Sa Kanunay Mohinumdom Kaniya

Ang panalangin sa sakrament sa pan nagtahas kanato nga magmainandamon sa pagdala ngari kanato sa pangalan sa Anak “ug sa kanunay mohinumdom kaniya ug maghupot sa iyang mga sugo nga iyang gihatag [kanato]” (D&P 20:77). Angay usab ang pagbasa niini nga pakigsaad sama sa “kanunay mohinumdom Kaniya sa paghupot sa Iyang mga sugo.” Mao kini kon giunsa Niya sa kanunay paghinumdom ang Amahan. Sama sa Iyang giingon, “Ako walay arang mahimo sa akong kaugalingon: Sumala sa akong nadungog, ako magahukom: ug ang akong hukom matarung, kay wala ko man tinguhaa ang pagbuhat sa kaugalingong kabubut-on kondili sa kabubut-on sa nagpadala kanako” (Juan 5:30).

Nakab-ot ni Jesus ang hingpit nga panaghiusa uban sa Amahan pinaagi sa pagtugyan sa Iyang kaugalingon, ang lawas ug espiritu, ngadto sa kabubut-on sa Amahan. Naghisgot sa Iyang Amahan, miingon si Jesus, “kay sa kanunay ginabuhat ko man ang makapahimuot kaniya” (Juan 8:29). Tungod kay kadto kabubut-on sa Amahan, si Jesus mitugyan bisan ngadto sa kamatayon, “ang kabubut-on sa Anak ingon nga gituhop ngadto sa kabubut-on sa Amahan” (Mosiah 15:7). Ang Iyang focus anaa sa Amahan mao ang usa sa importanting mga rason sa pangalagad ni Jesus nga adunay kaklaro ug gahum.

Sa samang paagi, kamo ug ako makabutang ni Kristo sa sentro sa atong mga kinabuhi ug mahimong usa uban Kaniya sama nga Siya usa uban sa Amahan (tan-awa sa Juan 17:20–23). Makasugod kita pinaagi sa pagkuha sa tanan gikan sa atong mga kinabuhi ug dayon sa pagpabalik sa labing importanting mga butang sa atong mga kinabuhi nga ang Manluluwas anaa sa sentro. Kinahanglang unahon nato ang pagpahimutang sa mga butang aron mahimong posible ang kanunay nga mohinumdom Kaniya—kanunay nga pag-ampo ug pagtuon sa kasulatan, mapalandungon nga pagtuon sa apostolikanhon nga mga pagtulun-an, senimana nga pagpangandam sa pag-ambit sa sakrament sa takus nga paagi, pagsimba sa Dominggo, ug sa pag-rekord ug paghinumdom unsa ang gitudlo sa Espiritu ug sa kasinatian mahitungod sa pagkatinun-an.

Ubang mga butang mahimong moabut sa inyong hunahuna ilabi na nga angay ninyo niining puntoha sa inyong kinabuhi. Kon kita makahatag na og igong panahon ug pamaagi alang niining mga butanga sa pagpasentro sa atong mga kinabuhi diha kang Kristo, makasugod kita sa pagdugang og ubang mga responsibilidad ug mga butang nga bililhon, sama sa edukasyon ug mga responsibilidad sa pamilya. Niining paagiha ang mga importante dili mawala gikan sa atong mga kinabuhi tungod sa mga maayo lang, ug ang mga butang nga mas gamay og bili mabutang sa mas ubos nga prayoridad o mawala sa hingpit.

