Kon Kita Dili Magduha-duha

Diha sa Basahon ni Mormon atong mabasa ang mahitungod sa sulundon nga batan-ong mga lalaki nga hilabihan ka maisugon, ug ka lig-on. “Oo, sila mga tawo sa kamatuoran ug kaligdong, kay sila gitudloan sa paghupot sa mga sugo sa Dios ug sa paglakaw sa matarung sa iyang atubangan” (Alma 53:21). Kining matinud-anon nga batan-ong mga lalaki mipasidungog sa ilang mga inahan—ilang mga ehemplo ug mga magtutudlo.

Ang mga inahan sa mga manggugubat ni Helaman nagpuyo sa panahon nga dili sama sa atong panahon. Ang ilang mga kahimtang malisud ug makuyaw, ug ang mga kabatan-onan gitawag aron sa pagpanalipod sa pisikal ug espirituhanong kagawasan. Karon nagpuyo kita sa kalibutan diin ang atong “pakigdumog dili batok sa mga binuhat nga unod ug dugo, kondili batok sa mga punoan, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga labawng agalon niining mangitngit nga kalibutan karon, batok sa dautan nga espirituhanong panon diha sa mga dapit sa kalangitan” (Mga Taga-Efeso 6:12).

Ang mahagiton nga panahon nanawagan og lig-on nga mga ginikanan ug mga ehemplo nga motudlo sa kamatuoran nga ang mga manggugubat ni Helaman nasayud: “Kon sila dili magduha-duha, ang Dios moluwas kanila” (Alma 56:47). Ang pagtudlo ug pagpakita niini nga kamatuoran karon nagkinahanglan og pagkamabinantayon. Hinoon, dili kita kinahanglang mahadlok. Kon kita nasayud kon si kinsa kita ug si kinsa ang Dios ug mihimo kita og mga pakigsaad ngadto Kaniya, kita—sama niining mga inahan sa mga manggugubat—adunay dakong impluwensya alang sa kaayohan.

Kasagaran, matag usa sa 2,060 nga mga manggugubat ni Helaman naimpluwensyahan sa usa ka inahan. Apan kini nga mga inahan wala molihok nga nag-inusara. Kauban sa laing matarung nga mga lalaki ug mga babaye, kini nga mga inahan tingali mihiusa sa ilang hugot nga pagtuo ug ehemplo sa pagtudlo sa gahum sa mga pakigsaad. Ang mga batan-on nianang panahona nakasabut sa pakigsaad nga gihimo sa ilang mga ginikanan nga dili na moapil sa gubat. Ug bisan kon kini morag imposible, ang usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan mihatag og paagi niini nga mga ginikanan aron matuman ang ilang pakigsaad—ug mapreserbar ang ilang kagawasan (tan-awa sa Alma 56:5–9). Kita usab kinahanglan gayud nga motahud sa atong mga pakigsaad aron ang mga bata ug ang mga kabatan-onan—ang atong kaugalingong mga anak ug kadtong anaa sa atong ward, mga branch, mga kasilinganan, ug mga komunidad—makasabut ug mosuporta sa pagtuman sa pakigsaad.

Kon kita motahud sa atong mga pakigsaad, ang Langitnong Amahan makaandam og paagi alang kanato. Kinahanglan nga atong tumanon ang atong mga pakigsaad diha sa katukma. Pananglitan, kita mahimong tukma diha sa pag-ampo, sa pagtuon sa mga kasulatan, sa paghupot og bag-o nga temple recommend, sa pagsinina og tarung, sa pagtamud sa Igpapahulay. Kon buhaton nato kini, ang atong mga anak masayud ug makaingon nga, “Kami wala magduha-duha nga ang among mga inahan nasayud niini” (Alma 56:48).

Ang mga babaye nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga nakahibalo nga ang ilang kalig-on naggikan sa Pag-ula sa Ginoo dili mohunong sulod sa malisud ug makapawala sa paglaum nga mga panahon. Isip mga tigtuman sa pakigsaad, kita naghimo sa labing maayo sa paghupot, pag-amuma, ug pagpanalipod sa mga anak ug mga kabatan-onan aron usa ka adlaw kita makaingon kalabut niining bag-ong henerasyon nga, “Sukad wala pa ako makakita og hilabihan nga kaisug, wala, wala sa tanan” (Alma 56:45).

Julie B. Beck, kinatibuk-ang presidente sa Relief Society.