Ang mga Aklat ng mga Manuskrito ng mga Paghahayag

Uulitin sa mga tomo sa seryeng pinamagatang “Revelations and Translations [Mga Paghahayag at Pagsasalin]” ang pinakaunang mga manuskrito ng nakasulat na mga paghahayag at pagsasalin ni Joseph Smith, kasama ang mga opisyal na edisyon ng mga dokumentong ito ayon sa pagkalathala rito noong siya ay nabubuhay. Kabilang sa mga lathalaing ito ang unang edisyon ng Aklat ni Mormon (1830); unang paglalathala ng isang koleksyon ng mga paghahayag kay Joseph Smith, na tinawag na Isang Aklat ng mga Kautusan (1833); at unang edisyon ng Doktrina at mga Tipan (1835).

Isa sa mga priyoridad ng Propeta matapos maorganisa ang Simbahan noong 1830 ang pagtatala at pagpepreserba ng mga paghahayag sa kanya. Kahit hindi nagsimula ang mas kumpletong pagtatala hanggang noong 1832, sinimulan nang tipunin nina Joseph Smith at John Whitmer noong tag-init ng 1830 ang mga paghahayag na natanggap ng Propeta hanggang sa panahong iyon. Pagsapit ng Marso ng 1831, sinimulang kopyahin ni John Whitmer ang unang koleksyon ng mga manuskrito ng mga paghahayag sa pinamagatan niyang “Book of Commandments and Revelations [Aklat ng mga Kautusan at Paghahayag].” Ang aklat na ito ng mga manuskrito, ang Papers na tinagurian ng mga editor na Revelation Book 1 [Aklat ng mga Paghahayag 1], ay naglalaman ng mga nakopya mula bandang Marso 1831 hanggang kalagitnaan ng 1835.

Inutusan sa isang kumperensya ng Simbahan sa Ohio noong Nobyembre 1831 na ilathala ang kinolektang mga paghahayag, dinala nina John Whitmer at Oliver Cowdery ang “Book of Commandments and Revelations” sa Missouri kung saan, kasama si W. W. Phelps, ay sinimulan nilang ilathala ang Isang Aklat ng mga Kautusan (tingnan sa D at T 67). Noong mga unang buwan ng 1832, nang nasa Missouri na ang unang aklat ng mga manuskrito ng mga paghahayag, bumili si Joseph at ang kanyang mga manunulat ng isa pang aklat para pagkopyahan ng mga paghahayag. Kilala bilang “Kirtland Revelation Book [Aklat ng mga Paghahayag sa Kirtland],” ang ikalawang aklat na ito ay pinangalanang Revelation Book 2 [Aklat ng mga Paghahayag 2] ng mga editor ng Papers. Nilikha ito mula noong mga huling araw ng Pebrero o mga unang araw ng Marso 1832 hanggang katapusan ng 1834. Itinatampok sa unang tomo ng Revelations and Translations Series ang dalawang aklat na ito ng mga manuskrito ng mga paghahayag.

Sa maingat na pag-aaral, nalaman ng Joseph Smith Papers Project scholars na ang “Book of Commandments and Revelations” ang pangunahing pinagkunan ng inilathala sa Isang Aklat ng mga Kautusan noong 1833 at kapwa ang “Book of Commandments and Revelations” at ang “Kirtland Revelation Book” ang naging batayan ng unang edisyon ng Doktrina at mga Tipan noong 1835. Ang mga aklat na ito ng mga manuskrito ay hindi na ginamit matapos ilathala ang Doktrina at mga Tipan ngunit maingat na nakatago kasama ng iba pang mga talaan ng Simbahan. Kalaunan ang mga paghahayag ay itinala sa mga journal at aklat ng mga talaan ni Joseph Smith, gayundin sa mga papeles ng mga bishop, Apostol, at iba pang mga tagasunod.

