της Πρώτης Προεδρίας, τελείωσε η αποστολική μεσοβασιλεία και η προσφάτως εδραιωμένη Πρώτη Προεδρία άρχισε να λειτουργεί, κατά τρόπο αξιοθαύμαστο, χωρίς ούτε ένα δευτερόλεπτο διακοπής στη διακυβέρνηση της βασιλείας του Κυρίου επάνω στη γη.
Επίσημη σύναξη
Αυτό το πρωί, αυτή η θεία διαδικασία ολοκληρώνεται σύμφωνα με την προσταγή από τις γραφές, που σκιαγραφείται στο Διδαχή και Διαθήκες: «Γιατί τα πάντα πρέπει να γίνονται με τάξη, και με κοινή συναίνεση μέσα στην εκκλησία, με την προσευχή της πίστης»4 και «Τρεις Προεδρεύοντες Αρχιερείς… υποστηρίζονται από την εμπιστοσύνη, πίστη και προσευχή τού λαού τής εκκλησίας, αποτελούν την απαρτία της Προεδρίας της Εκκλησίας»5.
Ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Χέετ περιέγραψε μία προηγούμενη περίπτωση αυτού στο οποίο συμμετείχαμε σήμερα:
«Είμαστε μάρτυρες και συμμετέχοντες σε μία ιερότατη περίσταση – μία επίσημη σύναξη για να ενεργούμε επί πραγμάτων επουράνιων. Όπως και στις αρχαίες εποχές, υπήρχε πολλή νηστεία και προσευχή που προσέφεραν οι Άγιοι σε όλον τον κόσμο, ώστε να λάβουν έκχυση του Πνεύματος του Κυρίου, το οποίο είναι πολύ έκδηλο… σε αυτήν την περίσταση αυτό το πρωί.
»Μία επίσημη σύναξη, όπως υποδηλοί το όνομα, εμφαίνει μία ιερά, σοβαρή και ευλαβική περίσταση όπου συγκεντρώνονται οι Άγιοι υπό τη διεύθυνση της Πρώτης Προεδρίας»6.
Αδελφοί και αδελφές, μπορούμε να αγαλλιούμε –ακόμη και να φωνάζουμε «Ωσαννά»– που ο αντιπρόσωπος του Κυρίου, ο προφήτης του Θεού, είναι στην κατάλληλη θέση και που ο Κύριος είναι ευαρεστημένος που γίνεται το έργο Του με τον τρόπο που Εκείνος έχει δώσει.
Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον
Αυτή η θεϊκά ορισμένη διαδικασία οδηγεί σε έναν άλλο θεϊκά κεκλημένο προφήτη. Όπως ο Πρόεδρος Μόνσον ήταν ένας από τους πιο υπέροχους κατοίκους που έζησε σε αυτή τη γη, το ίδιο είναι και ο Πρόεδρος Νέλσον. Έχει προετοιμασθεί βαθιά και διδαχθεί συγκεκριμένως από τον Κύριο να μας καθοδηγήσει αυτήν την εποχή. Είναι μεγάλη ευλογία να έχουμε τώρα τον αγαπητό Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον ως τον στοργικό και αφοσιωμένο προφήτη μας – τον 17ο Πρόεδρο της Εκκλησίας σε αυτήν την τελική θεϊκή νομή.
Ο Πρόεδρος Νέλσον αληθώς είναι ένας αξιοσημείωτος άνδρας. Είχα το προνόμιο να υπηρετήσω στην Απαρτία των Δώδεκα μαζί του ως πρόεδρο απαρτίας μου για πάνω από δύο χρόνια. Έχω ταξιδέψει μαζί του και απορώ με την ενέργειά του, καθώς κάποιος πρέπει να κινείται γρήγορα για να τον προλαβαίνει. Εν συνόλω, έχει επισκεφθεί 133 χώρες κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Η προσέγγισή του είναι προς όλους, νέους και ηλικιωμένους. Φαίνεται ότι γνωρίζει τους πάντες και έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα να θυμάται ονόματα. Όλοι όσοι τον γνωρίζουν νιώθουν ότι είναι ο αγαπημένος τους. Και το ίδιο συμβαίνει με τον καθέναν μας – λόγω της γνήσιας αγάπης και του ενδιαφέροντός του για όλους.
