ជឿ ស្រឡាញ់ ធ្វើ
យើងសម្រេចបានជីវិតបរិបូរណ៍នោះ តាមរយៈការប្រែក្លាយជាសិស្សពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—តាមរយៈការធ្វើតាមរបៀបទ្រង់ ហើយចូលប្រឡូកក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ វាជាឱកាសដ៏ពិសេសមួយដើម្បីនៅជាមួយបងប្អូននាសម័យប្រជុំសន្និសីទទូទៅដ៏អស្ចារ្យនេះនាថ្ងៃនេះ ៖ ដើម្បីស្តាប់សារលិខិតដ៏បំផុសគំនិត ដើម្បីស្តាប់ក្រុមចម្រៀងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏អស្ចារ្យ ដែលតំណាងឲ្យពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារាប់ពាន់នាក់នៅទូទាំងពិភពលោក—ដែលជាកូនប្រុសស្រីរបស់យើង—ហើយជាពិសេសដើម្បីរួបរួមនៅក្នុងជំនឿរបស់យើងសព្វថ្ងៃ ជាថ្មីម្តងទៀតដើម្បីគាំទ្រដល់ប្រធាន និងព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើងគឺប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន គណៈប្រធានទីមួយ និងអ្នកកាន់តំណែងទូទៅនៃសាសនាចក្រ ។ ឱវាជាដ៏ល្អណាស់ដែលបាននៅជាមួយបងប្អូននាថ្ងៃនេះ ។
ស្តេចសាឡូម៉ូនពីបុរាណគឺជាស្តេចមួយអង្គដែលមានជោគជ័យខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ។១ ទ្រង់ហាក់ដូចជាមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង—មាសប្រាក់ អំណាច ការស្រឡាញ់ចូលចិត្ត និងកិត្តិយស ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីផ្គាប់ចិត្តខ្លួនឯង និងសម្ភារប្រណិតៗអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មក តើស្តេចសាឡូម៉ូនពិពណ៌នាអំពីជីវិតទាំងស្រុងរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
ទ្រង់មានបន្ទូលថា « គ្រប់ទាំងអស់សុទ្ធតែអត់ប្រយោជន៍ទទេៗ » ។២
ទ្រង់មានអ្វីៗទាំងអស់ បានខកចិត្ត មានភាពទុទ្ទិដ្ឋិនិយម និងពុំរីករាយសោះ ទោះបីជាអ្វីៗទាំងអស់ដែលទ្រង់មានផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ទ្រង់ក្តី ។៣
មានពាក្យមួយជាភាសាអាល្លឺម៉ង់ថា Weltschmerz ( វែលឆ្មើស ) ។ វាមានន័យយ៉ាងសាមញ្ញថា ជាទុក្ខមួយដែលកើតមកពីការគិតច្រើនថា ពិភពលោកនេះមានលក្ខណៈទាបជាង របៀបដែលយើងគិតពីវា ។
ប្រហែលជាមាន Weltschmerz បន្តិចបន្តួចនៅក្នុងចិត្តពួកយើងទាំងអស់គ្នា ។
ពេលទុក្ខព្រួយដ៏ស្ងៀមស្ងាត់លបលួចចូលមកក្នុងផ្នែកមួយនៃជីវិតយើង ។ ពេលយើងកើតទុក្ខជាខ្លាំងទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ។ ពេលសោកនាដ្ឋកម្ម និងភាពអយុត្តិធម៌កើតឡើងជុំវិញយើង រួមទាំងកើតក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ ។ ពេលយើងធ្វើដំណើរលើផ្លូវផ្ទាល់ខ្លួនដ៏អភ័ព្វ និងឯកោរបស់យើង ហើយវាធ្វើឲ្យយើងមានការឈឺចាប់ ខណៈដែលយើងគួរតែមានភាពសុខសាន្ត—នោះយើងអាចត្រូវបានល្បួងឲ្យយល់ស្របជាមួយសាឡូម៉ូនថា ជីវិតនេះគឺគ្មានតម្លៃ ហើយគ្មានន័យខ្លឹមសារអ្វីឡើយ ។
សេចក្តីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ
