มรดกแห่งความรักและการรับใช้

ประธานมอนสันฝากมรดกที่ไม่อาจลืมเลือนของ ความรัก โดย “พยายามสุดความสามารถ”ท่านรักพระเจ้าและท่านรักผู้คน ท่านเห็นศักยภาพของเราและเชื่ออย่างจริงใจว่าเราสามารถเปลี่ยนได้และก้าวหน้าได้ผ่านการชดใช้ของพระเยซูคริสต์

ท่านรักบิดามารดา พี่น้อง และเครือญาติของท่าน ท่านรักคู่นิรันดร์ของท่าน—ผู้สนับสนุนและผู้ผลักดันที่งดงาม สงบเสงี่ยม และซื่อสัตย์ของท่าน ฟรานเซส ท่านรักครอบครัวและผู้สอนศาสนาชาวแคนาดาตะวันออกของท่านทุกคน ท่านรักหลานๆ เป็นพิเศษ แม้จะมีงานยุ่ง แต่ท่านสร้างความทรงจำนับไม่ถ้วนกับพวกเขา ท่านสนใจชีวิตของพวกเขาแต่ละคนอย่างแท้จริง

คนแปลกหน้าโดยสิ้นเชิงรู้สึกถึงความรักของประธานมอนสันเช่นกัน ครั้งหนึ่ง ขณะไปเยี่ยมบ้านพักคนชราแห่งหนึ่ง ท่านจับมือทักทายชายที่นั่งเก้าอี้เข็น ชายคนนั้นเงยหน้าและพูดอย่างประหม่าว่า “ประธานมอนสันครับ ท่านจับมือผม แต่ผมต้องการให้ท่านกอดผม” คุณพ่อโน้มตัวลงกอดชายที่รักคนนี้อย่างอ่อนโยนโดยไม่ลังเล

คุณพ่อมักจะท่องพระบัญญัติข้อสำคัญของพระผู้ช่วยให้รอดบ่อยๆ

“จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน และด้วยสุดความคิดของท่าน

“นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อสำคัญอันดับแรก

“ข้อที่สองก็เหมือนกัน คือ จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง”²

ท่านเลือกดำเนินชีวิตตามพระบัญญัตินี้ทุกวัน

ใน The Two Gentlemen of Verona วิล-เลียม เช็คสเปียร์เขียนไว้อย่างฉลาดว่า “รักที่ไม่แสดงให้ประจักษ์หาใช่รักไม่”³ คุณพ่อเข้าใจดีและแสดงความรักต่อผู้อื่นโดยทำตามแบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอด “[พระองค์] เสด็จไปทำคุณประโยชน์ … เพราะว่า [พระผู้เป็นเจ้า] สถิตอยู่กับพระองค์”⁴ คุณพ่อใช้ทั้งชีวิตรับใช้ผู้อื่น

ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ไปเยี่ยมเป็นส่วนตัวกับคุณพ่อหลายครั้ง เราไปเยี่ยมเพื่อนชั่วชีวิตคนหนึ่งเป็นประจำ เอ็ลเดอร์เกลน รัดด์วัย 98 ปี ครั้งหนึ่ง เวลาผ่านไปเร็วมากระหว่างที่เราไปเยี่ยม วันหนึ่งเลขาในสำนักงานของคุณพ่อรับโทรศัพท์จากเอ็ล-เดอร์รัดด์ เขาถามว่า “ประธานมอนสันออกไปเยี่ยมคนป่วย คนมีทุกข์ และคนชราหรือเปล่า ถ้าไป มาเยี่ยมผมด้วยนะ” เราตอบรับอย่างรวดเร็วด้วยการไปเยี่ยมเขา หลังจากการเยี่ยม คุณพ่อกลับมาพร้อมด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและพูดว่า “แอน พ่อรู้สึกว่าวันนี้เราทำความดีไปบ้างแล้ว”

