កូរ៉ុម ៖ ទីកន្លែងដែលជាកម្មសិទ្ធិ
ព្រះអម្ចាស់នឹងជួយបងប្អូនបង្កើតកូរ៉ុមមួយដ៏រឹងមាំ ។ នៅពេលទ្រង់ប្រមូលផ្ដុំបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ពួកគេត្រូវការទីកន្លែងមួយដែលជាកម្មសិទ្ធិ ហើយរីកចម្រើន ។
នៅឆ្នាំ ២០១០ អន់ឌ្រេ សេបាកូ គឺជាយុវជនម្នាក់ដែលខិតខំរកសេចក្ដីពិត ។ ទោះជាគាត់ពុំធ្លាប់ធ្វើការអធិស្ឋានមួយចេញពីចិត្តពីមុនក្ដី ក៏គាត់បានសម្រេចចិត្តធ្វើវាដែរ ។ ក្រោយមកមិនយូរប៉ុន្មាន គាត់បានជួបនឹងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពួកគេបានឲ្យប័ណ្ណមួយដែលមានរូបព្រះគម្ពីរមរមនដល់គាត់ ។ អន់ឌ្រេបានទទួលអារម្មណ៍មួយ ហើយបានសួរថា តើពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះអាចលក់សៀវភៅនោះឲ្យគាត់បានទេ ។ ពួកគេនិយាយថា គាត់អាចបានសៀវភៅនោះដោយឥតគិតថ្លៃ ប្រសិនបើគាត់នឹងទៅព្រះវិហារ ។១
អន់ឌ្រេបានចូលរួមតែម្នាក់ឯងក្នុងសាខាម៉ូជូឌីដែលទើបបង្កើតថ្មីនៅពេលនោះ ក្នុងប្រទេសបូស្វាណា ទ្វីបអាហ្វ្រិក ។ ប៉ុន្តែសាខានោះគឺជាក្រុមមួយដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់ ពេញដោយភាពស្និទ្ធស្នាល ហើយមានសមាជិកប្រមាណជា ៤០ នាក់ ។២ ពួកគេបានស្វាគមន៍អន់ឌ្រេយ៉ាងរាក់ទាក់ ។ គាត់រៀនមេរៀនជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ហើយបានជ្រមុជទឹក ។ វាគឺជារឿងដ៏អស្ចារ្យ !
ប៉ុន្តែក្រោយមកទៀតរឿងនោះទៅជាយ៉ាងណាវិញ ? តើអន់ឌ្រេនឹងបន្តនៅសកម្មយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើនរណានឹងជួយគាត់ឲ្យរីកចម្រើននៅលើផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញានេះ ? ចម្លើយមួយចំពោះសំណួរនោះគឺកូរ៉ុមបព្វជិតភាពរបស់គាត់ !៣
អ្នកកាន់បព្វជិតភាពគ្រប់រូប ទោះជាមានស្ថានភាពបែបណាក្ដី ទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍មកពីកូរ៉ុមដ៏រឹងមាំមួយ ។ បងប្អូនប្រុសវ័យក្មេងដែលកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនរបស់ខ្ញុំអើយ ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យបងប្អូនស្ថាបនាកូរ៉ុមដ៏រឹងមាំមួយ ជាទីកន្លែងដែលជាកម្មសិទ្ធិមួយសម្រាប់យុវជនម្នាក់ៗ ជាទីដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់គង់នៅ ជាទីដែលសមាជិកកូរ៉ុមគ្រប់រូបទទួលស្វាមគន៍ ហើយឲ្យតម្លៃគ្នា ។ នៅពេលព្រះអម្ចាស់ប្រមូលផ្ដុំបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ពួកគេត្រូវការទីកន្លែងមួយដែលជាកម្មសិទ្ធិ ហើយរីកចម្រើន ។
បងប្អូនម្នាក់ៗដែលជាសមាជិកនៃគណៈប្រធានកូរ៉ុមដឹកនាំផ្លូវ នៅពេលបងប្អូនស្វែងរកការបំផុសគំនិត៤ ហើយអភិវឌ្ឍសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងភាពជាបងប្អូនប្រុសក្នុងចំណោមសមាជិកកូរ៉ុមគ្រប់រូប ។ បងប្អូនផ្ដោតយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសលើអ្នកដែលជាសមាជិកថ្មី អ្នកដែលពុំសូវសកម្ម ឬអ្នកដែលមានសេចក្ដីត្រូវការពិសេស ។៥ បងប្អូនបង្កើតកូរ៉ុមដ៏រឹងមាំមួយដោយអំណាចបព្វជិតភាព ។៦ ហើយកូរ៉ុមមួយដែលមានសាមគ្គីភាពរឹងមាំផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យុវជនម្នាក់ ។
