ចូរព្យាយាម ចូរព្យាយាម ចូរព្យាយាម
ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងដាក់ព្រះនាមទ្រង់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ ហើយបងប្អូននឹងទទួលអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធរបស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់មនុស្សដទៃ និងចំពោះខ្លួនឯង ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំមានអំណរគុណសម្រាប់ឱកាសនេះដើម្បីនិយាយទៅកាន់បងប្អូន ។ សន្និសីទនេះបានលើកតម្កើង និងស្អាងខ្ញុំឡើង ។ តន្ត្រីដែលបានប្រគំ និងពាក្យសម្ដីដែលបានលើកឡើងបានដឹកនាំដួងចិត្តរបស់យើងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា អ្វីដែលខ្ញុំនិយាយនឹងបាននាំទៅដល់បងប្អូនដោយព្រះវិញ្ញាណដូចគ្នានេះ ។
កាលពីច្រើនឆ្នាំមុន ខ្ញុំគឺជាទីប្រឹក្សាទីមួយរបស់ប្រធានមណ្ឌលមួយរូបនៅភាគខាងកើតនៃសហរដ្ឋអាមេរិក ។ កាលយើងកំពុងបើករថយន្តទៅកាន់សាខាតូចៗរបស់យើង គាត់បានពោលមកកាន់ខ្ញុំជាច្រើនដងថា « ហល នៅពេលលោកជួបមនុស្សម្នាក់ សូមប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេដូចជាពួកគេកំពុងជួបការលំបាកធ្ងន់ធ្ងរ ហើយភាគច្រើន លោកនឹងធ្វើរឿងដ៏ត្រឹមត្រូវ » ។ គាត់មិនត្រឹមតែនិយាយត្រូវនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានរៀនអស់ជាច្រើនឆ្នាំផងដែរថា ការប៉ាន់ស្មានរបស់គាត់គឺទាបពេក ។ នៅថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់លើកទឹកចិត្តបងប្អូននៅក្នុងបញ្ហាដែលបងប្អូនជួបប្រទះ ។
ជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយព្រះជាទីស្រឡាញ់មួយអង្គ ដើម្បីជាការសាកល្បង និងជាប្រភពរីកចម្រើនមួយសម្រាប់យើងម្នាក់ៗ ។ បងប្អូនចងចាំបន្ទូលរបស់ព្រះស្ដីពីកូនចៅរបស់ទ្រង់នៅឯការបង្កបង្កើតផែនដីនេះថា « ហើយយើងនឹងសាកល្បងពួកគេមើល បើសិនជាពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែល ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះរបស់ពួកគេនឹងបញ្ជាដល់ពួកគេ » ។១
តាំងពីដំបូងមក ការសាកល្បងទាំងនោះពុំងាយស្រួលឡើយ ។ យើងប្រឈមនឹងការសាកល្បងដែលកើតចេញមកពីការមានរូបកាយរមែងស្លាប់ ។ យើងគ្រប់គ្នារស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលសង្គ្រាមរបស់សាតាំងច្បាំងទាស់នឹងសេចក្ដីពិត និងសុភមង្គលរបស់យើងផ្ទាល់កំពុងតែមានការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង ។ ពិភពលោកនេះ ព្រមទាំងជីវិតរបស់បងប្អូន និងគ្រួសារអាចទំនងជាធ្វើឲ្យបងប្អូនមានកង្វល់កាន់តែច្រើន ។
ការធានាអះអាងរបស់ខ្ញុំគឺថា ព្រះជាទីស្រឡាញ់ដែលបានអនុញ្ញាតឲ្យមានការសាកល្បងទាំងនេះចំពោះបងប្អូន ក៏បានរៀបចំឡើងនូវវិធីដ៏ប្រាកដមួយដើម្បីយកឈ្នះវាបានផងដែរ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់បានប្រទានព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ញារបស់ទ្រង់មកជួយយើង ។២ ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានប្រទានព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ដើម្បីយើង ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទ្រាំទ្រនៅក្នុងសួនច្បារគែតសាម៉ានី និងនៅលើឈើឆ្កាងនូវទម្ងន់នៃរាល់អំពើបាបរបស់យើង ។ ទ្រង់បានដកពិសោធន៍នូវរាល់ភាពសោកសៅ ការឈឺចាប់ និងឥទ្ធិពលនៃអំពើបាបរបស់យើង ដើម្បីទ្រង់អាចលួងលោម ហើយប្រទានកម្លាំងដល់យើងឲ្យឆ្លងកាត់រាល់ការសាកល្បងនៅក្នុងជីវិត ។៣
បងប្អូនចងចាំថា ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ថា ៖
