មេរៀនសិក្សានៅផ្ទះ
កិច្ចការ ២០–រ៉ូម ៧ ( មេរៀនទី ២០ )
ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនដល់សិស្សដែលសិក្សានៅផ្ទះ
សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ
សេចក្ដីសង្ខេបខាងក្រោមអំពីព្រឹត្តិការណ៍ គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា កិច្ចការ ២០–រ៉ូម ៧ ( មេរៀនទី ២០ ) ពុំត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀន ផ្ដោតលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍តែពីរបីទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។
ថ្ងៃទី១ ( កិច្ចការ ២០-២២ )
នៅក្នុងដំណើររបស់ប៉ុលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា នោះសិស្សបានរៀនថា ពួកអ្នកបម្រើពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់បំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនដោយស្មោះត្រង់ ហើយដោយការធ្វើដូច្នេះ ពួកគេមាននូវអំណរ ។ ពួកគេក៏រៀនផងដែរថា ពួកអ្នកបម្រើដ៏ពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់យល់ព្រមធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះ មិនថាត្រូវលះបង់អ្វីឡើយ ។ នៅក្នុងដំណើររឿងរបស់ប៉ុលស្ដីពីការប្រែចិត្តជឿរបស់លោក សិស្សបានរៀនថា នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចចាប់ផ្តើមប្រែចិត្តជឿកាន់តែពេញលេញ ។
ថ្ងៃទី២ ( កិច្ចការ ២៣-២៨ )
នៅពេលសិស្សបានសិក្សាទីបន្ទាល់របស់ប៉ុលនៅចំពោះស្ដេចអ័គ្រីប៉ា ពួកគេបានរៀនថា ប្រសិនបើយើងប្រែចិត្ត ហើយងាកទៅរកព្រះ នោះយើងអាចយកឈ្នះលើអំណាចរបស់សាតាំងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ទទួលការអភ័យទោសពីអំពើបាបយើង ហើយមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្រងនគរសេឡេស្ទាល ។ ពួកគេក៏បានរកឃើញសេចក្ដីពិតថា ដើម្បីប្រែចិត្តជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាន នោះយើងត្រូវតែជ្រើសរើសជឿ ហើយត្រូវតាំងចិត្តរស់នៅ តាមដំណឹងល្អឲ្យបានពេញលេញ ។ នៅក្នុងដំណើររឿងស្ដីពីការធ្វើដំណើររបស់ប៉ុលទៅកាន់ទីក្រុងរ៉ូម សិស្សបានរៀនថា ប្រសិនបើយើងស្មោះត្រង់ នោះព្រះអាចជួយយើងឲ្យបង្វែរការសាកល្បងក្លាយទៅជាពរជ័យសម្រាប់ខ្លួនយើង និងមនុស្សដទៃទៀត ។
ថ្ងៃទី ៣ ( រ៉ូម ១-៣ )
នៅក្នុងសំបុត្ររបស់ប៉ុលទៅពួករ៉ូម សិស្សបានរៀនពីសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលទីបន្ទាល់មួយថា ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានអំណាចដើម្បីសង្គ្រោះយើង នោះយើងនឹងមិនខ្មាស់អៀនក្នុងការចែកចាយវាជាមួយនឹងមនុស្សដទៃឡើយ ។ រាល់មនុស្សដែលមានការទទួលខុសត្រូវធ្វើបាប ហើយត្រូវការការអភ័យទោសរបស់ព្រះ ។ តាមរយៈការទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏ស្មោះត្រង់ នោះមនុស្សលោកទាំងអស់នឹងត្រូវបានអនុគ្រោះឲ្យ ហើយទទួលនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
ថ្ងៃទី ៤ ( រ៉ូម ៤-៧ )
នៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ប៉ុលដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅរ៉ូម នោះសិស្សបានរៀនថា យើងត្រូវបានរាប់ថាសុចរិតដោយសេចក្ដីជំនឿ និងកិច្ចការទាំងឡាយតាមរយៈព្រះគុណ ។ ពួកគេក៏បានសិក្សាផងដែរអំពីសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការផ្ដាច់បាបអាចតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្លាប់ពីអំពើបាប និងជីវិតថ្មីខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ ប្រសិនបើយើងងាកទៅរកអំពើបាប នោះយើងនឹងក្លាយជាពួកអ្នកបម្រើរបស់អំពើបាប ។ ប្រសិនបើយើងងាកទៅរកព្រះ នោះយើងអាចរួចផុតពីអំពើបាប ហើយទទួលបានអំណោយទាននៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
សេចក្តីផ្ដើម
ប៉ុលត្រូវបានគេនាំខ្លួនទៅក្រុងរ៉ូមក្នុងនាមជាអ្នកទោសម្នាក់ឆ្លងកាត់សមុទ្រនៅរដូវរងារ ។ ពីមុនចាកចេញទៅ ប៉ុលត្រូវបានព្រមានថា ដំណើរនេះនឹងមាន « អន្តរាយ ហើយខូចខាតជាច្រើន » ( កិច្ចការ ២៧:១០ ) ។ នៅក្នុងព្យុះមួយ ប៉ុលបានព្យាករថា ទោះបីសំពៅនោះត្រូវបានបំផ្លាញចោលក្ដី ក៏មនុស្សលើសំពៅនោះនឹងមិនវិនាសឡើយ ។ ការព្យាកររបស់ប៉ុលត្រូវបានបំពេញ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កិច្ចការ ២៧
ប៉ុលត្រូវបានបញ្ជូនខ្លួនទៅតាមសំពៅ នៅពេលលោកត្រូវបាននាំខ្លួនទៅក្រុងរ៉ូម
សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀនពីមុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន ៖ ( សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះមាននៅក្នុង កម្លាំងដើម្បីយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ៤, ១១, ១៦ ) ។
« ចូរចៀសវាងពីការដើរលេងជាគូញឹកញាប់ជាមួយនឹងដៃគូដដែលៗ » ។
« កុំចូលរួមទស្សនា ឬចូលរួមក្នុងអ្វីដែលថោកទាប អសីលធម៌ ហិង្សា ឬ អាសគ្រាមតាមរូបភាពណាមួយឡើយ » ។
« ប្រសិនបើមិត្តភ័ក្តិរបស់អ្នកទទូចឲ្យអ្នកធ្វើនូវអ្វីដែលប្រាសចាក ចូរធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលក្រោកឈរឡើងសម្រាប់ភាពត្រឹមត្រូវ ទោះបីជាអ្នកត្រូវឈរតែម្នាក់ឯងក៏ដោយ » ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ។
-
ហេតុអ្វីយុវវ័យមួយចំនួនអាចមិនជ្រើសស្ដាប់តាមការព្រមាន និងការទូន្មានទាំងនេះ ?
នៅពេលសិស្សសិក្សា កិច្ចការ ២៧ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតដែលនឹងជួយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ដើម្បីស្ដាប់តាមការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
សូមរំឭកសិស្សថា ប៉ុលត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាក្បត់ជាតិ ហើយត្រូវឃុំខ្លួន ។ លោកបានដាក់ពាក្យបណ្ដឹងរបស់លោកឡើងទៅដល់ស្ដេចសេសានៅក្រុងរ៉ូម ហើយវាជាសិទ្ធិរបស់លោកក្នុងនាមជាពលរដ្ឋរ៉ូមម្នាក់ ។ សូមសង្ខេប កិច្ចការ ២៧:១–៨ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានធ្វើដំណើរជាមួយពួកអ្នកទោសផ្សេងទៀតតាមទូកឆ្ពោះទៅកាន់ក្រុងរ៉ូម ក្រោមការយាមកាមពីសំណាក់ឆ្មាំគុករ៉ូមម្នាក់ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរតាមទូកអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ ពួកគេបានឈប់នៅផែមួយនៅកោះក្រេត ។ នៅពេលពួកគេចេញពីផែនោះ ប៉ុលបានព្រមានដល់មនុស្សនៅលើសំពៅនោះថា