2015
Cechy Jezusa Chrystusa: posłuszny Syn
stycznia 2015


Przesłanie dla odwiedzin domowych na styczeń 2015 r.

Cechy Jezusa Chrystusa: posłuszny Syn

Przestudiujcie z modlitwą to przesłanie i zastanówcie się nad fragmentem, o którym chcecie mówić. W jaki sposób zrozumienie życia i misji Zbawiciela przyczyni się do wzrostu waszej wiary w Niego i pobłogosławi osoby, nad którymi macie pieczę poprzez odwiedziny domowe? Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź stronę reliefsociety.lds.org.

Wiara, Rodzina, Służba

Naśladowanie przykładu posłuszeństwa Jezusa Chrystusa zwiększa naszą wiarę w Niego. „Czy to kogoś dziwi — powiedział Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów — że Chrystus postanowił mówić o sobie w relacji z Ojcem przede wszystkim przez pryzmat swojej miłości do Niego, posłuszeństwa i poddawania się Jego woli niczym lojalny syn, którym był? […] Posłuszeństwo jest pierwszym prawem niebios”1.

Pisma święte uczą: „kiedy otrzymujemy jakieś błogosławieństwo od Boga, jest to przez posłuszeństwo temu prawu, od którego jest ono uzależnione” (NiP 130:21). Nasz duchowy rozwój następuje wówczas, gdy zbliżamy się do Boga, będąc Mu posłuszni i pozwalamy, aby moc Zadośćuczynienia Zbawiciela miała wpływ na nasze życie.

„Kiedy kroczymy w posłuszeństwie zasadom i przykazaniom ewangelii Jezusa Chrystusa — mówił Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów — cieszymy się nieustającym strumieniem błogosławieństw obiecanych przez Boga mocą Jego przymierza z nami. Te błogosławieństwa dają nam narzędzia, abyśmy mogli działać, a nie tylko byli poddawani działaniu, kiedy podążamy przez życie. […] Posłuszeństwo daje nam większą kontrolę nad naszym życiem, większe możliwości, by pracować i tworzyć 2.

Dodatkowe fragmenty z pism świętych

Ew. Łukasza 22:41–46; Nauki i Przymierza 82:10; 93:28

Z pism świętych

„Czy duchowa siła wynikająca z wytrwałego posłuszeństwa przykazaniom to coś, co można przekazać drugiej osobie?”, zapytał Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów. „Oczywista odpowiedź […] brzmi: nie”3.

Przypowieść o dziesięciu pannach jest przykładem działania tej zasady. Wszystkie panny zabrały swoje lampy „na spotkanie oblubieńca”, ale tylko pięć z nich było mądrych i zabrało oliwę. Pozostałych pięć panien było głupich, ponieważ „nie zabrały ze sobą oliwy”.

O północy powstał krzyk: „Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie”. Wszystkie panny oporządziły swoje lampy, ale głupie panny nie miały oliwy. Powiedziały do mądrych panien: „Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną”.

Mądre panny odparły: „O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie […] i kupcie sobie”. A gdy głupie panny odeszły, przyszedł oblubieniec i mądre panny weszły z nim i „zamknięto drzwi”

(Ew. Mateusza 25:1-13).

Przypisy

  1. Jeffrey R. Holland, „The Will of the Father in All Things”, (Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 17 stycznia 1989 r.), str. 4, speeches.byu.edu.

  2. D. Todd Christofferson, „Moc przymierzy”, Liahona, maj 2009, str. 20–21.

  3. David A. Bednar, „Nawróceni do Pana”, Liahona, listopad 2012, str. 109.

Zastanów się

Jakie przykłady posłuszeństwa znajdujemy w pismach świętych?