« ហើយព្រះវរបិតា និងយើងគឺតែមួយ ។ យើងនៅក្នុងព្រះវរបិតា ហើយព្រះវរបិតានៅក្នុងយើង ហើយដរាបណា អ្នករាល់គ្នាបានទទួលយើង នោះអ្នករាល់គ្នានៅក្នុងយើង ហើយយើងនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាដែរ។
ហេតុដូច្នោះហើយ យើងនៅកណ្ដាលអ្នករាល់គ្នា ហើយយើងជាអ្នកគង្វាលល្អ ហើយជាថ្មដានៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ អ្នកណាដែលសង់នៅលើថ្មដានេះនឹងមិនត្រូវរលំឡើយ » ។៤
ព្យាការីរបស់យើងគឺប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ក៏ធ្លាប់ផ្ដល់ការធានាអះអាងដូចគ្នានេះដែរ ។ លើសពីនោះទៀត លោកបានពិពណ៌នាពីវិធីមួយដែលយើងអាចសង់នៅលើថ្មនោះ ហើយដាក់ព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងដួងចិត្តដើម្បីដឹកនាំយើងឆ្លងកាត់ការសាកល្បងទាំងឡាយរបស់យើង ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « បងប្អូនប្រហែលជាបានបាក់ទឹកចិត្តនៅពេលនេះ សូមចងចាំថា ជីវិតគឺពុំមែនងាយស្រួលទេ ។ យើងត្រូវតែដកពិសោធន៍ការសាកល្បង ហើយស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខវេទនានៅក្នុងជីវិតនេះ ។ នៅពេលបងប្អូនចងចាំថា ‹ ការអ្វីដែលព្រះទ្រង់ធ្វើពុំបាន នោះគ្មានសោះឡើយ ›( លូកា ១:៣៧ ) នោះបងប្អូននឹងដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះវរបិតារបស់បងប្អូន ។ បងប្អូនគឺជាបុត្រាបុត្រីដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរូបភាពរបស់ទ្រង់ ត្រូវបានប្រទានសិទ្ធិតាមរយៈភាពស្មោះត្រង់របស់បងប្អូន ដើម្បីទទួលវិវរណៈក្នុងការជួយដល់ការខិតខំដ៏សុចរិតរបស់បងប្អូន ។ បងប្អូនប្រហែលជាលើកដាក់មកលើខ្លួននូវព្រះនាមដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ បងប្អូនអាចមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីនិយាយក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ ( សូមមើល គ. និង ស. ១:២០) » ។៥
ប្រសាសន៍របស់ប្រធានណិលសុនរំឭកយើងអំពីការសន្យាដែលមាននៅក្នុងពាក្យអធិស្ឋានសាក្រាម៉ង់ ជាការសន្យាមួយដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់របស់យើងបំពេញ នៅពេលយើងធ្វើអ្វីដែលយើងបានសន្យានឹងធ្វើនោះ ។
សូមស្ដាប់ពាក្យទាំងនោះ ៖ « ឱ ព្រះអង្គជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចអើយ យើងខ្ញុំសូមដល់ព្រះអង្គដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូមប្រទានពរ ហើយញែកនំប៉័ងនេះចេញជាបរិសុទ្ធដល់ព្រលឹងនៃជនទាំងអស់ណាដែលទទួលទាននំប៉័ងនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេអាចទទួលទាន ដោយនូវការចងចាំដល់ព្រះកាយនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គ ហើយធ្វើបន្ទាល់ដល់ព្រះអង្គ ឱ ព្រះអង្គជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចអើយ ថាពួកគេនឹងព្រមលើកដាក់មកលើខ្លួនគេនូវព្រះនាមនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គ ហើយចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេ ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេអាចបានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងពួកគេជាដរាប ។ អាម៉ែន » ។៦