Η κύρια συνεργασία μου με τον Πρόεδρο Νέλσον είναι σε εκκλησιαστικούς ρόλους, όμως έχω εξοικειωθεί επίσης με τον επαγγελματικό βίο που διήγε ο Πρόεδρος Νέλσον προτού κληθεί ως Μέλος της Γενικής Εξουσίας. Όπως γνωρίζετε πολλοί από εσάς, ο Πρόεδρος Νέλσον ήταν ένας διεθνούς φήμης καρδιοχειρουργός και, νωρίς κατά τη σταδιοδρομία του στην ιατρική, ένας από τους πρώτους που βοήθησε στην ανάπτυξη της συσκευής καρδιάς και πνευμόνων. Ήταν στην ομάδα ερεύνης που υποστήριξε την πρώτη επέμβαση ανοικτής καρδιάς σε άνθρωπο το 1951 με τη χρήση παρακαμπτηρίου καρδιάς-πνευμόνων. Ο Πρόεδρος Νέλσον τέλεσε επέμβαση καρδιάς στον Πρόεδρο Σπένσερ Κίμπαλ λίγο καιρό πριν γίνει ο προφήτης ο Πρόεδρος Κίμπαλ.
Με τρόπο ενδιαφέροντα, καθώς η κλήση του Προέδρου Νέλσον στους Δώδεκα πριν από 34 χρόνια τελείωσε μία επαγγελματική ιατρική σταδιοδρομία ενδυνάμωσης και επιδιόρθωσης καρδιών, άρχισε μια διακονία ως Απόστολος αφιερωμένος στην ενδυνάμωση και επιδιόρθωση καρδιών αμέτρητων δεκάδων χιλιάδων σε όλον τον κόσμο, έχοντας ο καθένας ανυψωθεί και ιαθεί από τα λόγια και τις πράξεις του σοφίας, υπηρέτησης και αγάπης.
Μία χριστιανική καρδιά
Όταν φαντάζομαι μία χριστιανική καρδιά σε καθημερινή πρακτική, βλέπω τον Πρόεδρο Νέλσον. Δεν έχω συναντήσει κανέναν που να αποτελεί παράδειγμα αυτού του χαρακτηριστικού σε ανώτερο επίπεδο από εκείνον. Είναι μία αξιοσημείωτη διδασκαλία για μένα να βρίσκομαι σε θέση να παρατηρώ από πρώτο χέρι τις εκδηλώσεις της χριστιανικής καρδιάς του Προέδρου Νέλσον.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες από την κλήση μου στους Δώδεκα τον Οκτώβριο του 2015, είχα την ευκαιρία να λάβω από πρώτο χέρι γνώση για τον προηγούμενο επαγγελματικό βίο του Προέδρου Νέλσον. Ήμουν προσκεκλημένος να παρευρεθώ σε μία εκδήλωση όπου τιμήθηκε ως πρωτοπόρος της καρδιοχειρουργικής. Όταν εισήλθα στον χώρο, εξεπλάγην που είδα τον μεγάλο αριθμό ειδικών εκεί για να τιμήσουν και να αναγνωρίσουν το έργο που είχε κάνει ο Πρόεδρος Νέλσον πολλά χρόνια πριν ως ιατρός και χειρουργός.
Εκείνη τη βραδιά αναρίθμητοι ειδικοί σηκώθηκαν και εξέφρασαν τον σεβασμό και τον θαυμασμό τους για την εξαίρετη συνεισφορά του Προέδρου Νέλσον στην ιατρική του ειδικότητα. Όσο εντυπωσιακός ήταν καθένας από τους παρουσιαστές στο να περιγράφει τα διάφορα επιτεύγματα του Προέδρου Νέλσον, εγώ ήμουν ακόμη πιο γοητευμένος από μία συνομιλία που άρχισα με έναν άνδρα που καθόταν δίπλα μου. Δεν γνώριζε ποιος ήμουν, αλλά γνώριζε τον Πρόεδρο Νέλσον ως δρ. Νέλσον, διευθυντή του προγράμματος ειδικότητος θωρακοχειρουργικής σε μία ιατρική σχολή το 1955.
