Podążaj za prorokami

Służyłem w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych pod koniec II wojny światowej. Byłem marynarzem, miałem najniższy, jaki może być stopień w marynarce. Potem zostałem starszym marynarzem, a potem młodszym podoficerem.

Druga wojna światowa dobiegła końca i zostałem zwolniony z wojska, ale postanowiłem sobie, że jeśli kiedyś do niego powrócę, będę służył w randze oficera. Myślałem: „Jeśli to możliwe, nigdy więcej sprzątania mesy i szorowania pokładów”.

Po demobilizacji wstąpiłem do Rezerwy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. W każdy poniedziałkowy wieczór ćwiczyłem musztrę. Bardzo się przykładałem, bo chciałem dostać się na studia. Poddałem się wszelkim możliwym badaniom: intelektualnym, fizycznym i psychicznym. W końcu nadeszła wspaniała nowina: „Został pan zakwalifikowany do korpusu Rezerwy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych”.

Uradowany pokazałem zawiadomienie mojej żonie, Frances, mówiąc: „Udało mi się! Udało mi się!”. Uściskała mnie i powiedziała: „Ciężko sobie na to zapracowałeś”.

Jednak wydarzyło się wówczas coś jeszcze. Zostałem powołany jako doradca w radzie biskupiej mojego okręgu. Spotkania rady biskupiej odbywały się w tym samym czasie, co moje zajęcia z musztry. Wiedziałam, że jedno zupełnie nie zgra się z drugim. Wiedziałem, że nie pogodzę obowiązków rezerwisty i obowiązków w radzie biskupiej. Co zrobić? Trzeba było podjąć decyzję.

Modliłem się. Później poszedłem na spotkanie z prezydentem palika z moich chłopięcych czasów, Starszym Haroldem B. Lee (1899-1973), wówczas członkiem Kworum Dwunastu Apostołów. Usiadłem naprzeciw niego przy jednym stole. Powiedziałem, jak bardzo cenię sobie ten patent oficerski. Nawet pokazałem mu mianowanie, które otrzymałem.

Po krótkim zastanowieniu, Harold B. Lee powiedział: „Oto, co powinieneś zrobić, Bracie Monson. Napisz list do biura marynarki wojennej i poinformuj, że z powodu powołania do rady biskupiej nie możesz przyjąć mianowania w Rezerwie Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych”.

Moje serce zamarło. A on dodał jeszcze: „Potem napiszesz do Dwunastego Okręgu Marynarki Wojennej w San Francisco i poinformujesz, że prosisz o zwolnienie ze służby rezerwowej”.

Powiedziałem: „Starszy Lee, nie rozumiesz zasad panujących w wojsku. Rzeczywiście, jeśli nie przyjmę awansu, oni go wycofają, ale Dwunasty Okręg Marynarki Wojennej na pewno mnie nie zwolni. W Korei zanosi się na wojnę, więc każdy podoficer na pewno zostanie zmobilizowany. Jeśli miałbym wrócić do czynnej służby wojskowej, chciałbym wrócić jako oficer, ale jeśli nie zaakceptuję mianowania, tak się nie stanie. Czy jesteś pewien, że właśnie takiej rady chcesz mi udzielić?”.

Starszy Lee położył dłoń na moim ramieniu i powiedział po ojcowsku: „Więcej wiary, Bracie Monson. Wojsko nie jest dla ciebie”.

Wróciłem do domu. Włożyłem mokre od łez mianowanie z powrotem do koperty wraz z towarzyszącym mu listem oraz moją odmową. Następnie napisałem do Dwunastego Okręgu Marynarki Wojennej z prośbą o zwolnienie mnie ze służby w rezerwie marynarki wojennej.

Ta prośba znalazła się w ostatniej grupie podań rozpatrzonych przed wybuchem wojny koreańskiej. Moja baza została postawiona w stan gotowości bojowej. Sześć miesięcy po powołaniu na doradcę w radzie biskupiej, zostałem powołany na biskupa.

Nie objąłbym mojej dzisiejszej funkcji w Kościele, gdybym nie posłuchał rady proroka, gdybym nie modlił się, przed podjęciem tamtej decyzji, gdybym nie zaakceptował pewnej ważnej prawdy: mądrość Boga często jest głupstwem dla ludzi¹. Najwspanialszą nauką, jaką możemy wynieść z doczesnego życia, jest to, że kiedy Bóg przemawia, a Jego dzieci są Mu posłuszne, zawsze dokonują właściwych wyborów

Mówi się, że brama historii obraca się na małych zawiasach. Podobnie jest z ludzkim życiem. Decyzje determinują przeznaczenie. Ale podczas ich podejmowania nie jesteśmy pozostawieni sami sobie.

Jeśli chcecie ujrzeć światłość nieba, jeśli chcecie odczuć natchnienie Wszechmogącego Boga, jeśli chcecie poczuć w głębi serca, że wasz Ojciec Niebieski was prowadzi, idźcie za głosem proroków Boga. Jeśli będziecie podążać za prorokami, będziecie bezpieczni.