មេរៀនទី ១ ៖ ថ្ងៃទី ៤
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
សេចក្តីផ្តើម
មេរៀននេះនឹងជួយអ្នកឲ្យរៀនពីរបៀបយល់ដឹងព្រះគម្ពីរបានកាន់តែប្រសើរ ស្វែងរកគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងឡាយ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតទាំងនោះក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកធ្វើដូចនេះ ព្រះគម្ពីរនឹងក្លាយជាធនធានដឹកនាំ និងវិវរណៈកាន់តែប្រសើរនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា
តើអ្នកធ្លាប់ជួយនរណាម្នាក់ស្វែងរកវត្ថុដែលបានបាត់ដែរឬទេ ? ពីមុនអ្នកចាប់ផ្ដើមស្វែងរក តើអ្នកស្គាល់ពីទ្រង់ទ្រាយវត្ថុដែលអ្នកកំពុងតែស្វែងរកនោះដែរឬទេ ? ប្រសិនបើអ្នកពុំស្គាល់ពីវត្ថុដែលអ្នកកំពុងតែស្វែងរកទេនោះ តើការស្វែងរករបស់អ្នកទទួលបានជោគជ័យប៉ុណ្ណាដែរ ឬ តើអ្នកគិតថា ការស្វែងរករបស់អ្នកនោះនឹងទទួលបានជោគជ័យដល់កម្រិតណា ?
តាមរបៀបដូចគ្នានេះដែរ ការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអាចកាន់តែមានអត្ថន័យ កាលអ្នកស្គាល់ពីអ្វីដែលអ្នកស្វែងរក នៅពេលអ្នកសិក្សា ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកសង្ឃឹមថានឹងទទួលបាននៅពេលអ្នកសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។
ប្រធាន ម៉ារ៉ុន ជី រ៉មនី ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានបង្រៀនអំពីមូលហេតុមួយដែលព្រះគម្ពីរត្រូវបានចងក្រងឡើង ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ពីអ្វីដែលត្រូវស្វែងរកនៅពេលអ្នកសិក្សាព្រះគម្ពីរថា ៖ « មនុស្សម្នាក់ពុំអាចសិក្សាបទគម្ពីរដោយស្មោះ ដោយពុំរៀនគោលការណ៍នានានៃដំណឹងល្អទេ ដោយសារតែបទគម្ពីរ ត្រូវបានសរសេរទុក ដើម្បីរក្សាគោលការណ៍នានានោះទុកជាប្រយោជន៍ដល់យើង » ( « The Message of the Old Testament » [ សុន្ទរកថាថ្លែងទៅកាន់អ្នកអប់រំសាសនា ស៊ី.អ៊ី.អេស ថ្ងៃទី ១៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៩៧៩ ] ទំព័រ ៣ si.lds.org ) ។
យោងតាមប្រធាន រ៉មនី ហេតុអ្វីបានជាព្រះគម្ពីរត្រូវបានចងក្រងឡើង ?
ដូច្នេះ តើយើងស្វែងរកអ្វីនៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ ដើម្បីឲ្យបានប្រសើរជាងការគ្រាន់តែស្គាល់ពីសាច់រឿងលម្អិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍នានា និងតួអង្គដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ ? យើងគួរតែព្យាយាមស្វែងរកសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលពួកព្យាការីជំនាន់បុរាណបានថែរក្សាទុកដែលបានមកពីព្រឹត្តិការណ៍ ទេសនកថា និងវិវរណៈនានាដែលពួកលោកបានកត់ត្រាទុកក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ សេចក្ដីពិតទាំងនេះត្រូវបានហៅថាគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ ។
គោលលទ្ធិគឺជាគ្រឹះ ជាសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលពុំប្រែប្រួល ដូចជា ព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹង ។ គោលការណ៍គឺជាសេចក្ដីពិត ឬ ច្បាប់ដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន ដែលយើងអាចប្រើដើម្បីដឹកនាំយើងក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្ត និងការអនុវត្តគោលលទ្ធិទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតយើង ។ អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អអាចផ្ដល់ជាអត្ថប្រយោជន៍ដល់យើងថា ៖ « គោលការណ៍គឺជាសេចក្ដីពិតដ៏បរិសុទ្ធដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងឲ្យអនុវត្តក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈ ។ គោលការណ៍ពិត ធ្វើឲ្យការសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ ទោះជាស្ថិតនៅក្រោមស្ថានភាពច្របូកច្របល់ និងការបង្ខិតបង្ខំដ៏ខ្លាំងបំផុតក្ដី » ( Acquiring Spiritual Knowledge » Ensignខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៣, ទំព័រ ៨៦ ) ។
យោងតាមអែលឌើរ ស្កត តើគោលការណ៍គឺជាអ្វី ?
