2011
Kon Makita Ko Pag-usab ang Akong Igsoon nga Lalaki
Hulyo 2011


Kon Makita Ko Pag-usab ang Akong Igsoon nga Lalaki

María Isabel Parra de Uribe, Mexico

Niadtong bata pa ko, ganahan gyud kaayo ko nga ang akong igsoon nga lalaki, si Juan Fernando, modagan ug magdula sama sa ubang mga bata. Sa dihang gipangutana nako ang akong mama nganong dili ni niya mabuhat, miingon siya nga si Juan Fernando nag-antus og grabeng sakit sa utok sa iyang pagkatawo tungod sa kakulang og oxygen ug dili gayud makabuhat niadtong mga butanga.

Ang akong igsoong lalaki migahin sa iyang tibuok kinabuhi sa higdaanan. Tungod kay ako nagdako sa Simbahan, nakasabut ug gidawat nako ang iyang kondisyon ug nasayud sa katalagsaon sa iyang espiritu. Apan, ang akong linghod nga kasingkasing naghandum alang kaniya nga mahisama sa uban, bisan tuod dili nako mahunahunaan kon unsa ang pagbati nga magtan-aw kaniya nga molakaw o modagan o mosulti.

Nabalaka ko kon si kinsa ang moatiman kaniya kon ang ubang sakop sa pamilya mamatay sa dili pa siya mamatay. Sa kinasingkasing nga mga pag-ampo mihangyo ko sa Langitnong Amahan nga dili kami una Niyang kuhaon kaysa kang Juan Fernando. Nasayud ko nga Siya motubag kanako.

Ang akong igsoong lalaki 16 anyos sa dihang siya namatay sa usa ka bugnaw nga kahapunon sa tingtugnaw, nagbilin og hilabihang kahaw-ang sa among pamilya. Kami mibati og kasubo apan malaumon usab. Mga pipila ka adlaw human sa iyang kamatayon, nakatulog ko samtang naghunahuna kaniya ug nagdamgo og nindot kaayo.

Naglakaw ko, apan ang akong panan-awon naalihan sa mga panganod. Nakakita ko og usa ka butang sa unahan, busa hinay kong nagpadayon og lakaw padulong niini. Samtang nagkaduol ko, akong nakita nga kini usa ka karwahe nga puno sa nindot kaayong mga bulak. Samtang nagtutok niini, nakabantay ko og usa ka gwapo nga batan-ong lalaki, nagsinina og puti, nagbarug sa may karwahe. Mihunong ko og kadiyot, naningkamot sa pag-ila kaniya, ug dayon akong naamguhan nga siya ang akong igsoong lalaki. Nalipay ko kaayo nga nakakita kaniya. Siya namulong kanako, ug gusto kong mogakos ug mohalok kaniya. Dayon nakamata ko.

Mapasalamaton kaayo ko nga nadungog nako ang iyang tingog ug nakita nga siya nahingpit. Naghunahuna lamang ako sa higayon kon kanus-a kami magkita pag-usab. Sigurado ko nga adunay mga gakos ug mga halok ug maanindot nga mga pulong—salamat gayud sa Pag-ula ni Jesukristo. Tungod sa Manluluwas kita mobangon gikan sa lubnganan ug mahimong maghiusa pag-usab isip mga pamilya, dili na magkabulag pag-usab.

Nakahinumdom ko sa mga pulong ni Amulek. “Ang espiritu ug ang lawas pagahiusahon pag-usab diha sa iyang hingpit nga kahimtang; ang mga bahin sa lawas ug ang mga lutahan mapahiuli sa iyang tukma nga bayanan” (Alma 11:43).

Mapasalamaton ko sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo, nga naghatag og kalinaw sa akong kalag. Nasayud ko nga magkita kami pag-usab sa akong igsoong lalaki inig-abut sa adlaw.