Historia e Librit të Mormonit

Libri i Mormonit fillon me një profet që quhet Lehi. Ai i paralajmëroi njerëzit e ligj në Jeruzalem që të pendoheshin, por njerëzit nuk e dëgjuan. Zoti i tha Lehit ta çonte familjen e tij, përfshirë bashkëshorten e tij, Sarian, dhe bijtë e tyre – Lamanin, Lemuelin, Samin dhe Nefin – në vendin e shkretë. (Shih 1 Nefi 1–2.)

Lehi i ktheu pas bijtë e tij për të marrë shkrimet e shenjta të shkruara në fletët e tunxhit. Këto fletë kishin historinë e paraardhësve të tyre dhe gjëra të tjera që Zoti u kishte thënë t’i shkruanin. Lehi dhe Nefi u kujdesën shumë për këto fletë. Ata shkruan gjithashtu në fletë metalike ato çfarë i ndodhën familjes së tyre. (Shih 1 Nefi 3–5.)

Zoti i dha Lehit një busull, të quajtur Liahona, për të udhëhequr familjen e tij nëpër vendin e shkretë për në tokën e premtuar. (Shih 1 Nefi 16.)

Zoti i tha Nefit të ndërtonte një anije për ta çuar familjen e Lehit në tokën e premtuar. Nefi iu bind atit të tij dhe Zotit, por Lamani dhe Lemueli nuk e bënë. (Shih 1 Nefi 17.)

Lehi dhe familja e tij lundruan drejt tokës së premtuar me anijen që ndërtuan. (Shih 1 Nefi 18.)

Lamani dhe Lemueli vazhduan të mos u bindeshin atit të tyre dhe Zotit. Pasardhësit e tyre njihen si lamanitët. Nefi vazhdoi t’u bindej atit të tij dhe Zotit. Pasardhësit e tij quhen nefitë. (Shih 2 Nefi 4–5.)

Pasi vdiqën Lehi dhe Nefi, njerëz të tjerë, të tillë si vëllai i Nefit, Jakobi, patën detyrën që të shkruanin mësime dhe ngjarje të rëndësishme tek fletët. (Shih Jakobi 1.)

Enosi u lut që t’i faleshin mëkatet, dhe ai u fal. (Shih Enosi 1.)

Mbreti Beniamin ndërtoi një kullë që t’i mësonte ungjillin popullit të tij. (Shih Mosia 2–6.)

Një mbret i lig, i quajtur Noe, bëri që të vritej profeti Abinadi. Por mësimet e Abinadit kthyen në besim një nga priftërinjtë e Noes, që quhej Alma. (Shih Mosia 11–17.)

Alma u arratis nga oborri i Mbretit Noe, u dha mësim për ungjillin njerëzve të tjerë dhe i pagëzoi ata. (Shih Mosia 18.)

Biri i Almës, Alma i Riu, nuk qe i bindur. Ai dhe miqtë e tij, bijtë e Mosias, qenë të ligj. Pastaj një engjëll u tha atyre të pendoheshin. Alma dhe bijtë e Mosias u penduan dhe kaluan pjesën e mbetur të jetës së tyre duke predikuar ungjillin. (Shih Mosia 27–28.)

Biri i Mosias, Amoni, ktheu në besim shumë lamanitë pasi Amoni mbrojti grigjat e mbretit Lamoni dhe fitoi besimin e tij. (Shih Alma 17–19.)

Kapiten Moroni shkroi titullin e lirisë dhe luftoi për të mbrojtur lirinë e popullit të tij. (Shih Alma 46, 48.)

Helamani udhëhoqi një ushtri prej 2.000 të rinjsh të drejtë. (Shih Alma 53, 56–58.)

Një profet lamanit që quhej Samuel, profetizoi se Jezu Krishti do të lindte së shpejti. (Shih Helamani 13–16.)

Shumë larg në Bethlehem, Jezu Krishti lindi. Ai u mësoi ungjillin e Tij, shëroi e bekoi njerëzit dhe themeloi Kishën e Tij. Pastaj Atë e kryqëzuan dhe u ringjall. (Shih 3 Nefi 1, 8–10.)

Pas Ringjalljes së Tij, Ai vizitoi nefitët dhe lamanitët e drejtë. Ai u mësoi atyre ungjillin e Tij, i shëroi dhe i bekoi ata, po ashtu si kishte bërë në tokën rreth Jeruzalemit. (Shih 3 Nefi 11–28.)

Një djalë 10-vjeçar, i quajtur Mormon, u zgjodh të shkruante mbi fletët kur të rritej. Në moshën 24-vjeçare, ai filloi të ndërthurte historitë më të rëndësishme nga të gjitha analet, në një grup fletësh metalike. (Shih Mormoni 1.)

Përpara se Mormoni të vdiste, ai ia dha fletët birit të tij, Moronit. Moroni ishte gjeneral në ushtri. Ai qe nefiti i fundit që mbijetoi pas një beteje të madhe mes lamanitëve dhe nefitëve. (Shih Mormoni 6, 8.)

Përpara se Moroni të vdiste, ai i fshehu fletët në një vend të quajtur Kumorah. Rreth 1.400 vjet pasi Moroni fshehu fletët, një djalosh 14-vjeçar, i quajtur Jozef Smith, u lut për të ditur se cila kishë ishte e drejta. (Shih Joseph Smith—Historia 1:5–16.)

Ati Qiellor dhe Jezu Krishti vizituan Jozef Smithin dhe i thanë atij se asnjë nga kishat nuk ishte e vërtetë dhe e plotë. Jozefi do të ndihmonte për të rivendosur Kishën e vërtetë të Jezu Krishtit. (Shih Joseph Smith—Historia 1:17–20.)

Moroni vizitoi Jozef Smithin dhe i tregoi atij për fletët e fshehura. Kur Jozef Smithi të rritej, ai do të merrte fletët dhe do t’i përkthente ato. (Shih Joseph Smith—Historia 1:27–54.)

Kur Jozef Smithi u bë 21 vjeç, ai shkoi në kodrën Kumorah dhe mori fletët nga vendi ku i kishte fshehur Moroni. (Shih Joseph Smith—Historia 1:59.)

Nëpërmjet fuqisë së Perëndisë, Jozef Smithi përktheu shkrimet e fletëve. Ai e botoi atë përkthim. Quhet Libri i Mormonit. (Shih faqen e titullit dhe parathënien e Librit të Mormonit.)