Ang Makapalimpyo nga Gahum diha sa Getsemani

Duha ka libo ka tuig ang milabay, gawas sa mga paril sa Jerusalem, adunay nindot kaayo nga tanaman, gipanganlan og Getsemani, diin si Jesus ug ang Iyang suod kaayong mga higala naanad nga moadto alang sa pagpamalandong ug pag-ampo.

Didto si Jesus mitudlo sa Iyang mga disipulo sa mga doktrina sa gingharian, ug silang tanan nakigsultihanay Kaniya kinsa mao ang Amahan kanatong tanan, kansang pagpangalagad sila naapil ug kansang buluhaton sila nagserbisyo.

Kining sagradong luna, sama sa Eden diin nagpuyo si Adan, sama sa Sinai diin gihatag ni Jehova ang Iyang mga balaod, sama sa Kalbaryo diin ang Anak sa Dios mihatag sa Iyang kinabuhi isip tubos alang sa tanan, dinhi sa sagrado nga yuta mao ang walay sala nga Anak sa Mahangturong Amahan mismo sa Iyang Kaugalingon midala sa mga sala sa tanang katawhan sa kondisyon nga maghinulsol.

Kita wala masayud, kita dili makasulti, walay mortal nga hunahuna nga makatugkad sa hingpit nga kahulugan sa gibuhat ni Kristo sa Getsemani.

Kita nasayud nga Siya nagsingut og daghang dugo sa matag lungag sa panit samtang Iyang gihurot ang linugdang sa mapait nga kopa nga gihatag sa Iyang Amahan ngadto Kaniya.

Kita nasayud nga Siya miantus, sa lawas ug espiritu, nga labaw pa sa posibleng maantus sa usa ka tawo, gawas nga siya mamatay.

Kita nasayud nga sa pipila ka paagi, dili kini nato masabtan, ang Iyang pag-antus nakatagbaw sa mga gipangayo sa kaangayan, mitubos sa mahinulsulong kalag gikan sa kasakit ug mga silot sa sala, ug mihimo sa kalooy nga maanaa niadtong nagtuo sa Iyang balaan nga ngalan.

Kita nasayud nga Siya natumba sa yuta samtang ang mga kasakit ug mga panghingutas sa walay katapusan nga palas-anon nakapakurog Kaniya ug buot unta nga dili Siya moinom sa mapait nga kopa.

Kita nasayud nga usa ka anghel gikan sa kahitas-an ang miabut aron sa paglig-on Kaniya sa Iyang mapait nga kalisdanan, ug kita naghunahuna nga kini mao si bantugang Miguel, kinsa sa sinugdanan napukan aron ang mga tawo mahimo.

Sa atong pinakaduol nga paghusga, kining mahangturong mga paghingutas—kining pag-antus nga dili matandi—nagpadayon sulod sa mga tulo o upat ka oras.

Human niini—ang Iyang lawas lapoy ug nahutdan og kusog—Iyang giatubang si Judas ug ang uban nga mga tawo nga daw mga yawa, ang pipila gikan mismo sa Sanhedrin; ug Siya giguyod nga gihiktan og pisi ang Iyang liog, sama sa usa ka komon nga kriminal, nga pagahusgahan sa mga labaw pang mga kriminal, kinsa mga Judeo nga milingkod sa lingkuranan ni Aaron ug mga taga-Roma nga nagkupot sa gahum ni Caesar.

Sila midala Kaniya ngadto kang Anas, dayon kang Caifas, dayon kang Pilato, dayon kang Herodes, ug balik ni Pilato. Siya gibutang-butangan, gitunglo ug gipasipad-an. Ang ilang baho nga laway midagayday sa Iyang nawong samtang ang dautang pagdagmal nagpadayon sa pagpahuyang sa Iyang napuno sa kasakit nga lawas.

Uban sa hilabihan nga kasuko ilang gidabo-dabohan og kastigo ang Iyang buko-buko. Ang dugo nagdagayday sa Iyang nawong samtang ang korona nga puno sa tunok nagsamad sa Iyang kilay.

Apan labaw sa tanan Siya gilatigo, kulang na lang og usa aron mahimong 40 ka labod, gilatigo gamit ang daghang gipisi nga latigo diin ang mga panit nga hibla gihagoran sa makasamad nga puthaw og bukog.

Daghan ang namatay gumikan lang sa paglatigo, apan Siya nakalahutay sa kasakit sa paglatigo nga Siya mamatay og makauulaw nga kamatayon diha sa mapintas nga krus sa Kalbaryo.

Dayon Iyang gialsa ang Iyang kaugalingong krus hangtud Siya natumba gikan sa kabug-at ug kasakit ug sa hilabihan nga paghingutas niining tanan.

