យ៉ូសែប ស៊្មីធ – ប្រវត្តិ ១:២១-២៦

បុព្វកថា

បន្ទាប់ពី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលការនិមិត្តដំបូងក្នុងឆ្នាំ ១៨២០ នោះលោកបានចែកចាយបទពិសោធន៍របស់លោក ជាមួយនឹងអាចារ្យម្នាក់ ដែលបានបដិសេធទីបន្ទាល់របស់លោក ។ បន្ថែមពីលើនោះ មនុស្សផ្សេងទៀតនៅក្នុងសហគមន៍ បានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ដល់យុវជនយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ មនុស្សដែលមានឥទ្ធិពលបានចេញទៅរិះគន់ដល់លោកជាសាធារណៈ ។ ទោះជាមានការផ្ទុយកើតឡើងក្ដី ក៏យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបន្ដនៅពិតត្រង់ចំពោះទីបន្ទាល់របស់លោកដែរ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

យ៉ូសែប ស៊្មីធ – ប្រវត្តិ ១:២១-២៣

ពួកអាចារ្យ និងមនុស្សផ្សេងទៀតដែលមានឥទ្ធិពល ញុះញង់ឲ្យមានការបៀតបៀនទាស់នឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

សូមចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រៀនដោយការអានឮៗនូវដំណើររឿងដូចខាងក្រោម ដោយប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី អំពីការសន្ទនាមួយ ដែលលោកមានជាមួយនឹងយុវជនម្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងឡុង ប្រទេសអង់គ្លេស ។ មុនពេលអ្នកអានផ្នែកដំបូងនៃដំណើររឿងនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ បើពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់យុវជនរូបនេះ ។ ( អ្នកអាចនឹងប្រាប់សិស្សក្នុងថ្នាក់ថា ទីបញ្ចប់នៃដំណើររឿងនេះ នឹងប្រាប់នៅពេលក្រោយក្នុងមេរៀន ) ។

រូបភាព
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី

« គាត់ប្រាប់ថា ‹ ខ្ញុំត្រូវការនិយាយជាមួយនឹងនរណាម្នាក់ ។ ខ្ញុំឯកោណាស់… › ។

« រួចខ្ញុំពោលថា ‹ តើប្អូនមានបញ្ហាអ្វី ? ›

« រួចគាត់និយាយថា ‹ នៅពេលខ្ញុំចូលរួមក្នុងព្រះវិហារមិនបានមួយឆ្នាំផង នោះឪពុកខ្ញុំបានដេញខ្ញុំចេញពីផ្ទះរបស់គាត់ និងឲ្យត្រឡប់ទៅវិញឡើយ › ។ ហើយខ្ញុំពុំដែលបានទៅវិញទេ › ។

« គាត់បានបន្ដថា ‹ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក ក្រុមកីឡាក្រិកខិត ដែលខ្ញុំជាសមាជិក បានដកខ្ញុំចេញពីក្រុម រារាំងខ្ញុំមិនឲ្យមានទំនាក់ទំនងនឹងយុវជនដែលខ្ញុំបានធំឡើងជាមួយ និងពីមិត្តភក្ដិជិតស្និតរបស់ខ្ញុំ › ។

« រួចគាត់និយាយថា ‹ កាលពីខែមុន ចៅហ្វាយខ្ញុំ បានបណ្ដេញខ្ញុំចេញ ដោយសារតែខ្ញុំជាសមាជិកនៃព្រះវិហារនេះ ហើយខ្ញុំពុំអាចរកការងារផ្សេងធ្វើបានទេ› ។…

« ‹ ហើយយប់មិញ មិត្តស្រីដែលខ្ញុំបានស្រឡាញ់ មួយឆ្នាំកន្លះមកហើយនោះ បាននិយាយថា នាងនឹងពុំរៀបការនឹងខ្ញុំឡើយ ដោយសារខ្ញុំជាមរមន › » ( « The Loneliness of Leadership » [ Brigham Young University devotional addressស ថ្ងៃទី ៤ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៦៩ ],ទំព័រ ៣,speeches.byu.edu ) ។

បន្ទាប់ពីបានអានដំណើររឿងនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លើយចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា អ្នកត្រូវបានគេប្រព្រឹត្តដោយចិត្តអាក្រក់ ឬរិះគន់ ដោយសារតែជំនឿសាសនារបស់អ្នកឬទេ ? តើវាមានស្ថានភាពយ៉ាងណា ? (អ្នកក៏អាចចង់ចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់) ។

