2015
Cechy Jezusa Chrystusa: bez obłudy i fałszu
Kwiecień 2015


Przesłanie dla odwiedzin domowych

Cechy Jezusa Chrystusa: bez obłudy i fałszu

Przestudiujcie z modlitwą to przesłanie i zastanówcie się nad fragmentem, o którym chcecie mówić. W jaki sposób zrozumienie życia i roli Zbawiciela przyczyni się do wzrostu waszej wiary w Niego i pobłogosławi osoby, nad którymi macie pieczę poprzez odwiedziny domowe? Aby uzyskać więcej informacji, odwiedźcie stronę reliefsociety.lds.org.

Wiara, Rodzina, Służba

Obraz

Zrozumienie, że Jezus Chrystus nie ma w sobie obłudy i fałszu, pomoże nam wiernie starać się naśladować Jego przykład. Starszy Joseph B. Wirthlin (1917–2008) z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Obłudnie zwodzić oznacza oszukiwać lub sprowadzać na manowce. […] Człowiek pozbawiony obłudy to ktoś niewinny, o szczerych zamiarach, działający z dobrych pobudek, ktoś, kogo życie jest świadectwem codziennego dostosowywania sposobu postępowania do zasad uczciwości. […] Wierzę, że potrzeba, by członkowie Kościoła wyzbyli się obłudy, jest teraz bardziej paląca niż kiedykolwiek wcześniej, ponieważ wygląda na to, ze świat nie pojmuje znaczenia tej cnoty”1.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf, Drugi Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, powiedział o hipokryzji: „Nikt z nas nie jest w pełni podobny do Chrystusa, tak, jak być powinien. Ale żarliwie pragniemy przezwyciężyć swoje wady i skłonności do grzechu. Z całego serca i duszy pragniemy stać się lepszymi dzięki pomocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa”2.

Wiemy, że „zostaniemy osądzeni na podstawie naszych uczynków, pragnień naszych serc oraz tego, jakimi ludźmi się staliśmy”3. Starając się ze wszystkich sił odpokutować, staniemy się bardziej czyści: „błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Ew. Mateusza 5:8).

Dodatkowe fragmenty z pism świętych

Ks. Psalmów 32:2; List Jakuba 3:17; I List Piotra 2:1–2, 22

Z pism świętych

Małe dzieci są wolne od obłudy. Jezus powiedział: „Pozwólcie dziatkom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im, albowiem takich jest Królestwo Boże. […] I brał [dzieci] w ramiona, i błogosławił, kładąc na nie ręce” (Ew. Marka 10:14, 16).

Po Swoim Ukrzyżowaniu Chrystus błogosławił również dzieci w Ameryce. Nakazał ludziom, aby przyprowadzili do Niego swoje dzieci i „rozsadzili je wokół Niego na ziemi. I Jezus stał pośród nich […].

I […] zapłakał, i rzesza o tym świadczy. I brał ich dzieci, każde z osobna, błogosławił i modlił się za nie do Ojca. […]

I gdy spojrzeli na nie i ku niebu, ujrzeli […] aniołów zstępujących z nieba niczym w ogniu. I zstąpiwszy otoczyli te dzieci. I były one otoczone ogniem, a aniołowie nauczali je” (3 Nefi 17:12, 21, 24).

Przypisy

  1. Joseph B. Wirthlin, „Without Guile”, Ensign, maj 1988, str. 80, 81.

  2. Dieter F. Uchtdorf, „Chodźcie, przyłączcie się do nas”, Liahona, listopad 2013, str. 23.

  3. Handbook 2: Administering the Church (2010), 1.2.1.