Ako nakaamgo nga ang pagpahiangay sa atong kabubut-on ngadto ni Jesukristo sama sa Iyang pagpahiangay sa Iyang kabubut-on ngadto sa Amahan mao ang butang nga dili sayon makab-ot. Si Presidente Brigham Young (1801–77) namulong mahitungod sa atong hagit sa dihang siya miingon:

“Human sa tanan nasulti ug nahimo, human siya migiya sa iyang mga katawhan sa dugay nang panahon, wala ba kamo makamatikod nga adunay kakulang og pagsalig diha sa atong Dios? Nakamatikod ba kamo niana sa inyong kaugalingon? Mahimong mangutana kamo, ‘[Brother] Brigham, nakamatikod ba ikaw niini sa imong kaugalingon?’ Ako nakamatikod, akong namatikdan nga ako kulang og pagsalig, sa usa ka matang, diha kaniya nga akong gisaligan.—Ngano? Tungod kay ako walay gahum, sa sangputanan nianang pagkapukan nga miabut kanako. …

“… Usahay adunay moabut kanako, panagsa[,] nga makita nga naghimo og linya nga nagbahin tali sa akong tinguha ug sa tinguha sa akong Amahan sa langit; nga nakapahimo sa akong tinguha ug sa tinguha sa akong Amahan sa langit nga wala magkahiusa.

“Ako nasayud nga kita kinahanglan nga mobati ug mosabut, kutob sa mahimo, kutob sa mahatag sa kahimtang sa pagkapukan, kutob sa atong maangkon nga hugot nga pagtuo ug kahibalo sa pagsabut sa atong mga kaugalingon, nga ang tinguha niana nga Dios nga atong gialagaran mao ang atong tinguha, ug nga kita wala nay lain pa, ni karon ni sa kahangturan.”¹

Bisan og dili kini sayon, makapadayon kita kanunay uban sa hugot nga pagtuo diha sa Ginoo. Ako makapamatuod nga sa paglabay sa panahon ang atong tinguha ug kapasidad sa kanunay nga paghinumdom ug pagsunod sa Manluluwas motubo. Kinahanglan kitang mapailubon nga maningkamot hangtud sa katapusan ug mag-ampo kanunay alang sa pag-ila ug sa balaan nga tabang nga atong gikinahanglan. Si Nephi mitambag, “Ako moingon nganha kaninyo nga kamo kinahanglan gayud nga mag-ampo sa kanunay, ug dili mawad-an sa paglaum; nga kamo dili magbuhat sa bisan unsa nga butang ngadto sa Ginoo gawas nga ang una ninyo nga buhaton mao ang pag-ampo ngadto sa Amahan diha sa ngalan ni Kristo, aron siya mopahinungod sa inyong binuhatan nganha kaninyo, nga ang inyong binuhatan mahimo unta nga kaayohan sa inyong kalag” (2 Nephi 32:9).

Ako mosaksi og yano nga ehemplo niini nga matang sa pag-ampo sa dihang si Elder Dallin H. Oaks sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles ug ako gisangunan nga mopahigayon og videoconference interview sa usa ka magtiayon sa laing nasud. Sa wala pa kami moadto sa studio, akong giribyu pag-usab ang impormasyon nga among nakuha mahitungod sa magtiayon ug mibati nga ako andam alang sa interbyu. Pipila ka minuto sa wala pa ang gitakda nga oras, akong nakita si Elder Oaks naglingkod nga nag-inusara nga giduko ang ulo. Sa wala madugay nahuman siya ug miingon, “Gitapos lang nako ang akong pag-ampo sa pagpangandam alang niini nga interbyu. Nagkinahanglan kita sa gasa sa pag-ila.” Wala niya ibaliwala ang labing importante nga pagpangandam, usa ka pag-ampo aron ipahinungod namo ang among pagabuhaton alang sa among kaayohan ug sa himaya sa Ginoo.

Ang mga kasulatan miklaro nga adunay moabut nga dakong adlaw sa paghukom sa diha nga ang Ginoo mobarug aron sa paghukom sa mga nasud (tan-awa sa 3 Nephi 27:16) ug sa diha nga ang matag tuhod moyukbo ug matag dila mokumpisal nga Siya mao ang Kristo (tan-awa sa Mga Taga-Roma 14:11; Mosiah 27:31; D&P 76:110). Ang indibidwal nga matang ug kinutuban niana nga paghukom gihulagway ni Alma diha sa Basahon ni Mormon:

“Kay ang atong mga pulong mohukom kanato, oo, ang tanan nato nga mga binuhatan mohukom kanato; kita dili makit-an nga walay lama; ug ang atong mga hunahuna usab mohukom kanato; ug niini nga makahahadlok nga kahimtang kita dili makaako sa paghangad ngadto sa atong Dios; ug kita mahinangop sa kalipay kon kita makasugo sa dagko nga mga bato ug sa mga kabukiran sa pagpadat-og ngari kanato aron pagtago kanato gikan sa iyang atubangan.