សូមដាក់បង្ហាញរូបភាព ការនិមិត្តដំបូង (សៀវភៅសិល្បៈដំណឹងល្អ[ ឆ្នាំ ២០០៩ ] ទំព័រ ៩០ សូមមើលផងដែរ LDS.org ) ។ សូមពន្យល់ថា ថ្វីដ្បិតតែយ៉ូសែបស្ម៊ីធ ត្រូវបានប្រទានពរយ៉ាងច្រើន ដោយសារតែទីបន្ទាល់ដែលលោកបានទទួល មកពីការនិមិត្តដំបូងក្ដី ក៏លោកត្រូវបានសាកល្បងយ៉ាងដំណំដែរ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចរៀនពីការឆ្លើយតបចំពោះការផ្ទុយរបស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដែលលោកបានជួបប្រទះ ដោយសារតែទីបន្ទាល់របស់លោកនោះ ។

រូបភាព

ការនិមិត្តដំបូង

សូមចាត់សិស្សឲ្យធ្វើការជាគូៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សមួយគូរៗផ្លាស់វេនគ្នាអានយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២១-២៣ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យពួកគេរកមើលពាក្យ និងឃ្លាដែលបានពិពណ៌នាអំពីការផ្ទុយ ដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានជួបប្រទះ ដោយសារតែទីបន្ទាល់របស់លោក ។ ( អ្នកអាចឲ្យយោបល់ដល់សិស្សឲ្យគូសចំណាំពាក្យ និងឃ្លាដែលពួកគេរកឃើញ ) ។ បន្ទាប់ពីសិស្សបានបញ្ចប់ការអាន សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើពាក្យ ឬឃ្លាណាដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ?
តើនរណាដែលផ្ដើមការបៀតបៀនជាច្រើន ទាស់នឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅគ្រានេះ ? ( មនុស្សដែលមានឥទ្ធិពលនៅក្នុងសហគមន៍ ដែលអះអាងខ្លួនថាជាគ្រីស្ទាន ) ។
នៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីវ័យ និងស្ថានភាពក្នុងជីវិតរបស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ តើការបៀតបៀនមកពីពួកមនុស្សទាំងនេះ មានការពិបាកដល់លោកខ្លាំងជាពិសេសយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?

សូមចង្អុលបង្ហាញអំពីប្រយោគដែលនៅជិតចុងបញ្ចប់នៃ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២០ ដែលចាប់ផ្តើមថា « មើលទៅហាក់បីដូចជា …» ។ សូមឲ្យសិស្សចាប់ផ្តើមជាមួយពាក្យទាំងនេះ ហើយអានខគម្ពីរទាំងអស់ដែលនៅសល់ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលហេតុផលដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ផ្តល់ឲ្យអំពីមូលហេតុដែលលោកបានជួបនឹងការបៀតបៀននេះនៅក្នុងភាពវ័យក្មេងបែបនេះ ។

ស្របតាម យ៉ូសែប ស៊្មីធ ហេតុអ្វីបានជាលោកទទួលបទពិសោធន៍នៃការបៀតបៀននេះ តាំងពីវ័យក្មេងដូច្នេះ ? ( សាតាំងបានទទួលស្គាល់ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ នឹងក្លាយជា « អ្នកឆាឆៅ និងជាអ្នករំខាននគររបស់វា » [យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២០ ] ) ។

សូមពន្យល់ថា នៅពេលសិស្សបន្ដការសិក្សារបស់ពួកគេអំពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ នោះពួកគេនឹងរៀនពីសេចក្ដីពិតសំខាន់ ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យទប់ទល់នឹងការផ្ទុយ និងការបៀតបៀន ដែលពួកគេអាចជួបប្រទះ ដោយសារតែជំនឿ និងសកម្មភាពសុចរិតរបស់ពួកគេ ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ – ប្រវត្តិ ១:២៤-២៦

ទោះបីជា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានគេស្អប់ និងបៀតបៀនក្ដី ក៏លោកបន្ដនៅស្មោះពិតចំពោះទីបន្ទាល់របស់លោកដែរ

សូមលើកគម្ពីររបស់អ្នកឡើង ហើយសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើនរណាម្នាក់ ដែលនៅក្នុងគម្ពីរនេះ ដែលអ្នកសរសើរ ដោយសារតែអត្តចរិក ឬភាពរឹងមាំនៃគំរូរបស់គាត់ ? (សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពន្យល់ដោយសង្ខេបអំពីចម្លើយរបស់ពួកគេ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៤ ឲ្យឮៗ ។ សូមសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលឈ្មោះមនុស្សម្នាក់ ដែលមានបទពិសោធន៍ស្រដៀងនឹងបទពិសោធន៍របស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

