មេរៀនទី ១៣២
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២២-៨៣
បុព្វកថា
នៅថ្ងៃទី ១៩ ខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៤១ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាពួកបរិសុទ្ធឲ្យសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងទីក្រុងណៅវូ រដ្ឋ អិលលីណោយ ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤, ព្រះអម្ចាស់បានពន្យល់ពីពរជ័យដែលអាចកើតមានចំពោះពួកបរិសុទ្ធ បើសិនពួកគេព្យាយាមក្នុងការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាពួកបរិសុទ្ធឲ្យសាងសង់ផ្ទះមួយ ដែលអ្នកធ្វើដំណើរអាចស្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងណៅវូ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២២-៤១, ៥៦-៨៣
ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាពួកបរិសុទ្ធឲ្យសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ផ្ទះមួយសម្រាប់ភ្ញៀវមកទស្សនាទីក្រុងណៅវូ
មុនពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ តើលទ្ធផលអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកសម្រេចបានដែលតម្រូវឲ្យអ្នកប្រើពេលវេលា កិច្ចខិតខំ ឬ ការលះបង់ដ៏ពិសេសពីខ្លួនអ្នក ? នៅពេលសិស្សមកដល់ សូមឲ្យពួកគេរៀបចំខ្លួនឆ្លើយសំណួរនេះ ។ ក្រោយពីការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានហើយ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាស្នាដៃរបស់អ្នកវាសក្តិសមទៅនឹងពេលវេលា កិច្ចខិតខំ ឬ ការបូជាដែលតម្រូវឲ្យធ្វើ ?
សូមពន្យល់ថានៅឆ្នាំ ១៨៤១ពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួនធំបានបោះទីតាំងជាថ្មីទៅទីក្រុងណៅវូ រដ្ឋ អិលលីណោយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:២៥-២៧ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ រកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងទីក្រុងណៅវូ ឲ្យធ្វើ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
តើព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធប្រើអ្វីដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៨ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលហេតុផលដែលព្រះអម្ចាស់ បានប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធចាំបាច់ត្រូវសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
-
ហេតុអ្វីពួកបរិសុទ្ធត្រូវតែសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? ( ដើម្បីផ្តល់ទីតាំងមួយជាកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់យាងមក និង ស្តារភាពពោរពេញនៃបព្វជិតភាពឡើងវិញ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ឃ្លា « ភាពពោរពេញនៃបព្វជិតភាព » នៅក្នុង ខ ២៨, សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ ៖
« មនុស្សគ្រប់រូបដែលស្មោះត្រង់ ហើយមានឆន្ទៈទទួលពិធីបរិសុទ្ធ និង ពរជ័យទាំងនេះទទួលភាពពោរពេញនៃបព្វជិតភាព ហើយព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា ‹ ហើយព្រះអង្គ ធ្វើឲ្យពួកគេបានស្មើគ្នានៅក្នុងអំណាច និង នៅក្នុងពលំ និង នៅក្នុងអាណាចក្រ › [គ. និង ស. ៧៦:៩៥សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៨៨:១០៧] ។… ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើឲ្យពរជ័យនេះអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ តាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិរបស់គាត់ ដើម្បីទទួលបានភាពពេញលេញនៃបព្វជិតភាពតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការណ៍នេះពុំអាចត្រូវបានទទួលនៅទីណាផ្សេងទៀតឡើយ » ( នៅក្នុង Doctrines of Salvation,និព្ធន ដោយ ប្រូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ភាគទី ៣. [ ឆ្នាំ ១៩៥៤–៥៦ ], ៣:១៣២–៣៣ ) ។
សូមពន្យល់ថាសមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់—ទាំងបុរស និង ស្ត្រី—អាចទទួលភាពពោរពេញនៃ ពរជ័យទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព តាមរយៈការទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងអស់នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ យើងអាចទទួលបាននូវពរជ័យទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យចង់ប្រទានពរដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថាការស្តារឡើងវិញនៃពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង សេចក្តីសញ្ញា បានចាប់ផ្តើមនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ប៉ុន្តែពុំបានចប់សព្វគ្រប់ឡើយ ។ ការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូ នឹងធ្វើឲ្យការស្តារពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង សេចក្តីសញ្ញានឹងបន្តឡើងវិញ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៤:២៨, ៤០–៤១) ។
