De onmiddellijke goedheid van God
Ook al wachten we geduldig op de Heer, er zijn bepaalde zegeningen die we onmiddellijk krijgen.
Enkele jaren geleden kwam onze vijfjarige zoon bij me en zei: ‘Papa, ik heb iets ontdekt. Wat voor jou zo dadelijk is, is erg lang voor mij.’
Als de Heer of zijn dienstknechten uitspraken doen zoals ‘niet vele dagen na deze’ of ‘de tijd is niet ver weg’, dan kan dat letterlijk een heel leven duren, of langer.1 Zijn tijd, en vaak ook zijn timing, is anders dan die van ons. Het is belangrijk om geduld te hebben. Zonder geduld kunnen we geen geloof in God tot leven en heil ontwikkelen of tonen. Mijn boodschap vandaag is echter dat we wel geduldig op de Heer moeten wachten, maar dat we bepaalde zegeningen onmiddellijk krijgen.
Toen Alma en zijn volk door de Lamanieten gevangen waren genomen, baden ze om bevrijding. Ze werden niet meteen bevrijd, maar terwijl ze daar geduldig op wachtten, gaf de Heer van zijn goedheid blijk door ze onmiddellijk te zegenen. Hij verzachtte bijvoorbeeld het hart van de Lamanieten, zodat zij hen niet doodden. Hij sterkte het volk van Alma ook, en verlichtte hun lasten.2 Na hun bevrijding trokken zij naar Zarahemla, waar zij een verbaasd publiek over hun belevenissen vertelden. De mensen in Zarahemla verwonderden zich. ‘En […] toen zij dachten aan de onmiddellijke goedheid van God en zijn macht bij de bevrijding van Alma en zijn broeders uit […] hun knechtschap, verhieven zij hun stem en dankten God.’3
De onmiddellijke goedheid van God komt allen toe die Hem met een oprechte bedoeling en een volmaakt voornemen van hart aanroepen. Dit geldt ook voor hen die God in oprechte wanhoop aanroepen als de verlossing veraf en het lijden lang of hevig lijkt.
Dat gold ook voor een jonge profeet die door zijn lijden in een bedompte kerker tot het randje van de wanhoop kwam en uiteindelijk uitriep: ‘O God, waar bent U? […] Hoelang zult U uw hand weerhouden […]? Ja, o Heer, hoelang […]?’4 De Heer bevrijdde Joseph niet meteen, maar sprak hem wel onmiddellijk gemoedsrust in.5
God geeft ook onmiddellijke hoop op een uiteindelijke verlossing.6 Wat ons ook overkomt, waar we ook zijn, hoop lacht ons in en door Christus altijd toe.7 Die komt ons onmiddellijk toe.
Hij heeft ons bovendien beloofd: ‘Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken.’8
Maar bovenal is Gods liefde onmiddellijk. Ik getuig met Paulus dat niets ‘ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus.’9 Zelfs onze zonden, ook al zonderen ze ons soms tijdelijk van zijn Geest af, kunnen ons niet van zijn voortdurende en onmiddellijke vaderlijke liefde afzonderen.
Dit zijn slechts enkele manieren waarop ‘Hij [ons] onmiddellijk zegent’.10 Om dit actueel en vertrouwd voor u te maken, vertel ik u over twee mensen van wie het leven van de onmiddellijke goedheid van God getuigt.
Emilie worstelde al sinds haar vroege tienerjaren met een drugsverslaving. Experimenteren leidde tot gewoontevorming, en dat werd een verslaving die haar jarenlang gevangenhield, hoewel ze af en toe ook goede momenten kende. Emilie hield haar probleem zorgvuldig verborgen, vooral toen ze trouwde en kinderen kreeg.
Het begin van haar verlossing voelde helemaal niet aan als een verlossing. Het ene moment onderging ze uit routine een medisch onderzoek, en het volgende werd ze met een ziekenauto voor opname naar een kliniek gereden. Ze raakte in paniek bij de gedachte dat ze van haar kinderen, haar man en haar thuis gescheiden was.
Die avond kroop Emilie eenzaam op haar bed in een koude, donkere kamer helemaal in elkaar en begon te snikken. Haar vermogen om logisch na te denken, nam af, totdat ze uiteindelijk – overmand door zorgen, angst en de verstikkende duisternis in de kamer en in haar ziel – dacht dat ze die nacht zou sterven. Alleen.
In die wanhopige toestand kreeg Emilie op de een of andere manier de kracht om naast het bed op haar knieën te gaan. Zonder enige aanmatiging, waar ze zich bij vorige gebeden wel eens schuldig aan had gemaakt, gaf ze zich volkomen over aan de Heer toen ze wanhopig bad: ‘Lieve God, ik heb U nodig. Help me alstublieft. Ik wil niet alleen zijn. Help me alstublieft om deze nacht door te komen.’
