Duchowe przygotowanie

„Jeśli nie mamy głębokiego fundamentu wiary i solidnego świadectwa o prawdzie, możemy mieć trudności z wytrzymaniem potężnych burz i lodowatych wiatrów przeciwności, które nieuchronnie nawiedzają każdego z nas.

Życie doczesne jest okresem prób, czasem wykazania się, czy jest się godnym powrotu do obecności naszego Ojca Niebieskiego. Musimy stawiać czoło wyzwaniom i trudnościom, by sprawdzić siebie. Mogą one nas załamywać, a nawierzchnia naszych dusz może popękać i pokruszyć się — tak się dzieje, gdy nasze podstawy wiary, nasze świadectwa o prawdzie nie są głęboko osadzone w naszym wnętrzu”¹.

„Kiedy poszukujemy w sobie tego, co najlepsze, powinniśmy kierować się kilkoma pytaniami: Czy jestem tym, kim chciałbym być? Czy dzisiaj jestem bliżej Zbawiciela niż wczoraj? Czy będę jeszcze bliżej jutro? Czy mam odwagę, by dokonać zmiany na lepsze? […]

Lata mijają, a potrzeba posiadania świadectwa na temat ewangelii nadal jest najważniejsza. Gdy zwracamy się ku przyszłości, nie możemy lekceważyć lekcji, jakie otrzymaliśmy w przeszłości”².

„Wasze błogosławieństwo patriarchalne jest wasze i tylko wasze. Może być zwięzłe lub długie, proste lub podniosłe. Długość ani styl nie nadają sensu błogosławieństwu patriarchalnemu. To Duch przekazuje jego prawdziwe znaczenie. Nie chodzi o to, żeby błogosławieństwo starannie złożyć i schować. Nie należy go oprawiać w ramki ani publikować. Natomiast trzeba je czytać. Kochać. Podążać za jego radą. Wasze błogosławieństwo patriarchalne przeprowadzi was przez największe mroki nocy, przez życiowe zawirowania. […] Wasze błogosławieństwo patriarchalne jest dla was osobistą liahoną, która wyznacza i utrzymuje wasz kurs. […]

Być może będziemy potrzebować cierpliwości, kiedy czekamy na obiecane błogosławieństwa i pracujemy nad nimi”³.

„Pamiętajcie, że nie kroczycie samotnie. […] Idąc przez życie, zawsze zmierzajcie w stronę światła, a cienie życia pozostaną w tyle, za wami. […]

Gdy szukałem natchnienia w pismach świętych, moją uwagę raz po raz przykuwało jedno szczególne słowo. To słowo to: ‚przyjdźcie’. Pan powiedział: ‚Przyjdźcie do mnie’. Powiedział: ‚Przyjdźcie uczyć się ode mnie’. Powiedział także: ‚[Przyjdźcie] i [naśladujcie] mnie’. Podoba mi się to słowo: przyjdźcie. Proszę usilnie o to, abyśmy przyszli do Pana”⁴.