ឧទាហរណ៍នៃគោលការណ៍មួយដែលបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ មានចែងនៅក្នុងការនិមិត្តដំបូងរបស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ ចេញពីបទពិសោធន៍របស់ យ៉ូសែប យើងស្វែងយល់ថា ព្រះទ្រង់ឮ ហើយឆ្លើយតបការអធិស្ឋាន ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវគោលលទ្ធិ ឬ គោលការណ៍មួយដែលអ្នកបានស្វែងយល់ដោយការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។
ការយល់ដឹងអំពីបរិបទ និង មាតិកាបទគម្ពីរ
សូមស្រមៃពីរូបភាពនៃផ្លែឈើដែលមានសំបក ឬ ស្រទាប់ក្រៅដូចជា ផ្លែចេក ឬ ផ្លែក្រូច ។
តើផ្នែកណាមួយនៃផ្លែឈើដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ជាងគេ ? តើអ្នកត្រូវតែធ្វើដូចម្ដេចពីមុនអ្នកអាចបរិភោគផ្លែឈើនោះបាន ?
ប្រសិនបើផ្នែកដែលមានសារៈសំខាន់ និង អត្ថប្រយោជន៍បំផុតនៃផ្លែឈើស្ថិតនៅខាងក្នុង តើសំបកផ្នែកខាងក្រៅមានតួនាទីអ្វី ?
ផ្លែឈើមានសំបក ដែលយើងបរិភោគឲ្យមានថាមពល និងសារធាតុចិញ្ចឹម អាចប្រៀបធៀបទៅនឹងគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នានាដែលមានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ សំបកដែលនៅពីក្រៅផ្លែឈើអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងព្រឹត្តិការណ៍ និងតួអង្គទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ គឺដូចជាសំបកខាងក្រៅដែលការពារ និងជួយដល់សាច់ផ្លែឈើផ្នែកខាងក្នុងដែរ ដំណើររឿងក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងនេះមាន ហើយនាំមកឲ្យយើងនូវគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អតាមរបៀបដែលជួយយើងឲ្យយល់ ចងចាំ ហើយអនុវត្តក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ប្រសិនបើអ្នកមានផ្លែឈើមួយចំណិត សូមចិត/បកសំបកចេញដើម្បីអ្នកអាចឃើញសាច់ផ្លែឈើខាងក្នុង ( ឬគិតពីមធ្យោបាយផ្សេងៗគ្នាដែលអ្នកអាចបានសាច់ផ្លែចេក ឬផ្លែក្រូច ) ។ សកម្មភាពដែលត្រូវបក/ចិតសំបកខាងក្រៅ ហើយបង្ហាញសាច់ផ្លែឈើខាងក្នុងគឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីបើក ឬដកយកនូវវគ្គបទគម្ពីរ ។ ដើម្បីបកសំបកបើកព្រះគម្ពីរ ហើយបង្ហាញសាច់ផ្លែឈើខាងក្នុង យើងត្រូវយល់ពីទិដ្ឋភាពជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៃវិវរណៈ ហើយក៏ត្រូវព្យាយាមស្វែងយល់ពីព្រឹត្តិការណ៍ តួអង្គ និងអត្ថន័យនៃសម្ដីទាំងឡាយ ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលមានក្នុងដំណើររឿងព្រះគម្ពីរនឹងកាន់តែមានភាពងាយស្រួលអាន និងយល់ ។
ចំណុចខាងក្រោមនេះគឺជាវិធីសាស្ត្រ និងជំនាញសំខាន់ៗដើម្បីជួយអ្នកយល់កាន់តែប្រសើរពីបទគម្ពីរនៅពេលអ្នកសិក្សាពីវា ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ អ្នកនឹងរកឃើញជំនាញ និងវិធីសាស្ត្របន្ថែមអំពីការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។
ទិដ្ឋភាពជាប្រវត្តិសាស្ត្រ ៖ កណ្ឌនីមួយៗនៃគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា មាននូវសេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌ ដែលជាញឹកញាប់ប្រាប់ពីកង្វល់ សំណួរ ឬ ព្រឹត្តិការណ៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបង្កើតបានជាវិវរណៈក្នុងកណ្ឌមួយនោះ ។ ការស្គាល់ពីសេចក្ដីលម្អិតទាំងនេះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីវិវរណៈ ។