-
តើពិធីបរិសុទ្ធជាអ្វី ? ( ជាពិធីដ៏ពិសិដ្ឋ និង ជាផ្លូវការមួយដែលបានធ្វើឡើងដោយសិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាព ) ។
សូមពន្យល់ថាពិធីបរិសុទ្ធមួយចំនួនគឺចាំបាច់សម្រាប់ភាពតម្កើងឡើង ហើយពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះទាំងនេះអាចធ្វើបានតែនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៩ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលពិធីបរិសុទ្ធមួយដ៏ចាំបាច់ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញថាចាំបាច់ត្រូវតែស្តារឡើងវិញ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមពន្យល់ថានៅថ្ងៃទី ១៥ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤០ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនដំបូងថាពួកបរិសុទ្ធអាចធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះបាន ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យមរណជននៃគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិរបស់ខ្លួនដែលពុំមានឱកាសទទួលដំណឹងល្អ ( សូមមើល ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ], ៤០៣) ។ បន្ទាប់ពីការប្រកាសនេះ មានបុណ្យជ្រមុជទឹកជាច្រើនសម្រាប់មរណជនត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងទន្លេមីស៊ីស៊ីពី ឬ នៅជិតស្ទឹងក្បែរនោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លាស់វេនគ្នាអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៣០-៣៤ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពីទីន្លែងដែលពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសមនុស្សស្លាប់ត្រូវធ្វើឡើង ។
-
តើព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថាពិធីបរិសុទ្ធ នៃបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសមនុស្សស្លាប់ចាំបាច់ត្រូវតែធ្វើនៅទីណាដើម្បីទ្រង់អាចទទួលយកនោះ ? ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យ ពួកបរិសុទ្ធធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធបណ្តោះសន្នសិន ?
អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពនៃ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ (សៀវភៅសិល្បៈដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៩ ] លេខ ១១៨ សូមមើលផងដែរ LDS.org) ។ សូមពន្យល់ថាបន្ទាប់ពី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈនេះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤, ធ្វើការកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធកាន់តែរីកចម្រើនឡើងឆាប់ៗ ។ នៅថ្ងៃទី ៣ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៨៤១ បន្ទាប់ពីជាន់ផ្ទាល់ដីនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានសង់ហើយបានមួយចំនួន យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា « គ្មានពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកបន្ថែមទៀតសម្រាប់មរណជនឡើយ រហូតដល់ពិធីបរិសុទ្ធនោះអាចត្រូវបានចូលមកធ្វើនៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ ។ … ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានបន្ទូលថាដូច្នេះ ! » (ការបង្រៀន ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ៤៦៩) ។ នៅថ្ងៃទី ២១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៤១ បន្ទាប់ពី អាងជ្រមុជទឹក និង ការឧទ្ទិសនៅជាន់ផ្ទាល់ដីនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូបានធ្វើសង់រួច នោះពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនបានបន្តមានទៀត ។ ( សូមមើល Church History in the Fulness of Times Student Manual, បានបោះពុម្ពលើកទី ២ [ Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០០៣ ], ទំព័រ ២៥១–៥២; ការបង្រៀន ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ៤៦៩–៧០) ។
-
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤, តើកន្លែងណាមួយដែលភាពពោរពេញនៃពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពអាចត្រូវបានទទួលសម្រាប់សេចក្តីប្រោសលោះទាំងអ្នកនៅរស់ និង មរណជន ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែរកឃើញគោលលទ្ធិខាងក្រោម ៖ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាកន្លែងតែមួយគត់ដែលយើងអាចទទួលបានភាពពោរពេញនៃពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពនៃសេចក្តីប្រោសលោះនៃអ្នកនៅរស់ និង មរណជន) ។
-
តើគោលលទ្ធិនេះអាចជម្រុញពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើការលះបង់ដ៏ចាំបាច់ដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូយ៉ាងដូចម្តេច ?