“Apan kini dili mahimo; kita kinahanglan gayud nga magpakita ug mobarug sa atubangan sa iyang himaya, ug sa iyang gahum, ug sa iyang kusog, kaharianon, ug kamandoan, ug angkunon ang atong walay katapusan nga kaulaw nga ang tanan niya nga mga paghukom makiangayon; nga siya makiangayon sa tanan niya nga mga binuhatan, ug nga siya magmaloloy-on ngadto sa mga katawhan, ug nga siya aduna sa tanan nga gahum sa pagluwas sa matag tawo nga motuo diha sa iyang ngalan ug magdala og bunga nga angay sa paghinulsol” (Alma 12:14–15).

Sa dihang gipasabut sa Manluluwas ang Iyang ebanghelyo, kini nga paghukom mao ang sentro niini. Siya miingon:

“Tan-awa ako mihatag nganha kaninyo sa akong ebanghelyo, ug kini mao ang ebanghelyo diin Ako mihatag nganha kaninyo—nga Ako mianhi dinhi sa kalibutan aron sa pagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan, tungod kay ang akong Amahan mipadala kanako.

“Ug ang akong Amahan mipadala kanako nga Ako unta ituboy nganha sa krus; ug human niana nga Ako matuboy diha sa krus, nga Ako unta makadala sa tanan nga mga tawo ngari kanako, nga ingon nga Ako gituboy sa mga tawo mao usab ang mga tawo ituboy pinaagi sa Amahan, sa pagbarug sa akong atubangan, aron pagahukman sa ilang mga buhat, bisan kon sila matarung o kon sila dautan—

“Ug tungod niini nga hinungdan Ako natuboy; busa, sumala sa gahum sa Amahan Ako modala sa tanan nga mga tawo ngari kanako, nga sila mahukman sumala sa ilang mga buhat” (3 Nephi 27:13–15).

Ang “pagkatuboy diha sa krus” dayag lang, nga usa ka simbolo nga paagi sa pagpasabut sa Pag-ula ni Jesukristo diin Siya mitagbaw sa gipangayo sa kaangayan nga diha sa matag usa kanato. Sa laing mga pulong, pinaagi sa Iyang pag-antus ug kamatayon sa Getsemani ug sa Golgota, Iyang gibayran ang tanang kaangayan nga gipangayo ngari kanato tungod sa atong mga sala. Busa Siya nagbarug sa lugar sa kaangayan ug mao ang nagrepresentar sa kaangayan. Sama nga ang Dios mao ang gugma, ang Dios usab makiangayon. Ang atong mga utang ug mga obligasyon karon atong nautang ni Jesukristo. Busa, Siya, adunay katungod sa paghukom kanato.

Kana nga paghukom, mipahayag Siya, gibase sa atong mga binuhatan. Ang “maayo kaayo nga mga balita” sa Iyang ebanghelyo mao nga Siya mitanyag og gasa sa kapasayloan nga nagkondisyon sa atong paghinulsol. Busa, kon ang atong mga buhat naglakip sa mga buhat sa paghinulsol, Siya mopasaylo sa atong mga sala ug mga sayop. Kon kita mosalikway sa gasa sa pagpasaylo, pagdumili sa paghinulsol, nan ang mga bayad sa kaangayan nga karon Iyang girepresentaran ipahamtang. Siya miingon, “Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol; apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako” (D&P 19:16–17).

