2016
Pokładanie nadziei w miłości otaczającej wieczną rodzinę
sierpnia 2016


Przesłanie od Pierwszego Prezydium Kościoła na sierpień 2016 r.

Pokładanie nadziei w miłości otaczającej wieczną rodzinę

Ze wszystkich darów, które Ojciec Niebieski przygotował dla Swoich dzieci, największym jest życie wieczne (zob. NiP 14:7). Dar ten oznacza życie na wieczność jako rodziny w obecności Boga Ojca i Jego umiłowanego Syna. Tylko w najwyższym z Bożych królestw — w królestwie celestialnym — możliwa będzie kontynuacja związków rodzinnych.

Każdy z nas ma nadzieję odczuć radość, której źródłem jest życie w kochającej się rodzinie. Dla niektórych z nas jest to zapewne uczucie, którego nie doświadczyliśmy — uczucie, którego mamy świadomość, aczkolwiek nie dane nam było jeszcze go zaznać. Możemy co najwyżej dostrzec je wśród innych. Z kolei dla pozostałych miłość ta nabrała większego sensu i wartości, gdy śmierć oddzieliła ich od dziecka, matki, ojca, brata, siostry albo od kochającego i dobrodusznego dziadka lub babci.

Wszyscy jednak pokładamy nadzieję, że pewnego dnia ponownie będzie nam dane poczuć miłość członka rodziny, którego tak wielce ukochaliśmy i w którego ramiona tak bardzo pragniemy się wtulić.

Nasz kochający Ojciec Niebieski wie, co kryje się w naszych sercach. Jego pragnieniem jest, abyśmy osiągnęli szczęście (zob. 2 Nefi 2:25). Dlatego dał nam Swego Syna, abyśmy mogli odczuć radość płynącą ze świadomości tego, że więzi rodzinne przetrwają na wieki. Zbawiciel, zerwawszy więzy śmierci, umożliwił każdemu z nas zmartwychwstanie. Ponieważ zadośćuczynił za nasze grzechy, możemy poprzez naszą wiarę i pokutę stać się godnymi, aby wejść do królestwa celestialnego, w którym to rodziny są połączone na wieczność więzami miłości.

Zbawiciel posłał proroka Eliasza, aby przekazał Józefowi Smithowi klucze kapłaństwa (zob. NiP 110). Wraz z tymi kluczami przywrócona została moc pieczętowania, która zapewnia największy z darów, jakie Bóg dał Swoim dzieciom — życie wieczne jako rodziny połączone razem na wieczność.

Każde dziecko Boga, które przychodzi na ten świat, ma możliwość otrzymania tego daru. Jedna trzecia duchowych dzieci Boga, przebywających w świecie duchów, odrzuciła ten dar. Ze względu na brak wystarczającej wiary, a potem w wyniku buntu, dokonały wyboru, aby nigdy nie skosztować radości płynącej z daru Ojca Niebieskiego, jakim są wieczne rodziny.

Dla tych z nas, którzy przeszli decydującą próbę przed narodzeniem w świecie duchów i tym samym otrzymali śmiertelne ciała, życie wieczne jest w dalszym ciągu kwestią naszego wyboru. Będąc pobłogosławieni odnalezieniem przywróconej ewangelii, możemy dokonać wyboru, aby zawrzeć i dotrzymać przymierzy z Bogiem, dzięki którym możemy otrzymać życie wieczne. Jeśli wytrwamy do końca i wykażemy się wiarą, Duch Święty utwierdzi nas w nadziei i przekonaniu, że kroczymy ścieżką ku życiu wiecznemu, życiu jako wieczne rodziny w królestwie celestialnym.

Niektórym ludziom może wydawać się, że nie mają w sobie wystarczającej nadziei, by móc odziedziczyć wieczną radość. Rodzice, dzieci, bracia i siostry mogą dokonywać wyborów, które zdają się pozbawiać ich szansy na otrzymanie życia wiecznego. Możecie nawet zastanawiać się, czy uzyskaliście tę możliwość poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.

Pewnego razu prorok Boga udzielił mi rady, która napełniła mnie spokojem. Martwiłem się, że wybory innych mogą przyczynić się do tego, że nasza rodzina nie będzie razem na wieczność. Powiedział: „Niepotrzebnie tak się trapisz. Jeśli bowiem żyć będziesz w sposób godny królestwa celestialnego, stan twojej rodziny przewyższy twoje najśmielsze oczekiwania”.

Tym wszystkim, których osobiste doświadczenie albo małżeństwo i dzieci — bądź ich brak — przyczyniło się do osłabienia nadziei na życie wieczne, pragnę zaświadczyć, że Ojciec Niebieski zna i kocha was, gdyż jesteście Jego duchowymi dziećmi. Kiedy przebywaliście w obecności Ojca i Jego umiłowanego Syna przed przyjściem na ten świat, nadzieja na życie wieczne została w was głęboko zakorzeniona. Dzięki mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa i przewodnictwu Ducha Świętego, możecie odczuwać zarówno teraz, jak i w przyszłym świecie miłość otaczającą rodzinę, której tak wielce pragnie dla was Ojciec i Jego umiłowany Syn.

Świadczę, że jeśli będziecie żyć godnie, aby wejść do królestwa celestialnego, wypełni się prorocza obietnica, zgodnie z którą „stan [waszej] rodziny przewyższy [wasze] najśmielsze oczekiwania”.

Nauczanie na podstawie tego przesłania

Możesz zacząć od podzielenia się z tymi, których odwiedzasz, doświadczeniem, kiedy odczuwałeś wdzięczność za pokładanie nadziei na posiadanie wiecznej rodziny. Poproś ich, aby zastanowili się nad sytuacjami, kiedy sami odczuwali wdzięczność za posiadanie rodziny na wieczność. Niech podzielą się swoimi przemyśleniami. Możesz wówczas zachęcić ich do rozważenia, w jaki sposób mogą ulepszyć swoje życie, by stać się godnym królestwa celestialnego, tak aby prorocza obietnica, zgodnie z którą „stan rodziny przewyższy najśmielsze oczekiwania”, mogła się wypełnić.