ពួកគេមិនគួរបន្តដំណើររបស់ពួកគេទៀតទេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២៧:៩-១០ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ប៉ុលបានព្រមានថានឹងមានអ្វីកើតឡើងខ្លះ ប្រសិនបើលោក និងមនុស្សផ្សេងទៀតនៅលើសំពៅនោះបន្តធ្វើដំណើរទៅរ៉ូមនោះ ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា ពាក្យ បុណ្យតម ដែលប្រើនៅក្នុង ខទី ៩ សំដៅទៅលើការមិនបរិភោគអាហារដោយស្ម័គ្រចិត្ត ។ នៅក្នុងករណីនេះ « បុណ្យតម » ប្រហែលជាសំដៅទៅលើថ្ងៃបរិសុទ្ធរបស់ពួកសាសន៍យូដាដែលហៅថា ថ្ងៃនៃដង្វាយធួន ដែលបានកំណត់តាំងពីដើមរដូវនោះ ដែលជាទូទៅវាគ្មានសុវត្ថិភាពដើម្បីធ្វើដំណើរនៅលើសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេឡើយ ដោយសារមានព្យុះធំៗណាស់ ។ ជាធម្មតា ថ្ងៃនៃដង្វាយធួនចាប់ផ្ដើមនៅចុងខែកញ្ញា ឬដើមខែតុលា ។ សូមពន្យល់ផងដែរថា ពាក្យ ទំនិញ នៅក្នុង ខទី ១០ សំដៅទៅលើទំនិញរបស់សំពៅ ។
-
យោងតាម កិច្ចការ ២៧:១០តើប៉ុលបានព្រមាន ហើយបានព្យាករថានឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើពួកគេបន្តធ្វើដំណើរទៀតនោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២៧:១១-១២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា មេទ័ពរ៉ូមម្នាក់នោះ និងមនុស្សដទៃទៀតនៅលើសំពៅបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេចទៅនឹងការព្រមានរបស់ប៉ុល ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាមេទ័ពនោះជឿលើម្ចាស់សំពៅច្រើនជាងប៉ុល ?
-
យោងតាម ខទី ១២ ហេតុអ្វីមនុស្សនៅលើសំពៅនោះភាគច្រើនបានបដិសេធការព្រមានរបស់ប៉ុល ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា ពាក្យ ទ្វារសមុទ្រ សំដៅទៅលើផែ ហើយ ស្រួល មានន័យភាពកក់ក្តៅ ឬងាយ ) ។
សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី កិច្ចការ ២៧:១៣-២១ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលថាមានអ្វីបានកើតឡើង កាលសំពៅនោះបានបន្តដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងរ៉ូមនោះ ។
-
តើមានអ្វីបានកើតឡើង កាលសំពៅនោះបានបន្តដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងរ៉ូមនោះ ?
-
យោងតាម ខទី ២០ តើមនុស្សនៅលើសំពៅនោះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ ចំពោះស្ថានភាពរបស់ពួកគេ កាលស្ថិតនៅក្នុងព្យុះភ្លៀងនោះ ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពី ខទី ២១ អំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើង ប្រសិនបើយើងបដិសេធការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងបដិសេធការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ហើយ ។ សូមសរសេគោលការណ៏នេះនៅលើក្តាខៀន។ សូមពន្យល់ថា គ្រោះថ្នាក់នោះអាចរួមបញ្ចូលទាំង ការបាត់បង់សិទ្ធិទទួលបានពរជ័យដែលយើងនឹងទទួលបានផងដែរ ) ។
សូមមើលឡើងវិញជាមួយនឹងសិស្សនូវហេតុផលដែលមេទ័ពនោះ និងមនុស្សដទៃទៀតនៅលើសំពៅបានបដិសេធការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុល ( សូមមើល កិច្ចការ ២៧:១១–១២ ) ។
-
តើមនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះអាចធ្វើការដោះសារស្រដៀងគ្នានេះ ដើម្បីបដិសេធចំពោះការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរបៀបណា ?
