Με μία ψυχή
Για να φθάσουμε στον ανυπέρβλητο προορισμό μας, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο και πρέπει να είμαστε ενωμένοι.
Ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα πλάσματα στη γη είναι η πεταλούδα μονάρχης. Σε ένα ταξίδι στο Μεξικό για να περάσουμε τα Χριστούγεννα με την οικογένεια του συζύγου μου, επισκεφθήκαμε ένα καταφύγιο πεταλούδων, όπου εκατομμύρια πεταλούδες μονάρχες περνούν τον χειμώνα. Ήταν συναρπαστικό να βλέπουμε τέτοιο εντυπωσιακό θέαμα και να συλλογιζόμαστε το παράδειγμα ενότητας και υπακοής που δείχνουν στους ουράνιους νόμους τα δημιουργήματα του Θεού1.
Οι πεταλούδες μονάρχες είναι επιδέξιοι πλοηγοί. Χρησιμοποιούν τη θέση του ήλιου για να βρουν την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να πάνε. Κάθε άνοιξη, ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα από το Μεξικό στον Καναδά και κάθε φθινόπωρο επιστρέφουν στα ίδια ιερά ελατοδάση στο Μεξικό2. Αυτό το κάνουν κάθε χρόνο, με ένα μικροσκοπικό φτερούγισμα τη φορά. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους συγκεντρώνονται ομάδες-ομάδες το βράδυ στα δέντρα για να προστατευθούν από το κρύο και τα αρπακτικά3.
Μια ομάδα πεταλούδων ονομάζεται καλειδοσκόπιο4. Δεν είναι μια όμορφη εικόνα; Κάθε πεταλούδα σε ένα καλειδοσκόπιο είναι μοναδική και διαφορετική και ωστόσο αυτά τα φαινομενικά λεπτεπίλεπτα πλάσματα έχουν σχεδιαστεί από έναν στοργικό Δημιουργό με την ικανότητα να επιζούν, να ταξιδεύουν, να αναπαράγονται και να διαδίδουν τη ζωή καθώς πηγαίνουν από λουλούδι σε λουλούδι σκορπίζοντας τη γύρη. Και μολονότι κάθε πεταλούδα είναι διαφορετική, εργάζονται μαζί για να κάνουν τον κόσμο έναν ομορφότερο και πιο καρποφόρο τόπο.
Όπως οι πεταλούδες μονάρχες, είμαστε σε ένα ταξίδι προς το ουράνιο σπίτι μας, όπου θα ενωθούμε ξανά με τους Επουράνιους Γονείς μας5. Όπως οι πεταλούδες, μας έχουν δοθεί θεία γνωρίσματα, τα οποία μας επιτρέπουν να ταξιδεύουμε στη ζωή, ώστε να «συμπληρώσ[ουμε] το μέτρο της δημιουργίας [μας]»6. Όπως εκείνες, εάν οι καρδιές μας κρατιούνται κοντά,7 ο Κύριος θα μας προστατεύσει «όπως η όρνιθα συνάζει τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της»8 και θα μας κάνει ένα όμορφο καλειδοσκόπιο.
Κορίτσια και αγόρια, νέες γυναίκες και νέοι άνδρες, αδελφές και αδελφοί, βρισκόμαστε μαζί σ’ αυτό το ταξίδι. Για να φθάσουμε στον ανυπέρβλητο προορισμό μας, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο και πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Ο Σωτήρας μάς έχει προστάξει: «Να είστε ένα, και αν δεν είστε ένα, δεν είστε δικοί μου»9.
Ο Ιησούς Χριστός είναι το υπέρτατο παράδειγμα ενότητας με τον Πατέρα Του. Είναι ένα σε σκοπό, σε αγάπη και σε έργα, με «το θέλημα τού Υιού [να] καταπιωθεί στο θέλημα τού Πατέρα»10.
Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε το τέλειο παράδειγμα ενότητας του Κυρίου με τον Πατέρα Του και να είμαστε περισσότερο ενωμένοι με Εκείνους και ο ένας με τον άλλο;
Ένα υπόδειγμα που εμπνέει βρίσκεται στο Πράξεις 1:14. Διαβάζουμε: «[Οι άνδρες] όλοι… προσκαρτερούσαν με μία ψυχή στην προσευχή και τη δέηση, μαζί με τις γυναίκες»11.