រាល់ពេលយើងនិយាយពាក្យថា អាម៉ែន នៅពេលការអធិស្ឋាននោះត្រូវបានធ្វើឡើងជំនួសយើង នោះយើងទូលអង្វរថា ដោយការទទួលទាននំប៉័ងនោះ យើងកំពុងយល់ព្រមដើម្បីលើកដាក់មកលើខ្លួននូវព្រះនាមដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយគោរពបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ ប្រសិនបើយើងធ្វើកិច្ចការទាំងនេះ នោះយើងត្រូវបានសន្យាថា យើងអាចនឹងបានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងយើងជាដរាប ។ ដោយសារតែការសន្យាទាំងនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាថ្មដែលយើងអាចឈរដោយមានសុវត្ថិភាព ហើយដោយគ្មានការភ័យខ្លាចនៅគ្រប់ព្យុះភ្លៀងដែលយើងជួបប្រទះ ។
កាលខ្ញុំបានពិចារណាពីពាក្យនៃសេចក្ដីសញ្ញានោះ និងពរជ័យពាក់ព័ន្ធដែលបានសន្យា នោះខ្ញុំងឿងឆ្ងល់ពីអត្ថន័យនៃការយល់ព្រមលើកមកដាក់លើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ។
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ពន្យល់ថា « វាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដែលថា នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ នោះយើងពុំធ្វើសាក្សីថា យើង លើកដាក់មកលើខ្លួនយើង នូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។ យើងធ្វើសាក្សីថា យើងនឹង យល់ព្រម ធ្វើដូច្នោះ ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ២០:៧៧ ) ។ ប្រាកដណាស់ យើងធ្វើសាក្សីតែចំពោះការយល់ព្រមរបស់យើងវាបង្ហាញថា ប្រាកដជាមានអ្វីមួយផ្សេងទៀតដែលត្រូវកើតឡើងពីមុនយើងលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនោះនៅក្នុងអារម្មណ៍ដ៏សំខាន់បំផុត » ។៧
ឃ្លាដែលចែងថា យើងនឹង« លើកដាក់មកលើខ្លួន [ យើង ] »នូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ប្រាប់យើងថា កាលយើងទទួលយកព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាលើកដំបូងនៅពេលយើងជ្រមុជទឹក ការទទួលយកព្រះនាមរបស់ទ្រង់ពុំបានបញ្ចប់ត្រឹមពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះឡើយ ។ យើងត្រូវតែខិតខំជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីទទួលយកព្រះនាមរបស់ទ្រង់ពេញមួយជីវិតរបស់យើង រួមទាំងពេលដែលយើងរំឭកសេចក្ដីសញ្ញានៅឯតុសាក្រាម៉ង់ ហើយចុះសេចក្ដីសញ្ញានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ផងដែរ ។
ដូច្នេះ សំណួរដ៏សំខាន់ចំនួនពីរសម្រាប់យើងម្នាក់ៗគឺថា « តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីលើកដាក់មកលើខ្លួននូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ? » និង « តើខ្ញុំនឹងស្គាល់ពីពេលវេលាដែលខ្ញុំកំពុងរីកចម្រើនតាមរបៀបណា ? »
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធានណិលសុន ណែនាំនូវចម្លើយមួយដ៏មានន័យ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា យើងអាចលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយថាយើងអាចនិយាយតំណាងឲ្យទ្រង់ ។ នៅពេលយើងនិយាយតំណាងឲ្យទ្រង់ នោះយើងបម្រើទ្រង់ ។ « ដ្បិតតើមនុស្សនឹងស្គាល់ចៅហ្វាយ ដែលខ្លួនពុំដែលបានបម្រើនោះ ហើយដែលជាអ្នកចម្លែកចំពោះមនុស្សនោះ ហើយនៅឆ្ងាយពីសតិអារម្មណ៍ និងបំណងនៃដួងចិត្តខ្លួនដូចម្ដេចបាន ? »៨
ការថ្លែងជំនួសទ្រង់តម្រូវឲ្យមានការអធិស្ឋាននៃសេចក្ដីជំនឿ ។ វាតម្រូវឲ្យមានការអធិស្ឋានដ៏ក្លៀវក្លាមួយទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដើម្បីរៀនពីពាក្យសម្ដីដែលយើងអាចនិយាយ ដើម្បីជួយព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ យើងត្រូវតែមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការសន្យាថា « ទោះជាដោយសំឡេងរបស់យើងផ្ទាល់ ឬក៏ដោយសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើងក្ដីគឺដូចតែគ្នា » ។៩