ความปรารถนาจะรับใช้ผู้อื่นมักเกินกำลังความสามารถของคุณพ่อเพราะท่านมีหน้าที่รับผิดชอบมากมาย ท่านหาทางออกโดยขอให้คนอื่นช่วยรับใช้บางอย่างที่จำเป็นแทนท่าน ท่านจะโทรหาคนที่ท่านเลือกไว้และพูดว่า “นั่นแม็คเพื่อนผมหรือเปล่า นี่ทอมนะ วันนี้คุณอยากจะแต้มจุดสีสดใสบนจิตวิญญาณของคุณอย่างไร” แปลได้ว่าประธานมอนสันต้องการ “คนช่วยรับใช้” “แม็ค” มีความสุขเหลือเกินที่ได้ตอบรับ

เราไม่จำเป็นต้องเป็นประธานศาสนจักรจึงจะสังเกตความต้องการของผู้อื่นและ “แต้มจุดสีสดใสบนจิตวิญญาณของเรา” คุณพ่อทำตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งว่า “น่าจะทำอย่างนั้น” เพียงเพื่อพบว่านั่นเป็นคำตอบการสวดอ้อนวอนของคนอีกคนหนึ่ง โดยทำตามการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณ การรับใช้ที่เรียบง่ายของเราสามารถเป็นคำตอบการสวดอ้อนวอนได้เช่นกัน และเราสามารถสานต่อมรดกนี้โดยรับใช้ผู้อื่น

ปีเศษที่ผ่านมา คุณพ่อกับดิฉันไปเยี่ยมเพื่อนชั่วชีวิตอีกคนหนึ่ง เขาอายุ 94 ปีและป่วยหนัก คุณพ่อพูดเสียงดังว่า “นี่ใช่เบรนท์ โกทส์เพื่อนผมหรือเปล่า” บราเดอร์โกทส์ลืมตาและพยายามพูดด้วยความตื้นตันว่า “ทอม คุณมา วิเศษเลย วิเศษเลย”

คุณพ่ออธิบายว่า “เบรนท์ ไม่มีที่ไหนที่ผมอยากไปมากกว่าอยู่กับคุณที่นี่ พระเจ้าทรงต้องการให้ผมอยู่ที่นี่” คุณพ่อพูดกับเขาประหนึ่งพวกท่านเป็นหนุ่มอีกครั้งและเบรนท์เป็นคนมีพลังและมีฝีมือ จากนั้นท่านให้พรฐานะปุโรหิตแก่บราเดอร์โกทส์ ขณะที่เราจากมาและเดินบนทางเท้าไปที่รถ คุณพ่อพูดว่า “พระเจ้าประทานฐานะปุโรหิตให้รับใช้และเป็นพรแก่ผู้อื่น นับเป็นพรอย่างยิ่งที่ได้ไปเยี่ยมเพื่อนของพ่อและให้เขารู้ว่าเรานึกถึงเขา พ่อรู้สึกว่าวันนี้เราทำความดีไปบ้างแล้วนะ แอน” วันนั้นคุณพ่อยิ้มทั้งวัน ท่านผิวปากท่านมีความสุข

ขณะเฝ้าดูคุณพ่อ ดิฉันทราบดีว่าท่านรู้วิธีได้รับปีติอย่างแท้จริง ท่านเรียนรู้ผ่านการอุทิศตนรับใช้ว่าปีติเกิดจากการที่เรารักพระเจ้าและรับใช้เพื่อนบ้านของเรา ปีตินี้มีให้เราแต่ละคน ไม่มีวิธีใดที่จะให้เกียรติคุณพ่อของดิฉัน ศาสดาพยากรณ์ และพระผู้ช่วยให้รอดของเราพระเยซูคริสต์ได้ดีไปกว่าการดำเนินชีวิตทุกวันเพื่อว่าในตอนสิ้นวันเราจะพูดได้อย่างแท้จริงว่า “ฉันรู้สึกว่าวันนี้ฉันได้ทำความดีไปบ้างแล้ว”