មេរៀនសិក្សានៅផ្ទះ
កិច្ចការ ៦-១២ ( មេរៀនទី ១៨ )
ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនដល់សិស្ស ដែលសិក្សានៅផ្ទះ
សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សា នៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ
សេចក្ដីសង្ខេបខាងក្រោមនៃព្រឹត្តិការណ៍ គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា កិច្ចការ ៦-១២ ( មេរៀនទី ១៨ ) ពុំត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀន ផ្ដោតលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍តែពីរបីទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតអំពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។
ថ្ងៃទី ១ ( កិច្ចការ ៦-៧ )
សិស្សបានរៀនថា សមាជិកសាសនាចក្រដែលសក្ដិសមត្រូវបានហៅ ឲ្យជួយបម្រើដល់សេចក្ដីត្រូវការរបស់មនុស្សដទៃ ។ ខណៈដែលកំពុងសិក្សាអំពីពាក្យសម្ដី និងការធ្វើទុក្ករកម្មរបស់ស្ទេផាន នោះពួកគេបានរកឃើញសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចដឹកនាំទៅរកការបដិសេធព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាតួអង្គបីផ្សេងគ្នា ។ ប្រសិនបើយើងបន្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅក្នុងគ្រាទុក្ខលំបាក នោះទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយនឹងយើង ។
ថ្ងៃទី ២ ( កិច្ចការ ៨ )
នៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេអំពី កិច្ចការ ៨ សិស្សបានរៀនដូចខាងក្រោមអំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយ ៖ អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រទានឲ្យ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក តាមរយៈការដាក់ដៃលើដោយពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ។ បព្វជិតភាពបានប្រទានឲ្យស្របតាមព្រះឆន្ទៈ និងបទដ្ឋាននៃភាពសក្ដិសមរបស់ព្រះ ។ នៅពេលយើងស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិតពីព្រះ យើងអាចទទួលបានឱកាសដើម្បីជួយដឹកនាំមនុស្សដទៃទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ថ្ងៃទី ៣ ( កិច្ចការ ៩ )
នៅក្នុង កិច្ចការ ៩សិស្សបានរៀនថា ព្រះអម្ចាស់ទតឃើញសក្តានុពល ដែលយើងអាចទទួលបាន ហើយថាទ្រង់ទតឃើញសក្ដានុពលរបស់យើងសម្រាប់ការជួយទ្រង់ នៅក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ ពួកគេក៏បានរៀនគោលការណ៍ទាំងឡាយដូចខាងក្រោមផងដែរ ៖ ប្រសិនបើយើងចុះចូលតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចផ្លាស់ប្ដូរ ហើយអាចបំពេញសក្ដានុពល ដែលទ្រង់ទតឃើញនៅក្នុងខ្លួនយើង ។ តាមរយៈការបម្រើដល់មនុស្សដទៃ យើងអាចជួយមនុស្សទូទៅឲ្យបែរទៅរកព្រះអម្ចាស់ ហើយជឿលើទ្រង់ ។
ថ្ងៃទី ៤ ( កិច្ចការ ១០-១២ )
សិស្សបានសិក្សាការនិមិត្តរបស់ពេត្រុសអំពីការប្រកាសដំណឹងល្អដល់ពួកសាសន៍ដទៃ ហើយបានរៀនថា នៅពេលយើងដឹងថា ពួកអ្នកដែលធ្វើជាអធិបតីលើសាសនាចក្របានដឹកនាំដោយព្រះ យើងអាចគាំទ្រដោយមានទំនុកចិត្ត ហើយធ្វើតាមពួកគាត់ ។ ពួកគេក៏បានរៀនសេចក្ដីពិតទាំងឡាយដូចខាងក្រោមផងដែរ ៖ ប្រសិនបើយើងចង់ធ្វើឲ្យមនុស្សដទៃរីករាយជាជាងព្រះ នោះយើងអាចនឹងបាននាំឲ្យធ្លាក់កាន់តែជ្រៅទៅក្នុងអំពើបាប ។ ការអធិស្ឋានដ៏ស្មោះ ហើយស្វាហាប់របស់យើង ទូលសូមអព្ភូតហេតុ និងពរជ័យរបស់ព្រះចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើង និងជីវិតមនុស្សដទៃទៀត ។
