Samuel

Ang akong inahan, si Ana, dili kaanak ug nag-ampo diha sa templo para sa anak nga lalaki, nagsaad nga ihatag iyang anak ngadto sa Ginoo. Gitubag sa Dios iyang mga pag-ampo; iya kong gipanganak. Samtang bata pa ko, iya kong gidala sa templo aron pagserbisyo Kaniya. Didto ang pari nga si Eli miamuma ug mitudlo nako.²

Isip bata, usa ka gabii nakadungog ko og tingog nga nagtawag sa akong ngalan. Tulo ka higayon miadto ko kang Eli, apan wala ko niya tawga. Siya miingon nga ang Ginoo nagtawag nako. Gisunod nako ang tambag ni Eli sa dihang akong madungog ang akong ngalan sa ikaupat nga higayon ug mitubag, “Sulti, kay ang imong sulugoon namati.”³ Ang Ginoo namulong kanako, ug samtang nagdako ko, Siya anaa kanako. Iya kong gitawag nga mahimo Niyang propeta.

Sa dihang tigulang nako, akong gipili ang akong mga anak isip mga maghuhukom sa Israel. Ang akong mga anak mga dautan, busa ang mga elder sa Israel mihangyo og usa ka hari. Gipasidan-an nako ang mga tawo sa kakuyaw sa pagbaton og hari, apan namugos sila sa ilang hangyo. Ang Ginoo misugo nako nga “pamation ang ilang tingog.”⁴

Gipadala sa Ginoo ngari kanako si Saul—“usa ka [pinili] nga batan-ong lalaki”⁵—ug gidihugan nako siya isip “prinsipe sa [mga] katawhan sa Israel.”⁶ Siya nahimo nilang hari. Apan, sa dihang gisugo sa Ginoo si Saul sa paggun-ob sa mga Amalekite ug sa tanang anaa kanila, wala niya kini tumana. Wala niya patya ang mga hayop sa mga Amalekite ug gihalad niya kini isip mga sakripisyo. Gitudloan nako si Saul nga “ang pagsugot labi pang maayo kay sa halad, ug ang pagpamati kay sa mga tambok sa mga laking karnero.”⁷

Tungod sa pagkamasinupakon ni Saul, ang Ginoo mimando kanako sa pagdihog og bag-ong hari gikan sa mga anak ni Isai. Gipresentar ni Isai ang iyang pito ka mas magulang nga mga anak nga lalaki ngari nako, apan wala sila pilia sa Ginoo.⁸ Ang Ginoo mipadayag kanako nga ang kinamanghurang anak nga lalaki, si David, kinahanglang mao ang hari. Sa panagway o binarugan, ang mga maguwang ni David mahimo tingaling mas matan-aw nga umaabut nga mga hari, apan ang Ginoo mipili niining bata nga tigbalantay og karnero sa pagdumala sa Iyang katawhan. Gikan niining kasinatian nakakat-on ko nga “ang Ginoo nagatan-aw dili ingon sa makita sa tawo; kay ang tawo nagatan-aw sa panagway sa gawas, apan ang Ginoo nagatan-aw sa kasingkasing.”⁹