Iya ang Akong Kinabuhi

Sa dihang nag-edad na ko og 18, daghang mga sakop sa akong ward ug stake nagsugod sa pagsulti kanako nga kinahanglan na kong moadto sa misyon. Bisan tuod nga kanunay kong nagplano nga moserbisyo og misyon, wala ko ganahi sa tanang pagpamugos [pressure].

Sa wala madugay nagsugod ko sa akong unang tuig sa kolehiyo. Isip resulta sa kakugi, nakadaug ko og scholarship nga nagtugot nako nga moeskwela didto sa Germany. Ang Germany lahi kaayo sa akong natawhan nga nasud, sa Mexico, apan hilabihan ko nga nalingaw sa kultura ug daling nakakat-on sa pinulongan.

Sa katapusan gitanyagan ko og permanente nga trabaho sa usa ka inila nga kompanya sa Europe. Ang pagserbisyo og misyon kalit lang nga nahimong morag usa ka katungdanan kay sa usa ka tinguha. Naghunahuna ko nga mahimo nakong dawaton kini nga trabaho ug makatagamtam og kalibutanong kalampusan.

Usa ka adlaw nga nag-snow mibiyahe ko ngadto sa siyudad sa Heidelberg uban sa akong higala nga si Melanie. Human sa pipila ka oras, ang dalan napuno sa snow, ug katulgon na kami. Nagdrayb kami og mga 65 ka milya (105 km) kada oras sa dihang miagi kami nga pula ang suga ug nabangga sa usa ka bus.

Sa dihang nakamata ko, akong nakita ang polis, ang ambulansya, ug si Melanie, nga naghilak. Ang sakyanan naguba, ug diha pa gihapon ko sa sulod niini. Nakahilak ko sa dihang akong naamguhan kon unsa kami ka bulahan nga nabuhi pa. Nagsugod ko sa pag-ampo ug nagpasalamat sa akong Langitnong Amahan sa pagtugot kanamo nga maluwas, apan bag-ong kahadlok ang miabut kanako—dili nako malihok ang akong mga bitiis.

Sa among pagpadulong sa ospital, nadunggan nako ang mga nurse nga nag-ingon nga kon adunay kadaut sa akong dugukan, tingali dili na ko makalakaw pag-usab. Nag-ampo ko sa tibuok nakong kasingkasing ngadto sa akong Langitnong Amahan. Una ako Siyang gipasalamatan pag-usab sa pagtugot kanako nga maluwas, nakaamgo nga ang akong kinabuhi dili ako. Dayon misaad ko Kaniya, “Kon ang akong mga bitiis ma-OK ra ug makalakaw ko, moserbisyo ko og misyon sa tibuok nakong kasingkasing ug hunahuna.”

Human sa upat ka oras sa ospital, ang akong diagnosis maayo: Makalakaw ko pag-usab. Wala na koy bisan unsang pagduhaduha mahitungod sa pagserbisyo og misyon. Hinoon mibati ko og lig-ong tinguha sa pagpakigbahin sa akong pagpamatuod nga ang Dios buhi, nga Siya ang atong Amahan sa Langit, ug nga makapahigayon Siya og mga milagro sa atong kinabuhi.

Human niana nga kasinatian nakahukom ko nga dili na dawaton ang trabaho nga gitanyag kanako. Nasayud ko nga ang akong panahon ug ang tanan nga anaa kanako iya sa Ginoo. Nganong dili man nako Siya hatagan og gamay niana nga panahon ug moserbisyo Kaniya sulod sa duha ka tuig?

Human makagradwar, gitawag ko nga moserbisyo sa Frankfurt, Germany. Panahon sa akong misyon ako mipamatuod mahitungod sa akong Langitnong Amahan. Nasayud ko nga Siya buhi, nga Siya ang akong Amahan, ug nga Siya nanalipod kanako. Iya kong gihatagan sa akong kinabuhi, ug kini Iya sa kanunay.