ប៉ុន្តែ វាតម្រូវឲ្យមានលើសពីការនិយាយតំណាងឲ្យទ្រង់ទៅទៀត ដើម្បីលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់នោះ ។ មានអារម្មណ៍ជាច្រើននៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងដែលយើងត្រូវតែមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងនាមជាពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។
ព្យាការីមរមនបានពិពណ៌នាអំពីអារម្មណ៍ដែលធ្វើឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ហើយអាចឲ្យយើងលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ។ អារម្មណ៍ទាំងនោះរួមមាន សេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរស ដែលជាសេចក្ដីស្រឡាញ់សុទ្ធសាធរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។
មរមនបានពន្យល់ថា ៖
« ដ្បិតខ្ញុំវិនិច្ឆ័យថា អ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយព្រោះភាពស្លូតបូតរបស់អ្នក ដ្បិតបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាពុំមានសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ទ្រង់ទេ នោះអ្នករាល់គ្នាពុំសមនឹងបានរាប់ក្នុងចំណោមរាស្ត្រនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ឡើយ។
ហើយម្យ៉ាងទៀត ឱបងប្អូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ ខ្ញុំចង់និយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នា អំពីសេចក្ដីសង្ឃឹម។ តើធ្វើដូចម្ដេចឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចបានសេចក្ដីជំនឿ លើកលែងអ្នករាល់គ្នានឹងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ?
ហើយតើអ្វីទៅដែលអ្នករាល់គ្នាសង្ឃឹមចង់បាន ? មើលចុះ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេចក្តីសង្ឃឹម តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ និង អំណាចនៃដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យបានប្រោសឲ្យមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយនេះក៏មកពីសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកដល់ទ្រង់ ស្របតាមពាក្យសន្យា ។
ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជាមនុស្សណាមួយមានសេចក្ដីជំនឿ នោះគេត្រូវតែមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ដ្បិតអត់ពីសេចក្ដីជំនឿទៅ នោះពុំអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើយ ។
ហើយម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកថា អ្នកនោះពុំអាចមានសេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមទេ លើកលែងតែអ្នកនោះស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា ។
បើសិនជាយ៉ាងនេះមែន នោះសេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គេគឺជាការឥតប្រយោជន៍ទៅវិញ ដ្បិតគ្មានអ្នកណាអាចបានទៅជាទីគាប់ចំពោះព្រះឡើយ លើកលែងតែមនុស្សស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសាប៉ុណ្ណោះ ហើយបើសិនជាមនុស្សនោះស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា ហើយទទួលស្គាល់ដោយនូវព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះត្រូវតែមានសេចក្ដីសប្បុរស ដ្បិតបើសិនជាគេគ្មានសេចក្ដីសប្បុរសទេ អ្នកនោះគ្មានជាអ្វីទាំងអស់ ហេតុដូច្នោះហើយ អ្នកនោះត្រូវតែមានសេចក្ដីសប្បុរស » ។
បន្ទាប់ពីពិពណ៌នាអំពីសេចក្ដីសប្បុរសហើយ មរមនបន្តនិយាយទៀតថា ៖