-
ដើម្បីឃើញពីរបៀបដែលការស្គាល់ទិដ្ឋភាពជាប្រវត្តិសាស្ត្រអាចបង្កើនការយល់ដឹងពីវិវរណៈ សូមអានសេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១ និង ខ ១–៨ ។ សូមពិពណ៌នានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលការដឹងថា ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងគុកលីប៊ើធីអស់រយៈពេលបីបួនខែ បន្ថែមអត្ថន័យទៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់លោក និងចម្លើយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។
និយមន័យពាក្យ ៖ ពាក្យមួយចំនួនដែលត្រូវបានប្រើក្នុងព្រះគម្ពីរអាចជាពាក្យពិបាកយល់ ។ Bible Dictionary សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរ លេខយោងបទគម្ពីរ និងវចនានុក្រមធម្មតាអាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនោះ ។
ឧទាហរណ៍ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:១,៤ ។ ពាក្យ ព្រះពន្លា សំដៅលើត្រសាល ឬ សំណង់ការពារ ។ តើការស្គាល់បែបនេះជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីខគម្ពីរទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
បទគម្ពីរយោង ៖ ជាញឹកញាប់ វគ្គបទគម្ពីរមួយអាចជួយពន្យល់ ឬបកស្រាយអត្ថន័យនៃឃ្លា ឬ គំនិតដែលមានក្នុងវគ្គបទគម្ពីរមួយទៀត ។ ឧទាហរណ៍ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០:៥៥ ។ ខគម្ពីរនេះទំនងជាបង្ហាញថា ការណ៍តែមួយគត់ដែលតម្រូវឲ្យមានដើម្បីគ្រងនគរសេឡេស្ទាលគឺត្រូវធ្វើជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ ឥឡូវនេះ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០:៦៧ រួចកត់ចំណាំពីអ្វីដែលវាបង្រៀនអំពីការធ្វើជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។
-
សូមពន្យល់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកពីរបៀបដែល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៣៧ ជួយអ្នកយល់ពីអត្ថន័យនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០:៥៥ និង ១០:៦៧ ។ អ្នកអាចចង់សរសេរ គ. និង ស. ១០:៦៧; ២០:៣៧ នៅគែមទំព័រក្បែរនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០:៥៥ ជាបទគម្ពីរយោង ។
ស្គាល់ពីគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយ
នៅពេលអ្នកបង្កើនការយល់ដឹងពីប្រវត្តិ ពាក្យសម្ដី តួអង្គ និងព្រឹត្តិការណ៍នានាដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺអ្នកបានត្រៀមខ្លួនកាន់តែប្រសើរដើម្បីស្គាល់សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលមានក្នុងអ្វីទាំងអស់នេះ ។
គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អមួយចំនួនគឺស្រួលស្គាល់ ដោយសារវាត្រូវបានថ្លែងត្រង់ៗនៅក្នុងគម្ពីរ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣០:២២ រួចគូសចំណាំគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលត្រូវបានថ្លែងត្រង់ៗក្នុងខគម្ពីរនេះ ។ ក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិដែលបានប្រកាសក្នុងខគម្ពីរនេះគឺសេចក្ដីពិតដែលថា ព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រាមានព្រះកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹងដែលជាក់ស្ដែងដូចជារូបកាយមនុស្ស ហើយ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាតួអង្គវិញ្ញាណ ។
មានគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ជាច្រើនដែលពុំបានថ្លែងដោយត្រង់ៗក្នុងព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែ ត្រូវបានបង្ហាញ ឬ ពិពណ៌នាពេញទាំងបីបួនខគម្ពីរ ។ ដើម្បីស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងនេះ យើងត្រូវស្គាល់សេចក្ដីពិតដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរ ហើយក្រោយមកថ្លែងសេចក្ដីពិតទាំងនោះឲ្យបានច្បាស់ ហើយងាយយល់ ។ ជាញឹកញាប់ការណ៍នេះត្រូវការពេលវេលា និង ការគិតដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ។
អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត បានផ្ដល់ដំបូន្មានដូចនេះថា ៖ « នៅពេលអ្នកស្វែងរកចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ចូរស្វែងរកគោលការណ៍នានា ។ សូមបែងចែកវាចេញពីព័ត៌មានលម្អិត ដែលបានប្រើដើម្បីពន្យល់វានោះដោយប្រុងប្រយ័ត្ន › » ។… វាសក្តិសមនឹងកិច្ចខិតខំដ៏មហិមាដើម្បីរៀបចំសេចក្តីពិតដែលយើងប្រមូលផ្ដុំដើម្បីបង្កើតសេចក្តីថ្លែងការណ៍សាមញ្ញអំពីគោលការណ៍ »(«Acquiring Spiritual Knowledge » ទំព័រ ៨៦ )។
នៅពេលអ្នករៀនពីរបៀបស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលពុំត្រូវបានថ្លែងដោយត្រង់ៗ នោះអ្នកអាចនឹងសួរសំណួរដូចជា ៖ ហេតុអ្វីបានជាព័ត៌មាននេះត្រូវបានកត់ត្រាទុកក្នុងបទគម្ពីរនេះ ? តើអ្នកនិពន្ធចង់ឲ្យអ្នកអានរៀន ហើយយល់ដឹងពីអ្វី ? តើខ្ញុំអាចរៀនអ្វីពីការណ៍នេះ ដែលអាចជួយខ្ញុំក្នុងជីវិតបាន ? តើខ្ញុំអាចរៀនអ្វីពីការណ៍នេះ ដែលអាចជួយខ្ញុំក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយមនុស្សដទៃបាន ?
-
សូមអនុវត្តការស្គាល់គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយដោយរំឭក គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:១–៨ រួចសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរពីមុននេះមួយចំនួន ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវសេចក្ដីពិតចំនួនមួយ ឬពីរដែលអ្នករៀនពីការអធិស្ឋានរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ចម្លើយរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះការអធិស្ឋាននោះ ។
អនុវត្តគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតអ្នក
សូមគិតម្ដងទៀតពីផ្លែឈើដែលបានពិភាក្សានៅដើមមេរៀន ។ តើផ្លែឈើនោះនឹងមានតម្លៃអ្វីទៅ ប្រសិនបើវាត្រូវបានបក/ចិតសំបកចេញ ហើយពុំត្រូវបានប្រើអ្វីសោះនោះ ?
ប្រសិនបើយើងប្រៀបធៀបសាច់ផ្លែឈើក្នុងសំបកនោះទៅនឹងគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលយើងស្គាល់ក្នុងព្រះគម្ពីរ តើយើងគួរធ្វើដូចម្ដេចជាមួយនឹងសេចក្ដីពិតទាំងនេះនៅពេលយើងរកវាឃើញហើយនោះ ?
