Wala na Siya Dinhi, Kondili Nabanhaw

Karon ang mga guba lamang ang nagpabilin sa Capernaum, siyudad nga anaa daplin sa linaw, sentro sa pagpangalagad sa Manluluwas sa Galilea. Dinhi Siya misangyaw diha sa sinagoga, mitudlo sa daplin sa dagat, ug miayo diha sa mga panimalay.

Sa sinugdanan sa Iyang pangalagad, mikuha si Jesus og teksto gikan ni Isaias. “Ang Espiritu ni Jehova nga Ginoo ania ibabaw kanako; tungod kay gidihogan ako ni Jehova aron sa pagwali sa maayo nga balita sa mga maaghup; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga dugmok og kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang kanila nga ginapos” (Isaias 61:1; tan-awa usab sa Lucas 4:18)—usa ka klaro nga pahibalo sa usa ka balaan nga plano sa pagluwas sa anak nga mga lalaki ug mga babaye sa Dios.

Ang pagsangyaw ni Jesus sa Galilea mao ang sinugdanan lamang. Ang Anak sa Tawo nga may gikahadlokan nga umaabut sa bungtod nga gitawag og Golgota.

Gidakop didto sa Tanaman sa Getsemani human sa Katapusan nga Panihapon, gibiyaan sa Iyang mga tinun-an, gilud-an, gihukman, ug gipakaulawan, si Jesus misukarap nga nagpas-an sa Iyang bug-at nga krus padulong sa Kalbaryo. Nagpadayon Siya gikan sa kadaugan ngadto sa pagbudhi, pagdagmal, ug kamatayon diha sa krus.

Sa mga pulong sa kanta [The Holy City] “Ang Balaan nga Siyudad”:

Alang kanato gihatag sa atong Langitnong Amahan ang Iyang Anak. Alang kanato ang atong Magulang nga Igsoong Lalaki mitugyan sa Iyang kinabuhi.

Sa katapusang gutlo mahimo untang motalikod ang Magtutudlo. Apan wala Niya buhata. Giagian Niya ang tanang mga butang aron nga Siya makaluwas sa tanang mga butang: ang kaliwat sa tawo, ang yuta, ug ang tanang kinabuhi nga mipuyo niini.

Walay mga pulong sa Kristiyanos nga adunay mas dakong kahulugan ngari kanako kay sa gipamulong sa anghel ngadto sa naghilak nga Maria Magdalena ug sa lain nga Maria sa ilang pagduol sa lubnganan aron atimanon ang lawas sa ilang Ginoo: “Ngano nga ang buhi anhi man ninyo pangitaa sa mga patay? Wala Siya dinhi, kondili nabanhaw” (Lucas 24:5–6).

Niini nga pamahayag, kadtong kinsa nabuhi ug namatay, kadtong buhi karon ug sa umaabut mamatay, ug kadtong wala pa matawo ug wala pa mamatay naluwas.

Isip resulta sa kadaugan ni Kristo ibabaw sa lubnganan, kitang tanan mabanhaw. Mao kini ang katubsanan sa kalag. Si Pablo misulat:

“Adunay … mga lawas nga langitnon, ug mga lawas nga yutan-on: apan lain ang kasanag sa mga langitnon, ug lain usab ang kasanag sa mga yutan-on.

“Lain ang kasanag sa adlaw, ug lain usab ang kasanag sa bulan, ug lain ang kasanag sa mga bitoon: kay ang usa ka bitoon lahi man ug kasanag sa laing bitoon.

“Maingon man usab niana ang pagkabanhaw sa mga patay” (1 Mga Taga-Corinto 15:40–42).

Ang langitnong himaya ang atong gipangita. Kita nagtinguha sa pagpuyo diha sa presensya sa Dios. Ang mahangturong pamilya mao ang gusto sa atong pagkamiyembro.

Kaniya kinsa miluwas sa matag usa kanato gikan sa walay katapusan nga kamatayon, ako mopamatuod nga Siya ang magtutudlo sa kamatuoran—apan Siya mas labaw pa kay sa usa ka magtutudlo. Siya ang ehemplo sa hingpit nga kinabuhi—apan Siya mas labaw pa kay sa ehemplo. Siya ang bantugang doktor—apan Siya mas labaw pa sa usa ka doktor. Siya mao ang literal nga Manluluwas sa kalibutan, ang Anak sa Dios, ang Prinsipe sa Kalinaw, ang Usa nga Balaan sa Israel, gani ang nabanhaw nga Ginoo, kinsa mipahayag, “Ako ang sinugdanan ug ang katapusan; Ako mao siya kinsa nabuhi, Ako mao siya kinsa gipatay; Ako mao ang inyong manlalaban ngadto sa Amahan” (D&P 110:4).

“Tam-is kini nga pulong: ‘Ako nasayud akong Manunubos buhi!’”²

Niini ako mopamatuod.