« ប៉ុន្តែសេចក្ដីសប្បុរសគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយស្ថិតស្ថេរនៅជានិច្ច ហើយអស់អ្នកណាដែលមានសេចក្ដីសប្បុរសនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់នឹងបានស្រួលដល់អ្នកនោះហើយ ។
ហេតុដូច្នោះហើយ ឱ បងប្អូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ ចូរអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតា ដោយអស់ពីកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់អស់អ្នកណាដែលជាអ្នកដើរតាមដ៏ពិតនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចក្លាយទៅជាកូនព្រះ ដើម្បីកាលណាទ្រង់នឹងលេចមក នោះយើងរាល់គ្នានឹងបានដូចជាទ្រង់ ដ្បិតយើងនឹងឃើញទ្រង់ជាទ្រង់ពិតប្រាកដ ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចបានបរិសុទ្ធដូចជាទ្រង់បរិសុទ្ធ ។ អាម៉ែន » ។១០
ខ្ញុំមានទីបន្ទាល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងដាក់ព្រះនាមទ្រង់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ ចំពោះបងប្អូនភាគច្រើន សេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនលើទ្រង់កំពុងកើនឡើង ។ បងប្អូនកំពុងមានអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីសង្ឃឹម និងភាពសុទិដ្ឋិនិយមច្រើន ។ ហើយបងប្អូននឹងទទួលអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធរបស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់មនុស្សដទៃ និងចំពោះខ្លួនឯង ។
ខ្ញុំឃើញការណ៍នេះ កើតមានចំពោះពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅជុំវិញពិភពលោក ។ ខ្ញុំឃើញវានៅក្នុងសមាជិកដែលនិយាយនឹងមិត្តភក្ដិ និងសមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេអំពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ បុរស ស្ត្រី យុវវ័យ ព្រមទាំងកុមារផងដែរកំពុងផ្ដល់ការងារបម្រើចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងចំពោះពួកអ្នកជិតខាងខ្លួន ។
បន្ទាប់ពីឮព័ត៌មានភ្លាមអំពីគ្រោះមហន្តរាយជុំវិញពិភពលោក សមាជិកដាក់ផែនការចេញទៅជួយសង្គ្រោះ ពេលខ្លះត្រូវឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រ ដោយគ្មានការស្នើសុំឡើយ ។ ពេលខ្លះពួកគេពិបាកក្នុងការរង់ចាំរហូតដល់តំបន់នានាដែលរងគ្រោះនោះអាចទទួលយកពួកគេខ្លាំងណាស់ ។
ខ្ញុំដឹងថា បងប្អូនមួយចំនួនដែលកំពុងស្ដាប់នៅថ្ងៃនេះ ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា សេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់បងប្អូនត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយបញ្ហា ។ ហើយបងប្អូនប្រហែលជាចង់ទទួលអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ព្រះអម្ចាស់មានឱកាសនៅក្បែរបងប្អូន ដើម្បីទទួលអារម្មណ៍ ហើយចែកចាយក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។ បងប្អូនអាចអធិស្ឋានដោយទំនុកចិត្តចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីដឹកនាំបងប្អូនឲ្យស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ជំនួសទ្រង់ ។ ទ្រង់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋាននៃពួកស្ម័គ្រចិត្តដ៏រាបសាដូចជាបងប្អូន ។ បងប្អូននឹងទទួលអារម្មណ៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះបងប្អូន និងចំពោះបុគ្គលដែលបងប្អូនបម្រើជំនួសទ្រង់ ។ នៅពេលបងប្អូនជួយបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះនៅក្នុងឧបសគ្គរបស់ពួកគេ នោះឧបសគ្គរបស់បងប្អូននឹងបានធូរស្រាល ។ សេចក្ដីជំនឿនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់បងប្អូននឹងត្រូវបានពង្រឹង ។