ដើម្បីជួយសិស្សយល់អំពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់នៃគោលលទ្ធិនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ដោយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ឲ្យឮៗ ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់ ច្បាប់ចម្លងនៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដល់សិស្សមួយច្បាប់ម្នាក់ៗ ) ។
រូបភាពប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន« អ្នកដែលយល់ពីពរជ័យដ៏អស់កល្បជានិច្ច មកពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធដឹងថា គ្មានការពលិកម្មណាមួយមហិមាខ្លាំងពេក គ្មានតម្លៃណាធ្ងន់ធ្ងរពេក និង គ្មានការពុះពារណាលំបាកពេក ក្នុងការទទួលពរជ័យទាំងនេះនោះទេ ។ ពួកគេនឹងធ្វើដំណើរទៅ មិនថាឆ្ងាយប៉ុណ្ណានោះទេ មិនថាមានឧបសគ្គយ៉ាងណាដើម្បីយកឈ្នះនោះដែរឬស៊ូទ្រាំគ្រប់ទាំងភាពមិនងាយស្រួលទាំងអស់ ។ ពួកគេយល់ថាពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះទាំងឡាយ ដែលបានទទួលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌នៅថ្ងៃមួយក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច និង ត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវពរជ័យ និង អំណាចមកពីទីខ្ពស់ គឺមានតម្លៃគ្រប់ការពលិកម្ម និងការខិតខំទាំងអស់ ។ (The Holy Temple—a Beacon to the World » Ensign ឬ Liahona, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៩២ ) ។
-
តើការបូជាអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីសក្តិសម និង រៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៣៨-៤១ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យម៉ូសេសាងសង់រោងឧបោសថនៅក្នុងទីរហោស្ថាន និង មូលហេតុដែលទ្រង់បានបង្គាប់ដល់ប្រជារាស្ត្រទ្រង់សាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្នុងដែនដីសន្យា ។ ( អ្នកត្រូវតែពន្យល់ថាម៉ូសេ និង ប្រជាជនរបស់លោកពុំបានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនឡើយ ។ គ្មានកិច្ចការសម្រាប់មរណជនត្រូវបានធ្វើឡើងឡើយ រហូតដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដឹកនាំកិច្ចការនោះនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណបន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ទ្រង់ ) ។
-
យោងតាម ខ ៣៨, ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបុរាណឲ្យសាងសង់រោងឧបោសថ និង ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?
សូមសរសេរ សំណួរពីរខាងក្រោម នៅលើក្ដារខៀន ៖
ហេតុអ្វីព្រះវិហារបរិសុទ្ធសំខាន់ចំពោះអ្នក ? ហេតុអ្វីបានជាសាសនាចក្រសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?
សូមចាត់តាំងឲ្យសិស្សធ្វើការជាគូៗ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ៗជ្រើសរើសសំណួរមួយនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបែរទៅដៃគូខ្លួន ហើយឆ្លាស់វេនគ្នាឆ្លើយសំណួររបស់ពួកគេដោយផ្អែកលើអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៥-៤១ ។ ក្រៅពីនោះ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ ( ឬ ដៃគូរបស់ពួកគេ ) ជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
អ្នកអាចសង្ខេប គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២២-២៤, ៥៦–៨៣ ដោយពន្យល់ថា ក្រៅពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធព្រះអម្ចាស់បានណែនាំពួកបរិសុទ្ធឲ្យសាងសង់សំណង់មួយផ្សេងទៀតហៅថាណៅវូហោស ជាកន្លែងដែលភ្ញៀវមកទស្សនាទីក្រុងណៅវូ អាចស្នាក់នៅបាន ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៤២-៥៥
ព្រះអម្ចាស់ពន្យល់ពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង បើសិនពួកបរិសុទ្ធគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិឲ្យកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៤២-៤៥ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ រកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថានឹងកើតឡើង បើសិនពួកបរិសុទ្ធនឹងសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ទ្រង់ និង សំឡេងរបស់អ្នកបម្រើទ្រង់ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមសង្ខេប គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៤៦-៥៤ ដោយពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង បើសិនពួកគេបានសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែមិនស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ទ្រង់ ឬ សំឡេងរបស់អ្នកបម្រើទ្រង់ ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានពន្យល់ផងដែរថា ទ្រង់នឹងទទួលយកកិច្ចខិតខំរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ( រួមមានការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ) ទោះបីជាពួកគេត្រូវបានរារាំងមិនឲ្យធ្វើដូច្នេះក្តី ដោយសារការបៀតបៀនដែលពួកគេជួបប្រទះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៥៥ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសឲ្យពួកបរិសុទ្ធ នឹងបង្ហាញដល់ទ្រង់តាមរយៈការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ដើម្បីកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ។
