Dili ko Gusto nga Makaila Mo!

Uban sa matinud-anong pag-ampo diha sa akong kasingkasing ug sa akong 14 anyos nga kauban sa akong kiliran, mituk-tok ko sa pultahan ni Andy. Kini mao ang una namong bisita ngadto sa iyang panimalay isip iyang bag-o nga mga home teacher. Kami bag-ohay lang midawat sa responsibilidad sa pagbisita kaniya bisan pa sa iyang reputasyon nga lisud bisitahon. Ang pultahan giablihan, ug didto siya nagbarug, nagsinina og Japanese kimono.

“Unsay ato?”

“Hi, ako si Irvin, ug kini mao ang akong kauban. Kami ang imong mga home teacher ug ganahan mi nga mobisita kanimo.”

Ang iyang asawa naglingkod sa lamesa likod kaniya, nagsinina og sama nga sinina. Sila naghimo og Hinapon nga istilo sa panihapon.

“Ako nagtuo nga inyong nakita nga kami nanihapon ug walay panahon para kaninyo,” siya miingon.

“Tingali makabalik mi sa laing higayon?” Nangutana ko.

Ngano man?”

“Aron amo kang makaila,” mitubag ko.

“Nganong gusto ko ninyong makaila?” siya nangutana. “Dili ko gusto nga makaila mo!”

Tingali kami mahimong mohunong na isip ilang mga home teacher diha-diha dayon, apan nagpadayon mi. Sa among pagbalik sunod bulan, gipasulod na gyud mi ni Andy. Kami naglingkod nga nag-atubang sa bong-bong uban sa mga walay sulod nga mga botelya sa beer nga gihan-ay sa porma sa usa ka antique nga mga sakyanan. Ang among pakighimamat ni Andy mubo lang, apan among nahibaloan nga siya usa na ka retirong kolonel sa air force. Ang among sunod-sunod nga mga pagbisita mubo ra usab ug nakahimo og gamayng resulta.

Usa ka gabii sa dayon nakong pagbiya sa usa ka miting sa Simbahan, nakadungog ko og tingog nga nagsulti kanako sa pagbisita kang Andy. “Ayaw na lang, salamat,” naghunahuna ko. “Dili karong gabhiona.”

Sa akong paghunong sa pulang suga, ang pag-aghat sa pagbisita kang Andy mibalik. Naghunahuna ko, “Palihug, wala ko sa maayong buot alang kang Andy karong gabhiona.”

Sa akong katapusan nga pagliko padulong sa balay, hinoon, ang sama nga pag-aghat ang midasig sa ikatulong higayon, nagsigurado kanako unsa ang akong kinahanglang buhaton.

Misakay ko sa akong sakyanan paingon sa iyang balay ug mihunong, nag-ampo alang sa paggiya. Dayon miduol ko sa iyang pultahan ug mituk-tok. Sa dihang gipasulod ko ni Andy, nakita nako ang Basahon ni Mormon ug usa ka libro sa genealogy diha sa lamesa. Mibati ko nga may lain na nga diwa sa iyang panimalay; adunay nalahi usab sa kang Andy. Siya hinay nga naghisgut kabahin sa iyang gugma sa iyang inahan ug igsoon nga babaye, kinsa mao ang naghugpong sa genealogy.

Sa unang higayon, bukas siya nga nakig-istorya kanako. Siya misulti kanako sa sakit nga kanunay niyang gibati sa iyang likod, midugang nga siya moadto sa ospital sa March Air Force Base duol sa Riverside, California, sa sunod adlaw. Nangutana ko niya kon ganahan siya og priesthood nga panalangin. Sa walay pagduha-duha siya mitubag sa hinay nga tingog, “Sige dawaton nako.” Gitawagan nako ang among presidente sa elders quorum, kinsa miabut aron sa pagtabang og hatag sa panalangin.

Pagkasunod adlaw ang doktor miingon kang Andy nga siya adunay dili na maoperahan nga kanser sa baga. Human sa pagdawat sa balita, siya nakigkita sa bishop. Sulod sa pipila ka bulan, siya naglubog na sa iyang higdaanan.

Usa ka gabii sa akong laing pagbisita kaniya sa iyang balay, ang iyang asawa migiya kanako ngadto sa iyang kwarto, diin siya naghigda nga luya ang kondisyon. Miluhod ko sa kilid sa iyang higdaanan ug giagak nako siya diha sa akong mga bukton. Mihung-hong ko, “Gimahal ko ikaw, Andy.” Uban sa tibuok niyang kusog, iyang gibutang ang iyang bukton sa akong abaga ug, uban sa dakong paningkamot, siya miingon kanako nga siya nahigugma usab kanako. Duha ka adlaw ang milabay siya namatay.

Ang iyang asawa midapit kanako sa iyang lubong. Tapad sa upat ka sakop sa iyang pamilya, ako lang ang anaa.

Mapasalamaton ko kaayo nga naminaw ko sa mga aghat sa Espiritu sa pagbisita ni Andy.