មេរៀនសិក្សានៅផ្ទះ
កូរិនថូសទី២ ៨–អេភេសូរ ១ ( មេរៀនទី ២៤ )
ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនដល់សិស្សដែលសិក្សានៅផ្ទះ
សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ
សេចក្ដីសង្ខេបខាងក្រោមអំពីព្រឹត្តិការណ៍ គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា កូរិនថូសទី ២ ៨–អេភេសូរ ១ ( មេរៀនទី ២៤ ) ពុំត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀនផ្ដោតតែលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍តែពីរបីនេះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។
ថ្ងៃទី ១ ( កូរិនថូសទី២ ៨-៩ )
នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សបានរៀនថា នៅពេលយើងយល់អំពីអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានឲ្យយើង នោះយើងនឹងកាន់តែមានឆន្ទៈ ដើម្បីបរិច្ចាគធនធានរបស់យើងទៅឲ្យដល់មនុស្សដទៃ ។ សិស្សក៏បានរៀនផងដែរថា ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមានឆន្ទៈចង់បរិច្ចាគ ទោះជាពេលយើងគ្មានអ្វីផ្ដល់ឲ្យក៏ដោយ ។ លើសពីនោះ សិស្សបានរៀនថា ប្រសិនបើយើងផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលខ្វះខាតដោយដួងចិត្តរីករាយ នោះព្រះនឹងប្រទានពរដល់យើងដោយសប្បុរស ហើយការទទួលស្គាល់សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះនៅក្នុងការប្រទានពរជ័យដល់យើង អាចជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ដឹងគុណដល់ទ្រង់ ។
ថ្ងៃទី ២ ( កូរិនថូសទី២ ១០-១៣ )
ចេញមកពីការបង្រៀនរបស់ប៉ុលអំពីចម្បាំងខាងវិញ្ញាណ នោះសិស្សបានរៀនថា នៅពេលយើងគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់យើងឲ្យគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងកាន់តែបានជោគជ័យនៅក្នុងចម្បាំងទាស់នឹងសាតាំង ។ ចេញមកពីការបង្រៀនរបស់ប៉ុលអំពីបន្លាចាក់មកក្នុងសាច់ឈាមរបស់លោក នោះសិស្សបានរកឃើញថាព្រះអម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យយើងទទួលបទពិសោធន៍នៃភាពទន់ខ្សោយ និងការសាកល្បងដើម្បីឲ្យយើងអាចរៀនបន្ទាបខ្លួន ។ ព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីពង្រឹងភាពទន់ខ្សោយយើង ហើយព្រះអម្ចាស់ពុំដកឧបសគ្គរបស់យើងចេញជានិច្ចកាលនោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងពង្រឹងយើង នៅពេលយើងស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ ។
ថ្ងៃទី ៣ (កាឡាទី)
នៅពេលសិស្សសិក្សាអំពីការបង្រៀនរបស់ប៉ុលទៅដល់ពួកកាឡាទី នោះពួកគេបានរៀនថា ព្រះយេស៊ូវបានបើកសម្ដែងគោលលទ្ធិពិតដល់ពួកព្យាការីទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ សិស្សក៏បានរៀនផងដែរថា អស់អ្នកទាំងឡាយដែលអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញានៃដំណឹងល្អ ពួកគេនឹងប្រែក្លាយទៅជាតែមួយនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ហើយជាអ្នកគ្រងមរតករបស់ព្រះ ។ ពួកគេបានយល់ថា នៅពេលយើងដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ យើងនឹងយកឈ្នះលើការល្បួងទាំងឡាយខាងសាច់ឈាម ហើយថាប្រសិនបើយើងឧស្សាហ៍នៅក្នុងការធ្វើសេចក្ដីល្អ នោះយើងនឹងច្រូតបានពរជ័យពីទង្វើរបស់យើង ។
ថ្ងៃទី ៤ (អេភេសូរ ១)
ចេញមកពីជំពូកទីមួយនៃការបង្រៀនរបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកអេភេសូរ សិស្សបានរៀនថា កូនចៅរបស់ព្រះត្រូវបានតែងតាំងពីមុនកំណើតលោកិយមក ដើម្បីទទួលបានពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។ ពួកគេក៏រៀនផងដែរថា អំឡុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាក្នុងពេលពេញកំណត់ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងមកពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាពីអតីតកាល នឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ហើយថាយើងអាចបានស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ តាមរយៈវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ ។
សេចក្ដីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធកាឡាទី ឲ្យស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើងវិញ ហើយទុកចិត្តថា សេចក្ដីសង្គ្រោះអាចទទួលបាន តែតាមរយៈទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ពុំមែនតាមរយៈការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេឡើយ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កាឡាទី ៥
ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធកាឡាទី ឲ្យស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្លួនទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើងវិញ ។
សូមគូររូបភាពទាញព្រាត់នៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើការទាញព្រាត់ជាអ្វី ? តើអ្នកអាចឈ្នះដោយរបៀបណា ?