-
យោងតាម ខ ៥៥, តើយើងធ្វើអ្វីដើម្បីបង្ហាញដល់ព្រះអម្ចាស់នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់នោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ តាមរយៈការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់របស់យើង ។ អ្នកអាចសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីកិច្ចខិតខំ ពេលវេលា និង ការបូជាមួយចំនួនដែលទាក់ទងជាមួយនឹងការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
-
តើឱកាសដើម្បីបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះអាចជំរុញចិត្តរបស់យើងឲ្យគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
-
យោងតាម ខ ៥៥តើពរជ័យបន្ថែមអ្វីខ្លះទៀតដែលព្រះអម្ចាស់សន្យាដល់ពួកបរិសុទ្ធ បើសិនពួកគេនឹងសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅណៅវូ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថាពរជ័យនៃការបំពាក់កិត្តិយស អមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលបានសន្យានៅក្នុង ខ ៥៥ គឺអស់កល្បជានិច្ច ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា ពរជ័យដែលយើងទទួលសម្រាប់ភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់មិនអាចបានមកភ្លាមៗ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីពេលវេលានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ នៅពេលពួកគេបានគោរពធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះចេញពី បំណងប្រាថ្នាដ៏មានភក្តីភាពចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍ និង អារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីការបង្ហាញភក្តីភាព និង ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សរកមើលឱកាសនានាដើម្បីបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់របស់ខ្លួនចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។
សេចក្តីអធិប្បាយ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:៤៥ ។ « ពួកគេនឹងមិនត្រូវបានរើចេញពីកន្លែងគេឡើយ »
នៅពេលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យបរិសុទ្ធសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់ក៏បានសន្យាផងដែរថា ពួកគេនឹង« មិនត្រូវបានរើចេញពីកន្លែងគេឡើយ » ។
ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ ៖
រូបភាពប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ« អំឡុងពេលដ៏លំបាកនោះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានការព្រមានដ៏តឹងរឹងមួយថា យើងដឹងពីអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ ថាត្រូវតែកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ។ ពួកបរិសុទ្ធបានដឹងពីបទពិសោធន៍ថា ការចាត់ចែងសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនឹងនាំឲ្យមានការបៀតបៀនដ៏អាក្រក់ ដូច្នេះពួកគេបានពន្យាពេលសាងសង់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានពន្លាតពេលវេលាហើយមានបន្ទូលថា ‹ បើសិនអ្នកមិនប្រព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះនៅចុងពេលកំណត់ទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវបដិសេធជាសាសនាចក្រជាមួយនឹង ពួកអ្នកស្លាប់របស់អ្នកផង ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថាដូច្នោះ › [គ. និង ស. ១២៤:៣២] ។
« ជាញឹកញាប់ការមើលរំលងលើវិវរណៈនេះគឺជាការសន្យាមួយដ៏អស្ចារ្យ ៖ ‹ បើសិនរាស្ត្រយើងនឹងប្រុងស្តាប់តាមសំឡេងរបស់យើង និង តាមសំឡេងនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើង ដែលយើងបានតែងតាំងឡើង ឲ្យដឹកនាំរាស្ត្រយើង មើលចុះយើងប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ពួកគេនឹងមិនត្រូវបានរើចេញពីកន្លែងគេឡើយ › [គ. និង ស. ១២៤:៤៥] ។
« សូមចាំថាការសន្យានេះអាស្រ័យលើការណ៍នេះ ។ វាគួរតែជាការលួងលោមដ៏អស្ចារ្យដល់អស់អ្នកដែលពុះពាររក្សាគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅក្នុងសង្គមមួយដែលមានកំណើននៃការមិនចាប់អារម្មណ៍កាន់តែច្រើន ហើយមានមារសត្រូវវាយឆ្មក់ នោះបទដ្ឋានទាំងនោះមានភាពចាំបាច់ដើម្បីមានគ្រួសារមួយដ៏រីករាយ ។…
« ខ្ញុំសូមនិយាយពីការសន្យាម្តងទៀតដែលថាអស់អ្នកដែលប្រុងស្តាប់តាមសំឡេងរបស់បុរសទាំងនេះដែលព្រះអម្ចាស់បានលើកពួកគេឡើង ‹ នឹងមិនត្រូវបានរើចេញពីកន្លែងគេឡើយ › [គ. និង ស. ១២៤:៤៥
« ប៉ុន្តែការសន្យានោះមានការព្រមាននេះថា ៖ ‹ ប៉ុន្តែបើសិនជាពួកគេមិនប្រុងស្តាប់តាមសំឡេងយើង ឬ សំឡេងនៃមនុស្សទាំងនេះ ដែលយើងបានតែងតាំងឡើងទេ នោះពួកគេនឹងមិនត្រូវបានពរឡើយ › [គ. និង ស. ១២៤:៤៦] » The Twelve Apostles » Ensign, ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ២០ ) ។