ហេតុអ្វីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អាចក្រឡេកទៅមើលបទពិសោធន៍របស់លោក ហើយយល់ពីអារម្មណ៍របស់សាវកប៉ុលដូច្នេះ ? ( ប៉ុល ត្រូវបានគេចំអកចំពោះទីបន្ទាល់របស់លោក អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តែលោកបន្ដនៅពិតត្រង់ចំពោះទីបន្ទាល់នោះ ) ។
អ្នកគិតថា តើវាអាចជាជំនួយដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ យ៉ាងដូចម្តេចដើម្បីមើលទៅរឿងទាំងឡាយ ដែលលោកមានស្រដៀងគ្នាទៅនឹងសាវកប៉ុលនោះ ? ( សូមមើល កូរិនថូសទី ២ ១១:២៣-២៧ សម្រាប់ការពិពណ៌នាអំពីការរងទុក្ខរបស់ប៉ុល ) ។
តើយើងអាចរៀនមេរៀនអ្វីខ្លះ មកពីគំរូនៃការសិក្សា និងការពិចារណាអំពីបទពិសោធន៍របស់ប៉ុលពីយ៉ូសែប ស៊្មីធនោះ ? ( សូមជួយសិស្សប្រាប់គោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ អំឡុងគ្រាលំបាក យើងអាចទាញយកកម្លាំងមកពីគំរូរបស់បុគ្គលស្មោះត្រង់នៅក្នុងបទគម្ពីរ) ។

សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះ នៅលើក្ដារខៀន ហើយពន្យល់ថា វាគឺជាឧទាហរណ៍មួយអំពីគោលការណ៍មួយ ។ អ្នកអាចរំឭកសិស្សថា គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ គឺជាសេចក្ដីពិតគ្រឹះ ពុំផ្លាស់ប្ដូរ ដែលផ្ដល់នូវការណែនាំសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង ។ ដើម្បីជួយសិស្សភ្ជាប់គោលការណ៍នេះទៅនឹងជីវិតរបស់ពួកគេ ហើយដឹងពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់របស់វា សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើអ្នកត្រូវបានពង្រឹងតាមរយៈការសិក្សាពីបទពិសោធន៍របស់បុគ្គលស្មោះត្រង់ក្នុងបទគម្ពីរនៅពេលណា ? ( អ្នកក៏អាចចែកចាយបទពិសោធន៍មួយផងដែរ ) ។

សូមលើកទឹកចិត្តដល់សិស្សឲ្យបែរទៅរកគម្ពីរជាកម្លាំង ពេលណាពួកគេជួបនឹងការលំបាក ។

សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម នៅលើក្ដារខៀន ៖ « ដ្បិតខ្ញុំបានឃើញការនិមិត្ត ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំបានឃើញការនិមិត្ត ហើយខ្ញុំដឹងថា ព្រះទ្រង់ក៏ដឹងថា ខ្ញុំបានឃើញការនិមិត្ត ហើយខ្ញុំពុំអាចបដិសេធរឿងនេះឡើយ » ( យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២៥ ) ។

តើឃ្លានេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីទីបន្ទាល់របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ អំពីការនិមិត្ដដំបូង ?
តើអ្នកអាចទទួលបានសាក្សីមួយ ថាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ពិតជាបានឃើញព្រះជាព្រះវរបិតា និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៣-២៥ ដោយស្ងៀមស្ងាត់។ សូមឲ្យពួកគេស្វែងរកគោលលទ្ធិ ឬគោលការណ៍ដែលអាចជួយយើង នៅពេលយើងជួបនឹងការផ្ទុយ ឬកំពុងមានទីបន្ទាល់ពុំរឹងមាំ ។អញ្ជើញពួកគេឲ្យកត់ត្រា នូវអ្វីដែលពួកគេរកឃើញចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ ឧទាហរណ៍អំពីសេចក្ដីពិត ដែលសិស្សអាចប្រាប់ រួមមានដូចខាងក្រោម ៖

ចំណេះដឹងដែលយើងទទួលបានមកពីព្រះ គឺពិត ទោះជាពិភពលោកបដិសេធវាក្ដី ។

យើងគួរតែខ្វល់ខ្វាយអំពីអ្វីដែលព្រះគិតអំពីយើងឲ្យច្រើនជាងអ្វីដែលមនុស្សគិតពីយើង ។

ទោះជាយើងត្រូវគេស្អប់ ហើយបៀតបៀនចំពោះទីបន្ទាល់របស់យើងក្ដី ក៏យើងត្រូវតែនៅពិតស្មោះត្រង់ចំពោះទីបន្ទាល់របស់យើងដែរ ។