គុណប្រយោជន៍នៃកិច្ចការដែលយើងធ្វើដើម្បីចិត/បកសំបកចេញនោះ គឺជាសារធាតុចិញ្ចឹម និងថាមពលដែលយើងទទួលបានពីសាច់ផ្លែឈើខាងក្នុង ។ តាមរបៀបដូចគ្នានេះដែរ គុណប្រយោជន៍នៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរកើតមាននៅពេលយើងយកគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយដែលយើងស្គាល់មក ហើយអនុវត្តក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ វិវរណៈជាច្រើននៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញាត្រូវបានប្រទានដល់បុគ្គលជាច្រើនដែលមានសំណួរ ឬ កង្វល់នានា ប៉ុន្តែ យើងអាចអនុវត្តដំបូន្មាន និងការបង្រៀនទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនបានផងដែរ ។ ទោះជាកណ្ឌភាគច្រើនសំដៅទៅលើសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយយ៉ាងណាក្ដី ក៏សារលិខិត ការព្រមាន និងការក្រើនរំឭកនានាផ្ដល់ជាគុណប្រយោជន៍ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាផងដែរ ។
-
សូមគិតពីឧទាហរណ៍មួយនៃសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលអ្នកបានសិក្សាចេញពីបទគម្ពីរ និង ពីរបៀបដែលវាផ្ដល់ពរដល់ជីវិតអ្នកនៅពេលអ្នកបានអនុវត្តវា ។ សូមកត់ត្រាបទពិសោធន៍របស់អ្នកនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ ជាប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្ដល់ជាការសន្យាទៅកាន់អស់អ្នកដែលសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយអនុវត្តសេចក្ដីពិតដែលវាមានដូចនេះថា ៖ « បើ [ អ្នក ] បានស្គាល់វិវរណៈ នោះអ្នកគ្មានការសង្ស័យទេ--ទោះជាផ្ទាល់ខ្លួន ជាសង្គម ឬនយោបាយ ឬវិជ្ជាជីវៈក្ដី-- ដែលពុំចាំបាច់មានចម្លើយទេ ។ វាមាននូវភាពពោរពេញនៃដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ នៅក្នុងនោះ យើងរកឃើញគោលការណ៍នៃសេចក្ដីពិត ដែលនឹងដោះស្រាយរាល់ការច្របូកច្របល់ និងរាល់បញ្ហា និងរាល់ទ្វេគ្រោះ ដែលនឹងប្រឈមមុខចំពោះគ្រួសារមនុស្ស ឬបុគ្គលម្នាក់ៗនោះ » ( « Teach the Scriptures » [ address to CES religious educators ថ្ងៃទី ១៤ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ] ទំព័រ ៣–៤ si.lds.org) ។
អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំផ្នែកនានានៃការសន្យារបស់លោក ដែលមានអត្ថន័យចំពោះអ្នក ។
សូមគិតពីការដាក់គោលដៅមួយដើម្បីជួយអ្នកឲ្យអនុវត្តសេចក្ដីពិតមួយដែលអ្នកបានរៀនអំឡុងពេលការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សាមេរៀនអំពី « ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ » ហើយបានបញ្ចប់វានៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖
ជំនាញ និង វីធីសាស្ត្របន្ថែមនៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
ការប្រើឈ្មោះជំនួស ៖ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យអនុវត្តគោលការណ៍ទាំងឡាយចេញពីព្រះគម្ពីរនៅក្នុងជីវិតអ្នក សូមប្រើឈ្មោះរបស់អ្នកជំនួសឈ្មោះដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦:២០ ។