សេចក្តីផ្ដើម
ព្រះបានបើកសម្ដែងដល់ពេត្រុសតាមរយៈការនិមិត្តមួយថា ដំណឹងល្អគួរប្រកាសដល់ពួកសាសន៍ដទៃ ។ ពេត្រុសបានបង្រៀនដំណឹងល្អដល់កូនេសាល និងគ្រួសារគាត់ ហើយក្រោយមកបានដោះស្រាយជម្លោះក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធសាសន៍យូដា អំពីការប្រកាសដំណឹងល្អដល់ពួកសាសន៍ដទៃ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កិច្ចការ ១០
ព្រះបើកសម្ដែងដល់ពេត្រុសនៅក្នុងការនិមិត្តមួយថា ដំណឹងល្អគួរប្រកាសដល់ពួកសាសន៍ដទៃ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រមៃថា មានមិត្តម្នាក់សួរថា ៖« ខ្ញុំបានឮថានៅឆ្នាំ ១៩៧៨ ព្រះវិហារឯងបានផ្លាស់ប្ដូរជំហរខ្លួន ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យបុរសទាំងអស់ទទួលបព្វជិតភាពដោយពុំគិតពីពូជសាសន៍ ។ ប្រសិនបើអ្នកឯងជឿថា ព្រះវិហារឯងដឹកនាំដោយព្រះ ហើយព្រះគឺជាអង្គដែលពុំចេះផ្លាស់ប្ដូរ តើរឿងនោះកើតឡើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយតបទៅកាន់មិត្តនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ។ (កំណត់ចំណាំ ៖ត្រូវប្រាកដថាសិស្សឆ្លើយចំពោះសំណួរនៃការផ្លាស់ប្ដូរការអនុវត្តរបស់សាសនាចក្រ ជាជាងគិតពីហេតុផលដែលអាចកើតមានចំពោះការដាក់កំហិតដល់បព្វជិតភាព ។ នៅក្នុងការពិភាក្សារបស់អ្នក ក៏កុំគិតពីមូលហេតុនៃការដាក់កំហិតបព្វជិតភាពបានកើតឡើង ដោយសារហេតុផលទាំងនេះពុំបានបើកសម្ដែងឡើយ [ សូមមើល សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការទី ២ ] ) ។
នៅពេលសិស្សសិក្សា កិច្ចការ ១០ សូមអញ្ជើញពួកគេរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយពួកគេឲ្យឆ្លើយនូវសំណួរអំពីរបៀប ដែលព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំ ណែនាំ ផ្លាស់ប្ដូរ ហើយចាត់ចែងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
សូមពន្យល់ថា រហូតមកដល់ត្រង់នេះ នៅក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដំណឹងល្អបានប្រកាសដល់ពួកសាសន៍យូដាភាគច្រើន ដោយមានករណីលើកលែងតែពីរបី ដូចដែលបានណែនាំដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១០:៥–៦ ) ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុង កិច្ចការ ១០ យើងបានអានអំពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏សំខាន់មួយតាមរបៀបដែលសាសនាចក្របានធ្វើ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសង្ខេបអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុងការសិក្សាពួកគេអំពីពួកសាសន៍ដទៃម្នាក់ ដែលមានឈ្មោះថា កូនេសាល ។ ( គាត់គឺជាមន្ត្រីម្នាក់នៅ ក្នុងកងទ័ពរ៉ូម ។ គាត់ និងគ្រួសារគាត់គឺជាពួកអ្នកជឿ ហើយកោតខ្លាចដល់ព្រះ ។ ក្នុងនាមជាពួកសាសន៍ដទៃម្នាក់ គាត់ពុំអាចចូលរួមក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទដោយគ្មានការប្រែចិត្តជឿដល់សាសនាយូដាបានឡើយ ) ។
