មេរៀនទី ១៦ ៖ ថ្ងៃទី ៣
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:១-៤៩
សេចក្តីផ្តើម
នៅថ្ងៃទី ១៦ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៣២ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានធ្វើការលើកំណែដ៏បំផុសគំនិតលើព្រះគម្ពីរប៊ីប ។ កាលកំពុងពិចារណាអំពីអត្ថន័យនៃ យ៉ូហាន ៥:២៩ពួកលោកបានឃើញការនិមិត្តមួយ ។ ការនិមិត្តនេះ ដែលត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦បានបញ្ជាក់អំពីភាពជាក់ស្ដែង និង ទេវភាពនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានបង្រៀនអំពីការធ្លាក់ចុះរបស់សាតាំង និង ពួកកូនអន្តរធាន ហើយបានពិពណ៌នាអំពីនគរនៃសិរីល្អទាំងបី និង មនុស្សដែលនឹងគ្រងនគរនីមួយៗនោះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦ នឹងត្រូវបានបំបែកជាបីមេរៀន ។ នៅក្នុងមេរៀនទីមួយនេះ អ្នកនឹងរៀនអំពីព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមានព្រះទ័យប្រទានពរយើង និង អំពីសកម្មភាពនានារបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ដែលនាំឲ្យពួកលោកទទួលបានការនិមិត្តនោះ ។ អ្នកក៏នឹងរៀនផងដែរ អំពីការធ្លាក់ចុះរបស់សាតាំង និង ជោគវាសនានៃអស់អ្នកដែលដើរតាមវា ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:១-១០
ព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងប្រទានពរ ដល់អស់អ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់
ប្រសិនបើអ្នកអាចជ្រើសរើសបុគ្គលណាម្នាក់ដើម្បីផ្ដល់កិត្តិយសឲ្យ តើនរណានឹងជាបុគ្គលនោះ និង ហេតុអ្វីបានជាអ្នកជ្រើសរើសបុគ្គលនោះ ?
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:១-៥ បង្រៀនថា ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះប្រកបដោយព្រះបញ្ញាញាណ ព្រះចេស្ដា អស់កល្បជានិច្ច ដ៏មានសេចក្ដីមេត្តាករុណា និង សេចក្ដីសប្បុរស ។ ខទី ៥ ក៏បង្រៀនថា ទ្រង់នឹងប្រទានកិត្តិយសដល់យើងដែរ ប្រសិនបើយើងធ្វើល្អនោះ ។ សូមអាន ខទី ៥រួចស្វែងរកអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីត្រូវបានប្រទានកិត្តិយសដោយ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅក្នុងបរិបទនេះ ការកោតខ្លាចដល់ព្រះអម្ចាស់មានន័យថា ការសរសើរតម្កើង ការថ្វាយកិត្តិយស ការគោរព និង ការស្រឡាញ់ដល់ទ្រង់ ។ យោងតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ខទី ៥យើងរៀនថា បើយើងសរសើរតម្កើង ហើយបម្រើព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងប្រទានកិត្តិយសដល់យើង ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៦-៩ដោយស្វែងរករបៀប ដែលព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានកិត្តិយសដល់អ្នកទាំងឡាយណា ដែលសរសើរតម្កើង ហើយបម្រើទ្រង់ ។ នៅពេលអ្នកអាន វាអាចនឹងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ ដែលត្រូវដឹងថា នៅក្នុងបទគម្ពីរ វាក្យសព្ទ សេចក្តីអាថ៌កំបាំង ជាទូទៅសំដៅទៅលើ សេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ ដែលអាចរៀនបានតែតាមរយៈវិវរណៈប៉ុណ្ណោះ ។
យោងតាមអ្វីដែលអ្នកអាននៅក្នុង ខទី ៦–៩សូមបន្ថែមលើគោលការណ៍ពីមុន ៖ បើយើងសរសើរតម្កើង ហើយបម្រើព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងប្រទានកិត្តិយសដល់យើងដោយ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:១០រួចស្វែងរកគោលការណ៍មួយអំពីរបៀប ដែលព្រះអម្ចាស់នឹងបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតដល់យើង ។
-
សូមពិចារណាអំពីគោលការណ៍ដែលថា ព្រះអម្ចាស់បំភ្លឺយើងដោយព្រះវិញ្ញាណ ។ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យចងចាំអំពីគ្រា ដែលព្រះអម្ចាស់បានបំភ្លឺអ្នកដោយវិញ្ញាណ សូមបញ្ចប់ឃ្លាខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំត្រូវបានបំភ្លឺដោយព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលខ្ញុំ …
