សេចក្ដីផ្ដើមស្ដីពីសំបុត្ររបស់ប៉ុលដល់ភីលេម៉ូន
ហេតុអ្វីត្រូវសិក្សាគម្ពីរនេះ ?
សំបុត្រដល់ភីលេម៉ូនមាននូវការទូន្មានផ្ទាល់មកពីប៉ុល ស្ដីពីស្ថានភាពមួយជាមួយនឹងអូនេស៊ីមដែលជាបាវបម្រើរបស់ភីលេម៉ូន ។ នៅពេលសិស្សសិក្សាសំបុត្រនេះ ពួកគេអាចរៀនថា កាលមនុស្សចូលរួមក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពួកគេប្រែក្លាយជាបងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងដំណឹងល្អ ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១៦ ) ។ សិស្សក៏អាចទទួលអារម្មណ៍ពីសារៈសំខាន់នៃកាតព្វកិច្ច ដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបង្កើនសេចក្ដីមេត្តា និងការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃទៀត ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១៦–១៧ ) ។
តើនរណាជាអ្នកសរសេរគម្ពីរនេះ ?
ប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់ភីលេម៉ូន ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១ ) ។
តើនៅពេលណា និង នៅកន្លែងណាដែលគម្ពីរនេះត្រូវបានសរសេរ ?
ប៉ុលបានត្រៀមសំបុត្រសម្រាប់ភីលេម៉ូន នៅអំឡុងការជាប់ឃុំឃាំងលើកដំបូងរបស់សាវកនៅក្នុងទីក្រុងរ៉ូម ប្រមាណជា គ.ស. ៦០–៦២ ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១, ៩សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សំបុត្ររបស់ប៉ុល » scriptures.lds.org ) ។
តើគម្ពីរនេះត្រូវបានសរសេរទៅកាន់នរណា ហើយតើហេតុអ្វី ?
« សំបុត្រនេះគឺជាសំបុត្រផ្ទាល់ខ្លួនមួយអំពីអូនេស៊ីម ជាបាវបម្រើម្នាក់ដែលបានប្លន់ចៅហ្វាយខ្លួន ភីលេម៉ូន ហើយរត់គេចខ្លួនទៅក្រុងរ៉ូម » ( សូមមើលសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សំបុត្ររបស់ប៉ុល » ) ។ ភីលេម៉ូនទំនងជាអ្នកប្រែចិត្តជឿជនជាតិក្រិកម្នាក់ ហើយជាអ្នកស្រុកកូល៉ុស ( សូមមើល កូល៉ុស ៤:៩ ) ។ គាត់បានអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមជំនុំមួយរបស់សាសនាចក្រជួបជុំគ្នានៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់ ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:២, ៥ ) ។ បន្ទាប់ពីបានរត់គេចខ្លួន អូនេស៊ីមបានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ ហើយក្លាយជា « ប្អូនស្ងួនភ្ងា … ក្នុងព្រះអម្ចាស់ » ( ភីលេម៉ូន ១:១៦ សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១០–១២ ) ។
ប៉ុលបានសរសេរទៅភីលេម៉ូនដើម្បីលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យទទួលយកអូនេស៊ីមត្រឡប់ជាប្អូនប្រុសម្នាក់នៅក្នុងដំណឹងល្អ ដោយគ្មានការដាក់ទណ្ឌកម្មធ្ងន់ធ្ងរ ដែលជាទូទៅត្រូវដាក់ទៅបាវបម្រើដែលរត់គេចខ្លួននោះ ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១៧ ) ។ ប៉ុលថែមទាំងសុខចិត្តសងប្រាក់ដែលអូនេស៊ីមបានលួចពីភីលេម៉ូនទៀតផង ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១៨–១៩ ) ។
តើគម្ពីរនេះមានលក្ខណៈពិសេសអ្វីខ្លះ ?
ភីលេម៉ូនគឺប្រហែលជាសំបុត្រខ្លីជាងគេ ហើយមានរឿងផ្ទាល់ខ្លួនជាងគេបំផុតរបស់ប៉ុល ។ វាគឺជាសំបុត្រមួយអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន ហើយវាពុំបានដាក់បញ្ចូលនូវមាតិកាខាងគោលលទ្ធិច្រើននោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការអង្វររបស់ប៉ុលដើម្បីឲ្យភីលេម៉ូនលើកលែងទោសដល់បាវបម្រើអូនេស៊ីម បង្ហាញពីរបៀបដែលគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អអនុវត្តចំពោះជីវិតប្រចាំថ្ងៃ—នៅក្នុងករណីនេះ វាបង្រៀនថា ទំនាក់ទំនងយើងជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាំយើងឲ្យចូលទៅក្នុងទំនាក់ទំនងស្និទ្ធស្នាលមួយជាមួយនឹងពួកអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទផ្សេងទៀត ហើយគូសបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃសេចក្ដីមេត្តា និងការអភ័យទោស ។
គម្រោង
ភីលេម៉ូន ១ ប៉ុលសរសើរភីលេម៉ូនចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលគាត់បានបង្ហាញដល់ពួកបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ។ ប៉ុលប្រាប់ភីលេម៉ូនថា អ្នកបម្រើគាត់ដែលបានរត់គេចខ្លួន ឈ្មោះអូនេស៊ីមបានប្រែចិត្តជឿចំពោះដំណឹងល្អ ។ ប៉ុលសុំឲ្យភីលេម៉ូនទទួលអូនេស៊ីមជាប្អូនប្រុសនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់វិញ ។ ប៉ុលសុខចិត្តបង់សងប្រាក់ឲ្យភីលេម៉ូនចំពោះប្រាក់ដែលអូនេស៊ីមបានលួចពីគាត់នោះ ។