2011
Pagpalig-on sa Dili Kaayo Aktibo
Pebrero 2011


Walay Paglubad nga mga Istorya sa Ebanghelyo

Pagpalig-on sa Dili Kaayo Aktibo

Kinutlo gikan sa pakigpulong nga gihatag atol sa usa ka miting alang sa mga priesthood lider niadtong Pebrero 19, 1969. Ang kinatibuk-an nga teksto makita diha sa Boyd K. Packer, Let Not Your Heart Be Troubled (1991), 12–21.

Ang spelling, punctuation, ug pagkapital giestandard.

Kitang tanan nga nagdumala sa mga ward ug mga stake kinahanglan gayud nga moabli sa pultahan alang sa nawala nga karnero; magbarug sa kilid aron pasudlon sila.

Imahe
President Boyd K. Packer

Ang pagka-aktibo—ang oportunidad sa pagserbisyo ug paghatag sa pagpamatuod—sama sa medisina. Moayo kini sa mga masakiton sa espirituhanong paagi. Mopalig-on kini sa mga mahuyang sa espirituhanong paagi. Mao kini ang labing mahinungdanon nga elemento sa pagtubos sa nawala nga karnero. Apan adunay kalagmitan, hapit nakabutang nang daan nga kalagmitan, sa paghatag og mga oportunidad alang sa pagtubo niadtong kinsa nasobrahan na sa kabug-at sa pagka-aktibo. Kini nga matang sa sumbanan, makita diha sa atong mga stake ug mga ward, mahimong makapabilin sa nawala nga karnero diha sa gawas.

Kon ang usa ka home teacher magdala og usa ka nawala nga karnero ngadto sa mga miting, mao lamang kini ang sinugdanan sa pagkakaplag kaniya. Asa man siya magamit alang sa iyang espirituhanong kaayohan? Sa tinuoray, wala kaayoy mga luna diin ang usa ka lider makagamit sa usa ka tawo kinsa nanlimbasug alang sa katakus. Anugon lang, morag kadto untang pipila ka mga sitwasyon diin kita makagamit kanila—sa paghatag og pag-ampo, paghimo og mubo nga mga pagtubag, paghatag og pagpamatuod—hapit kanunay nga gireserba alang sa mga aktibo: alang sa kapangulohan sa stake, alang sa high council, alang sa bishopric, alang sa patriarch, alang sa mga lider sa auxiliary. Gani, kita usahay maningkamot og maayo sa pagkuha og mga mamumulong ug mga partisipante gikan sa laing ward—diin dili makaayo niadtong gigutom sa espirituhanong paagi.

Sa usa ka sakrament miting sa ward nga bag-ohay lang nakong gitambongan, usa ka sister gidapit sa pagkanta kansang bana dili aktibo sa Simbahan. Apan, bisan pa niana, anaa siya didto sa miting. Ang bishop gusto og usa ka espesyal kaayo nga programa alang niini nga okasyon. Ang iyang unang pahibalo mao: “Si Brother X, ang akong unang magtatambag, mohatag sa pangbukas nga pag-ampo.” Ang iyang ikaduhang magtatambag mihatag sa panapos nga pag-ampo.

Pagkaanugon, ako naghunahuna. Ang tulo ka mga lalaki sa bishopric nga nanlimbasug sa ingon nga problema mahitungod sa mga masakiton sa espirituhanong paagi, dayon mitumar sa mismong tambal nga maoy makapaayo unta niadtong mga tawhana—pagka-aktibo, partisipasyon—ug gitumar kini atubangan sa nanginahanglan!

Ang uban mosulti: “Atong ampingan ang mga mahuyang nga anaa uban kanato. Mas maayo nga dili na lang sila tawagon sa pagpa-ampo o paghatag og pagpamatuod, kay mahadlok sila ug mopahawa ug mobiya kanato.” Sayop kana nga pagtuo! Usa kini ka pagtuo nga gituohan sa kadaghanan, apan sa gihapon usa kini ka sayop nga pagtuo! Napangutana nako ang mga bishop—gatusan kanila—kon makapanghimatuod ba sila nga kanang butanga nahitabo gayud sa ilang personal nga kasinatian. Nakadawat ko og diyutay ra gyud kaayo nga positibong mga tubag—gani, tanan niadto nga mga bishop nakahatag lamang og usa o duha ka mga sitwasyon. Sa ingon gamay ra kaayo ang risgo, samtang ang ingon niana nga pagdapit mahimong moresulta sa pagpabalik sa nawala nga karnero.

Pipila ka tuig ang milabay mibisita ko sa usa ka stake nga gidumala sa usa ka tawo nga may talagsaon nga kahanas ug abilidad. Matag detalye sa komperensya sa stake naka-eskedyul na. Gibuhat niya ang naandan nga butang sa pagsangun sa mga pag-ampo gikan sa pinili nga pundok sa kapangulohan sa stake, sa high council, sa mga bishop, ug sa stake patriarch. Kadto nga mga kaigsoonan wala pa mapahibalo, busa among giusab ang assignment gikan niadtong kinsa angayan sa pasidungog ngadto niadtong kinsa nanginahanglan—nanginahanglan gayud kaayo—sa kasinatian.