Busa, ang kanunay nga paghinumdom Kaniya, nagpasabut nga kita kanunay mohinumdom nga walay matago gikan Kaniya. Walay bahin sa atong mga kinabuhi, ma-binuhatan, pulong, o gani hunahuna, nga matago gikan sa kahibalo sa Amahan ug sa Anak. Walay pagpanikas sa usa ka eksamin, walay okasyon sa pagpangawat, walay mahigalon nga pantasiya o pagpasulabi, ug walay bakak nga mabaliwala, mataligam-an, matago, o makalimtan. Kon “makaikyas man kita” dinhi sa kinabuhi o makatago gikan sa ubang mga tawo, moatubang gihapon kita kon moabut na ang gitagna nga adlaw nga kita moatubang ni Jesukristo, ang Dios sa putli ug hingpit nga kaangayan.

Kini nga kamatuoran nakatabang pagtulod kanako sa lain-laing mga panahon sa paghinulsol o sa paglikay sa pagpakasala. Sa usa ka okasyon kabahin sa pagbaligya sa balay, dihay sayop sa papeles, ug ako anaa sa posisyon diin ako sa legal nga paagi adunay katungod nga makakwarta gikan sa pumapalit. Ang akong ahente sa real estate nangutana kon gusto ba nako nga hipuson ang kwarta tungod kay ako adunay katungod niini. Ako naghunahuna kabahin sa pag-atubang sa Ginoo, ang nagrepresentar sa kaangayan, ug naningkamot sa pagpasabut nga ako adunay legal nga katungod sa pagpahimulos sa pumapalit ug sa iyang sayop. Dili nako makita ang akong kaugalingon nga kombinsido kaayo, ilabi na kay tingali ako magpakilooy alang sa akong kaugalingon sa samang higayon. Nasayud ako nga ako dili makatugot sa akong kaugalingon kon akong hipuson ang kwarta sa makauulaw nga paagi. Akong gitubag ang ahente nga kinahanglang mosunod kita sa kasabutan sumala sa nasabtan natong tanan sa sinugdanan. Mas dako pa kini og bili alang kanako kay sa bisan unsa nga kantidad sa kwarta sa pagkasayud nga ako walay angay nga hinulsulan niana nga transaksyon.

Sa akong pagkabatan-on ako nagpasagad makausa nga nakaingon sa gamay nga kadaut sa usa sa akong mga igsoong lalaki. Wala ko mosulti sa akong pagkabadlongon nianang higayona, ug walay usa nga nakahibalo sa akong kalambigitan sa nahitabo. Paglabay sa mga katuigan ako nag-ampo nga ang Dios mopadayag kanako og bisan unsang butang sa akong kinabuhi nga nagkinahanglan og koreksyon aron ako makita unta nga mas angayan diha Kaniya, ug kini nga hitabo ang miabut sa akong hunahuna. Nakalimot na ako niini, apan ang Espiritu mihunghung nga kini wala pa masulbad nga kalapasan nga kinahanglan nakong ikumpisal. Akong gitawagan ang akong igsoong lalaki, nangayo og pasaylo, nga gihatag dayon niya. Ang akong kaulaw ug kasubo mas gamay ra unta kon nangayo pa ako og pasaylo sa dihang nahitabo ang aksidente.

Makapaikag ug importante alang kanako nga ang Ginoo wala makalimot mahitungod niana nga hitabo nga dugay na bisan tuod ug ako nakalimot na. Ang mga sala dili moatiman sa kaugalingon niini o mawala ra sa sayon nga paagi. Ang mga sala dili “matabunan” sa mahangturong mga butang. Kinahanglang sulbaron kini, ug ang talagsaong butang mao nga tungod sa maulaong grasya sa Manluluwas, mahimong masulbad kini sa mas malipayon ug minos nga kasakit kay sa atong direktang tagbawon ang nalapas nga kaangayan.

Magmadasigon usab kita sa paghunahuna sa paghukom diin walay mataligam-an tungod kay kini nagpasabut nga walay buhat sa pagkamasulundon, walay pagkamabination, ug walay maayong binuhatan bisan gamay ang makalimtan, ug walay panalangin ang mapugngan.