Kasunod ng paglalathala ng Doktrina at mga Tipan noong 1835, ang dalawang aklat na ito ng mga manuskrito ay ganap na binalewala dahil mayroon nang nakalathalang mga tomo. Gayunman, nagkaroon ng ibayong interes ang mga scholar nitong mga nakaraang taon na suriin ang naunang mga manuskrito ng mga paghahayag kay Joseph Smith. Hindi madaling ma-access ang Revelation Book 2 hanggang sa ilathala ng Simbahan ang mga larawan ng orihinal na mga manuskrito bilang bahagi ng koleksyon sa DVD ng Selected Collections from the Archives [Mga Piling Koleksyon mula sa mga Archive] sa taong 2002.¹ Gayundin, nito lamang mga nakaraang taon nagsimula ang mga scholar na suriin ang kahalagahan ng Revelation Book 1, na nasa kamay ng Unang Panguluhan.

Ang Revelation Book 1 ay naglalaman ng pinakaunang kilalang mga kopya ng maraming paghahayag at, sa ilang pagkakataon, ang tanging natitirang mga kopya ng mga unang manuskrito. Ito ang pinagkunan ng mga paghahayag na inilathala sa unang isyu ng pahayagan ng Simbahan na The Evening and the Morning Star [Ang Bituin sa Gabi at Umaga]. Apat na dahon ang napilas mula sa aklat at kasalukuyang nasa pag-aari ng Community of Christ Library-Archives sa Independence, Missouri, at muling isinusulat nang may pahintulot sa The Joseph Smith Papers.

Ang Revelation Book 1 ay halos kumpletong koleksyon ng mga unang paghahayag, na naglalaman ng 64 sa 65 paghahayag na inilathala noong 1833 sa Isang Aklat ng mga Kautusan² gayundin ng 95 sa 103 bahaging inilathala noong 1835 sa Doktrina at mga Tipan. Tanging 10 paghahayag lamang mula sa aklat ng mga manuskrito ang hindi lumitaw sa Isang Aklat ng mga Kautusan o sa Doktrina at mga Tipan ng 1835.

Isa mga atas kay Joseph Smith sa pagrerepaso sa mga manuskrito bago ilathala na “itama ang mga kamalian o pagkakamaling matutuklasan niya sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.”³ Batid ni Joseph mula sa karanasan na sa pagsusulat ng tao ng mga paghahayag, pagkopya sa mga ito sa mga aklat ng manuskrito, at pagpasa-pasa nito sa iba’t ibang kamay para ihanda sa paglalathala ay di-maiwasang nagpasimula ng di-sadyang mga kamalian. Kung minsan kinailangan ng mga pagbabago para malinaw ang pananalita. Paminsan-minsan, napapalitan o nababago ng mga sumunod na paghahayag ang dating natanggap na mga paghahayag, kaya kinailangang iedit ang mga dokumento para baguhin ang mga dating bersyon. Gumawa rin ng iba’t iba pang mga pagbabago paminsan-minsan. Karamihan dito, tulad ng paghahati ng mga teksto sa mga talata o paglilinaw sa kahulugan, ay walang ginawang malaking pagtatama.

Tila itinuring ni Joseph ang manuskrito ng mga paghahayag na pinakamainam niyang nagawa para mapasaatin ang tinig ng Panginoon na nagpapakababa para mangusap sa tinawag ni Joseph na “mali-mali, bali-baliko, kalat-kalat, at di-perpektong pananalita” ng tao.⁴ Ang inihayag na paunang salita sa nakalathalang mga paghahayag ay tila nagpapahayag din ng tuntuning ito: “Ako ang Diyos at siyang nangusap nito; ang mga kautusang ito ay mula sa akin, at ibinigay sa aking mga tagapaglingkod sa kanilang kahinaan, alinsunod sa pamamaraan ng kanilang wika” (D at T 1:24).

