Chęć, by dźwigać drugich brzemiona

Wiara Rodzina Służba

„Jesteśmy otoczeni ludźmi, którzy potrzebują naszej uwagi, zachęty, wsparcia, pocieszenia i serdeczności — powiedział Prezydent Thomas S. Monson. — Jesteśmy dłońmi Pana tutaj na ziemi i mamy upoważnienie, by służyć Jego dzieciom i umacniać je. On polega na każdym z nas”¹.

Prezydent Henry B. Eyring, Pierwszy Doradca w Pierwszym Prezydium powiedział: „Wielka przemiana rozpoczęła się w waszych sercach, kiedy przystąpiłyście do Kościoła. Zawarłyście przymierze i otrzymałyście obietnicę, która zaczęła zmieniać wasz charakter […].

Obiecałyście, że będziecie pomagać Panu w ulżeniu […] brzemionom [bliźnich] i będziecie ich pocieszać. Kiedy otrzymałyście dar Ducha Świętego, została wam dana moc, aby pomagać w zmniejszaniu tych ciężarów”².

„Pragniemy przez światło ewangelii patrzeć na ludzi tak, jak czyni to Zbawiciel — ze współczuciem, nadzieją i prawdziwą miłością — powiedziała Jean B. Bingham, Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy. — Nadejdzie dzień, kiedy w pełni zrozumiemy serca innych i będziemy wdzięczni za okazane nam miłosierdzie, gdyż sami okazaliśmy bliźnim prawdziwą miłość — myślą i słowem […].

Naszym obowiązkiem i przywilejem jest docenić postęp każdego człowieka, podczas gdy staramy się być podobni do naszego Zbawiciela”³.

Kiedy nosimy jedni drugich brzemiona i dotrzymujemy naszych przymierzy, otwieramy drogę dla Jezusa Chrystusa, aby leczył innych. Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Pamiętając o niewyobrażalnej cenie Ukrzyżowania i Zadośćuczynienia, obiecuję wam, że On się teraz od nas nie odwróci. Kiedy On mówi do ubogich w duchu: ‘Przyjdźcie do mnie’, oznacza to, że zna drogę wyjścia z sytuacji i zna drogę do góry. Zna ją, ponieważ sam ją przeszedł. On zna drogę, w istocie On jest drogą”⁴.