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:១១-១៩
យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ពិពណ៌នាអំពីកាលៈទេសៈ ដែលបាននាំឲ្យពួកលោកទទួលបានវិវរណៈនោះ
វិវរណៈដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦ ត្រូវបានទទួលនៅក្នុងចម្ការរបស់ យ៉ូហាន ចនសុន នៅភូមិហៃរាំ រដ្ឋ អូហៃអូ ។
វិវរណៈដែលត្រូវបានបង្ហាញដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន គឺជាការបំពេញការសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៥–១០ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:១១–១៤រួចកត់ចំណាំអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានកិត្តិយសដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ដោយការបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតទៅដល់ពួកលោក ។
តើអ្នកធ្លាប់ចំណាយពេលអានព្រះគម្ពីរ ហើយពុំយល់អំពីអ្វីដែលអ្នកបានអានដែរឬទេ ? តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីយល់អំពីបទគម្ពីរឲ្យបានកាន់តែច្បាស់ ?
អ្វីដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានធ្វើពីមុនពួកលោកទទួលបានការនិមិត្តនេះ អាចបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចយល់បទគម្ពីរឲ្យបានកាន់តែច្បាស់ ហើយអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណឲ្យបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតដល់យើង ។ សូមអាន សេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦រួចអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:១៥–១៩ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមស្វែងរកអ្វីដែល យ៉ូសែប និង ស៊ីឌនី បានធ្វើ ដែលអាចធ្វើឲ្យពួកលោកទទួលបានការយល់ដឹងអំពីបទគម្ពីរតាមរយៈវិវរណៈ ។
សូមកត់ចំណាំថា គឺនៅខណៈពេលដែលពួកលោកបានសិក្សា ហើយពិចារណាលើបទគម្ពីរនោះ ដែលព្រះវិញ្ញាណបានបំភ្លឺដល់ការយល់ដឹងរបស់ពួកលោក ។ ការសញ្ជឹងគិតលើបទគម្ពីរមានន័យថា ការពិចារណា ឬ គិតអំពីអ្វីដែលអ្នកបានអាន ។ គំរូរបស់ យ៉ូសែប និង ស៊ីឌនី បង្ហាញយើងថា បើយើងសិក្សាដោយយកចិត្តទុកដាក់ ហើយពិចារណាលើបទគម្ពីរ នោះព្រះអម្ចាស់អាចបង្កើនការយល់ដឹងរបស់យើង ។
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់អំពីរបៀបសិក្សា ហើយពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានទៅលើបទគម្ពីរ ៖ « នៅពេលខ្ញុំនិយាយថា ‹ សិក្សា › ខ្ញុំចង់មានន័យជ្រៅជាងការអានទៅទៀត ។… ខ្ញុំឃើញថា ពេលខ្លះអ្នកអានពីរបីខគម្ពីរ ឈប់ ដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីខគម្ពីរនោះ សូមអានខគម្ពីរនេះម្តងទៀតដោយយកចិត្តទុកដាក់ ហើយនៅពេលអ្នកគិតអំពីអត្ថន័យរបស់វា សូមអធិស្ឋានដើម្បីទទួលបានការយល់ដឹង សួរសំណួរនៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក រង់ចាំការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណ រួចសរសេរទុកនូវការបំផុសគំនិត និង ទស្សនវិស័យជ្រៅជ្រះដែលនឹងកើតមាន ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចចងចាំ ហើយរៀនសូត្របានកាន់តែប្រសើរឡើង ។ ការសិក្សារបៀបនេះ អ្នកប្រហែលមិនបានអានច្រើនជំពូក ឬ ច្រើនខគម្ពីរនៅក្នុងរយៈពេលកន្លះម៉ោងនោះទេ ប៉ុន្ដែអ្នកនឹងទុកកន្លែងមួយសម្រាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយទ្រង់នឹងមានព្រះបន្ទូលមកកាន់អ្នក » ។ (When Thou Art Converted, » Ensignឬ លីអាហូណាខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤, ទំព័រ ១១ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើមានលទ្ធផលអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកធ្លាប់ទទួលបានដោយការសិក្សា និង ការពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានទៅលើបទគម្ពីរ ?