ដំណឹងល្អនោះគឺថា វាមានសេចក្តីសង្ឃឹម ។ មានដំណោះស្រាយមួយទៅនឹងភាពទទេស្អាត ភាពឥតប្រយោជន៍ និង Weltschmerz ដែលកើតក្នុងជីវិត ។ មានដំណោះស្រាយមួយ ទោះបីអ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថា អស់សង្ឃឹម និងបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក្តី ។
សេចក្តីសង្ឃឹមនេះរកឃើញក្នុងអំណាចដែលអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតយើងបានគឺដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងក្នុងអំណាចនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីព្យាបាលយើងពីរោគានៃព្រលឹងយើង ។
ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថា « ខ្ញុំបានមកដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានជីវិត ហើយឲ្យមានជីវិតនោះពេញបរិបូរណ៍ផង » ។៤
យើងសម្រេចបានជីវិតបរិបូរណ៍នោះ ពុំមែនតាមរយៈការផ្តោតទៅលើតម្រូវការ ឬលើសមិទ្ធផលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈការប្រែក្លាយជាសិស្សពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—តាមរយៈការធ្វើតាមរបៀបទ្រង់ ហើយចូលប្រឡូកក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ យើងរកឃើញជីវិតបរិបូរណ៍តាមរយៈការបំភ្លេចខ្លួនយើង ហើយចូលប្រឡូកនៅក្នុងបុព្វហេតុដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះគ្រីស្ទ ។
ហើយតើអ្វីទៅជាបុព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ ? វាគឺជាការជឿលើទ្រង់ ស្រឡាញ់ដូចទ្រង់បានស្រឡាញ់ និងធ្វើដូចទ្រង់បានធ្វើ ។
ព្រះយេស៊ូវ « បានយាងចុះឡើងធ្វើការល្អ » ។៥ ទ្រង់បានយាងក្នុងចំណោមមនុស្សទ័លក្រ មនុស្សដែលគេបណ្តេញចេញ មនុស្សឈឺ និងមនុស្សដែលរងក្តីអាម៉ាស់ ។ ទ្រង់បានប្រទានការងារបម្រើដល់មនុស្សគ្មានអំណាច មនុស្សទន់ខ្សោយ និងមនុស្សគ្មានអ្នករាប់អាន ។ ទ្រង់បានចំណាយពេលនៅជាមួយពួកគេ ទ្រង់បានមានបន្ទូលជាមួយពួកគេ ។ « ទ្រង់ក៏ប្រោសគេឲ្យជាគ្រប់គ្នាដែរ » ។៦
គ្រប់ទីកន្លែងដែលទ្រង់បានយាងទៅ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន « ដំណឹងល្អ » ។៧ ទ្រង់បានចែកចាយសេចក្តីពិតអស់កល្បដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមានសេរីភាពទាំងខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាម ។
អស់អ្នកដែលបូជាជីវិតពួកគេចំពោះបុព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ រកឃើញសេចក្តីពិតនៃការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា ៖ « អ្នកណាដែលបាត់ជីវិត ដោយព្រោះខ្ញុំ នោះនឹងបានវិញ » ។៨
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ សាឡូម៉ូនថ្លែងខុសហើយ—ជីវិតនេះគឺមិន « អត់ប្រយោជន៍ទទេ » នោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជីវិតនេះអាចពោរពេញដោយគោលបំណង មានខ្លឹមសារ និងភាពសុខសាន្ត ។