Sa katapusan, diha sa bungtod sa Kalbaryo—usab, kini anaa sa gawas sa paril sa Jerusalem—samtang ang dili makatabang nga mga disipulo nagtan-aw kaniya ug mibati sa paghingutas sa duol nga kamatayon sa iyang kaugalingong lawas, ang mga Romano nga sundalo mipahigda Niya sa krus.

Gamit ang dagko nga mga maso sila mipuk-pok og hait nga lansang ngadto sa Iyang tiil ug kamot ug pulso. Tinuod Siya nasamdan tungod sa atong mga kalapasan ug nabun-og tungod sa atong mga sala.

Dayon ang krus gipatindog aron ang tanan mahimong makakita ug makatutok ug makatunglo ug makabiay-biay. Ila kining gibuhat, uban sa hilo sa kadautan, sulod sa tulo ka oras gikan sa alas 9:00 sa buntag hangtud sa udto.

Dayon ang kalangitan midag-om. Ang kangitngit mitabon sa yuta sulod sa tulo ka oras, sama usab nga nahitabo diha sa mga Nephite. Adunay kusog nga unos, sama nga ang Dios mismo sa kinaiyahan naghingutas.

Ug sa tinuoray Siya naghingutas gayud, samtang Siya nagbitay sa krus sulod sa misunod pang tulo ka oras, gikan sa udto hangtud sa alas 3:00 sa hapon, ang tanang walay katapusang paghingutas ug walay kaluoy nga kasakit sa Getsemani nahitabo pag-usab.

Ug, sa katapusan, sa dihang ang maulaong paghingutas natapos na—sa dihang ang kadaugan nahimo na, sa dihang ang Anak sa Dios nakatuman sa kabubut-on sa Iyang Amahan sa tanang butang—dayon Siya miingon, “Tapus na” (Juan 19:30), ug Siya namatay.

Samtang ang kalinaw ug kahupay sa usa ka makalolooy nga kamatayon mihaw-as Kaniya gikan sa mga kasakit ug kasubo sa mortalidad, Siya miadto sa paraiso sa Dios.

Sa dihang ang Iyang kalag gihimo Niyang halad alang sa sala, Siya andam nga makakita sa Iyang kaliwatan, sumala ngadto sa pulong nga may kalabutan sa Mesiyas.

Kini, naglangkub sa tanang balaang mga propeta ug matinud-anong mga Santos gikan sa nangaging katuigan; kini, naglakip sa tanan niadtong midala sa Iyang ngalan, ug kinsa, sa espirituhanon nga paagi gianak Kaniya, nahimong Iyang mga anak nga lalaki ug Iyang mga anak nga babaye, maingon nga kini mahitabo usab kanato; ang tanan nagpundok sa kalibutan sa espiritu, anaa didto aron ilang makita ang Iyang nawong madungog ang Iyang tingog.

Human sa mga 38 o 40 ka oras—tulo ka adlaw sa tagal sa panahon sa mga Judeo—ang atong bulahan nga Ginoo miadto sa lubnganan sa taga-Arimathea, diin ang Iyang wala makompleto og balsamar nga lawas gipahimutang pinaagi nila ni Nicodemo ug Jose sa Arimathea.

Dayon, sa paagi nga dili nato masabtan, Iyang gikuha kadtong lawas nga wala pa nadunot ug mibangon sa mahimayaong pagka-imortal nga nakapahimo Kaniya nga sama sa Iyang nabanhaw nga Amahan.

Iya dayong nadawat ang tanang gahum sa langit ug sa yuta, nakaangkon sa mahangturong kahimayaan, nagpakita ngadto ni Maria Magdalena ug sa uban pa, ug misaka ngadto sa langit, didto aron molingkod diha sa tuong kamot sa Dios ang Labawng Makagagahum nga Amahan ug walay katapusan nga maghari diha sa mahangturong himaya.

Ang iyang pagbangon gikan sa kamatayon sa ikatulong adlaw mikompleto sa Pag-ula. Usab, sa paagi nga dili nato masabtan, ang mga epekto sa Iyang Pagkabanhaw midangat ngadto sa tanang katawhan aron ang tanan makabangon gikan sa lubnganan.

Samtang si Adan midala sa kamatayon, si Kristo nagdala sa kinabuhi; maingon nga si Adan mao ang Amahan sa pagkamortal, busa si Kristo mao ang amahan sa pagka-imortal.

Ug kon wala ang duha, ang pagkamortal ug pagka-imortal, ang tawo dili makabuhat sa iyang kaluwasan ug makaabut sa kalangitan diin ang mga dios ug mga anghel nanagpuyo hangtud sa hangtud sa mahangturong himaya.