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីសកម្មភាពមួយដែលបានលើកឡើងដោយ អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ដែលអ្នកនឹងអនុវត្ត ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២០-២៤
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ឃើញព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
នៅពេលការនិមិត្តត្រូវបានសម្ដែង ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានឃើញ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅក្នុងព្រះចេស្ដា និង សិរីល្អនៃទ្រង់ ។
-
សូមគូសតារាងមួយដែលដាក់ចំណងជើងដូចខាងក្រោម នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
អ្វីដែលពួកលោកបានឃើញ ៖
អ្វីដែលពួកលោកបានឮ ៖
អ្វីដែលពួកលោកបានរៀន ៖
-
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២០-២៤រួចសរសេរពាក្យ ឬ ឃ្លាចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលត្រូវនឹងចំណងជើងនីមួយៗ ។
-
យោងតាមអ្វីដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានឃើញ បានឮ និង បានរៀន សូមរាយសេចក្ដីពិតយ៉ាងហោចណាស់ចំនួនពីរដែលបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមសរសេរទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិតមួយក្នុងចំណោមសេចក្ដីពិតទាំងនេះ និង របៀបដែលអ្នកដឹង ឬ មូលហេតុដែលអ្នកជឿថាវាគឺជាការពិត ។
-
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:២២-២៤ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយ ដែលជួយអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ។
-
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាអង្គដែលមានព្រះជន្មរស់ និង ពេញទៅដោយសិរីល្អ ។ សូមស្វែងរកឧទាហរណ៍ពីរទៀតនៅក្នុងបទគម្ពីរនេះ អំពីគ្រាដែលមនុស្សម្នាក់ទៀតបានឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ សូមប្រើលេខយោង Topical Guide ឬ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ដើម្បីជួយដល់អ្នក ។ សូមសរសេរសេចក្ដីយោងសម្រាប់ឧទាហរណ៍ដែលអ្នករកឃើញ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២៥-២៩
យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ឃើញការនិមិត្តអំពីការធ្លាក់នៃសាតាំង
សូមធ្វើលំហាត់ខាងក្រោមនេះ ដោយសរសេរថាពិត ( ព ) ឬ មិនពិត ( ម ) ។
-
សាតាំងត្រូវបានស្គាល់ថាជា លូស៊ីហ្វើរ ។
-
សាតាំងគឺជាវិញ្ញាណមួយ ដែលមានសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះ ។
-
សាតាំងពុំមានចេតនាបះបោរនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។
-
មានការអរសប្បាយនៅឯស្ថានសួគ៌ កាលសាតាំងត្រូវបានទម្លាក់ចុះ ។
-
សាតាំងបានធ្វើសង្គ្រាមជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះ ។
បន្ទាប់ពីអ្នកបានធ្វើលំហាត់នេះហើយ សូមរំឭក គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:២៥–២៩ដែលពិពណ៌នាអំពីការនិមិត្តរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន អំពីការធ្លាក់ចុះរបស់សាតាំង ។ សូមកែចម្លើយរបស់អ្នកឲ្យស្របទៅតាមអ្វីដែលអ្នកបានអាន រួចសូមផ្ទៀងផ្ទាត់ចម្លើយរបស់អ្នក ជាមួយនឹងចម្លើយដែលមាននៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣០-៤៩
យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ឃើញការនិមិត្តអំពីសេចក្ដីទុក្ខលំបាកនៃកូនអន្តរធាន
នៅពេលធ្វើសង្គ្រាម តើជនក្បត់គឺជានរណា ? គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៣០–៤៩ គឺសំដៅទៅលើបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលជ្រើសរើសធ្វើជាជនក្បត់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បុគ្គលទាំងនេះត្រូវបានស្គាល់ថា ពួកកូនអន្តរធាន ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៣០–៣៥ដោយស្វែងរកជម្រើស ដែលដឹកនាំបុគ្គលទាំងឡាយឲ្យក្លាយទៅជាពួកកូនអន្តរធាន ។
