Boodschap van het Eerste Presidium
Wat komt er na liefde?
President Dieter F. Uchtdorf
Tweede raadgever in het Eerste Presidium
Detail, Hij genas velen, J. Kirk Richards, met dank aan Illume Gallery
Onze geliefde profeet, president Thomas S. Monson, heeft gezegd dat liefde de kern van het evangelie is.1
Liefde is zó belangrijk dat Jezus dit het ‘eerste en het grote gebod’ noemde. Hij zei ook dat alle andere onderdelen van de wet en de woorden van de profeten eraan hangen.2
Liefde is het centrale motief voor alles wat we in de kerk doen. Elk programma, elke bijeenkomst, elke handeling waar we als discipel van Jezus Christus bij betrokken zijn, dient uit deze eigenschap voort te komen — want zonder naastenliefde, ‘de reine liefde van Christus’, zijn wij niets.3
Als we dat eenmaal met ons verstand en hart begrijpen, als we onze liefde voor God en onze medemens verklaard hebben — wat dan?
Is mededogen en liefde voor anderen voelen genoeg? Voldoen we met een verklaring van onze liefde voor God en onze medemens aan onze plicht jegens God?
De gelijkenis van de twee zonen
De overpriesters en de oudsten van de Joden kwamen in de tempel te Jeruzalem naar Jezus toe om Hem in zijn woorden te vangen. De Heiland draaide de rollen echter om door ze een verhaal te vertellen.
‘Iemand had twee zonen’, begon Hij. De vader ging naar de eerste en vroeg hem in de wijngaard aan het werk te gaan. Maar de zoon weigerde. Later kreeg die zoon ‘berouw en ging erheen’.
De vader ging daarna naar zijn tweede zoon en vroeg hem in de wijngaard aan het werk te gaan. De tweede zoon verzekerde hem dat hij zou gaan, maar deed het niet.
Toen wendde de Heiland zich tot de priesters en oudsten en vroeg: ‘Wie van deze twee heeft de wil van de vader gedaan?’
Ze moesten wel toegeven dat het de eerste zoon was — degene die zei dat hij niet wilde gaan, maar later berouw kreeg en in de wijngaard aan het werk ging.4
De Heiland gebruikte dit verhaal om een belangrijk beginsel te beklemtonen: wie de geboden gehoorzamen, hebben God werkelijk lief.
Misschien vroeg Jezus de mensen daarom naar de woorden van de Farizeeën en Schriftgeleerden te luisteren en die in acht te nemen, maar hun voorbeeld niet te volgen.5 Die godsdienstleraren deden niet wat ze zeiden. Godsdienst was hun favoriete gespreksonderwerp, maar helaas gingen ze aan de kern voorbij.
Onze daden en ons heil
In een van de laatste lessen van de Heiland aan zijn discipelen sprak Hij tot ze over het laatste oordeel. De rechtvaardigen en de onrechtvaardigen zouden van elkaar gescheiden worden. De rechtvaardigen zouden het eeuwige leven beërven, de onrechtvaardigen zouden de eeuwige straf ondergaan.
Wat was het verschil tussen de twee groepen?
Zij die hun liefde uit hun daden lieten blijken, verkregen het heil. Zij die dat niet deden, werden verdoemd.6 Echte bekering tot het evangelie van Jezus Christus en de bijbehorende waarden en beginselen zal in onze dagelijkse levenswandel tot uiting komen.
Uiteindelijk zal alleen onze liefde voor God en onze medemensen verklaren ons niet voor de verhoging in aanmerking laten komen. Jezus heeft immers gezegd: ‘Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is.’7
Wat komt er na liefde?
De vraag ‘Wat komt er na liefde?’ is eenvoudig en direct te beantwoorden. Als we de Heiland werkelijk liefhebben, neigen we ons hart tot Hem en bewandelen we het pad van het discipelschap. Als we God liefhebben, streven we ernaar zijn geboden te onderhouden.8
Als we onze naaste echt liefhebben, doen we ons uiterste best om ‘de armen en de behoeftigen, de zieken en de bezochten’ te helpen.9 Want wie zulke daden van barmhartigheid en dienstbetoon doet,10 is een discipel van Jezus Christus.
Dát komt er na liefde.
Dát is de kern van het evangelie van Jezus Christus.