ព្រះហស្តនៃការព្យាបាលរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឈោងទៅកាន់មនុស្សទាំងអស់ដែលស្វែងរកទ្រង់ ។ ខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ដោយឥតសង្ស័យថា ការជឿ និងការស្រឡាញ់ព្រះ ព្រមទាំងការព្យាយាមធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទ អាចផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្តយើង ៩ បន្ធូរការឈឺចាប់យើង និងបំពេញព្រលឹងយើងនូវ « សេចក្ដីអំណរជាអតិបរមា » ។១០
ជឿ ស្រឡាញ់ ធ្វើ
ប្រាកដណាស់ យើងត្រូវតែធ្វើច្រើនជាងការគ្រាន់តែមានប្រាជ្ញាយល់ដឹងអំពីដំណឹងល្អសម្រាប់រឿងនេះ ដើម្បីមានអំណាចនៃការព្យាបាលនេះនៅក្នុងជីវិតយើង ។ យើងត្រូវដាក់បញ្ចូលវាទៅក្នុងជីវិតយើង—ធ្វើវាជាផ្នែកមួយនៃជីវិតយើង និងអ្វីដែលយើងធ្វើ ។
ខ្ញុំសូមផ្តល់យោបល់ថា ភាពជាសិស្សចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងពាក្យសាមញ្ញបី ៖
ជឿ ស្រឡាញ់ និង ធ្វើ ។
ការជឿលើព្រះដឹកនាំទៅរកសេចក្តីជំនឿលើទ្រង់ និងបង្កើតឲ្យមានទំនុកចិត្តលើព្រះបន្ទូលទ្រង់ ។ សេចក្តីជំនឿបណ្តាលឲ្យចិត្តយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងមនុស្សដទៃទៀតកើនឡើង ។ នៅពេលសេចក្តីស្រឡាញ់នោះកើនឡើង នោះយើងត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើត្រាប់តាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ពេលយើងបន្តដំណើរដ៏អស្ចារ្យផ្ទាល់ខ្លួនយើងលើមាគ៌ានៃភាពជាសិស្ស ។
អ្នកអាចនិយាយថា « ប៉ុន្តែ រឿងនោះហាក់ដូចជាស្រួលពេកហើយ ។ ប្រាកដណាស់បញ្ហាក្នុងជីវិត ដូចជាបញ្ហារបស់ខ្ញុំគឺ វាមានភាពស្មុគស្មាញខ្លាំងសម្រាប់សេចក្តីបង្គាប់ដ៏សាមញ្ញនេះ ។ អ្នកពុំអាចព្យាបាល Weltschmerz ជាមួយនឹងពាក្យសាមញ្ញបី ៖ ជឿ ស្រឡាញ់ ធ្វើ » នេះទេ » ។
វាពុំមែនជាពាក្យពេចន៍សម្រាប់ព្យាបាលទេ ។ វាគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះដែលសង្គ្រោះ ស្តារឡើងវិញ និងធ្វើឲ្យរស់ឡើងវិញ ។
ព្រះស្គាល់បងប្អូន ។ បងប្អូនជាបុត្ររបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់បងប្អូន ។
ទោះបីពេលបងប្អូនគិតថា បងប្អូនពុំអាចមានគេស្រឡាញ់ក្តី ក៏ទ្រង់ឈោងទៅរកបងប្អូនដែរ ។
ថ្ងៃនេះ—រៀងរាល់ថ្ងៃ—ទ្រង់ឈោងទៅជួយបងប្អូន ដោយមានព្រះទ័យព្យាបាលបងប្អូន លើកស្ទួយបងប្អូនឡើង ហើយជំនួសនូវភាពទទេស្អាតនៅក្នុងចិត្តបងប្អូនដោយអំណរដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ទ្រង់មានព្រះទ័យដកយកនូវភាពងងឹតណាមួយដែលបាំងជីវិតបងប្អូន ហើយបំពេញជីវិតបងប្អូនជាមួយនឹងពន្លឺដ៏ពិសិដ្ឋ និងភ្លឺចិញ្ចែងចិញ្ចាចនៃសិរីល្អដ៏គ្មានទីបញ្ចប់របស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំបានទទួលបទពិសោធន៍នេះដោយផ្ទាល់ ។
ហើយវាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាសាវករបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទថា អស់អ្នកដែលមករកព្រះ—អស់អ្នកដែលពិតជា ជឿ ស្រឡាញ់ និង ធ្វើ—អាចទទួលបទពិសោធន៍ដូចគ្នាផងដែរ ។
