Hain Gani ang Imong Bahandi

Wala madugay human sa kinatibuk-ang komperensya niadtong Oktubre 2007, usa sa akong kaigsoonan misulti nako nga mga pito ka tuig sa dili pa moabut kining malisud nga kasinatian pag-usab ngari kanako. Nahupay ako ug misulti kaniya nga akong hunahunaon kini nga akong “pito ka tuig sa dakong pagkadagaya.” Tan-awa, ania ako; ang akong pito ko ka tuig sa dakong pagkadagaya natapos na.

Sa milabay nga Enero ang akong asawa nga si Grace, ug ako nakadawat og buluhaton sa pagduaw sa mga miyembro sa Pilipinas kinsa nadaot pag-ayo sa dakong linog ug kusog kaayo nga bagyo. Nalipay kami kay ang buluhaton usa ka tubag sa among mga pag-ampo ug kamatuoran sa kalooy ug kaayo sa usa ka mahigugmaong Amahan sa Langit. Kini naghatag og katumanan sa among tinguha nga personal nga makapahayag ngadto kanila sa among gugma ug kabalaka.

Kadaghanan sa mga miyembro nga among gikahimamat nagpuyo gihapon sa temporaryong mga kapasilongan sama sa mga tolda, mga sentro sa komunidad, ug mga meetinghouse sa Simbahan. Ang mga panimalay nga among gibisitahan may atop nga wala mahuman o wala gayuy atop. Ang katawhan wala gayuy igo nga ikasugod, ug gianod ang gamay nilang kabtangan. Dihay lapok ug mga nangaguba bisan asa. Bisan pa niana, puno sila sa pasalamat sa gamay nga tabang nga ilang nadawat ug madasigon bisan anaa sa nagpadayong malisud kaayo nga mga kahimtang. Sa among pagpangutana nila kon giunsa nila pagsugakod, ang tanan tataw nga mitubag, “OK ra mi.” Klaro, ang ilang hugot nga pagtuo kang Jesukristo mihatag kanila og paglaum nga ang tanan mamaayo ra sa kadugayan. Matag panimalay, matag tolda, si Sister Teh ug ako natudloan niining matinud-anong mga Santos.

Sa panahon sa mga kalamidad o trahedya, ang Ginoo may paagi sa pagpahunahuna og balik kanato ug sa atong mga prayoridad. Sa kalit lang, ang tanang materyal nga mga butang nga gitrabahoan nato og maayo aron maangkon walay kapuslanan. Ang importante sa tanan mao ang atong pamilya ug ang atong mga relasyon sa usag usa. Usa ka buotang sister ang misulti niini nga paagi: “Human mohubas ang tubig ug panahon na sa paglimpyo, gitan-aw nako ang palibut sa akong panimalay ug naghunahuna, ‘Hala, nakatigum kog daghang basura sa daghang katuigan.’”

Nagtuo ako nga kini nga sister nakabaton og mas maayong panglantaw ug sukad niana mabinantayon kaayo sa paghukom kon unsa nga mga butang ang gikinahanglan ug unsa ang wala gayud niya kinahanglana.

Sa pakigtrabaho uban sa daghang mga miyembro sulod sa mga katuigan, malipayon kaming nagsud-ong sa kaabunda sa espiritwal nga kalig-on. Nakita usab namo ang kaabunda ug kakulang sa materyal nga kabtangan niining matinud-anong mga miyembro.

Kay gikinahanglan man, kadaghanan nato nangita og kwarta ug nakaangkon sa pipila ka mga butang dinhi sa kalibutan aron sa pagsustiner sa atong mga pamilya. Kini nagkinahanglan og dakong bahin sa atong panahon ug pagtagad. Walay katapusan sa unsay ikatanyag sa kalibutan, busa importante nga kita makakat-on sa pag-ila kon kita aduna nay igo. Kon dili kita magbantay, magsugod kita sa pagtinguha sa temporal kay sa espiritwal. Ang atong pagpaninguha alang sa espiritwal ug sa mahangturon anaa na sa ulahi, imbis kini ang mag-una. Makapasubo lang, kay ingon og may kusog nga pagkahilig sa pag-angkon og daghan pa ug sa pagpanag-iya sa labing bag-o ug labing nindot nga mga butang.

Unsaon nato sa pagsiguro nga kita dili matintal sa pagsubay niini nga dalan? Si Jacob mihatag niini nga tambag: “Busa, ayaw paggasto og salapi alang niana nga walay bili, ni ang inyong kahago niana nga dili makatagbaw. Patalinghug sa kakugi ngari kanako, ug hinumdumi ang mga pulong diin ako namulong; ug duol ngadto sa Usa nga Balaan sa Israel, ug pagbusog kamo niana nga dili mahanaw, ni madunot, ug himoa nga mahinangop ang inyong kalag sa kabuhong.”¹

Nanghinaut ako nga walay usa kanato nga naggasto og salapi alang niana nga walay bili ni naghago alang niana nga dili makatagbaw.

Ang Manluluwas mitudlo sa mosunod ngadto sa mga Judeo ug sa mga Nephite:

“Ayaw kamo pagtigum og mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang tangkob ug ang taya nagakutkot, ug diin ang mga kawatan nagapanakasaka ug nagapangawat:

“Hinonoa pagtigum kamog mga bahandi alang kaninyo didto sa langit, diin walay tangkob ni taya nga magakutkot, ug diin walay mga kawatan nga magapanakasaka ug magapangawat:

“Kay hain gani ang imong bahandi, atua usab didto ang imong kasingkasing.”²

Sa lain nga kahimtang, ang Manluluwas mihatag niini nga sambingay:

“Ang yuta sa usa ka tawong dato mihatag og daghang abut:

“Ug namalandong siya sa iyang kaugalingon, nga nag-ingon, Unsa may akong buhaton, kay wala man akoy katipigan sa akong mga abut?