នៅពេលសាសនាចក្របានប្រកាសពីការផ្ដោតអារម្មណ៍ថ្មីស្ដីពីការរៀនសូត្រដំណឹងល្អនៅឯគេហដ្ឋាន៧ នោះមនុស្សមួយចំនួនបានគិតពីសមាជិកដូចជា អន់ឌ្រេ ហើយសួរថា « ចុះយុវវ័យដែលមកពីគ្រួសារដែលពុំបានសិក្សាដំណឹងល្អ ហើយគ្មានបរិយាកាសនៃការរៀនសូត្រ និងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៅឯគេហដ្ឋានវិញ ? តើពួកគេនឹងត្រូវទុកចោលឬ ? »
ទេ ! គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានទុកចោលទេ ! ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់យុវជនយុវនារីគ្រប់រូប ។ ក្នុងនាមជាពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព យើងគឺជាព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ យើងគឺជាសាសនាចក្រគាំទ្រដល់កិច្ចខិតខំនៅឯគេហដ្ឋាន ។ នៅពេលមានការគាំទ្រមានកំណត់នៅឯគេហដ្ឋាន នោះកូរ៉ុមបព្វជិតភាព និងថ្នាក់ដឹកនាំផ្សេងទៀត ព្រមទាំងមិត្តភក្ដិត្រូវមើលថែ ហើយគាំទ្របុគ្គលមា្នក់ៗ និងគ្រួសារនីមួយៗតាមការចាំបាច់ ។
ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញការណ៍នេះដំណើរការ ។ ខ្ញុំធ្លាប់ដកពិសោធន៍ការណ៍នេះ ។ នៅពេលខ្ញុំមានអាយុប្រាំមួយឆ្នាំ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបានលែងលះគ្នា ហើយឪពុករបស់ខ្ញុំបានទុកកូនតូចទាំងប្រាំនាក់នឹងម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ។ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់យើង ។ គាត់ត្រូវការការងារមួយទៀតសម្រាប់រយៈពេលខ្លីមួយ រួមទាំងការអប់រំបន្ថែមផងដែរ ។ គាត់មានពេលតិចណាស់ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់ពួកយើង ។ ប៉ុន្តែជីដូនជីតា ពូមីង ប៊ីស្សព និងគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះបានមកជួយម្ដាយដ៏អស្ចារ្យរបស់ខ្ញុំ ។
ហើយខ្ញុំមានកូរ៉ុមមួយ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណជាខ្លាំងចំពោះមិត្តរបស់ខ្ញុំ—ជាបងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ—ដែលស្រឡាញ់ ហើយគាំទ្រដល់ខ្ញុំ ។ កូរ៉ុមរបស់ខ្ញុំគឺជាទីកន្លែងដែលជាកម្មសិទ្ធិ ។ មនុស្សខ្លះប្រហែលជាគិតថា ខ្ញុំមានឱកាសតិចណាស់ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏ជោគជ័យមួយ ដោយសារតែស្ថានភាពគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំប្រហែលជាដូច្នោះមែន ។ ប៉ុន្តែកូរ៉ុមបព្វជិតភាពបានផ្លាស់ប្ដូរឱកាសរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ភាពជោគជ័យ ។ កូរ៉ុមរបស់ខ្ញុំបានគាំទ្រខ្ញុំ ហើយផ្ដល់ពរជ័យរាប់ពុំអស់ដល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
