2017
Een nieuwe richting voor de bijeenkomsten van de Melchizedekse priesterschap en de zustershulpvereniging
November 2017


Een nieuwe richting voor de zondagse bijeenkomsten van de Melchizedekse priesterschap en de zustershulpvereniging

‘Wat moet ik zonder lesboek beginnen?’, vroeg Nancy Feragen, een ZHV-lerares, zich af toen ze de eerste keer een exemplaar van Kom dan en volg Mij – voor de Melchizedekse priesterschap en de zustershulpvereniging bestudeerde. ‘In het begin raakte ik in paniek’, gaf ze toe. ‘Toen kwam deze gedachte bij me op: de Heer wil dat we meer verantwoordelijkheid in ons eigen leerproces nemen en onze spiritualiteit als broeders en zusters in het evangelie vergroten.’

‘Het maakt me een beetje bang om op de Heer te vertrouwen en zonder al te veel lesmateriaal voorbereid een bespreking te gaan leiden,’ zei Linda Harmon, een ZHV-presidente. ‘Maar eenmaal u dat doet, als u zich voorbereid hebt met gebed, studie, tempelbezoeken en waar u zich nog toe geïnspireerd voelt, is het een fantastische ervaring.’

Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland

‘Bij het nieuwe leerplan is moet je mensen ervan overtuigen niet “op de oude manier” te onderwijzen’, zegt bisschop Boyd Roberts. ‘We moeten ermee stoppen gewoon informatie over te dragen, de weg voor de Geest niet versperren en de Geest laten onderwijzen.’

Verwijzend naar Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland, zegt Lisa Smith, een ZHV-presidente: ‘Het is een nieuwe manier van lesgeven die voor sommige mensen moeilijk kan zijn.’ ‘Daarom is het belangrijk goede onderwijsmethoden te tonen in de leerkrachtenraad en leiders aan te moedigen die consequent met de leerkrachten bij te wonen.’

Voorbereiden en onderwijzen

Volgens David Mickelson, een leerkracht in de hogepriestersgroep, heeft de zinsnede ‘onderwijs ijverig’ in Leer en Verbonden 88:78 ‘te maken met onze voorbereiding vooraf en onze vaardigheid om tijdens ons onderricht de Geest ijverig te volgen. Als we ijverig onderwijzen, is de genade van de Heiland met ons en worden we volmaakter onderwezen. Ik denk dat het de volmaakte onderwijsmethode van de Heer is. De leerkracht, de persoon die de bespreking leidt, moet bereid zijn zich door de Geest te laten onderwijzen.’

Adam Bushman, een leerkracht in het ouderlingenquorum, bereidde zijn lessen voor door de gekozen conferentietoespraak te bestuderen en dan onder gebed te overwegen welke ideeën het belangrijkst voor het quorum zijn. ‘Om de mannen meer tijd te geven om na te denken,’ legt hij uit, ‘wordt er de tijdens de week een e-mail gestuurd waarin staat: “We gaan deze toespraak bespreken en we willen dat u over de volgende vragen nadenkt.”’

Samen overleggen en leren

‘De zondagse lessen in de ZHV zijn niet meer alleen de verantwoordelijkheid van de leiders’, zei Brooke Jensen, een raadgeefster in een ZHV-presidium. ‘Ieder lid doet actief mee.’

Broeder Bushman vindt het belangrijk in een cirkel te zitten. ‘Ik ben er dol op’, zei hij. ‘Het verandert de aard van het gesprek. Mensen hebben andere verwachtingen. Nu wordt er meer aan het gesprek deelgenomen. In plaats van de twee of drie broeders die gewoonlijk de vragen beantwoorden, maken nu ook andere mensen opmerkingen.’

Toen Rebecca Siebach, een zuster in de ZHV, voor het eerst over de nadruk op raden hoorde, dacht ze onmiddellijk aan vrienden die minderactief waren. ‘Ik kende hun problemen’, zei ze. ‘Ze waren tegen mij openhartig over hun twijfels en waarom ze het moeilijk vonden naar de kerk te komen, en ik dacht, dit is de volmaakte kans om hun de hand te reiken en te zeggen: “We hebben u in onze raad nodig! Kom alstublieft meedoen!”’

‘Toen ik eindelijk iets zei tijdens een raadsvergadering,’ zei LonaMarie Cook, een raadgeefster in een ZHV-presidium, ‘was het geweldig dat mensen met mijn gedachten instemden en om deel van de gemeenschap uit te maken.’

Inspiratie ontvangen en er gehoor aan geven

‘We scheppen een omgeving waarin de Geest kan onderwijzen en wij kunnen horen en luisteren’, zei bisschop Roberts. ‘De Geest wordt dan de leerkracht. Hij toont ons wat we in ons leven, ons gezin en onze roeping horen te doen. Wat wij met die ingevingen doen, is wat ons tot ware bekering en dienstbetoon leidt.’

Susan Farr, een ZHV-presidente, zei: ‘Deze methode zet ons aan recht te veren en aan de slag te gaan, en niet gewoon na de les te denken “dat was inspirerend”, maar het kort daarna te vergeten. Door samen te overleggen zien we dat we allemaal dienen te onderwijzen en handelen en dat we dat niet alleen aan de leerkracht overlaten.’

‘Als we onze ingevingen opschrijven en er dan gehoor aan geven, oefenen we een verandering van ons hart en worden we betere dienstknechten van de Heer’, zei Susan Mitchel, een raadgeefster in een ZHV-presidium.

‘Als u weet dat u verantwoording voor iets moet afleggen en dat iemand u gaat vragen wat u ervan vond,’ zei zuster Smith, ‘zorgt dat ervoor dat u actief meewerkt aan het versterken van uw getuigenis.’

Landen Roundy, een groepsleider hogepriesters, zegt dat per e-mail notities verzenden over wat er besproken en gepland is ‘de leden helpt ervaringen te herkennen die ze tijdens de week hebben en waar ze die zondag over willen vertellen.’

Bisschop Roberts vervolgt: ‘Ik heb door deze notities een voortdurende geest van vertellen en leren in de week gezien doordat de broeders via e-mail bijkomende gedachten en gevoelens bespreken. Dat maakt hun quorum sterker.’

‘De Heer wil dat we ons hart naar elkaar wenden en dat gebeurt als we doelgericht vergaderen’, zei zuster Siebach als besluit. ‘Door dit nieuwe leerplan kunnen we interessante onderwerpen vaststellen, doelen stellen, naar de juiste bron gaan voor antwoorden, persoonlijke openbaring ontvangen en door elkaar worden opgebouwd omdat we ons naar de levende profeten wenden voor de antwoorden die we tijdens de dag nodig hebben.’