-
តើជីវិតរបស់យើងស្រដៀងគ្នានឹងការទាញព្រាត់តាមវិធីណា ?
ប្រសិនបើសិស្សពុំបានប្រាប់អំពីវាទេ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ទិដ្ឋភាពមួយនៃជីវិតរបស់យើងដែលស្រដៀងគ្នាទៅនឹងការទាញព្រាត់ គឺការពុះពាររបស់យើងទប់ទល់នឹងការល្បួង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតនៅពេលពួកគេសិក្សាកាឡាទី ៥ដែលអាចជួយពួកគេដឹងអំពីរបៀប ដើម្បីឈ្នះលើការពុះពារទប់ទល់នឹងការល្បួង ។
សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគ្រីស្ទានដែលជាសាសន៍យូដា បានដឹកនាំពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងក្រុងកាឡាទីឲ្យយល់ខុសឆ្គង ដោយបង្រៀនពួកគេថា ពួកគេចាំបាច់ត្រូវរស់នៅតាមក្រឹតវិន័យរបស់ម៉ូសេ ហើយត្រូវកាត់ស្បែកដើម្បីបានសង្គ្រោះ ។ សាវកប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីការបង្រៀនខុសឆ្គង អំពីក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេទាំងនេះថា « ជាប់ចំណងជាបាវបម្រើ » (កាឡាទី ៥:១) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កាឡាទី ៥:១ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា តើនរណាដែលប៉ុលបាននិយាយថា នាំមកនូវសេរីភាពចេញពីការជាប់ចំណងជាបាវបម្រើនេះ ។
-
តើនរណានាំមកនូវសេរីភាពចេញពីការជាប់ចំណងជាបាវបម្រើនេះ ?
សូមសង្ខេបកាឡាទី៥:២-១៥ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានស្តីបន្ទោសពួកបរិសុទ្ធកាឡាទីចំពោះការងាយងាកចេញពីសេរីភាពនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយត្រឡប់ទៅរកការជាប់ចំណងនៃក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេវិញនោះ ។ បន្ទាប់មកលោកបានបញ្ជាក់ថា ទោះជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានដោះលែងពីការជាប់ចំណងនៃក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេក្ដី ក៏នោះពុំមែនមានន័យថា ពួកគេមានសេរីភាពដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយសេរីនោះទេ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កាឡាទី ៥:១៦-១៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលកម្លាំងប្រកួតប្រជែងពីរ ដែលប៉ុលបានពិពណ៌នា ។
-
តើកម្លាំងប្រកួតប្រជែងពីរ ដែលប៉ុលបានពិពណ៌នាមានអ្វីខ្លះ ?