យើងជឿ
ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងថា « បើឥតមានសេចក្តីជំនឿទេ នោះមិនអាចនឹងគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យ [ ព្រះ ] បានឡើយ ៖ ដ្បិតអ្នកណាដែលចូលទៅឯព្រះ នោះត្រូវតែជឿថា មានព្រះមែន » ។១១
សម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន ទង្វើនៃសេចក្តីជំនឿគឺជារឿងពិបាក ។ ជួនកាល អំនួតរបស់យើងបានបោះជំហានចូលមក ។ ប្រហែលយើងគិតថា ដោយសារយើងមានប្រាជ្ញា មានការអប់រំ ឬមានបទពិសោធន៍ នោះយើងពុំអាចជឿលើព្រះឡើយ ។ ហើយយើងចាប់ផ្តើមចាត់ទុកសាសនាថាជាប្រពៃណីដ៏ឆ្កួតលីលា ។១២
នៅក្នុងបទពិសោធន៍ខ្ញុំ ជំនឿពុំដូចជាគំនូរមួយដែលយើងសម្លឹងមើល ហើយកោតសរសើរ ព្រមទាំងពិភាក្សាគ្នា តែវាមិនពិតចំពោះយើងនោះទេ ។ វាដូចជានង្គ័លដែលយើងយកទៅភ្ជួរស្រែ ហើយដោយការបែកញើស បង្កើតជាដីអាចម៍បំណះដែលអាចដាំគ្រាប់ពូជ ហើយផ្តល់ផលផ្លែដែលនឹងបន្តនៅសល់ច្រើនជាង ។១៣
ចូលទៅជិតព្រះ នោះទ្រង់នឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ ។១៤ នេះគឺជាការសន្យាដល់អស់អ្នកដែលព្យាយាមជឿ ។
យើងស្រឡាញ់
ព្រះគម្ពីរបើកសម្តែងថា កាលណាយើងស្រឡាញ់ព្រះ និងបុត្រាបុត្រីទ្រង់កាន់តែខ្លាំង នោះយើងរីករាយកាន់តែខ្លាំងដែរ ។១៥ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនោះ ពុំមែនជាក្តីស្រឡាញ់តាមទំនើងចិត្ត ពុំមែនស្រឡាញ់ហើយណាយចិត្ត ពុំមែនស្រឡាញ់ហើយទៅស្រឡាញ់អ្វីផ្សេងទៀតនោះទេ ។ វាពុំមែនជាក្តីស្រឡាញ់ដែលថ្លែងហើយក្រោយមកបំភ្លេចវានោះទេ ។ វាពុំមែនជាក្តីស្រឡាញ់ដែលគ្រាន់តែនិយាយថា « សូមប្រាប់ខ្ញុំ ប្រសិនបើមានអ្វីដែលខ្ញុំអាចជួយបាន » នោះទេ ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះបានថ្លែងនោះ គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចូលក្នុងចិត្តយើង តាំងពីពេលយើងភ្ញាក់ពីដេកពេលព្រឹកនៅជាប់ពេញមួយថ្ងៃ ហើយរីកឡើងនៅក្នុងចិត្តយើង ពេលយើងថ្លែងការអធិស្ឋាននៃការដឹងគុណនៅពេលយប់ ។
នេះជាក្ដីស្រឡាញ់ដែល ពុំអាចថ្លែងបានដែលព្រះវរបិតាសួគ៌មានសម្រាប់យើង ។
ក្តីអាណិតអាសូរគ្មានទីបញ្ចប់នេះ អនុញ្ញាតឲ្យយើងមើលមនុស្សដទៃថា ពួកគេជាមនុស្សបែបណាបានច្បាស់ជាង ។ តាមរយៈកែវភ្នែកនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធ នោះយើងមើលឃើញមនុស្សថា គឺជាបុត្រាបុត្រីអមតៈដែលមានសក្តានុពលឥតដែនកំណត់ និងមានតម្លៃ ព្រមទាំងជាទីសំណព្វរបស់ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ។
ពេលយើងមើលមនុស្សនៅក្នុងរបៀបនេះ នោះយើងមិនអាចបន្ថាបបន្ថោក ឥតគោរព ឬប្រកាន់ពូជសាសន៍ទាស់នឹងនរណាម្នាក់ឡើយ ។
យើងធ្វើ
នៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ជារឿយៗវាជាកិច្ចការតូចតាច និងងាយដែល « [ ទើប ] នាំឲ្យកើតកិច្ចការដ៏ធំៗបាន » ។១៦