មានមនុស្សដែលមានឱកាសតិចតួចនៅជុំវិញខ្លួនយើង ។ ក្នុងករណីខ្លះ យើងប្រហែលជាមានស្ថានភាពដូចគ្នានេះដែរ ។ ប៉ុន្តែយើងម្នាក់ៗមានកូរ៉ុមមួយ ជាទីកន្លែងដែលយើងអាចទទួលកម្លាំង ហើយផ្ដល់នូវកម្លាំង ។ កូរ៉ុមមាន « សាមគ្គីភាពជាធ្លុងមួយ » ។៨ វាគឺជាកន្លែងដែលយើងបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក បម្រើមនុស្សដទៃ ហើយស្ថាបនាសាមគ្គីភាព និងភាពជាបងប្អូនប្រុស នៅពេលយើងបម្រើព្រះ ។៩ វាគឺជាកន្លែងដែលអព្ភូតហេតុកើតឡើង ។
ខ្ញុំចង់ប្រាប់បងប្អូនអំពីអព្ភូតហេតុមួយចំនួនដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងកូរ៉ុមរបស់អន់ឌ្រេនៅម៉ូជូឌី ។ នៅពេលខ្ញុំចែកចាយគំរូនេះ សូមរកមើលគោលការណ៍ដែលពង្រឹងគ្រប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពដែលអនុវត្តតាមគោលការណ៍ទាំងនោះ ។
បន្ទាប់ពី អន់ឌ្រេបានជ្រមុជទឹក គាត់បានជួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា នៅពេលពួកគេបានបង្រៀនដល់យុវជនបួននាក់ផ្សេងទៀតឲ្យបានជ្រមុជទឹកផងដែរ ។ ឥឡូវនេះ មានយុវជនប្រាំនាក់ ។ ពួកគេបានចាប់ផ្ដើមពង្រឹងគ្នាទៅវិញទៅមក និងសាខា ។
យុវជនទីប្រាំមួយឈ្មោះធូសូបានជ្រមុជទឹក ។ ធូសូបានចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងមិត្តរបស់គាត់បីនាក់ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានពួកគេមានគ្នាប្រាំបួននាក់ ។
ជារឿយៗ ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំតាមរបៀបនេះ—ម្ដងពីរបីនាក់ នៅពេលអញ្ជើញដោយមិត្តរបស់ពួកគេ ។ កាលពីបុរាណ នៅពេលអនទ្រេបានជួបព្រះអង្គសង្គ្រោះ លោកបានទៅរកបងប្រុសរបស់លោកឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន ភ្លាម ហើយ « នាំបងទៅឯព្រះយេស៊ូវ » ។១០ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ក្រោយពីភីលីពបានក្លាយជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទមិនយូរប៉ុន្មាន លោកបានអញ្ជើញមិត្តរបស់លោកឈ្មោះ ណាថាណែល ឲ្យ « មកមើល » ។១១
មិនយូរប៉ុន្មាននៅក្នុងម៉ូជូឌី យុវជនទី១០ បានចូលរួមនឹងសាសនាចក្រ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានរកឃើញយុវជនទី១១ ។ ហើយយុវជនទី១២ បានជ្រមុជទឹកបន្ទាប់ពីឃើញឥទ្ធិពលនៃដំណឹងល្អកើតមានចំពោះមិត្តរបស់គាត់ ។
សមាជិកសាខាម៉ូជូឌីមានចិត្តរំភើប ។ យុវជនទាំងនេះបាន « ប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ ហើយចូលរួមនៅក្នុងសាសនាចក្រ » ។១២
ព្រះគម្ពីរមរមនបានដើរតួយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការផ្លាស់ប្ដូររបស់ពួកគេ ។១៣ ធូសូចងចាំថា « ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមអានព្រះគម្ពីរមរមន…គ្រប់ពេលខ្ញុំមានពេលទំនេរនៅផ្ទះ នៅសាលា នៅគ្រប់ទីកន្លែង » ។១៤