ចូរបង្កើតតារាងមួយនៅលើក្ដារខៀនដោយគូសបន្ទាត់ឈរនៅត្រង់កណ្ដាលនៃរូបភាពការទាញព្រាត់ ។ សូមសរសេរដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណនៅខាងលើផ្នែកម្ខាងនៃការទាញព្រាត់ ហើយសរសេរបំពេញសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាមនៅខាងលើផ្នែកម្ខាងទៀត ។
-
តើ « ការដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ » មានន័យដូចម្ដេច ? (កាឡាទី៥:១៦) ។ ( ដើម្បីរស់នៅសក្ដិសម ហើយធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
-
តើ « បំពេញសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម » (កាឡាទី៥:១៦) សំដៅទៅលើអ្វី ? ( ការល្បួងឲ្យធ្វើអំពើបាប ) ។
-
តើរឿងទាំងពីរនេះចាត់ទុកថាជាកម្លាំងប្រកួតប្រជែងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនចេញមកពីកាឡាទី ៥:១៦អំពីរបៀបដែលយើងអាចយកឈ្នះលើការល្បួងខាងសាច់ឈាម ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលការណ៍ស្រដៀងគ្នានេះដូចតទៅ ៖ នៅពេលយើងដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ នោះយើងនឹងយកឈ្នះលើការល្បួងខាងសាច់ឈាមនានា ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ មែលវិន ជេ បាឡឺដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមើលសំណួរដែលអែលឌើរ បាឡឺត បានសុំឲ្យយើងគិតពិចារណា ។
« គ្រប់ការបំពានដែលមារសត្រូវនៃព្រលឹងរបស់យើងនឹងធ្វើ ដើម្បីចាប់ចងយើង គឺនឹងធ្វើតាមរយៈសាច់ឈាម ។ … មធ្យោបាយដែលវាធ្វើចំពោះយើងនឹងធ្វើតាមរយៈតណ្ហា សេចក្ដីលោភ មហិច្ឆតាខាងសាច់ឈាម ។ គ្រប់ជំនួយដែលព្រះអម្ចាស់ផ្ដល់ដល់យើង ដើម្បីជួយយើងនៅក្នុងការពុះពារនេះ នឹងកើតមានចំពោះយើងតាមរយៈវិញ្ញាណ ដែលស្ថិតនៅក្នុងរូបកាយនៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ដូច្នេះកម្លាំងដ៏ធំពីរនេះ កំពុងប្រតិបត្តិការមកលើយើងតាមរយៈបណ្ដាញទាំងពីរនេះ ។
« តើការច្បាំងនេះកើតមានចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ? … នោះជាសំណួរមួយដ៏សំខាន់ណាស់ ។ ជម្លោះដ៏ធំបំផុតដែលគ្រប់បុរស និងស្ត្រី នឹងមាន ( ខ្ញុំមិនខ្វល់ថា ចំនួនមារសត្រូវមានច្រើនប៉ុណ្ណាទេ ) គឺជាចម្បាំងទៅនឹងខ្លួនឯង » (« Struggle for the Soul »New Eraខែ មីនា ឆ្នាំ ១៩៨៤ ទំព័រ ៣៥ ) ។
សូមឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតថា តើពួកគេស្ថិតនៅខាងណាក្នុងការទាញព្រាត់នោះ ហើយតើកម្លាំងណាមួយកំពុងតែយកឈ្នះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
សូមចែកសិស្សជាក្រុម ដែលមានគ្នាពីរ ឬបីនាក់ ។ ចូរចាត់ឲ្យសិស្សក្នុងក្រុមពាក់កណ្ដាលអាន កាឡាទី ៥:១៩-២១ឮៗជាមួយគ្នា ហើយរកមើលលទ្ធផលនៃ « [ ការបំពេញតាម ] សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម » ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពាក់កណ្ដាលក្រុមទៀតអាន កាឡាទី ៥:២២-២៣ឮៗជាមួយគ្នា ហើយរកមើលលទ្ធផលនៃការដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ។ នៅពេលអ្នកបញ្ចប់ការអាន សូមអញ្ជើញសមាជិកម្នាក់មកពីក្រុមនីមួយៗ ឲ្យសរសេរចម្លើយមួយដែលពួកគេបានរកឃើញ នៅក្នុងកូឡោនត្រឹមត្រូវនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យបន្ដសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេ រហូតដល់តារាងនោះឆ្លុះបញ្ចាំងនូវអ្វីដែលប៉ុលបានរៀបរាប់ ។ អ្នកអាចនឹងចង់នាំយកវចនានុក្រមមកថ្នាក់រៀន ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលពាក្យណាដែលពិបាកយល់ ។
-
យោងតាមកាឡាទី ៥:២១តើប៉ុលបង្រៀនថា អ្វីខ្លះនឹងកើតមានឡើងចំពោះមនុស្សដែលចុះចាញ់ « កិច្ចការខាងសាច់ឈាម » ? (កាឡាទី៥:១៩) ។
-
យោងតាមកាឡាទី ៥:២២-២៣តើផលផ្លែ ឬលទ្ធផលអ្វីខ្លះដែលចង្អុលបង្ហាញថា នរណាម្នាក់កំពុងតែដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែចូរប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណនោះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត និងដឹងខ្នាត ។ អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់យោបល់ដល់សិស្ស ឲ្យគូសចំណាំសេចក្ដីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ) ។
ចូរយោងទៅផ្នែកម្ខាងនៃតារាង ត្រង់កន្លែងផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណត្រូវបានរៀបរាប់ ។
-
ហេតុអ្វីពរជ័យទាំងនេះសក្ដិសមនឹងមាន ?