Si Joseph at ang kanyang mga kasamahan ay hinirang sa mga kumperensya ng Simbahan para ihanda sa paglalathala ang mga paghahayag sa pamamagitan ng pagtatama sa mga teksto. Inihayag ng pagsusuri kamakailan sa dalawang aklat ng mga manuskrito ng mga paghahayag kung paano at kailan ginawa ang marami sa mga pagbabago. Halimbawa, ginawa ang ilang pagbabago bago inilathala sa Missouri ang mga piling paghahayag, samantalang ang iba ay ginawa sa Ohio bago inilathala ang Doktrina at mga Tipan noong 1835.

Isang karaniwang halimbawa ang mga pagbabagong ginawa ni Sidney Rigdon. Kadalasa’y pinalitan niya ng makabagong “ikaw,” “mo,” at “iyo” ang mga salita sa mga paghahayag sa Biblia na “kayo,” “ninyo,” at “inyo.” Marami sa mga pagbabagong ito ang ibinalik sa dati kalaunan. Itinama rin niya ang gramatika at binago ang ilan sa pananalita para linawin at iakma ang mga salita at kahulugan.

Sa ilang pagkakataon, mas malalaking pagbabago ang ginawa nang i-update ang mga paghahayag para sa Doktrina at mga Tipan ng 1835. Halimbawa, ang bahagi 20 ay unang natanggap noong 1830, bago inihayag kay Joseph Smith ang karamihan sa istruktura ng pamumuno sa Simbahan ayon sa pagkaalam natin dito ngayon. Pagsapit ng 1835 inorganisa ni Joseph ang maraming katungkulan at korum sa pamamagitan ng paghahayag. Para maisama ang kahahayag na utos na ito sa Simbahan, ilang pagbabago at pagdaragdag sa teksto ang inilakip sa bahagi 20. Halimbawa, ang ating kasalukuyang mga talata 65–67 tungkol sa pag-oorden sa mga kalalakihan sa mga katungkulan ng priesthood na naihayag matapos ang paglalathala ng 1833 ay idinagdag kalaunan sa paglalathala ng 1835.

Nirepaso ni Joseph Smith ang marami sa mga inedit ng kanyang mga kasamahan at gumawa ng kaunting mga pagbabago sa sulat-kamay niya bago inilathala ang Isang Aklat ng mga Kautusan noong 1833. May iba pa siyang binago, kabilang na ang pagdaragdag ng mga apelyido sa mga taong binanggit sa mga paghahayag, bago lamang inilathala ang Doktrina at mga Tipan noong 1835.

Mga bandang 1834–35 sa Kirtland, Ohio, ginamit ang Revelation Book 2 para sa paghahanda ng Doktrina at mga Tipan ng 1835, at lahat maliban sa walong paghahayag sa aklat ng mga manuskrito ang inilathala roon sa tomo ng 1835. Sa kabilang banda, tatlo lamang sa mga paghahayag na kinopya sa aklat ang inilathala sa Isang Aklat ng mga Kautusan noong 1833. Dalawa sa mga paghahayag sa aklat ng mga manuskrito ang unang inilathala sa Doktrina at mga Tipan ng 1844.

Nagkaroon ng mangilan-ngilang pagbabago sa mga salita ang sumunod na mga pagbabago sa edisyon ng 1981 ng Doktrina at mga Tipan, ngunit ang malalaking pagbabago ay nangyari sa ilalim ng patnubay ni Propetang Joseph para sa edisyon ng 1835.

Nang iedit ang mga aklat na ito ng mga manuskrito, nakatuklas ng bagong impormasyon sa Papers ang mga editor. Halimbawa, ang mga scholar na interesado sa kronolohiya ng buhay ni Joseph Smith ay matagal na umasa sa karaniwang buwan lang ang pagpepetsa ng maraming sinaunang paghahayag. Ang Revelation Book 1 ay naglalaan ng mga partikular na petsa para sa marami sa mga paghahayag na ito. Bukod dito, naglalaan din ng buod ng kasaysayan ang maiikling pambungad ni John Whitmer sa marami sa mga paghahayag para sa mga scholar.

