Asa Ko Makakita sa mga Tubag?

Sa dihang 21 anyos pa ko, ang mga misyonaryo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagtudlo og mga klase sa Iningles sa akong dapit sa Russia. Ako nagsugod sa pagtambong alang sa mga leksyon sa pinulongan, apan sa wala madugay nagsugod ko nga magpabilin og dugay alang sa espiritwal nga panghunahuna nga ipakigbahin sa mga elder human sa klase ug sa pagpangutana kanila.

Nagdako ko sa nagdominar nga tinuohan sa akong nasud, apan aduna koy daghang mga pangutana kabahin sa tinuohan nga wala matubag. Ang mga misyonaryo ug ang mga miyembro sa Simbahan adunay mga tubag sa mga pangutana nga sa una walay bisan usa nga nakatubag nga nakapakontento kanako.

Gibati ang kaisug human sa usa ka klase sa Iningles, nangayo ko sa mga misyonaryo og kopya sa ilang basahon, ang Basahon ni Mormon. Apan sa akong pag-abut sa balay, akong gibutang kini nga wala basaha diha sa estante.

Apan, kini wala magdugay didto. Nakadungog ko sa mga miyembro sa Simbahan kinsa mitambong sa klase sa Iningles nga miingon nga ang mga kasulatan adunay solusyon sa mga problema. Busa sa dihang nakasinati ko og personal nga mga hagit o problema, akong gikuha ang Basahon ni Mormon sa estante ug misugod sa pagbasa. Sa kanunay, ako makakaplag og mga tubag—ang klase sa mga tubag nga nagsulti kanako kon unsa gayud ang akong gikinahanglan nga masayran.

Nianang higayona misugod ko sa pagbati nga dili ko mabuhi kon wala ang Simbahan. Didto gusto ko nga maanaa. Didto mibati ko nga nalakip.

Gihapon, gusto kong makasigurado pinaagi sa pagpangutana sa Ginoo. Ang problema lang kay ako nagpuyo sa usa ka gamay nga kwartong apartment nga kauban nako ang tag-iya, usa ka tigulang nga babaye, ug walay pribado nga lugar alang kanako nga mag-ampo. Apan usa ka gabii nag-inusara ko sa kusina—dapit nga medyo nalayo og gamay—ug nangutana sa Langitnong Amahan kon ang Simbahan tinuod ba. Nakadawat ko og ingon nga kusog nga pagbati isip tubag diin akong nasayran kon unsa ang akong kinahanglan nga buhaton.

Sa wala madugay ako nabunyagan, ug ang akong panahon isip miyembro sa Simbahan nahimong pinakamalipayong panahon sa akong kinabuhi. Diin sa una aduna koy mga pangutana, karon aduna koy mga tubag. Diin sa una mibati ko og kahaw-ang, karon mibati ko nga puno.

Ako mapasalamaton nga wala kita pasagdi sa Langitnong Amahan nga walay mga tubag. Ako nasayud nga Siya mopadayag kanato, pinaagi sa pag-ampo ug pinaagi sa mga kasulatan.