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១០:៣–៨ ដោយពន្យល់ថា ជាលទ្ធផលនៃភាពស្មោះត្រង់របស់កូនេសាល មានទេវតាមួយអង្គបានលេចមកជួបគាត់ ហើយណែនាំគាត់ឲ្យបញ្ជូនមនុស្សទៅយ៉ុបប៉េ ដើម្បីរកពេត្រុស ។ កាលពួកបាវបម្រើរបស់កូនេសាលបានធ្វើដំណើរទៅយ៉ុបប៉េ នោះពេត្រុសមានការនិមិត្តដ៏អស្ចារ្យមួយ កាលស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះបុរសម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា ស៊ីម៉ូន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង កិច្ចការ ១០:៩-១៦ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថា ពេត្រុសបានឃើញអ្វីនៅក្នុងការនិមិត្តនោះ ។ ( សម្រាប់ភាពខុសពីគ្នា អ្នកគួរឲ្យក្រដាសមួយសន្លឹកដល់សិស្សទុកសម្រាប់សកម្មភាពគំនូរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន កិច្ចការ ១០:៩–១៦ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយគូររូបនៃការនិមិត្តរបស់ពេត្រុស ដូចដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សុំឲ្យសិស្សប្រើរូបរបស់ពួកគេដើម្បីពន្យល់ដល់មិត្តរួមថ្នាក់ពីអ្វី ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងការនិមិត្តរបស់ពេត្រុស ) ។ បន្ទាប់ពីសកម្មភាពមួយណាក៏បាន នៅក្នុងចំណោមសកម្មភាពទាំងពីរនេះ សូមសួរ ៖
-
នៅក្នុងការនិមិត្តនោះ តើពេត្រុសបានបង្គាប់ឲ្យបរិភោគអ្វី ?
-
យោងតាម ខទី ១៤តើអ្វីជាប្រតិកម្មដំបូងគេបង្អស់របស់ពេត្រុស ចំពោះព្រះបញ្ញត្តិនេះ ? ( សូមពន្យល់ថា នៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ពួកសាសន៍យូដាបានហាមមិនឲ្យបរិភោគសត្វដែលបានចាត់ទុកថាជាសត្វសាមញ្ញ ឬមិនស្អាតឡើយ [ សូមមើល លេវីវិន័យ ១១ ] ) ។
-
យោងតាម កិច្ចការ ១០:១៥តើព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលយ៉ាងណាដែរ អំពីសត្វមិនស្អាតដែលទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យពេត្រុសបរិភោគ ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១០:១៧–២៨ ដោយពន្យល់ថា ដំបូងឡើយពេត្រុសពុំបានយល់ពីអត្ថន័យនៃការនិមិត្តរបស់គាត់នោះទេ ។ នៅពេលគាត់សញ្ជឹងគិតពីរឿងនោះ ពួកបាវបម្រើកូនេសាលបានមកដល់ ហើយបានប្រាប់ពេត្រុសពីការនិមិត្តរបស់កូនេសាល ។ លុះស្អែកឡើង ពេត្រុស និងសិស្សផ្សេងទៀតបានអមដំណើរពួកគេទៅជួបនឹងកូនេសាល ។ ថ្វីបើ ការពិតដែលថា ពួកសាសន៍យូដាភាគច្រើនបានគិតថាការរាប់អាន ឬការទៅជួបនឹងពួកសាសន៍ដទៃម្នាក់គឺជារឿងខុសច្បាប់យ៉ាងណាក្ដី ក៏ពេត្រុសនៅតែចូលក្នុងផ្ទះរបស់កូនេសាល ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ១០:២៨ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលមូលហេតុដែលពេត្រុសបានលើកឡើងទាក់ទងនឹងការរាប់អានឬទៅជួបនឹងពួកសាសន៍ដទៃម្នាក់ ។
-
តើពេត្រុសបានផ្តល់ជាមូលហេតុអ្វីខ្លះទាក់ទងនឹងការរាប់អានឬទៅជួបនឹងពួកសាសន៍ដទៃម្នាក់ ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១០:២៩–៣៣ ដោយពន្យល់ថា កូនេសាលបានប្រាប់ពេត្រុសពីការនិមិត្តខ្លួន ។ កូនេសាលក៏បានប្រមូលគ្រួសារ និងមិត្តគាត់មកជុំគ្នាដើម្បីឲ្យពេត្រុសអាចបង្រៀនដល់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ១០:៣៤-៣៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថាពេត្រុសបានរៀនអ្វីខ្លះ ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបអំពីអ្វី ដែលពេត្រុសបានដឹងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា កាលព្រះពុំបានសព្វព្រះទ័យចំពោះអស់អ្នកណា ដោយផ្អែកលើភាពខុសគ្នាដូចជា សញ្ជាតិ ឬតួនាទីក្នុងសង្គមនោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់កាត់សេចក្ដីមនុស្សទាំងអស់ដោយកិច្ចការពួកគេ ហើយប្រទានពរដល់ជនណាដែលគោរពតាមទ្រង់ ។ អ្នកក៏អាចស្វែងរកបានអត្ថបទ « Race and the Church: All Are Alike unto God » [mormonnewsroom.org/article/race-church] មានប្រយោជន៍ផងដែរ ) ។