ខ្ញុំគឺជាសាក្សីមួយរូបអំពីសេចក្ដីពិតនោះ ។ ភរិយារបស់ខ្ញុំបាននិយាយតំណាងឲ្យព្រះអម្ចាស់ ហើយបម្រើមនុស្សជំនួសទ្រង់ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ។ ដូចដែលខ្ញុំបានលើកឡើងពីខាងដើមថា មានគ្រាមួយ ប៊ីស្សពរបស់យើងបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា « ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ។ គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំឮអំពីបុគ្គលម្នាក់នៅក្នុងវួដមានបញ្ហា ខ្ញុំបានប្រញាប់ប្រញាល់ទៅជួយ ។ ប៉ុន្តែលុះខ្ញុំទៅដល់ វាទំនងដូចជាភរិយារបស់លោកបានទៅដល់ទីនោះមុនជានិច្ច » ។ រឿងនោះបានកើតឡើងនៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលយើងបានរស់នៅអស់រយៈពេល ៥៦ ឆ្នាំ ។
ឥឡូវនេះ គាត់អាចនិយាយពាក្យតែពីរបីម៉ាត់ប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃ ។ មនុស្សដែលគាត់ស្រឡាញ់ជំនួសឲ្យព្រះអម្ចាស់ បានមកសួរសុខទុក្ខគាត់ ។ រាល់យប់ និងរាល់ព្រឹក ខ្ញុំច្រៀងទំនុកតម្កើងជាមួយនឹងគាត់ ហើយយើងអធិស្ឋាន ។ ខ្ញុំត្រូវនិយាយពាក្យអធិស្ឋាន និងច្រៀងចម្រៀង ។ ពេលខ្លះ ខ្ញុំអាចឃើញគាត់ហើបមាត់ច្រៀងទំនុកតម្កើង ។ គាត់ចូលចិត្តចម្រៀងរបស់កុមារ ។ ទស្សនៈដែលគាត់ទំនងជាចូលចិត្តបំផុតត្រូវបានសង្ខេបនៅក្នុងបទ« ខ្ញុំព្យាយាមក្លាយដូចជាព្រះយេស៊ូវ » ។១១
នៅថ្ងៃមុននេះ បន្ទាប់ពីច្រៀងវគ្គបន្ទរថា « ចូរស្រឡាញ់គ្នាដូចជាទ្រង់ស្រឡាញ់អ្នក ។ ចូរបង្ហាញមេត្តាក្នុងកិច្ចការអ្នកធ្វើ » គាត់បាននិយាយតិចៗ ប៉ុន្តែច្បាស់ថា « ចូរព្យាយាម ចូរព្យាយាម ចូរព្យាយាម » ។ ខ្ញុំគិតថា នៅពេលគាត់ឃើញទ្រង់ គាត់នឹងរកឃើញថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដាក់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គាត់ ហើយថាគាត់បានប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ទ្រង់កំពុងនាំគាត់ឆ្លងកាត់ឧបសគ្គរបស់គាត់នៅពេលនេះ ដូចដែលទ្រង់នឹងនាំបងប្អូនឆ្លងកាត់ឧបសគ្គរបស់បងប្អូនផងដែរ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីដល់បងប្អូនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់ ហើយស្រឡាញ់បងប្អូន ។ ទ្រង់ស្គាល់ឈ្មោះរបស់បងប្អូន ដូចជាបងប្អូនស្គាល់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់ដែរ ។ ទ្រង់ជ្រាបពីឧបសគ្គរបស់បងប្អូន ។ ទ្រង់បានជួបរឿងទាំងនោះ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់បានយកឈ្នះលើលោកិយនេះ ។ តាមរយៈការយល់ព្រមរបស់បងប្អូនដើម្បីលើកដាក់មកលើខ្លួននូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ នោះបងប្អូននឹងលើកបន្ទុករបស់មនុស្សដទៃទៀតរាប់មិនអស់ ។ ហើយនៅទីបំផុត បងប្អូននឹងរកឃើញថា បងប្អូនស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែប្រសើរឡើង ហើយថាបងប្អូនស្រឡាញ់ទ្រង់កាន់តែច្រើន ។ ព្រះនាមរបស់ទ្រង់នឹងស្ថិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ហើយដិតជាប់នៅក្នុងការចងចាំរបស់បងប្អូន ។ នោះគឺជាឈ្មោះដែលបងប្អូននឹងត្រូវបានហៅ ។ ខ្ញុំសូមធ្វើសាក្សីទាំងនេះ ដោយមានអំណរគុណចំពោះសេចក្ដីមេត្តាដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំ ចំពោះមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ និងចំពោះបងប្អូន នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។