En onmiddellijk strekte Jezus, net als Hij in het verleden bij Petrus had gedaan, zijn hand uit en greep haar zinkende ziel.11 Toen werd Emilie overspoeld met een wonderlijk gevoel van rust, moed, geruststelling en liefde. De kamer was niet koud meer, want ze wist dat ze niet alleen was. En voor het eerst sinds ze 14 was, wist Emilie dat alles in orde zou komen. Emilie ‘ontwaakte tot God’12 en viel in een vredige slaap. En zo zien we dat ‘indien u zich bekeert en uw hart niet verstokt, het grote verlossingsplan onmiddellijk op u [zal] worden toegepast.’13
Emilies’ genezing en uiteindelijke verlossing duurde nog lang – maanden van behandeling, instructie en therapie, in welke tijd ze zich door zijn goedheid ondersteund en soms zelfs gedragen voelde. En die goedheid was nog steeds bij haar toen ze met haar man en kinderen naar de tempel ging om zich voor eeuwig aan elkaar te laten verzegelen. Net als het volk van Zarahemla spreekt Emilie haar dank uit als ze aan de onmiddellijke goedheid van God denkt, en aan zijn macht waarmee Hij haar uit slavernij verloste.
En nu uit het leven van een andere moedige gelovige. Op 27 december 2013 begroette Alicia Schroeder opgewekt haar goede vrienden Sean en Sharla Chilcote, die onverwachts voor haar deur stonden. Sean, die bovendien Alicia’s bisschop was, gaf haar zijn mobiele telefoon en zei ernstig: ‘Alicia, we houden van je. Er is een telefoontje voor je.’
Mario, Alicia’s echtgenoot, was aan de telefoon. Hij was met enkele van hun kinderen in een afgelegen gebied met een sneeuwscooter op pad, iets waar ze lang naar uitgekeken hadden. Er was een vreselijk ongeluk gebeurd. Mario was ernstig gewond geraakt, en hun tienjarige zoon, Kaleb, was omgekomen. Toen Mario huilend aan Alicia vertelde dat Kaleb dood was, werd ze overmand door een gevoel van schok en afschuw dat slechts weinigen onder ons ooit zullen meemaken. Ze stortte in. Verlamd door onbeschrijflijke smart, kon Alicia zich niet meer bewegen of iets zeggen.
Bisschop en zuster Chilcote pakten haar snel beet en sloegen hun armen om haar heen. Samen huilden en rouwden ze een tijdlang. Toen vroeg bisschop Chilcote of Alicia een zegen wilde hebben.
Wat er toen gebeurde, is zonder enig begrip van de verzoening van Jezus Christus en de onmiddellijke goedheid van God nauwelijks te bevatten. Bisschop Chilcote legde Alicia de handen op en begon met bevende stem te spreken. Alicia hoorde twee dingen die God zelf leek te zeggen. Eerst hoorde ze haar naam, Alicia Susan Schroeder. Toen hoorde ze de bisschop zich op het gezag van de almachtige God beroepen. Op dat moment – toen alleen nog maar haar naam en Gods macht genoemd waren – werd Alicia vervuld met een onbeschrijflijk gevoel van gemoedsrust, liefde, troost, en op de een of andere manier ook vreugde. En dat gevoel is haar altijd bijgebleven.
Natuurlijk missen Alicia, Mario en hun kinderen Kaleb nog steeds, en rouwen ze om hem. Het is zwaar! Als ik ze spreek, krijgt Alicia tranen in haar ogen wanneer ze me vertelt hoeveel ze van haar zoontje houdt en hoezeer ze hem mist. En haar ogen blijven vochtig als ze vertelt hoe de grote Verlosser haar in elk stadium van haar bezoeking heeft gesteund, wat begon met zijn onmiddellijke goedheid in haar uiterste wanhoop, en werd vervolgd met de helder stralende hoop die ze op een heerlijke hereniging heeft die ‘niet lang na deze dagen’ zal plaatsvinden.
Ik besef dat het leven soms verwarring en beroering kan opleveren, waardoor het moeilijk kan zijn om de verlichting te ontvangen, te herkennen of te behouden die Emilie en Alicia kregen. Ik heb dat zelf meegemaakt. Ik getuig dat ons behoud op zulke momenten uit een liefdevolle, krachtige manifestatie van de onmiddellijke goedheid van God bestaat. Bedenk dat het oude Israël uiteindelijk verlost werd ‘door diezelfde God die hen [van dag tot dag] had bewaard.’14
Ik getuig dat Jezus Christus de grote Verlosser is. En in zijn naam beloof ik dat als u zich met een oprechte bedoeling en een volmaakt voornemen van hart tot Hem wendt, Hij u van alles zal verlossen dat uw leven of uw vreugde dreigt te beperken of te vernietigen. Die verlossing laat misschien langer op zich wachten dan u lief is, misschien wel een heel leven, of langer. Dus om u troost, moed en hoop te geven, om u te steunen en te sterken tot die dag van uw uiteindelijke verlossing aanbreekt, beveel ik de onmiddellijke goedheid van God bij u aan, en daar getuig ik van. In de naam van Jezus Christus. Amen.