Νομίζω πως είναι σημαντικό ότι η φράση «με μία ψυχή» εμφανίζεται αρκετές φορές στο βιβλίο των Πράξεων, όπου διαβάζουμε τι έκαναν οι οπαδοί του Ιησού Χριστού αμέσως μετά την ανάληψή του στους ουρανούς ως ανεστημένο άτομο, καθώς και τις ευλογίες που έλαβαν χάρη στις προσπάθειές τους. Είναι επίσης σημαντικό που βρίσκουμε ένα όμοιο υπόδειγμα ανάμεσα στους πιστούς της αμερικανικής ηπείρου κατά την εποχή που ο Κύριος επισκέφθηκε και τέλεσε διακονία προς αυτούς. «Με μία ψυχή» σημαίνει σε συμφωνία, σε ενότητα και όλοι μαζί.
Μερικά από τα πράγματα που έκαναν με ενότητα οι πιστοί Άγιοι και στα δύο μέρη, ήταν ότι κατέθεσαν μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, μελέτησαν τον λόγο του Θεού και τέλεσαν διακονία ο ένας προς τον άλλο με αγάπη12.
Οι οπαδοί του Κυρίου ήταν ένα σε σκοπό, αγάπη και έργα. Ήξεραν ποιοι ήταν, ήξεραν τι είχαν να κάνουν και το έκαναν με αγάπη για τον Θεό και ο ένας για τον άλλο. Ήταν μέρος ενός υπέροχου καλειδοσκόπιου που εκινείτο εμπρός με μία ψυχή.
Μερικές από τις ευλογίες που έλαβαν ήταν ότι ήταν πλήρεις με το Άγιο Πνεύμα, θαύματα γίνονταν ανάμεσά τους, η Εκκλησία μεγάλωνε, δεν υπήρχε ανταγωνισμός ανάμεσα στους ανθρώπους και ο Κύριος τους ευλογούσε στα πάντα13.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο λόγος που ήταν τόσο ενωμένοι είναι επειδή γνώρισαν τον Κύριο προσωπικά. Είχαν βρεθεί κοντά σε Εκείνον και ήταν μάρτυρες της ουράνιας αποστολής Του, των θαυμάτων που έκανε και της Ανάστασής Του. Είδαν και άγγιξαν τα σημάδια στα χέρια και τα πόδια Του. Γνώριζαν με βεβαιότητα ότι Εκείνος ήταν ο υπεσχημένος Μεσσίας, ο Λυτρωτής του κόσμου. Ήξεραν ότι «Εκείνος είναι η πηγή της ίασης, της ειρήνης και της αιώνιας προόδου»14.
Μολονότι μπορεί να μην έχουμε δει τον Σωτήρα με τα μάτια μας, μπορούμε να ξέρουμε ότι Εκείνος ζει. Καθώς ερχόμαστε πιο κοντά σε Εκείνον, καθώς επιζητούμε να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα της θείας αποστολής Του, θα έχουμε καλύτερη κατανόηση του σκοπού μας. Η αγάπη τού Θεού θα κατοικεί στην καρδιά μας15. Θα έχουμε την αποφασιστικότητα να είμαστε ένα στα καλειδοσκόπια των οικογενειών μας, των τομέων και των κοινοτήτων μας και θα τελούμε διακονία ο ένας προς τον άλλο «με νεότερους, καλύτερους τρόπους»16.
Θαύματα συμβαίνουν όταν τα τέκνα του Θεού εργάζονται μαζί καθοδηγούμενα από το Πνεύμα για να προσεγγίσουν άλλους που βρίσκονται σε ανάγκη.
Ακούμε τόσες πολλές ιστορίες αγάπης προς τον πλησίον μας που δείχνουν οι άνθρωποι όταν έρχεται μια καταστροφή. Για παράδειγμα, όταν η πόλη του Χιούστον χτυπήθηκε από μία τεράστια πλημμύρα τον περασμένο χρόνο, οι άνθρωποι ξέχασαν τις δικές τους ανάγκες και έτρεξαν να διασώσουν ζωές. Ένας πρόεδρος απαρτίας πρεσβυτέρων κάλεσε για βοήθεια την κοινότητα και γρήγορα οργανώθηκε μια ομάδα από 77 βάρκες. Οι διασώστες τριγύρισαν τις πληγείσες γειτονιές και μετέφεραν ολόκληρες οικογένειες σε ένα από τα οικήματα συγκεντρώσεών μας, όπου βρήκαν καταφύγιο και πολλή βοήθεια που χρειάζονταν. Μέλη και μη μέλη εργάστηκαν μαζί με έναν σκοπό.