បុព្វហេតុ និង លទ្ធផល ៖ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អក្នុងព្រះគម្ពីរ សូមស្វែងរកទំនាក់ទំនងនៃពាក្យ បើសិនជា–នោះ/ខណៈនោះ និង មកពី/ពីព្រោះ–ហេតុដូច្នេះហើយ ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥:២៤ ។
ពាក្យគន្លឹះ ៖ ពាក្យ និង ឃ្លាដូចជា « មើលចុះ » « ហេតុដូច្នេះហើយ » « ពីព្រោះ/មកពី » « ហេតុដូច្នោះហើយ » « ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ » ឬ « ដូច្នេះយើងឃើញថា » សុទ្ធតែជាការអញ្ជើញឲ្យឈប់ ហើយស្វែងរកសារលិខិតជាក់លាក់ផ្សេងៗ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៨:២៦ រួចកត់ចំណាំពីរបៀបដែលពាក្យគន្លឹះអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយ ។
បញ្ជីបទគម្ពីរ ៖ ជាញឹកញាប់មាននូវបញ្ជីនានាដូចជាបញ្ជីលក្ខណៈសម្បត្តិអាកប្បកិរិយា សេចក្ដីណែនាំ ឬ ការព្រមាន ។ នៅពេលអ្នករកឃើញបញ្ជី សូមគិតពីការចុះលេខលើចំណុចនីមួយៗ ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤:៥–៦ ។
ភាពផ្ទុយ ៖ បទគម្ពីរជាញឹកញាប់បង្ហាញពីភាពផ្ទុយក្នុងគំនិត ព្រឹត្តិការណ៍ និងតួអង្គ ។ ភាពផ្ទុយទាំងនេះគូសបញ្ជាក់ពីគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ សូមស្វែងរកភាពផ្ទុយក្នុងខគម្ពីរនីមួយៗក្នុងជំពូក និងពេញមួយជំពូក និងពេញមួយព្រះគម្ពីរ ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:២៣-២៥ ។
ការស្រម៉ៃ ៖ សូមស្វែងរកការពិពណ៌នាសេចក្ដីលម្អិតដែលអាចជួយអ្នកឲ្យបង្កើតរូបភាពក្នុងគំនិតនូវអ្វីដែលអ្នកអាន ។ សូមស្រម៉ៃថាអ្នកកំពុងមានវត្តមានក្នុងព្រឹត្តការណ៍ជាក់លាក់នានា ។ ការធ្វើដូចនេះនឹងជួយពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីភាពពិតនៃអ្វីដែលអ្នកអានក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៥:៤៤-៤៦ ។
និមិត្តសញ្ញា ៖ ពាក្យ និង ឃ្លាមានដូចជា « ដូច » « ដូចជា » ឬ « ប្រៀបប្រដូចទៅនឹង » អាចជួយអ្នកស្គាល់ពីនិមិត្តសញ្ញានានា ។ សម្លឹងមើលឲ្យហួសពីនិមិត្តសញ្ញាមួយដោយស្រាវជ្រាវពីលក្ខណៈធម្មជាតិ ហើយគិតពីឥរិយាបថរបស់វា ។ លេខយោង Bible Dictionary និង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរ អាចជួយអ្នកឲ្យបកស្រាយពីនិមិត្តសញ្ញាមួយចំនួនបាន ។ សូមសាកល្បងដំណើរការនេះជាមួយនឹង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៤៦, ៥១–៦១ ។
ការសញ្ចឹងគិត ៖ ការពិចារណារួមមាន ការគិត ការស្មឹងស្មាធ ការសួរសំណួរ ហើយនិងការវាយតម្លៃនូវអ្វីៗដែលអ្នកដឹង និង អ្វីៗដែលអ្នកបានរៀន ។ ជាញឹកញាប់ ការពិចារណា ជួយយើងឲ្យយល់ពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីយកគោលការណ៍នានានៃដំណឹងល្អមកអនុវត្ត ។ ប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ បានបង្រៀនថា « ការស្មឹងស្មាធគឺជាច្រកចូលដ៏អាថ៌កំបាំង និងពិសិដ្ឋបំផុតមួយ ដែលយើងដើរចូលទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់បាន » (Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay[ ឆ្នាំ ២០០៣ ] ទំព័រ ៣២) ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:១–៤ ស្វែងរកគំរូនៃមនុស្សដែលប្រើដំណើរការមួយនេះ ។