យើងដឹងថា វាតម្រូវឲ្យមានការអនុវត្តច្រំដែលៗ ដើម្បីធ្វើឲ្យយើងពូកែខាងផ្នែកអ្វីមួយ ។ ទោះជាការផ្លុំប៉ី ទាត់បាល់ឲ្យចូលហ្គោល ជួសជុលឡាន ឬសូម្បីតែការបើកយន្តហោះក្តី មានតែតាមរយៈការអនុវត្តប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចបានពូកែឡើង ។១៧
អង្គការដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានបង្កើតនៅលើផែនដី—គឺសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ—ជួយយើងឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះ ។ សាសនាចក្រនេះផ្តល់កន្លែងមួយឲ្យយើងអនុវត្តការរស់នៅ ក្នុងរបៀបមួយដែលទ្រង់បានបង្រៀន និងផ្តល់ពរដល់មនុស្សដទៃតាមរបៀបដែលទ្រង់បានប្រទានពរ ។
ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រ យើងត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនូវការហៅបម្រើ ការទទួលខុសត្រូវ និងឱកាសឲ្យយើងឈោងទៅជួយមនុស្សដទៃដោយក្តីអាណិតអាសូរ និងផ្តល់ការងារបម្រើ ។
ថ្មីៗនេះ សាសនាចក្របានគូសបញ្ជាក់ជាថ្មីឡើងវិញទៅលើការផ្តល់ការងារបម្រើ ឬការបម្រើ ឬការស្រឡាញ់មនុស្សដទៃ ។ មានការគិតយ៉ាងច្រើនដើម្បីកំណត់ពីអ្វីដែលយើងគួរតែហៅការគូសបញ្ជាក់ពិសេសនេះ ។
ឈ្មោះមួយដែលត្រូវបានពិចារណានោះគឺ ការឃ្វាល ជាពាក្យដែលស័ក្តិសមទៅនឹងការអញ្ជើញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ៖ « ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង » ។១៨ ប៉ុន្តែ យ៉ាងហោចណាស់វាមានគុណវិបត្តិមួយ ៖ ដោយប្រើពាក្យនោះ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំក្លាយទៅជា សុនកជនជាតិអាល្លឺម៉ង់ហើយ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំពេញចិត្តពេញថ្លើមនឹងពាក្យ ការងារបម្រើវិញ ។
កិច្ចការនេះគឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា
ប្រាកដណាស់ ការគូសបញ្ជាក់នេះពុំមែនថ្មីទេ ។ វាផ្តល់នូវឱកាសមួយដល់យើងសម្រាប់រំឭក និងកែលម្អខ្លួន ដើម្បីអនុវត្តបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បី « ស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក » ១៩ ជារបៀបដែលបានបន្សុទ្ធមួយដើម្បីអនុវត្ត និងហាត់សមគោលបំណងនៃសាសនាចក្រ ។
សូមគិតអំពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ភាពក្លាហាន ការបន្ទាបខ្លួន និងការមានទំនុកចិត្តចែកចាយដំណឹងល្អ គឺជាគំរូដ៏អស្ចារ្យនៃការងារបម្រើដល់តម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សដទៃ ទោះពួកគេជានរណាក្តី ។
ឬការធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ—ស្វែងរកឈ្មោះជីដូនជីតាយើង ហើយផ្តល់ពរជ័យអស់កល្បជានិច្ចដល់ពួកគាត់ ។ ឱនោះគឺជាការផ្តល់ការងារបម្រើដ៏ទេវភាពមួយ ។
សូមពិចារណាអំពីទង្វើនៃការស្វែងរកជនទ័លក្រ និងជនខ្វះខាត លើកដៃដែលស្រពន់ឡើង ឬប្រសិទ្ធពរដល់អ្នកឈឺ និងអ្នករងទុក្ខ ។ តើទង្វើទាំងនេះពុំមែនជាទង្វើនៃការងារបម្រើដ៏សុទ្ធសាធ ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ កាលទ្រង់យាងនៅលើផែនដីទេឬអី ?