Sa sayong bahin sa Pagpahiuli, si Jesus mitambag ug mihupay ni Joseph Smith ug ni Oliver Cowdery, kinsa naghubad sa Basahon ni Mormon ug kinsa sa dili madugay mahatagan na sa priesthood. Si Joseph nag-edad og 23 anyos nianang higayuna, ug si Oliver 22. Ang Pagpanggukod ug ubang mga babag pirme kon dili walay hunong. Niini nga mga kondisyon, niadtong Abril 1829 ang Ginoo misulti niini nga mga pulong ngadto kanila:

“Busa, ayaw kahadlok, gagmay nga panon; pagbuhat og maayo; tuguti nga ang yuta ug impyerno maghiusa sa pagbatok kaninyo, kay kon kamo gitukod diha sa akong lig-on nga sukaranan, sila dili makabuntog.

“Tan-awa, ako dili manghimaraut kaninyo; padayon sa inyong panginabuhi ug ayaw na pagpakasala; buhata uban sa pagkamaligdong ang buhat nga Ako misugo kaninyo.

“Paghunahuna ngari kanako sa matag hunahuna; ayaw pagduha-duha, ayaw kahadlok.

“Tan-awa ang mga samad nga milapos sa akong kilid, ug usab ang mga marka sa mga lansang sa akong mga kamot ug tiil; pagmatinud-anon, paghupot sa akong mga sugo, ug kamo makapanunod sa gingharian sa langit. Amen” (D&P 6:34–37).

Motan-aw ngadto sa Manluluwas sa matag hunahuna, dayag lang, laing paagi sa pag-ingon nga “kanunay mohinumdom kaniya.” Kon buhaton nato, dili kita angay nga magduha-duha o mahadlok. Ang Manluluwas mipahinumdom ni Joseph ug Oliver samtang nagpahinumdom Siya kanato nga pinaagi sa Iyang Pag-ula Iyang gihatag ang tanang gahum sa langit ug sa yuta (tan-awa sa Mateo 28:18) ug adunay kapasidad ug manalipod ug mangalagad sa atong mga panginahanglan. Kinahanglan lamang kita nga magmatinud-anon, ug kita makasalig gayud Kaniya.

Sa wala pa ang makapahupay nga pagpadayag ngadto ni Joseph ug Oliver, ang Propeta miantus og makapasubo, masakit nga kasinatian nga mitudlo kaniya sa pagtan-aw ngadto sa Manluluwas ug dili mahadlok sa mga opinyon, mga pagpamugos, ug mga pagpanghulga sa mga tawo.

Niadtong Hunyo 1829 misugot si Joseph nga dad-on ni Martin Harris ang unang 116 ka mga pahina nga manuskrito sa Basahon ni Mormon gikan sa Harmony, Pennsylvania, aron ipakita ngadto sa mga sakop sa pamilya sa Palmyra, New York. Human mapakyas si Martin sa pagbalik sumala sa gisaad, ang mabalak-on nga si Joseph mibiyahe sakay sa binayran nga karwahe ngadto sa panimalay sa iyang mga ginikanan sa Lungsod sa Manchester, New York. Gipatawag dayon sa Propeta si Martin. Sa dihang miabut si Martin, siya miangkon nga wala niya ang manuskrito o wala masayud kon asa kini.

Si Joseph nakatuaw. “Oh! Akong Dios, akong Dios. … Ang tanan nawala, nawala. Unsa ang akong pagabuhaton? Ako nakasala. Ako ang mitintal sa kasuko sa Dios sa paghangyo Kaniya nianang butang nga wala akoy katungod sa pagpangutana. … Unsa nga kasuko nga ako dili takus gikan sa anghel sa Labing Halangdon?”

Pagkasunod adlaw ang Propeta mibalik ngadto sa Harmony. Sa pag-abut didto, siya miingon, “Misugod ko sa pagpaubos sa akong kaugalingon diha sa hilabihan nga pag-ampo sa atubangan sa Ginoo … nga kon posible nga ako makaangkon og kalooy sa iyang mga kamot ug mapasaylo sa tanan nga akong nabuhat nga supak sa iyang kabubut-on.²

Human kastiguha si Joseph tungod sa pagkahadlok sa tawo labaw pa kay sa Dios, ang Ginoo misulti kaniya:

“Tan-awa, ikaw si Joseph, ug ikaw napili sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo, apan tungod sa kalapasan, kon ikaw wala masayud ikaw mapukan.

