Wielkie dzieło Boga

Sto osiemdziesiąt lat temu Józef Smith, Oliwier Cowdery wraz z garstką innych osób zebrali się, aby ustanowić Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wszelkie opisy tego wydarzenia mówią, że było to pełne prostoty, lecz duchowe spotkanie. Józef zanotował, że po sakramencie: „Duch Święty został na nas wylany bardzo obficie — niektórzy prorokowali, podczas gdy wszyscy chwaliliśmy Pana i wielce się radowaliśmy”¹.

Wydarzenia tego dnia nie odbiły się echem na świecie, nie towarzyszyły im nagłówki w gazetach ani obwieszczenia. Niemniej, jakaż radość musiała panować w niebie, jakże musiano wychwalać Boga, gdyż tego dnia na ziemię powrócił Kościół Jezusa Chrystusa.

Od tego dnia miliony wiedzionych wiarą synów i córek Ojca Niebieskiego podążyły za podszeptami Ducha Świętego i weszły w święte wody chrztu. Jednym z tych ludzi był Solomon Chamberlain.

Solomon był uduchowionym człowiekiem i wcześniej spędził wiele godzin na modlitwie, prosząc o odpuszczenie swoich grzechów i błagając Ojca w Niebie, by poprowadził go ku prawdzie. Około roku 1816 Solomon otrzymał w wizji obietnicę, że dożyje dnia, kiedy Kościół Chrystusa zostanie zorganizowany, a nastąpi to, gdy na ziemi zostanie ponownie ustanowiony porządek apostolski.

Wiele lat później, kiedy Solomon płynął łodzią do Kanady, przybił do brzegu w niewielkim mieście Palmyra, w stanie Nowy Jork. Poczuł tam przemożną siłę, która nagliła go, by zszedł na ląd. Nie wiedząc, dlaczego się tam znalazł, zaczął rozmawiać z miejscowymi. Nie minęło wiele czasu, gdy usłyszał historię o „złotej Biblii”. Powiedział, że te dwa słowa przeszyły go „niczym prąd, od czubka głowy po palce u stóp”.

Dalsze pytania doprowadziły go do domu rodziny Smithów, gdzie rozmawiał z obecnymi tam ludźmi o cudownej nowinie przywróconej ewangelii. Po spędzeniu tam dwóch dni otrzymał świadectwo o prawdzie, po czym wyruszył w dalszą drogę do Kanady, zabierając ze sobą 64 świeżo wydrukowane, jeszcze nie zszyte strony Księgi Mormona. Wszędzie, gdzie szedł, nauczał ludzi „tak wysokiego jak niskiego stanu, bogatych i biednych […], aby przygotowywali się na wielkie dzieło Boga, które ma nadejść”².

Od tego dnia, w kwietniu 1830 roku miliony ludzi odkryły prawdę przywróconej ewangelii i weszły w wody chrztu. Świadczę, że to „wielkie dzieło Boga” jest obecnie na ziemi. Składam świadectwo, że Pan ma pieczę nad Swym Kościołem i prowadzi go przez Swego proroka, Prezydenta Thomasa S. Monsona. To, że żyjemy w tych ostatnich dniach, jest niezwykłym błogosławieństwem. Są to wspaniałe czasy, które wcześniej przewidzieli starożytni prorocy, czasy nawiedzane przez troskliwych anielskich posłańców. Pan zważa na Swój Kościół. Zważa też na ludzi, którzy, jak Solomon Chamberlain, podążają za podszeptami Ducha Świętego i przyłączają się do swych braci i sióstr na całym świecie, by pomóc w realizacji tego wielkiego dzieła Boga.