Αυτός ο άνδρας ήταν πρώην μαθητής του Προέδρου Νέλσον. Ανέφερε πολλές αναμνήσεις. Η πιο ενδιαφέρουσα ήταν η περιγραφή του για το στυλ διδασκαλίας του Προέδρου Νέλσον, για το οποίο, είπε, ήταν πολύ γνωστός ο Πρόεδρος Νέλσον. Εξήγησε ότι μέγα μέρος της διδασκαλίας των ειδικευόμενων στην καρδιοχειρουργική διεξήγετο στο χειρουργείο. Εκεί, οι ειδικευόμενοι παρατηρούσαν και τελούσαν επεμβάσεις υπό την επίβλεψη του διδακτικού προσωπικού, ως τάξη εργαστηρίου. Ανέφερε ότι το περιβάλλον του χειρουργείου υπό ορισμένους χειρουργούς του διδακτικού προσωπικού ήταν χαοτικό, ανταγωνιστικό, γεμάτο πίεση και ακόμη και ιδιοτελές. Αυτός ο άνδρας το περιέγραψε ως δύσκολο περιβάλλον, ενίοτε ταπεινωτικό. Ως αποτέλεσμα, οι ειδικευόμενοι χειρουργοί ένιωθαν ότι η σταδιοδρομία τους θα προσδιοριζόταν συχνά από αυτό που συνέβη.
Εξήγησε κατόπιν το μοναδικό περιβάλλον που υπήρχε στο χειρουργείο του Προέδρου Νέλσον. Ήταν γαλήνιο, ήρεμο και αξιοπρεπές. Φέρονταν στους ειδικευόμενους με βαθύ σεβασμό. Ωστόσο, μετά την επίδειξη μίας διαδικασίας, ο δρ. Νέλσον ανέμενε τα υψηλότερα πρότυπα απόδοσης από καθέναν εκ των ειδικευομένων. Ο άνδρας αυτός περιέγραψε περαιτέρω πώς τα καλύτερα αποτελέσματα για ασθενείς και οι καλύτεροι χειρουργοί βγήκαν από το χειρουργείο του δρ. Νέλσον.
Αυτό δεν μου προκαλεί καθόλου έκπληξη. Αυτό είναι που έχω παρατηρήσει από πρώτο χέρι και έχω ευλογηθεί από αυτό στην Απαρτία των Δώδεκα. Νιώθω ότι είμαι, κατά μία έννοια, ένας από τους «ειδικευόμενους σε εκπαίδευση».
Ο Πρόεδρος Νέλσον έχει έναν εξαιρετικό τρόπο να διδάσκει άλλους και να προσφέρει διόρθωση με έναν θετικό, γεμάτο σεβασμό και ανυψωτικό τρόπο. Είναι η ενσάρκωση μίας χριστιανικής καρδιάς και παράδειγμα προς όλους μας. Από εκείνον μαθαίνουμε ότι σε οποιαδήποτε περίσταση βρεθούμε, η συμπεριφορά και η καρδιά μας μπορούν να είναι σύμφωνα με τις αρχές του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Τώρα έχουμε τη μεγάλη ευλογία να υποστηρίξουμε τον προφήτη μας, τον Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον. Σε όλη του τη ζωή έχει μεγαλύνει τους αναρίθμητους ρόλους του ως μαθητή, πατέρα, καθηγητή, συζύγου, ιατρού, φέροντος την ιεροσύνη, παππού και Αποστόλου. Εκπλήρωσε αυτούς τους ρόλους τότε –και εξακολουθεί να το κάνει τώρα– με την καρδιά ενός προφήτη.
Αδελφοί και αδελφές αυτό που έχουμε δει ως μάρτυρες και στο οποίο συμμετείχαμε σήμερα, την επίσημη σύναξη, οδηγεί στη μαρτυρία μου ότι ο Πρόεδρος Νέλσον είναι ο ζων αντιπρόσωπος του Κυρίου για όλη την ανθρωπότητα. Προσθέτω επίσης τη μαρτυρία μου για τον Θεό Πατέρα, τον Ιησού Χριστό και τον ρόλο Του ως Σωτήρος και Λυτρωτή. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.