អួរ៉ាថាលបានចាប់ផ្ដើមចាប់អារម្មណ៍នឹងដំណឹងល្អដោយសារតែគំរូរបស់មិត្តគាត់ ។ គាត់ពន្យល់ថា « [ ពួកគេ ] ទំនងជាផ្លាស់ប្ដូរក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីមួយ ។… ខ្ញុំបានគិតថា គឺដោយសារ…កូនសៀវភៅ…ដែលពួកគេបានដាក់តាមខ្លួន…ទៅសាលារៀន ។ ខ្ញុំអាចឃើញថា ពួកគេបានប្រែក្លាយជាមនុស្សល្អ ។… [ ខ្ញុំ ] ចង់ផ្លាស់ប្ដូរដែរ » ។១៥
យុវជនទាំង១២ នាក់បានប្រមូលផ្ដុំគ្នា ហើយជ្រមុជទឹកបន្តបន្ទាប់គ្នាក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំ ។ ពួកគេម្នាក់ៗគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្លួន ។ ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានគាំទ្រដោយគ្រួសាររបស់ពួកគេក្នុងសាសនាចក្រ រួមមានប្រធាន រ៉ាឃ្វេឡា១៨ ជាប្រធានសាខារបស់ពួកគេ អែលឌើរ និងស៊ិស្ទើរ ថៃលើរ១៧ ជាពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បង និងសមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងសាខាផងដែរ ។
បងប្រុសជុញ្ញ័រ១៨ ដែលជាថ្នាក់ដឹកនាំកូរ៉ុមម្នាក់ បានអញ្ជើញយុវជនទាំងនោះឲ្យមកផ្ទះរបស់គាត់នៅរសៀលថ្ងៃអាទិត្យ ហើយបង្រៀនដល់ពួកគេ ។ យុវជនទាំងនោះបានសិក្សាបទគម្ពីររួមគ្នា ហើយបានធ្វើរាត្រីជួបជុំគ្នាជាទៀងទាត់ ។
បងប្រុសជុញ្ញ័របាននាំពួកគេទៅសួរសុខទុក្ខសមាជិក មនុស្សដែលបានបង្រៀនដោយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងមនុស្សផ្សេងទៀតដែលត្រូវការការសួរសុខទុក្ខមួយ ។ យុវជនទាំង១២នាក់នេះបានឡើងជិះបាំងខាងក្រោយនៃរថយន្តរបស់បងប្រុសជុញ្ញ័រ ។ គាត់បានដាក់ពួកគេតាមផ្ទះដោយមានដៃគូពីរ ឬបីនាក់ ហើយបើករថយន្តមកយកពួកគេនៅពេលក្រោយវិញ ។
ទោះជាយុវជនទាំងនោះទើបតែរៀនពីដំណឹងល្អ ហើយពុំទទួលអារម្មណ៍ថា ពួកគេពុំបានដឹងច្រើនក្ដី ក៏បងប្រុសជុញ្ញ័របានប្រាប់ពួកគេឲ្យចែកចាយរឿងមួយ ឬពីរយ៉ាងដែលពួកគេបានដឹងជាមួយនឹងមនុស្សដែលពួកគេបានទៅសួរសុខទុក្ខនោះ ។ ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពវ័យក្មេងទាំងនេះបានបង្រៀន បានអធិស្ឋាន ហើយបានជួយមើលថែសាសនាចក្រ ។១៩ ពួកគេបានបំពេញការទទួលខុសត្រូវបព្វជិតភាពរបស់ពួកគេ ហើយដកពិសោធន៍នូវអំណរនៃការបម្រើ ។
អន់ឌ្រេបាននិយាយថា « យើងបានលេង បានសើច បានយំជាមួយគ្នា ហើយក្លាយជាបងប្អូនប្រុស » ។២០ ពួកគេបានហៅខ្លួនឯងថា « ក្រុមបងប្អូនប្រុស » ។
ពួកគេបានដាក់គោលដៅមួយរួមគ្នាថា ពួកគេនឹងបម្រើបេសកកម្មទាំងអស់គ្នា ។ ដោយសារពួកគេជាសមាជិកសាសនាចក្រតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ នោះពួកគេមានឧបសគ្គជាច្រើនដើម្បីយកឈ្នះ ប៉ុន្តែពួកគេបានជួយគ្នាយកឈ្នះឧបសគ្គទាំងនោះ ។