ប្រសិនបើអ្នកពុំមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកឲ្យតាមខ្ញុំ « ទៅមើល » ។២០ ចូរមក ហើយចូលរួមជាមួយយើង ។ ប្រសិនបើអ្នកជាសមាជិកសាសនាចក្រ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះពុំបានចូលរួមយ៉ាងសកម្ម នោះខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកថា ៖សូមត្រឡប់មកវិញ ។ ពួកយើងត្រូវការបងប្អូន !
ចូរមកបន្ថែមកម្លាំងដល់កម្លាំងពួកយើង ។
ដោយសារតែទេពកោសល្យ សមត្ថភាព និងបុគ្គលិកលក្ខណៈពិសេសរបស់បងប្អូន នោះបងប្អូននឹងជួយយើងឲ្យកាន់តែប្រសើរ និងរីករាយឡើង ។ ប្រសិនបើបងប្អូនធ្វើដូច្នេះ នោះយើងនឹងជួយបងប្អូនឲ្យកាន់តែប្រសើរ និងរីករាយឡើងផងដែរ ។
ចូរមកជួយយើងស្ថាបនា និងពង្រឹងវប្បធម៌មួយនៃការព្យាបាល សន្តានចិត្តល្អ និងមានសេចក្តីមេត្តាករុណាចំពោះបុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ។ ដ្បិតយើងទាំងអស់គ្នាព្យាយាមក្លាយជាសត្វលោកថ្មី ដែល « អស់ទាំងសេចក្តីចាស់បានកន្លងបាត់ទៅ » ហើយ « គ្រប់ទាំងអស់…ត្រឡប់ជាថ្មីវិញ » ។២១ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញទិសដៅដល់យើងឲ្យបន្តទៅមុខ—ឆ្ពោះទៅមុខ និងរីកចម្រើនឡើង ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ » ។២២ ចូរយើងទាំងអស់គ្នាធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែក្លាយ ។
នេះគឺជាវប្បធម៌ដំណឹងល្អមួយបែបដែលយើងប្រាថ្នាបណ្តុះឲ្យមាននៅទូទាំងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ យើងព្យាយាមពង្រឹងសាសនាចក្រទុកដូចជាកន្លែងមួយដែលយើងអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ជាកន្លែងដែលយើងបដិសេធ ការល្បួងឲ្យមើលតែកំហុស និយាយដើម និងទាញទម្លាក់មនុស្សដទៃចុះ ។ ជាកន្លែងដែលយើង លើកស្ទួយគ្នា ហើយជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីក្លាយជាមនុស្សល្អបំផុតដែលយើងអាចធ្វើបាន ជំនួសឲ្យការផ្តោតតែទៅលើគុណវិបត្តិ ។
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនម្ដងទៀត ។ ចូរតាមខ្ញុំទៅមើល ។ សូមចូលរួមជាមួយយើង ។ ពួកយើងត្រូវការបងប្អូន ។
មនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ
បងប្អូននឹងឃើញថា សាសនាចក្រនេះពោរពេញដោយមនុស្សល្អៗបំផុត ដែលពិភពលោកនេះបានផ្តល់ឲ្យ ។ ពួកគេស្វាគមន៍ ស្រឡាញ់ មានសន្តានចិត្តល្អ និងមានចិត្តស្មោះសរ ។ ពួកគេខិតខំធ្វើការ មានឆន្ទៈលះបង់ ហើយថែមទាំងជាវីរជននៅក្នុងគ្រានានា ។