Karon, ang Pag-ula ni Kristo mao ang nag-una ug sukaranang doktrina sa ebanghelyo, ug kini mao ang wala kaayo masabti sa tanang napadayag nga mga kamatuoran.

Daghan kanato ang adunay mabaw lang nga kahibalo ug misalig sa Ginoo ug sa Iyang kaayo nga motabang kanato panahon sa mga kalisud ug mga kakuyaw sa kinabuhi.

Apan kon kita gustong makabaton og hugot nga pagtuo sama nila ni Enos ug Elijah, kita kinahanglang motuo unsa ang ilang gituohan, masayud unsa ang ilang nasayran, ug magpakabuhi sama sa ilang pagpakabuhi.

Dapiton ko kamo sa pag-apil kanako sa pagbaton og maayo ug siguradong kahibalo sa Pag-ula.

Kita kinahanglan dili gayud maminaw sa mga pilosopiya sa mga tawo ug sa kaalam sa mga maalamon ug mopatalinghug niana nga Espiritu nga gihatag kanato sa paggiya kanato ngadto sa tanang kamatuoran.

Kita kinahanglang gayud nga mosiksik sa mga kasulatan, modawat niini isip hunahuna ug kabubut-on ug tingog sa Ginoo ug ang gahum mismo sa Dios ngadto sa kaluwasan.

Samtang kita mobasa, mamalandong, ug mag-ampo, atong mahanduraw ang talan-awon sa tulo ka mga tanaman sa Dios—ang Tanaman sa Eden, ang Tanaman sa Getsemani, ug ang Tanaman sa Haw-ang nga Lubnganan, diin si Jesus nagpakita ngadto kang Maria Magdalena.

Sa Eden atong makita ang tanang butang nga gilalang sa paraisohanong kahimtang—walay kamatayon, walay pagpasanay, walay mga kasinatian sa pagsulay.

Ato unyang masayran nga ang ingon nga paglalang, nga sa karon wala mahibaloi sa katawhan, mao lamang ang paagi nga maandam ang Pagkapukan.

Ato dayong makita sila si Adan ug Eva, ang unang lalaki ug unang babaye, mipaubos sa ilang kahimtang sa imortal ug paraisohanon nga himaya nga mahimong unang mortal nga tawo dinhi sa yuta.

Ang pagkamortal, lakip na ang pagpasanay ug kamatayon, maanaa na sa kalibutan. Ug tungod sa kalapasan, usa ka temporaryo nga kahimtang sa pagsulay ang nagsugod.

Dayon sa Getsemani atong makita ang Anak sa Dios nga mitubos sa tawo gikan sa temporal ug espiritwal nga kamatayon nga miabut kanato tungod sa Pagkapukan.

Ug sa katapusan, sa atubangan sa haw-ang nga lubnganan, atong masayran nga si Kristo ang atong Ginoo mibugto sa mga gapos sa kamatayon ug nagbarug nga madaugon sa lubnganan hangtud sa kahangturan.

Busa, ang Paglalang mao ang sinugdanan padulong sa Pagkapukan; ug pinaagi sa Pagkapukan miabut ang pagkamortal ug kamatayon, ug pinaagi kang Kristo miabut ang pagka-imortal ug kinabuhing dayon.

Kon wala pa ang Pagkapukan ni Adan, nga pinaagi niini miabut ang kamatayon, unta walay Pag-ula ni Kristo, nga pinaagi niini miabut ang kinabuhi.

Ug karon, kalabut niining hingpit nga Pag-ula, nga nahitabo pinaagi sa pagpaagas og dugo sa Dios—mopamatuod ko nga kini nahitabo sa Getsemani ug Golgota, ug kalabut ni Jesukristo, mopamatuod ko nga Siya mao ang Anak sa buhi nga Dios ug gilansang alang sa mga sala sa kalibutan. Siya mao ang atong Ginoo, atong Dios, ug atong Hari. Kini nasayran nako sa akong kaugalingon, wala mag-agad sa ubang tawo.

Usa ako sa Iyang mga saksi, ug sa umaabot nga adlaw akong mahikap ang mga marka sa lansang sa Iyang mga kamot ug sa Iyang mga tiil ug mopahid sa Iyang mga tiil uban sa akong mga luha.

Ug wala nay lain pang panahon kaysa karon nga akong nasayran nga Siya mao ang Makagagahum nga Anak sa Dios, nga Siya mao ang atong Manluluwas ug Manunubos, ug ang kaluwasan moabut pinaagi sa Iyang maulaong dugo ug wala nay lain pang paagi.

Ang Dios mitugot nga kitang tanan mahimong molakaw sa kahayag, nga ang Dios atong Amahan anaa sa kahayag, aron, sumala sa mga saad, ang dugo ni Jesukristo, Iyang Anak, molimpyo kanato gikan sa tanang sala.