Szkolenie dotyczące doktryn do opanowania

Hanna jest uczennicą pierwszego roku seminarium. Podczas jednej z pierwszych lekcji tego roku poznała doktryny do opanowania i zasady zdobywania duchowej wiedzy. Tego wieczoru mama Hanny zapytała: „Czego nauczyłaś się dzisiaj podczas seminarium?”. Hanna odpowiedziała: „Rozmawialiśmy o doktrynach do opanowania”. Mama spytała: „Co to są doktryny do opanowania?”.

„Nie jestem do końca pewna. Będziemy uczyć się pewnych fragmentów pism świętych. Rozmawialiśmy o sposobach poznawania duchowej prawdy, ale nie potrafię ich wyjaśnić”.

Podczas pierwszej lekcji poświęconej doktrynalnemu fragmentowi do opanowania klasa Hanny spędziła trochę czasu, omawiając zasady zdobywania duchowej wiedzy. Kiedy jej nauczycielka poprosiła uczniów, aby podsumowali te zasady, Hanna nie była pewna, czy może to zrobić. Była wdzięczna, kiedy jeden z jej kolegów z klasy zgłosił się na ochotnika i dobrze podsumował zasady zdobywania duchowej wiedzy. Hanna poczuła, że podsumowanie jej kolegi zwiększyło jej zrozumienie.

Pod koniec semestru Hanna wzięła udział w ocenie programu doktryn do opanowania. Poproszono ją, aby podsumowała zasady zdobywania duchowej wiedzy i opowiedziała o sytuacji, w jakiej zastosowała je w swoim życiu. Czuła się swobodnie, podając podsumowanie; nie mogła jednak przypomnieć sobie sytuacji, w której z nich skorzystała. Właściwie potrafiła wymienić te zasady, ale czuła, że potrzebuje więcej ćwiczeń, aby móc korzystać z nich w swoim życiu.

Hanna kontynuowała studiowanie doktryn do opanowania każdego tygodnia seminarium. Lekcje sprawiały jej radość i lubiła wykorzystywać różne przykładowe historie, które pomogły jej przećwiczyć korzystanie z zasad zdobywania duchowej wiedzy. Jej pewność co do umiejętności poznawania i objaśniania pism świętych wzrosła, kiedy uczyła się na pamięć odsyłaczy do doktrynalnych fragmentów pism świętych do opanowania i kluczowych sformułowań w nich zawartych. Czuła również subtelne zapewnienie, że jej Ojciec w Niebie jest zadowolony z jej wysiłków zmierzających ku przyswajaniu doktryn do opanowania. Poczuła pragnienie, aby trwać w tym dążeniu, a oprócz uczenia się na pamięć fragmentów na seminarium sama spędzała trochę czasu, korzystając z aplikacji Doktryny do opanowania.

Podczas drugiego roku seminarium Hanna zaczęła lepiej rozumieć zasady zdobywania duchowej wiedzy. Czuła się bardziej komfortowo, wykorzystując scenariusze praktycznego zastosowania tych zasad, ale nadal nie była do końca pewna, czy może to robić samodzielnie. Była wdzięczna za pomoc nauczycielki i kolegów oraz koleżanek z klasy. Nadal uczyła się na pamięć odsyłaczy do pism świętych i związanych z nimi kluczowych sformułowań. Zaczęła czuć się pewnie, objaśniając doktrynę zawartą w tych fragmentach. Kiedy te fragmenty były omawiane podczas rodzinnego studiowania ewangelii lub w kościele, Hanna poczuła pewność siebie, biorąc udział w dyskusji, i poczuła miłość Pana.

Gdy Hanna studiowała doktryny do opanowania podczas trzeciego roku seminarium, dostrzegła znaczny wzrost swoich zdolności do praktykowania zasad zdobywania duchowej wiedzy. Kiedy znajomy zadał jej pytanie na temat Kościoła, Hanna działała z wiarą, polegając na tym, co wiedziała, i szukając dalszych informacji przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Nadal nie czuła się do końca komfortowo, przeformułowując różne pytania i wątpliwości celem spojrzenia na nie przez pryzmat wiecznej perspektywy. Było dla niej jasne, że potrzebuje więcej praktyki w tej dziedzinie.

Hanna naprawdę cieszyła się z lekcji dotyczących doktryn do opanowania podczas ostatniego roku seminarium. Czuła, że jest nawet w stanie pomóc kolegom ćwiczyć korzystanie z zasad zdobywania duchowej wiedzy. Pamiętała, jaką trudność sprawiało jej to na początku, więc chętnie pomagała kolegom ćwiczyć i się rozwijać. Czuła również coraz większą pewność, objaśniając doktrynę, i była szczęśliwa, że mogła czerpać z wielu różnych fragmentów pism świętych, które znała na pamięć. Jej zdolność analizowania problemów i patrzenia na nie z wiecznej perspektywy uległa poprawie.

Po ukończeniu programu seminarium Hanna zmagała się z prawdziwą próbą wiary. Osoba, którą kochała i której ufała, podważała jej wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego przywrócony Kościół. Na początku Hanna była zaskoczona informacjami, które jej przedstawiono. Kiedy jednak w duchu modlitwy rozważyła tę sprawę, poczuła, że Duch daje jej pocieszenie, gdy pamięta o tym, czego nauczyła się na seminarium dzięki doktrynom do opanowania. Mogła działać z wiarą, widzieć problemy z wiecznej perspektywy i dążyć do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Przychodziło jej do głowy wiele fragmentów pism świętych, których nauczyła się na pamięć. Po długim studiowaniu i wielu modlitwach poczuła spokój i zadowolenie z wiedzy, odpowiedzi i zwiększonego świadectwa, które otrzymała.

Hanna była wdzięczna za swoje doświadczenia związane z doktrynami do opanowania podczas seminarium. To pomogło jej zdobyć pewność, że będzie w stanie poradzić sobie i przezwyciężyć wszelkie przyszłe ataki na swoją wiarę.

• Jak myślisz, jakie doświadczenia podobne do doświadczeń Hanny mają twoi uczniowie?

• Czego możesz nauczyć się z tego przykładu, co może ci się przydać w nauczaniu twoich uczniów doktryn do opanowania?