“Apan hinumdumi, ang Ginoo maloloy-on; busa, paghinulsol niana nga imong nabuhat nga supak ngadto sa sugo diin Ako mihatag kanimo, ug ikaw sa gihapon pinili, ug ikaw gitawag pag-usab ngadto sa buhat” (D&P 3:9–10).

“Sa makadiyot gikuha sa Ginoo ang Urim ug Thummin ug ang mga palid gikan ni Joseph Smith. Apan kining mga butanga sa wala madugay gibalik ra ngadto kaniya. ‘Ang anghel nagmaya sa dihang iyang gihatag nako pagbalik ang Urim ug Thummin,’ nahinumdom ang Propeta, ‘ug miingon nga ang Dios nahimuot sa akong pagkamatinud-anon ug pagkamapainubsanon, ug nahigugma nako sa akong paghinulsol ug kakugi sa pag-ampo, diin akong gibuhat ang akong katungdanan pag-ayo nga … nakahimo sa pagsugod pag-usab sa paghubad.’ Samtang si Joseph nagpadayon sa importante nga trabaho, gilig-on na siya karon sa matam-is nga mga pagbati sa pagdawat sa kapasayloan sa Ginoo ug nabag-o nga determinasyon sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on.”³

Ang determinasyon sa Propeta sa pagsalig sa Dios ug dili mahadlok unsay mahimo sa tawo dili na mausab human niini nga kasinatian. Ang iyang kinabuhi human niini usa ka mahayag nga ehemplo sa unsay gipasabut sa paghinumdom ni Kristo pinaagi sa pagsalig sa Iyang gahum ug kalooy. Gipahayag ni Joseph ang iyang nasabtan atol sa iyang malisud ug mahagiton kaayo nga pagkabilanggo sa Liberty, Missouri, niini nga mga pulong:

“Nasayud kamo, mga kaigsoonan, nga ang usa ka dako kaayo nga sakayan natabangan sa usa ka gamay kaayo nga timon sa panahon sa unos, pinaagi sa pagpaubay uban sa hangin ug mga balod.

“Busa, minahal ug hinigugma nga mga kaigsoonan, kita magmalipayon sa pagbuhat sa tanan nga mga butang nga ubos sa atong gahum; ug unya kita magmalinawon, uban ang labing dako nga kasiguroan, nga makasaksi sa kaluwasan sa Dios, ug sa iyang mga bukton nga ipadayag” (D&P 123:16–17).

Sa laktud, sa “kanunay nga mohinumdom kaniya” nagpasabut nga kita dili magpakabuhi diha sa kahadlok. Nasayud kita nga ang mga hagit, mga kahigawad, ug mga kasubo moabut sa matag usa kanato sa lain-laing mga paagi, apan nasayud usab kita nga sa katapusan, tungod sa atong balaan nga Manlalaban, ang tanang mga butang mahimong hiusahon alang sa atong kaayohan (tan-awa D&P 90:24; 98:3). Mao kini ang hugot nga pagtuo nga yanong gisulti ni Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) sa dihang siya miingon, “Mamaayo ra ang tanan.”⁴Kon kita mahinumdom kanunay sa Manluluwas, kita “malipayong mobuhat sa tanang mga butang nga anaa sa atong gahum,” masaligon nga ang Iyang gahum ug gugma alang kanato maoy makapalampus kanato.

Hinaut nga kita sa kanunay mohinumdom Kaniya “nga [kita] sa kanunay makabaton sa espiritu uban [kanato]” (D&P 20:77). Ako mopamatuod sa gahum sa Pag-ula ni Jesukristo. Ako mopamatuod sa pagkatinuod sa buhi, nabanhaw nga Ginoo. Ako mopamatuod sa walay katapusan ug personal nga gugma sa Amahan ug sa Anak alang sa matag usa kanato, ug ako nag-ampo nga kita magpuyo nga kanunay nga maghinumdom niana nga gugma sa tanan niining mga pamahayag.