ម្ដងម្នាក់ៗ យុវជនទាំងនោះបានទទួលការហៅឲ្យបម្រើបេសកកម្ម ។ អ្នកដែលចេញទៅមុនបានសរសេរសំបុត្រមកអ្នកដែលកំពុងរៀបចំខ្លួន ដោយចែកចាយបទពិសោធន៍ ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបម្រើ ។ យុវជនដប់មួយនាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបានបម្រើបេសកកម្ម ។
យុវជនទាំងនេះបានចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ ម្ដាយ បងប្អូនប្រុសស្រី មិត្តភក្ដិ ក៏ដូចជាមនុស្សដែលពួកគេបានបង្រៀនក្នុងបេសកកម្មរបស់ពួកគេ បានប្រែចិត្តជឿ ហើយបានជ្រមុជទឹក ។ អព្ភូតហេតុបានកើតឡើង ហើយជីវិតរាប់ពុំអស់ត្រូវបានទទួលពរជ័យ ។
ខ្ញុំអាចស្ដាប់ឮបងប្អូនមួយចំនួនកំពុងគិតថា ប្រហែលជាអព្ភូតហេតុមួយបែបនេះអាចកើតឡើងតែកន្លែងមួយដូចជាទ្វីបអាហ្វ្រិកប៉ុណ្ណោះ ជាទីវាលដ៏មានជីជាតិដែលការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែលកំពុងតែពន្លឿន ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា គោលការណ៍ដែលបានអនុវត្តនៅក្នុងសាខាម៉ូជូឌីគឺអាចកើតឡើងដូចគ្នានៅគ្រប់ទីកន្លែង ។ មិនថាបងប្អូននៅទីណាទេ កូរ៉ុមរបស់បងប្អូនអាចរីកចម្រើនតាមរយៈការធ្វើឲ្យសកម្ម និងការចែកចាយដំណឹងល្អ ។ សូម្បីតែនៅពេលសិស្សម្នាក់ឈោងទៅជួយមិត្តម្នាក់ វាអាចកើនឡើងពីម្នាក់ទៅពីរនាក់ ។ ពីរនាក់អាចក្លាយទៅជាបួននាក់ ។ បួននាក់អាចក្លាយទៅជាប្រាំបីនាក់ ។ ហើយប្រាំបីនាក់អាចក្លាយទៅជាដប់ពីរនាក់ ។ សាខាអាចក្លាយទៅជាវួដ ។
ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀនថា « ដ្បិតកន្លែងណាដែលមានពីរ ឬបី [ ឬច្រើន ] នាក់ ប្រជុំជាមួយគ្នាដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ នោះខ្ញុំក៏នៅកណ្តាលចំណោមអ្នកទាំងនោះដែរ » ។២១ ព្រះវរបិតាសួគ៌កំពុងរៀបចំខ្លួនគំនិត និងដួងចិត្តមនុស្សជុំវិញយើង ។ យើងអាចធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ពង្រីកការរាប់អាន ចែកចាយសេចក្ដីពិត អញ្ជើញមនុស្សដទៃឲ្យអានព្រះគម្ពីរមរមន ព្រមទាំងស្រឡាញ់ ហើយគាំទ្រពួកគេ នៅពេលពួកគេមកស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។
វាមានរយៈពេលជិត១០ ឆ្នាំហើយ ចាប់តាំងពីក្រុមបងប្អូនប្រុសនៅម៉ូជូឌីបានចាប់ផ្ដើមដំណើររបស់ពួកគេរួមគ្នា ហើយពួកគេនៅតែជាក្រុមបងប្អូនប្រុសដដែល ។
ខាតឡេហ្គូ បាននិយាយថា « យើងប្រហែលជារស់នៅឆ្ងាយពីគ្នា ប៉ុន្តែយើងនៅតែជួយគ្នាទៅវិញទៅមក » ។២២
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា យើងនឹងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យរួបរួមនឹងទ្រង់នៅក្នុងកូរ៉ុមបព្វជិតភាពរបស់យើង ដើម្បីកូរ៉ុមនីមួយៗអាចក្លាយជាទីកន្លែងដែលជាកម្មសិទ្ធិ ជាកន្លែងនៃការប្រមូលផ្ដុំ ជាកន្លែងដែលរីកចម្រើន ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ហើយនេះគឺជាកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដូច្នោះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។