Ang presidente adunay detalyado nga agenda alang sa kinatibuk-an nga mga sesyon, ug iyang nahisgutan nga adunay 20 ka minutos sa usa ka sesyon nga wala pay eskedyul. Giingnan nako siya nga mahimo kita nga motawag og pipila nga mosugot kinsa sa laing bahin wala untay oportunidad ug nanginahanglan sa makapalig-on nga kasinatian. Misugot siya sa sugyot nga iyang pahibaloon ang uban nga makamao, inila nga mga lider aron sa pagpangandam alang sa mahimong mga assignment sa pagpamulong. “Adunay daghang dili mga miyembro nga motambong,” miingon siya. “Naanad na kami nga adunay organisado ug han-ay gayud kaayo nga pasundayag sa komperensya. Kami adunay makamao kaayo nga mga tawo sa stake. Magbilin sila og maanindot kaayo nga impresyon.”

Kaduha na usab sa among miting iyang gihisgutan ang eskedyul ug giduso nga tawagon ang “mga labing maayo” sa stake. “Nganong dili man nato igahin kining orasa alang niadtong kinsa nanginahanglan kaayo niini?” Ako miingon. Ang iyang reaksyon nasagmuyo, “Hinoon, General Authority man ka.”

Sayo sa Dominggo sa buntag gipahinumduman ko niya nga aduna pa gihapoy panahon sa pagpahibalo sa usa ka tawo ug sa ingon magbilin og labing maanindot nga impresyon.

Ang sesyon sa buntag gisugdan sa presidente uban sa han-ay ug makapadasig nga pakigpulong. Sunod gitawag namo ang iyang ikaduhang magtatambag. Siya klaro kaayo nga nakuyawan. … (Among napahibalo nang daan nga ang duha ka mga magtatambag tingali mamulong sa sesyon sa hapon. Moadto unta kami sa iyang panimalay aron maniudto. Nahibalo siya nga aduna pay oras nga basahon niya ang iyang mga tamdanan, busa gibiyaan niya kini sa balay.)

Tungod kay wala ang iyang tamdanan, nagpamatuod na lang siya, naghatag og makapadasig nga asoy mahitungod sa pagpangalagad nga iyang nahimo niining semanaha. Ang usa ka brother, nga wala na dawata sa iyang mga doktor, naluwas gikan sa duol na kaayo nga kamatayon pinaagi sa gahum sa priesthood. Wala ko masayud kon unsa ang sulod sa iyang mga tamdanan, apan sigurado gayud nga kini dili makomparar sa inspirasyon sa pagpamatuod nga iyang gihatag.

Usa ka edaran na nga babaye ang naglingkod sa atubangan nga lingkuranan, naggunit sa kamot sa usa ka lalaki nga luya nang tan-awon. Siya makita nga wala maangay sa nindot kaayo og mga sinina nga kongregasyon—medyo yano kaayo kon ikomparar. Makita siya nga daw gusto nga mamulong sa komperensya, ug sa dihang gihatagan siya og kahigayunan, iyang gisaysay ang bahin sa iyang misyon. Singkwenta y singko ka tuig ang milabay, mipauli siya gikan sa natad sa misyon, ug sukad niana wala gayud siya madapit sa pagpamulong diha sa simbahan. Kadto usa ka makapatandog ug makapadasig nga pagsaksi nga iyang gihatag.

Ang uban gitawag aron mamulong, ug sa dihang hapit na mahuman ang miting, ang presidente misugyot nga akoa na ang nahabilin nga oras. “Aduna ka bay bisan unsa nga pagdasig?” Nangutana ko. Miingon siya nga kanunay niyang gihunahuna ang mayor. (Ang mga botante nianang dakong siyudad mipili sa usa ka miyembro sa Simbahan nga mahimong mayor, ug diha siya.) Sa dihang giingnan ko siya nga mahimo namong pasultihon ang mayor, mihunghong siya nga ang tawo dili aktibo sa Simbahan. Sa dihang misugyot ko nga tawgon lang siya, wala siya mosugot, direkta nga miingon nga dili siya takus nga mamulong niana nga miting. Sa akong pagpamugos, hinoon, gitawag niya ang tawo nga paadtoon sa atubangan.

Ang amahan sa mayor usa ka pioneer sa Simbahan niana nga rehiyon. Nakaserbisyo siya isip bishop sa usa sa mga ward ug gipulihan sa usa sa iyang mga anak—ang kaluha sa mayor, kon akong mahinumduman. Ang mayor mao ang nawala nga karnero. Miduol siya sa pulpito ug namulong, sa akong kasurprisa, may kasuko ug kalagot. Ang iyang pakigpulong gisugdan sama niini: “Wala ko masayud kon nganong gitawag ko ninyo. Wala ko masayud kon ngano nga anaa ko karon sa simbahan. Dili ko angayan sa simbahan. Sukad dili gyud ko angayan sa simbahan. Dili ko uyon sa paagi sa Simbahan sa paghimo sa mga butang.”