Στο Σαντιάγκο της Χιλής, μία πρόεδρος της Ανακουφιστικής Εταιρείας θέλησε να βοηθήσει μετανάστες στην κοινότητά της που είχαν έλθει από την Αϊτή. Συσκεπτόμενη με τους ηγέτες της ιεροσύνης, η ίδια και άλλοι ηγέτες σκέφτηκαν να παράσχουν μαθήματα Ισπανικών στους μετανάστες αυτούς, για να τους βοηθήσουν να ενσωματωθούν καλύτερα στη νέα πατρίδα τους. Κάθε Σάββατο πρωί συγκεντρώνονται οι ιεραπόστολοι με τους πρόθυμους μαθητές τους. Το αίσθημα της ενότητας σε εκείνο το κτήριο είναι ένα εμπνευσμένο παράδειγμα ανθρώπων από διαφορετικό υπόβαθρο που υπηρετούν με μία ψυχή.
Στο Μεξικό, εκατοντάδες μέλη ταξίδεψαν επί ώρες για να βοηθήσουν τους επιζώντες δύο μεγάλων σεισμών. Ήρθαν με εργαλεία, μηχανικό εξοπλισμό και αγάπη για τον πλησίον. Καθώς οι εθελοντές συγκεντρώνονταν σε ένα από τα οικήματα συγκεντρώσεών μας περιμένοντας οδηγίες, ο δήμαρχος της πόλης του Ιξουατάν ξέσπασε σε κλάματα βλέποντας μια τέτοια εκδήλωση αγνής αγάπης τού Χριστού»17.
Ο Κύριος μας δίνει τώρα την ευκαιρία να συσκεπτόμαστε κάθε μήνα στις απαρτίες ιεροσύνης μας και των Ανακουφιστικών Εταιρειών, ώστε να μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε πιο ενεργά στο καλειδοσκόπιο του τομέα ή του κλάδου μας – όπου όλοι ανήκουμε και όπου μας χρειάζονται όλους.
Κάθε ένα από τα μονοπάτια μας είναι διαφορετικό, ωστόσο τα περπατάμε μαζί. Το μονοπάτι μας δεν αφορά στο τι έχουμε κάνει ή πού έχουμε βρεθεί. Αφορά στο πού πηγαίνουμε και τι θα γίνουμε, με ενότητα. Όταν συσκεπτόμαστε καθοδηγημένοι από το Άγιο Πνεύμα, μπορούμε να δούμε πού είμαστε και πού χρειάζεται να είμαστε. Το Άγιο Πνεύμα μάς δίνει ένα όραμα, το οποίο τα φυσικά μάτια μας δεν μπορούν να δουν, διότι «η αποκάλυψη είναι διασκορπισμένη ανάμεσά μας»18 και όταν συγκεντρώνουμε αυτήν την αποκάλυψη, μπορούμε να δούμε περισσότερα.
Καθώς εργαζόμαστε με ενότητα, ο σκοπός μας πρέπει να είναι να αναζητήσουμε και να πράξουμε το θέλημα του Κυρίου. Το κίνητρό μας θα πρέπει να είναι η αγάπη που αισθανόμαστε για τον Θεό και τον πλησίον μας19 και η μεγαλύτερη επιθυμία μας θα πρέπει να είναι να «εργαστούμε εντατικά»20, ώστε να μπορούμε να προετοιμάσουμε τον δρόμο για την ένδοξη επιστροφή του Σωτήρος μας. Ο μόνος τρόπος που θα μπορέσουμε να το πράξουμε αυτό είναι «με μία ψυχή».
Όπως οι πεταλούδες μονάρχες, ας εξακολουθήσουμε στο ταξίδι μας μαζί, με σκοπό, ο καθένας μας με τα δικά του γνωρίσματα και συνεισφορές, εργαζόμενοι για να κάνουμε ομορφότερο και πιο καρποφόρο αυτόν τον κόσμο – ένα μικρό βήμα τη φορά και σε αρμονία με τις εντολές του Θεού.
Ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός, μας έχει υποσχεθεί πως όταν συγκεντρωνόμαστε όλοι στο όνομά Του, Εκείνος είναι ανάμεσά μας21. Καταθέτω μαρτυρία ότι Εκείνος ζει και πως Εκείνος αναστήθηκε ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό, όπως σήμερα. Εκείνος είναι ο Μονάρχης υπεράνω όλων των μοναρχών, «ο Βασιλεύς βασιλέων και [ο] Κύριος Κυρίων»22.
Είθε να είμαστε ένα στον Πατέρα και στον Μονογενή Υιό Του, καθώς καθοδηγούμαστε από το Άγιο Πνεύμα είναι η ταπεινή προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.