Sa maingat na pagsusuri, natukoy ng mga editor ang sulat-kamay ng marami sa mga tanda ng pag-eedit sa mga pahina ng mga manuskrito. Kapag inilathala ang Revelations and Translations Series, isasama ang mga larawan ng dokumento sa mga pagsasalin sa magkakaharap na pahina. Sa gayon, makikita ng mga mambabasa ang orihinal na sulat-kamay, mga tanda ng pag-eedit, at maging ang habi ng mga dokumento ngunit di na sila kailangang maging eksperto sa pagkilala sa sulat-kamay. Ang mga pagbabagong ginawa sa mga orihinal na dokumento ay may color code sa mga pagsasalin para matukoy ng mga mambabasa ang sulat-kamay ng mga taong sumulat sa bawat pahina.

Ang isa pang nakatutuwang nangyari sa gawain sa Revelations and Translations Series ay natukoy ang isang dating di-inilathalang paghahayag tungkol sa pagkuha ng karapatang-sipi para sa Aklat ni Mormon sa Canada. Naalala ni David Whitmer, matapos lisanin ang Simbahan, na ang paghahayag ay nangako ng tagumpay sa pagbebenta ng karapatang-sipi, ngunit pagbalik ng mga lalaking inutusan, hindi nasiyahan si Joseph Smith at ang iba pa sa tila kabiguang ito. Umasa ang mga mananalaysay sa pahayag nina David Whitmer, Hiram Page, at William McLellin sa loob ng maraming taon ngunit wala pa silang aktuwal na teksto ng paghahayag. Revelation Book 1 ang maglalaan nito.

Bagaman hindi pa namin alam ang buong pangyayari, lalo na ang opinyon ni Joseph Smith tungkol sa sitwasyon, alam namin na hindi makatwirang tawagin na “bigong paghahayag” ang banal na pahayag na iyon. Malinaw na ipinagbilin ng Panginoon na ang tagumpay na pagbebenta ng karapatang-sipi ay naaayon sa pagkamarapat ng mga naghahangad makabenta gayundin sa espirituwal na pagtanggap ng mga bibili.⁵

Ang pag-edit at pag-update ng mga teksto ng paghahayag noong mga unang taon ng Simbahan ay nagpapamalas ng proseso ng patuloy na paghahayag kay Joseph Smith. Inihayag sa mga manuskrito ng paghahayag kung paano sinikap ng mga kalalakihan na tiyaking ang mga ideya at doktrinang natanggap ni Joseph ay tumpak na naisalin at nailimbag—isang prosesong sa paglalathala ng anuman ay may panganib na mahaluan ng mali. Sa ilang pagkakataon, kapag binago o in-update ng isang bagong paghahayag ang dati nang natanggap, ineedit ng Propeta ang naunang nakasulat na paghahayag para ipakita ang bagong pang-unawa. Sa gayon, habang lumilinaw at lumalawak ang kanyang kaalaman sa doktrina, gayon din ang nakatalang mga paghahayag. Makikita rito ang pabagu-bago niyang pag-unawa sa sagradong paksa. Hindi naniwala ang Propeta na ang mga paghahayag, kapag naitala na, ay hindi na mababago ng susunod na paghahayag.

Ang pagpepreserba at paglalathala ng mga aklat ng manuskrito ng mga paghahayag ay naglalaan ng makabuluhang sanggunian para sa mga nag-aaral ng kasaysayan ng Simbahan. Ang proyektong ito ay hahantong sa mas malawak na pag-unawa kung paano inorganisa at inilathala ang ating nakalimbag na mga paghahayag, gayundin sa mas malawak na ideya sa isipan at layon ni Joseph Smith. Ang pag-aaral ng mga aklat na ito ng mga paghahayag ay magdaragdag hindi lamang sa ating kaalaman kundi sa atin ding patotoo sa pagkilala sa plano ng Panginoon na patuloy na maghayag para sa pabagu-bagong mga pangangailangan ng lumalaking Simbahan.