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ១០:៣៦–៤៣ ដោយពន្យល់ថា ពេត្រុសបានបង្រៀនកូនេសាល និងគ្រួសារគាត់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងកិច្ចការល្អ ការឆ្កាង និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។ ពេត្រុសបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ជនដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងទទួលបានការផ្តាច់បាបរបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ១០:៤៤-៤៨ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីប្រសិទ្ធភាពដែលការបង្រៀនរបស់ពេត្រុសបានមានចំពោះពួកសាសន៍ដទៃទាំងនេះ ។ សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ពួកកាត់ស្បែក » នៅក្នុង ខទី ៤៥ សំដៅទៅលើពួកសិស្សសាសន៍យូដាដែលមកពីយ៉ុបប៉េជាមួយនឹងពេត្រុស ។
-
យោងតាម ខទី ៤៤–៤៦តើការបង្រៀនរបស់ពេត្រុសមានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះទៅលើគ្រួសាររបស់កូនេលាស ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា ឃ្លា « អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » នៅក្នុង ខទី ៤៥ សំដៅលើ ព្រះចស្ដា នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលមកសណ្ឋិតលើពួកសាសន៍ដទៃ ។ វាខុសពី អំណោយទាន នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលយើងទទួលតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបញ្ជាក់បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក [ សូមមើល កិច្ចការ ៨:១៤–១៧, Teachings of Presidents of the Church:Joseph Smith ( ឆ្នាំ ២០០៧ ), ៩៧] ) ។
-
ហេតុអ្វីពួកយូដាដែលបានមានវត្តមាន នៅពេលនោះមានការភ្ញាក់ផ្អើល ?
-
តាមរយៈបទពិសោធន៍របស់ពេត្រុសដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ១០តើព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងអ្វីខ្លះដល់លោកពាក់ព័ន្ធនឹងពួកសាសន៍ដទៃ ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់គោលលទ្ធិ ដែលយើងអាចរៀននៅក្នុង កិច្ចការ ១០ សូមចែកពួកគេជាក្រុមដែលមានគ្នាពីរ ឬបីនាក់ ។ សូមផ្ដល់ដល់ក្រុមនីមួយៗនូវសំណៅនៃ ឯកសារខាងក្រោមនេះ ឬសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើការជាមួយនឹងក្រុមខ្លួន ដើម្បីឆ្លើយសំណួរ ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា--មេរៀនសិក្សានៅផ្ទះ ( មេរៀនទី ១៨ )
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ នៅក្នុងដំណើររឿងរបស់ពេត្រុស និងកូនេលាសស្ដីពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ? ( ចូរចងចាំថា ពេត្រុសគឺជាប្រធាននៃសាសនាចក្រ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ ដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតដល់ពេត្រុសម្ដងបន្តិចៗ ជាជាងបើកសម្ដែងទាំងអស់ក្នុងពេលតែមួយ ?
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ នៅក្នុងដំណើររឿងនេះស្ដីពីអ្វីដែលព្រះអាចនឹងធ្វើចំពោះសេចក្ដីបង្គាប់ដែលទ្រង់បានប្រទានកាលពីមុន ?
© 2015 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.
បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឡើងមកក្ដារខៀន ដើម្បីសរសេរសេចក្ដីពិតនានា ដែលក្រុមខ្លួនបានរកឃើញ ។ សូមប្រាកដថា សេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងអ្វីដែលពួកគេសរសេរ ៖
ព្រះដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដោយប្រទានវិវរណៈដល់ព្យាការីរបស់ទ្រង់ ដែលជាសាវករៀមច្បង ។
យើងអាចទទួលបានវិវរណៈ និងការយល់ដឹងជាបន្តបន្ទាប់ នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះអម្ចាស់ ។
ព្រះអាចនឹងផ្លាស់ប្ដូរ ឬបន្ថែមទៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដែលទ្រង់បានប្រទានកាលពីមុន ស្របតាមព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ទ្រង់ និងសេចក្ដីត្រូវការរបស់កូនចៅទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗ នូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមើលថា សេចក្ដីពិតទីបីដែលពួកគេបានរកឃើញបានបញ្ជាក់យ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ៖
« តាមរយៈបទពិសោធន៍នេះ និង វិវរណៈទៅកាន់ពេត្រុស ព្រះអម្ចាស់បានកែទម្លាប់របស់សាសនាចក្រ ហើយបានបើកសម្ដែងឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែពេញលេញអំពីគោលលទ្ធិដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ការប្រកាសដំណឹងល្អបានលាតសន្ធឹងដល់មនុស្សគ្រប់រូប » ( « The Doctrine of Christ »Ensign ឬLiahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១២ ទំព័រ ៨៨ ) ។
សូមទុកពេលឲ្យសិស្សរំឭកឡើងវិញនូវអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ អំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយសំណួររបស់ពួកគេអំពីការផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យសរសេរគំនិតដែលពួកគេទទួលបានបន្ថែមទៀត កាលសិក្សា កិច្ចការ ១០ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេចែកចាយគំនិតទាំងនេះដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
អ្នកនឹងត្រូវចង្អុលបង្ហាញថា ទោះបីជាព្រះអាចនឹងកែសម្រួលការអនុវត្តរបស់សាសនាចក្រ ហើយបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងខាងគោលលទ្ធិរបស់យើងតាមរយៈវិវរណៈជាបន្តបន្ទាប់ក្ដី ( សូមមើល មាត្រានៃ សេចក្ដីជំនឿ ១:៩ ) ក្ដី ក៏និស្ស័យ លក្ខណៈ សេចក្ដីសញ្ញា គោលលទ្ធិ និងផែនការរបស់ទ្រង់នឹងមិនផ្លាស់ប្ដូរឡើយ ។ ការដឹងពីបញ្ហានេះអាចជួយយើងឲ្យមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះ ហើយទុកចិត្តថា ទ្រង់នឹងដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ស្របតាមព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ និងសេចក្ដីត្រូវការរបស់កូនចៅទ្រង់ ។
សូមបញ្ចប់មេរៀនដោយអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ អំពីសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរៀន ។
មេរៀនបន្ទាប់ ( កិច្ចការ ១៣-១៩ )
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលចម្លើយ ហើយពិចារណានូវសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅពេលពួកគេសិក្សា កិច្ចការ ១៣-១៩ ៖ តើប៉ុលបានធ្វើអ្វីខ្លះដល់អេលីម៉ាស ជាគ្រូអាបធ្មប់ ? តើអ្នកគិតថា អ្នកនឹងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា ប្រសិនបើអ្នកត្រូវគេជឿថា អ្នកជាព្រះវិញនោះ ? ហេតុអ្វីប៉ុល និងបាណាបាសត្រូវបានគេសាទរថាជាព្រះ? តើពេត្រុសបានឆ្លើយយ៉ាងណា ? តើអ្វីជាបញ្ហានៅក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រពាក់ព័ន្ធនឹងការកាត់ស្បែក ហើយហេតុអ្វីបញ្ហានោះត្រូវដោះស្រាយនៅចំពោះមុខពួកសាវក ? តើអ្វីជាការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគាត់ ? នៅពេលប៉ុលទៅលេងក្រុងអាថែន លោកបានប្រកាសដំណឹងល្អពីលើភ្នំអេរីយ៉ូសអំពីព្រះដ៏ពុំស្គាល់ ។ តើលោកបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ហ្វូងមនុស្សទាំងនេះ ?