Kinahanglan ba Ko nga Molarga o Magpabilin?

Naswertehan ko nga gipailaila ko sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw pinaagi sa usa ka higala. Gitudloan ko sa mga misyonaryo kinsa gitawag sa Dios sa pagdala sa kahayag sa ebanghelyo ngadto sa kalibutan. Duha ka tuig human sa akong bunyag gitawag ko sa pagserbisyo sa Italy Milan Mission. Sa wala pa ko mobiya, aduna koy lawum nga espirituhanong kasinatian.

Ang akong mga ginikanan, kinsa dili mga miyembro sa Simbahan, wala manumbaling sa akong kalipay niining oportunidad sa pag-misyon. Kami adunay grabe nga mga paglalis nga nakapaguol gyud nako.

Duha ka adlaw sa wala pa ko molarga sa akong misyon, ang akong mga ginikanan sa kalit lang grabe nga nasakit. Ang akong inahan adunay kadaut sa panglawas nga tungod niini siya naospital. Walay mga paningkamot sa mga doktor nga mora og nakatabang. Ang akong amahan adunay cirrhosis sa atay, diin ang mga doktor miingon nga lisud nga maayo.

Nianang gabhiona nagluhod ug nag-ampo ko sa akong Langitnong Amahan, nag-ingon, “Amahan, tabangi ko. Ang akong pamilya nagkasakit, ug dili ko makabiya nila niini nga kahimtang. Nag-ampo ko, Amahan, tabangi ko sa pagkasayud kon ensakto ba nga mobiya o magpabilin.”

Namalandong ko sa akong sitwasyon sulod sa pipila ka mga minuto. Dayon mibati ko og hinay apan maduluton nga tingog nga miingon, “Pagbaton og hugot nga pagtuo, ug ang tanang butang mahimong labing maayo.”

Bisan pa sa kaguol nga akong nabati nga nagtan-aw sa akong pamilya nga dili maayo ang panglawas, mihukom ko sa pagsakay sa eroplano nga modala nako padulong sa Rome ug dayon sa Estados Unidos, diin ako nagtambong sa missionary training center. Ang akong mga gabii sa MTC dili malipayon. Nagsige ko og hunahuna kabahin sa akong mga ginikanan. Sa katapusan, uban sa pagtugot sa presidente sa MTC, nakatawag ko nila sa pagpangumusta kanila.

Sa telepono, ang akong inahan miingon nako uban sa hingpit nga kalipay nga siya ug ang akong amahan nakasinati og milagro gikan sa Ginoo—mga pulong nga wala gayud nako damha nga madungog gikan sa usa ka babaye nga wala gayuy hugot nga pagtuo. Siya miingon kanako nga sa dihang mibiya nako, ang ilang panglawas naarang-arang, ug ang mga doktor wala makapasabut niini. Ang akong mga ginikanan nahimsug ug malipayon. Ang akong kalipay napuno.

Pinaagi niini nga kasinatian, ang akong pagpamatuod sa gahum sa hugot nga pagtuo, pag-ampo, ug pagkamasulundon milambo. Mapasalamaton ko nga ang Ginoo miamuma sa akong pamilya atol sa akong misyon.