នៅខាងក្រោមតារាងនោះ សូមគូរសញ្ញាព្រួញធំមួយចង្អុលទៅត្រង់កន្លែងដែលរៀបរាប់ពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម ។ សូមឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា នៅក្នុងរូបភាពនៃការទាញព្រាត់នេះ យើងអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនយើងរំកិលទៅរកសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម ។
-
តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលយើងចុះចាញ់ព្រមធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម ? ( យើងចាប់ផ្ដើមបាត់បង់ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ) ។
សូមលុបសញ្ញាព្រួញនោះចេញ ហើយគូសរូបសញ្ញាព្រួញមួយទៀត ដែលចង្អុលទៅរកផលផ្លែខាងវិញ្ញាណ ។ សូមឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា ឥឡូវយើងអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនយើងរំកិលទៅខាងវិញ្ញាណនេះ ។
-
តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះកិច្ចការខាងសាច់ឈាម ពេលយើងដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ? ( វាឈប់មានចំណែកនៅក្នុងជីវិតយើងទៀតហើយ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅសរសេរ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេអំពីគ្រាមួយ ដែលពួកគេទទួលអារម្មណ៍ ឬបានដកពិសោធន៍អំពីផលផ្លែមួយនៃផលផ្លែខាងព្រះវិញ្ញាណទាំងនេះ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យដាក់បញ្ចូលនូវអ្វី ដែលពួកគេកំពុងធ្វើដើម្បីដើរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណនៅគ្រានោះ ។ នៅពេលពួកគេបញ្ចប់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអំពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កាឡាទី ៥:២៤-២៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលពីអ្វី ដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានព្យាយាមធ្វើជាមួយនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម ។
-
តើពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវព្យាយាមធ្វើអ្វីខ្លះ ជាមួយនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាមនេះ ? ( ឆ្កាងវា ឬលុបបំបាត់វាចេញពីជីវិតរបស់ពួកគេ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វី ដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីដើរកាន់តែពេញលេញនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ។ សូមលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេឲ្យធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួល ដើម្បីពួកគេអាចរីករាយនឹងផលផ្លែខាងព្រះវិញ្ញាណ ។
មេរៀនបន្ទាប់ (អេភេសូរ ២–ភីលីព ៤)
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីការផ្លាស់ប្ដូរគុណតម្លៃ ក្រឹត្យវិន័យ និងគំនិតនានាខាងលោកិយ ។ តើយើងអាចដឹងថាអ្វីត្រឹមត្រូវ និងខុសឆ្គងនៅក្នុងពិភពលោកមួយ ដែលគំនិតយោបល់មានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននោះដោយរបៀបណា ? សាវកប៉ុលបានទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយបានជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យ ដើម្បីប្រាកដថា យើងមិនត្រូវបាននាំចេញទៅដោយទស្សនៈវិជ្ជាខុសឆ្គងនៃលោកិយនេះទេ ។ ក៏សូមពន្យល់ផងដែរថា នៅពេលពួកគេបន្ដសិក្សាការសរសេររបស់ប៉ុលអំឡុងសប្ដាហ៍ក្រោយ នោះពួកគេនឹងរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖ តើកុមារតូចៗគួរប្រព្រឹត្តនឹងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើប៉ុលបាននិយាយអ្វីខ្លះ ដែលនឹង « រំលត់អស់ទាំងព្រួញឆេះរបស់ពួកទុច្ចរិត » (អេភេសូរ ៦:១៦) ?