“Ug siya miingon, Ang akong buhaton mao kini: akong gubaon ang akong mga bodega, ug tukuron ko ang labi pang dagko; ug sulod niini tipigan ko ang akong tanang abut ug mga kabtangan.

“Ug unya magaingon ako sa akong kalag, Kalag, gikatagan-an na ikawg ubay-ubayng bahandi alang sa daghang katuigan; pumahulay ka, kumaon ka, uminom ka, ug magsadya ka.

“Apan ang Dios miingon kaniya, Oy, buang! Karong gabhiona ang imong kalag pagakuhaon gikan kanimo: ug kinsa na may makapanag-iya sa mga butang nga imong gitagana?

“Maingon niana ang nagatigum og mga bahandi alang sa iyang kaugalingon, apan dili bahandianon ngadto sa Dios.”³

Si Presidente Dieter F. Uchtdorf mihatag sa mosunod nga tambag sa dili pa kaayo dugay:

“Ang atong Langitnong Amahan nakakita sa atong tinuorayng potensyal. Siya nasayud sa mga butang bahin nato nga wala nato mahibaloi. Siya nagdasig kanato sa pagpuno sa sukod sa atong pagkalinalang dinhi sa yuta, sa pagpuyo og maayong kinabuhi, ug sa pagbalik ngadto sa Iyang atubangan.

“Nan, nganong daghan man tag gigahin nga panahon ug kusog sa mga butang nga temporaryo, dili importante, ug dili bililhon? Wala ba nato makita ang kabuang sa pagtinguha sa walay hinungdan ug temporaryo lang nga mga butang?⁴

Kitang tanan nahibalo nga ang atong lista sa kalibutanong mga bahandi naglangkob sa garbo, katigayunan, materyal nga mga butang, gahum, ug pasidungog sa mga tawo. Kini wala na magkinahanglan pa og panahon ug pagtagad, busa ako mo-focus hinoon sa mga butang nga maglangkob sa atong mga bahandi sa langit.

Unsa ang pipila ka mga bahandi sa langit nga atong matigum alang sa atong kaugalingon? Sa pagsugod, maayo kini alang kanato sa pagbaton sa Kristohanong mga hiyas sa hugot nga pagtuo, paglaum, pagpaubos, ug gugmang putli. Kita gitambagan pirme sa “[pagsalikway] sa kinaiyanhon nga pagkatawo ug … [mahimo] nga ingon sa usa ka bata.⁵ Ang pahimangno sa Manluluwas mao nga kita maningkamot nga mahimo nga hingpit sama Kaniya ug sa atong Langitnong Amahan.⁶

Ikaduha, kita kinahanglang mohatag og dugang panahon ug paningkamot sa paglig-on sa mga relasyon sa pamilya. Kay human sa tanan, “ang pamilya gi-orden sa Dios. Pinakaimportante kini nga unit karon ug sa kahangturan.”⁷

Ikatulo, ang pagserbisyo sa uban usa ka kinaiya sa tinuod nga sumusunod ni Kristo. Siya miingon, “Maingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa mga labing gagmay niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.”⁸

Ikaupat, ang pagsabut sa doktrina ni Kristo ug ang paglig-on sa atong pagpamatuod usa ka paghago nga makahatag og tinuod nga kalipay ug katagbawan. Nagkinahanglan kita og makanunayong pagtuon sa mga pulong ni Kristo ingon nga makaplagan diha sa mga kasulatan ug sa mga pulong sa buhing mga propeta. “Kay tan-awa, ang mga pulong ni Kristo magtug-an kaninyo sa tanan nga mga butang nga inyong buhaton.”⁹

Akong tapuson pinaagi sa istorya sa usa ka 73 anyos nga biyuda kinsa among gikahimamat atol sa among biyahe ngadto sa Pilipinas:

Sa dihang ang linog miigo sa isla sa Bohol, ang panimalay nga gipundar niya ug sa iyang anhing bana maayong pagkaguba, mipatay sa iyang anak nga babaye ug apo nga lalaki. Karon kay nag-inusara na lang, kinahanglan siyang motrabaho sa pagsuporta sa iyang kaugalingon. Nagsugod siya og panglabada (nga iyang gikinamot) ug kinahanglan nga motungas ug modulhog og igong gidak-on nga bungtod sa makadaghang higayon sa usa ka adlaw sa paghakot og tubig. Sa among pagbisita kaniya, nagpuyo gihapon siya sa usa ka tolda.

Mao kini ang iyang mga pulong: “Elder, gidawat nako ang tanan nga gihatag sa Dios kanako. Wala akoy kaligutgot. Akong gimahal ang akong temple recommend ug gitagoan kini ilawom sa akong unlan. Hibaloi intawon nga ako nagbayad og hingpit nga ikapulo sa akong gamay nga sweldo sa pagpanglabada. Bisan unsa pay mahitabo, kanunay akong mobayad sa akong ikapulo.”

Ako magpamatuod kaninyo nga ang atong mga prayoridad, mga tumong, mga kahilig, mga tinguha, mga kagana, ug mga kainit sa pagbati adunay direkta nga kalabutan sa atong sunod nga kinabuhi. Hinumduman nato kanunay ang mga pulong sa Manluluwas: “Kay hain gani ang imong bahandi, atua usab didto ang imong kasingkasing.” Hinaut nga ang atong mga kasingkasing maanaa sa hustong dapit mao ang akong pag-ampo, sa pangalan ni Jesukristo, amen.