ហើយពួកគេក៏ជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះដែរ ។
ពួកគេធ្វើខុស ។
យូរៗម្តង ពួកគេនិយាយពាក្យដែលពុំគួរនិយាយ ។ ពួកគេធ្វើរឿងដែលពួកគេពុំចង់ធ្វើ ។
ប៉ុន្តែពួកគេមានចំណុចនេះដូចគ្នា—គឺពួកគេចង់កែលម្អខ្លួន ហើយខិតកាន់តែជិតព្រះអម្ចាស់ដែលជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ពួកគេកំពុងព្យាយាមធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ ។
ពួកគេ ជឿ ។ ពួកគេ ស្រឡាញ់ ។ ពួកគេ ធ្វើ ។
ពួកគេពុំចង់មានភាពអាត្មានិយម ពួកគេចង់មានចិត្តអាណិតអាសូរកាន់តែច្រើន កែលម្អខ្លួន ប្រែក្លាយដូចព្រះយេស៊ូវកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
ប្លង់នៃសុភមង្គល
ប្រាកដណាស់ មានគ្រាខ្លះជីវិតនេះអាចមានទុក្ខលំបាក ។ ប្រាកដណាស់ យើងទាំងអស់គ្នាមានគ្រាដែលអស់សង្ឃឹម និងខកចិត្ត ។
ប៉ុន្តែដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ដល់នូវសេចក្តីសង្ឃឹម ។ ហើយនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងចូលរួមជាមួយមនុស្សដទៃដែលស្វែងរកកន្លែងមួយ ដែលយើងអាចមានអារម្មណ៍ថាដូចនៅផ្ទះ—ជាកន្លែងនៃការរីកចម្រើនជាមួយគ្នា ជាកន្លែងដែលយើងអាច ជឿ ស្រឡាញ់ និង ធ្វើ ។
ទោះជាយើងមានភាពខុសពីគ្នាក្តី យើងព្យាយាមទទួលយកគ្នាទៅវិញទៅមកជាបុត្រាបុត្រីនៃព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណដ៏លើសលុបដើម្បីធ្វើជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយដឹងថា ព្រះស្រឡាញ់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់គ្រប់គ្រាន់ល្មម ដើម្បីប្រទានប្លង់នៃសុភមង្គល និងខ្លឹមសារនៅក្នុងជីវិតនេះ ព្រមទាំងរបៀបមួយដើម្បីដកពិសោធន៍នូវអំណរអស់កល្បជានិច្ច នៅក្នុងសាលនៃសិរីរុងរឿងក្នុងជីវិតបន្ទាប់ ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលព្រះបានប្រទានដល់យើងនូវរបៀបមួយដើម្បីព្យាបាលជំងឺខាងព្រលឹង និង Weltschmerz ដែលកើតឡើងក្នុងជីវិតនេះ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ និងបន្សល់ទុកពរជ័យរបស់ខ្ញុំថា នៅពេលយើងជឿ លើព្រះ ពេលយើង ស្រឡាញ់ ទ្រង់ និង ស្រឡាញ់ បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ដោយអស់ពីដួងចិត្តយើង ហើយព្យាយាម ធ្វើ ដូចព្រះបានត្រាស់បង្គាប់យើង នោះយើងនឹងរកឃើញការព្យាបាល និងភាពសុខសាន្ត សុភមង្គល និងខ្លឹមសារក្នុងជីវិត ។ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។