Motug-an ko nga nagsugod na ko og kabalaka, apan siya dayon mihunong ug mipaubos sa iyang mga panan-aw ngadto sa pulpito. Sukad niana hangtud nga nahuman ang iyang pakigpulong, wala siya mohangad. Human sa pagpanagana, mipadayon siya: “Tingali sultihan ko na lang kamo. Mihunong na ko sa pagpanigarilyo unom na ka semana ang milabay.” Dayon, mikumo sa iyang kamot nga nagpasiplat sa kongregasyon, miingon siya, “Kon kinsa kaninyo ang naghunahuna nga sayon kana, wala gayud kamo makasulay sa pag-antus sa impyerno nga akong gi-antus sa miaging pipila ka semana.”

Dayon ang iyang panagway nahimong malumo. “Nasayud ko nga ang ebanghelyo tinuod,” miingon siya. “Kaniadto pa nga ako nasayud nga kini tinuod. Nakakat-on ko niana gikan sa akong inahan isip usa ka batang lalaki.

“Nasayud ko nga ang Simbahan wala mawala sa pagkahan-ay,” mikumpisal siya. “Ako ang nawala sa pagkahan-ay, ug kaniadto pa usab ako nasayud niana.”

Dayon siya namulong alang tingali sa tanan nga nawalang mga karnero sa dihang siya nangaliyupo: “Nasayud ko nga ako ang nasayop, ug gusto ko nga mobalik. Misulay na ako sa pagbalik, apan dili ko ninyo tugutan!”

Siyempre tugutan namo siya sa pagbalik, apan tingali wala namo siya pahibaloa niana. Human sa miting ang kongregasyon nagbaha padulong sa ibabaw—dili padulong namo apan ngadto kaniya nga nag-ingon, “Maayong pagbalik!”

Sa pagpaingon ngadto sa airport human sa komperensya, ang presidente sa stake miingon kanako, “Nakakat-on ko og leksyon karon.”

Nanghinaut nga mapamatud-an kini, miingon ko, “Kon gibuhat pa nato ang unsay imong gustong buhaton, tawagon unta nimo ang amahan niining tawhana, dili ba, o tingali ang iyang igsoong lalaki, ang bishop?”

Mitando siya sa pag-uyon ug miingon: “Bisan kinsa nila, hatagan og 5 ka minutos, makapresentar og usa ka makapadasig nga 15 o 20 ka minutos nga wali nga magustuhan sa tanan nga nanambong. Apan wala untay nawala nga karnero ang mapabalik.”

Kitang tanan nga nagdumala sa mga ward ug mga stake kinahanglan gayud nga moabli sa pultahan alang sa nawala nga karnero; magbarug sa kilid aron pasudlon sila. Kita kinahanglan gayud nga makat-on nga dili alihan ang agianan. Usa kini ka pig-ot nga dalan. Usahay atong tuohan ang salikwaut nga porma sa pagbitad kanila pasulod sa ganghaan nga kita mismo ang nag-ali. Gawas lamang kon kita aduna sa diwa sa pagbayaw kanila, pagtulod kanila sa atong atubangan, pagtan-aw kanila nga napataas ibabaw kanato, atong mabatunan kanang diwa nga mopalig-on sa pagpamatuod.

Naghunahuna ko kon mao ba kana ang buot ipasabut sa Ginoo sa dihang miingon Siya, “Ang mga maayo rag lawas wala magkinahanglan og mananambal, kondili ang mga masakiton” (Mateo 9:12).

Wala ko mohangyo sa pagpaubos sa mga sumbanan. Ang katugbang lang. Mas daghang nawala nga karnero ang daling mosanong ngadto sa taas nga mga sumbanan kay sa ubos nga mga sumbanan. Adunay makapaayo nga bili sa espirituhanon nga pagdisiplina.

Ang pagdisiplina usa ka matang sa paghigugma, usa ka pagpahayag niini. Mahinungdanon ug gamhanan kini diha sa kinabuhi sa mga tawo.

Kon ang usa ka gamayng bata magdula duol sa dalan, bantayan gayud nato siya og maayo. Ang pipila mohunong ug motan-aw kon luwas ba siya [ug,] kon gikinahanglan, modisiplina kaniya. Mao kana, gawas kon kini atong kaugalingong anak o apo. Kon kita adunay igong paghigugma kanila, buhaton nato kini. Ang pagpugong sa pagdisiplina kon kini makatampo sa espirituhanon nga pagtubo mao ang pagpakita og kakulang sa paghigugma ug pagpakabana.

Ang epirituhanon nga pagdisiplina nga gilibutan sa gugma ug gikumpirmar sa pagpamatuod makatabang sa pagtubos sa mga kalag.

Mga paghulagway pinaagi ni Bjorn Thorkelson