ពួកកូនអន្តរធានមានសភាពខុសគ្នាពីសមាជិកសាសនាចក្រ ដែលធ្លាប់តែមានទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ប៉ុន្តែ ក្រោយមកបានបែកចេញឆ្ងាយពីសកម្មភាព និង ការធ្វើតាមគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ ពួកកូនអន្តរធាន បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបាន គឺការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនអំពី អំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបានដូចតទៅនេះ ៖ « តើមនុស្សម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើដូចម្ដេច ទើបចាត់ទុកថាបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបាន ? គាត់ត្រូវតែទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានឲ្យស្ថានសួគ៌បើកចំហរដល់គាត់ ហើយស្គាល់ព្រះ ហើយបន្ទាប់មកបានធ្វើអំពើបាប ។ ក្រោយពីមនុស្សម្នាក់បានធ្វើអំពើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះគ្មានការប្រែចិត្តសម្រាប់គេទេ ។ គាត់ត្រូវតែជាម្នាក់ដែលពោលថា ព្រះអាទិត្យពុំរះសោះខណៈដែលគាត់មើលឃើញព្រះអាទិត្យ ហើយបដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាលស្ថានសួគ៌បានបើកចំហនៅចំពោះមុខគាត់ ហើយបដិសេធផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលភ្នែករបស់គាត់មើលឃើញសេចក្ដីពិតស្រាប់ទៅហើយនោះ » ( នៅក្នុង History of the Church ៦:៣១៤ ) ។
ការប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបាន តម្រូវឲ្យមានការចេះដឹងពិសេសមួយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលត្រូវបានបង្កើនតាមរយៈបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋជាមួយទ្រង់ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានជួយយើងឲ្យយល់អំពីអត្ថន័យនៃការណ៍នេះ ចំពោះសមាជិកសាសនាចក្រភាគច្រើន ៖ « អំពើបាបទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តម្រូវឲ្យមានចំណេះដឹងបែបនោះ ដែលវាមិនអាចទៅរួចឡើយ ដែលក្រុមមនុស្សលោកយើងអាចនឹងប្រព្រឹត្តបាបប្រភេទនេះបាន » ( The Miracle of Forgiveness [ ឆ្នាំ ១៩៦៩ ] ទំព័រ ១២៣ ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៣៦-៣៨, ៤៤-៤៩ដោយស្វែងរកស្ថានភាពរបស់ពួកកូនអន្តរធាន ។
ពួកកូនអន្តរធាន នឹងមិនត្រូវបានប្រោសលោះពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ឬ សេចក្ដីស្លាប់ជាលើកទីពីរឡើយ ហើយនឹងមិនស្នងនគរនៃសិរីល្អទុកជាមរតក បន្ទាប់ពីពួកគេបានរស់ឡើងវិញនោះដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកវានឹងរងទុក្ខដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
ពេលកំពុងទទួលបានការនិមិត្តអំពីពួកកូនអន្តរធាន នោះព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានរៀនអំពីគោលការណ៍មួយនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៣៩–៤៣ដោយស្វែងរកពាក្យ ឬ ឃ្លាដែលបង្រៀនគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ កូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះ លើកលែងតែពួកកូនអន្តរធាន អាចត្រូវបានសង្គ្រោះចេញពីអំពើបាបផង និង សេចក្ដីស្លាប់ផង ។
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៤០-៤១ ។ ដោយសារតែវគ្គបទគម្ពីរនេះ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយ ដែលជួយអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ។ ពាក្យ ដំណឹងល្អ មានន័យថា ដំណឹងល្អដ៏ប្រពៃ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីការសង្ខេបមួយនៃដំណឹងដ៏ប្រពៃដែលត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៤០–៤១ ។ រួចសរសេរពីរបីប្រយោគ ដែលពិពណ៌នាអំពីមូលហេតុដែលនេះគឺជាដំណឹងដ៏ប្រពៃចំពោះអ្នក ។ អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរវគ្គបទគម្ពីរនេះ ហើយបិទវានៅកន្លែងដែលអ្នកអាចទន្ទេញវាបាន នៅប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមកទៀត ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:១-៤៩ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