ផ្ដល់ឱកាសដល់សិស្សឲ្យកត់ត្រាអំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយ

វាចំណាយនូវកិច្ចខិតខំ និងការអនុវត្តដោយហ្មត់ចត់ ដើម្បីរៀនអំពីរបៀប ដើម្បីស្គាល់គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ដំណឹងល្អនៅក្នុងបទគម្ពីរ ហើយថ្លែងវាដោយច្បាស់លាស់ និងសាមញ្ញ ។ អ្នកអាចជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ ដែលពួកគេរកឃើញ ដោយការសុំឲ្យពួកគេសរសេរសេចក្ដីពិតទាំងនេះ នៅលើក្ដារខៀន នៅគែមទំព័រព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ឬនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានស្គាល់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យស្ដាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។ អ្នកអាចឲ្យយោបល់ថា ពួកគេកត់ត្រាសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានរៀនពីមួយទៅមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ ពេលសិស្សចែកចាយសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានរកឃើញ សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖

តើ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាគំរូនៃសេចក្ដីពិតនោះដោយរបៀបណា ?
តើសេចក្ដីពិតនោះ អាចជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើការរស់នៅតាមសេចក្ដីពិតនោះ មានឥទ្ធិពលលើការជ្រើសរើសរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមអានដំណើររឿងដែលនៅសល់ ដែលបានថ្លែងប្រាប់ដោយប្រធាន ហ៊ិងគ្លី អំពីយុវជននៅទីក្រុងឡុង ប្រទេសអង់គ្លេស ដែលប្រឈមមុខនឹងរឿងផ្ទុយយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែជំនឿសាសនារបស់គាត់នោះឲ្យឮៗ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី

« ខ្ញុំបាននិយាយថា ‹ បើរឿងនេះ ធ្វើឲ្យអ្នកត្រូវបាត់បង់ច្រើនយ៉ាងនេះ ហេតុអ្វីក៏អ្នកមិនចាកចេញពីសាសនាចក្រនេះ ហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះរកឪពុកអ្នកវិញ ទៅរកក្រុមកីឡាក្រិកខិតរបស់អ្នក និងទៅរកកន្លែងការងារ ដែលមានន័យយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្នក និង ទៅរកមិត្តស្រី ដែលអ្នកគិតថាអ្នកស្រឡាញ់នោះវិញទៅ ? ›

« គាត់ពុំបាននិយាយអ្វីជាយូរ ។ រួចហើយគាត់យកដៃអោបក្បាលចុះ គាត់យំខ្សឹកខ្សួលយ៉ាងខ្លាំង ។ ទីបំផុត គាត់បានងើបឡើងនិយាយទាំងទឹកភ្នែកថា ‹ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើដូច្នោះបានទេ ។ ខ្ញុំដឹងថា សាសនាចក្រនេះពិត ហើយបើវាត្រូវចំណាយទាំងជីវិតខ្ញុំក្ដី ក៏ខ្ញុំពុំអាចលះបង់វាចោលឡើយ › » ( « The Loneliness of Leadership » ទំព័រ ៣–៤ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសសេចក្ដីពិតមួយ ដែលពួកគេបានសរសេរ ហើយកត់នូវអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីពិតនោះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

សូមបញ្ចប់មេរៀនដោយការអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៦ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាម ហើយប្រាប់នូវគោលការណ៍ដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានរកឃើញថាជាការពិត ។

តើយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ មានពរជ័យអ្វីខ្លះ ដោយសារតែលោកបានជឿលើការសន្យារបស់យ៉ាកុប ? ( លោកបានរៀនថា នៅពេលយើងសូមប្រាជ្ញាពីព្រះដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះទ្រង់នឹងប្រទានដល់យើងដោយសន្ធាឥតបន្ទោសផង ។ លោកក៏បានរៀនផងដែរថា នៅពេលយើងធ្វើតាមការសន្យាក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះយើងអាចទទួលបានទីបន្ទាល់មួយនៃសេចក្ដីពិត ) ។

សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា នៅពេលយើងទុកចិត្តលើព្រះ ហើយជឿ និងធ្វើតាមការសន្យាទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះយើងនឹងទទួលបានចម្លើយមកពីព្រះ ហើយទទួលកម្លាំងដើម្បីយកឈ្នះលើបញ្ហានានាដែលយើងជួប ។