Akong Nakita ang Nawong sa Imong Inahan

Usa ka Dominggo sa summer sa 2002, mibangon ko nga naghunahuna sa akong inahan, kinsa bag-ohay lang namatay. Akong gibisitahan ang akong home ward sa Pacific Palisades, California, USA, diin ang akong mama misimba sulod sa hapit 50 ka tuig.

Miluhod ko sa pag-ampo aron sa pagsulti sa Ginoo kon unsa ka dako ang akong kamingaw kaniya ug nangayo og espirituhanon nga kasinatian nianang adlawa.

Nianang hapona ako nagplano nga motambong sa sibya sa pagpahinungod pag-usab sa Nauvoo Illinois Temple sa stake building sa Santa Monica, California. Subo lang, naulahi ako sa pag-abut aron makasulod sa sesyon. Mibalik ko sa akong sakyanan ug mipaingon sa freeway.

Samtang nagdrayb ko, nakadungog ko og tingog nga nag-ingon, “Randi, susiha si Mary!” Si Mary usa ka suod nga higala sa among pamilya ug usa ka mahalaron nga miyembro sa laing tinuohan. Siya ug ang iyang anak nga babaye si Natasha nagpuyo tupad sa akong Tiya nga si Ruby sobra sa 25 ka tuig. Tungod kay sila walay pamilya sa duol, sila nahimong kabahin sa among pamilya. Pagkamatay sa akong tiya niadtong 1984, ang akong mama kanunay mobisita ni Mary, kanunay magdala og gamay nga regalo o iyang linuto.

Sa sinugdanan akong gibaliwala ang aghat. Ako dili lang makaadto nga wala magpahibalo, ug wala nako ang akong cell phone aron makatawag kaniya. Sa kalit lang ang tingog miabut pag-usab, mas kusog na karon: “Randi, susiha si Mary!” Niining higayona naminaw ko sa tambag, bisan tuod hapit wala na koy igong panahon sa paggawas sa freeway.

Sa dihang miabut ko sa ilang Mary, siya mitimbaya nako apan morag masakiton. Nakita nako nga siya naghilak. Nangutana ko kaniya unsay nahitabo. Mitubag siya nga kanunay siyang nasakit ug nag-antus tungod sa kadaot sa liog. Usab, hapit wala na siyay pagkaon. Miingon siya nga luya na kaayo siya nga moadto sa botica o sa merkado.

Sa dihang ako nangutana niya nganong wala siya motawag sa among pamilya, siya miingon, “nag-ampo ko ug mihangyo sa Langitnong Amahan sa pagpadala og tawo aron sa pagtabang kanako.”

Giingnan nako siya nga ang Langitnong Amahan nakadungog sa iyang mga pag-ampo ug mipadala nako. Naggakos mi, ug dayon siya misulti nako og usa ka butang nga dili gayud nako makalimtan. Miingon siya, “Sa imong pag-abut sa may pultahan, akong nakita ang nawong sa imong inahan, dili ang imong nawong.”

Diha-diha dayon akong gibati ang matam-is nga espiritu sa akong inahan nga duol nako, ug ako nadasig sa pagserbisyo sama sa pagserbisyo sa akong inahan. Ang iyang kinabuhi, human sa tanan, puno sa pagserbisyo sa uban.

Manghinaut ko nga dili gayud nako makalimtan ang kaimportante sa pagpatalinghug sa tingog sa Espiritu ug sa ehemplo sa akong inahan nga gipakita nako sa pagserbisyo sa uban.