ដោយប្រើកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ឬសុន្ទរកថាក្នុងសន្និសីទថ្មីៗ សូមផ្ដល់ជាឧទាហរណ៍បន្ថែមទៀតអំពីការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកព្យាការីដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា វាទាក់ទងនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់របស់អ្នក ។
-
តើបុគ្គលទាំងឡាយអាចនឹងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងជួបនឹងគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះ ដោយការបដិសេធការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានបែបនេះមកពីពួកព្យាការី ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២៧:២២-២៦ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា តើប៉ុលបានប្រាប់ដល់ពួកមនុស្សនៅលើសំពៅនោះអំពីអ្វីខ្លះ ។
-
ប្រសិនបើអ្នកនៅលើសំពៅនោះកណ្ដាលព្យុះភ្លៀងដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ តើពាក្យរបស់ប៉ុលមួយណាដែលនឹងជួយលួងលោមចិត្តអ្នក ?
-
តើប៉ុលបានព្យាករថានឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់សំពៅនោះ ?
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ២៧:២៧–៣០ ដោយពន្យល់ថា នៅយប់ទី ១៤ នៃព្យុះនោះ ក្រុមនាវិកបានបោះយុថ្កាចំនួនបួនចូលទៅក្នុងសមុទ្រ ដើម្បីការពារសំពៅកុំឲ្យបោកទៅត្រូវនឹងថ្ម ។ បន្ទាប់មកក្រុមនាវិកនោះបានទៅខាងមុខសំពៅ ហើយធ្វើសកម្មភាពទំនងដូចជាពួកគេបានត្រៀមបោះយុថ្កាបន្ថែមទៀត ។ ប៉ុន្តែ តាមពិតពួកគេកំពុងត្រៀមបោះបង់សំពៅនោះចោល ហើយភៀសខ្លួនជាមួយនឹងទូកតូចមួយ ដោយសារពួកគេភ័យខ្លាចថា សំពៅនោះនឹងលិច ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កិច្ចការ ២៧:៣១-៣២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលការព្រមានដែលប៉ុលបានផ្ដល់ដល់មេទ័ព និងពួកទាហានទាំងនោះ ។ សូមពន្យល់ថា ពាក្យ ពួកនោះ នៅក្នុង ខទី ៣១ សំដៅទៅលើក្រុមនាវិកដែលព្យាយាមគេចខ្លួន ។
-
តើការព្រមានអ្វីខ្លះដែលប៉ុលបានផ្ដល់ទៅមេទ័ព និងពួកទាហាននោះ ?
-
តើពួកទាហាននោះបានឆ្លើយតបចំពោះការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ពួកគេបានស្ដាប់តាមការព្រមានរបស់លោក ហើយបានរារាំងពួកនាវិកពីការគេចខ្លួន ដោយការកាត់ខ្សែពួរទូកតូចនោះ ហើយបណ្ដោយឲ្យវាអណ្តែតទៅតែឯង ) ។
សូមសង្ខេប កិច្ចការ ២៧:៣៣–៤៤ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានណែនាំថា មនុស្សគ្រប់គ្នានៅលើសំពៅនោះត្រូវបរិភោគអាហារខ្លះដើម្បីមានកម្លាំង ។ ក្រោយមកនៅថ្ងៃដដែលនោះ សំពៅនោះបានបុកដីដោយសារវាបានបើកសំដៅទៅកាន់ដីគោក ប៉ុន្តែមនុស្សទាំងអស់បានគេចខ្លួនដោយសុវត្ថិភាព ។ សូមរំឭកសិស្សអំពីការព្យាកររបស់ប៉ុលដែលបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងកិច្ចការ ២៧:២២–២៦ ថាគ្មាននរណាម្នាក់នឹងត្រូវស្លាប់ឡើយ ថ្វីបើសំពៅនោះត្រូវលិចក្ដី ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះក្នុងដំណើររឿងនេះ អំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើង ប្រសិនបើយើងបានស្ដាប់តាមពាក្យទូន្មាន និងការព្រមានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ? ( សិស្សអាចរកឃើញគោលការណ៍ដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងស្ដាប់តាមពាក្យទូន្មាន និងការព្រមានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងបំពេញការសន្យារបស់ទ្រង់ចំពោះយើង ។ ប្រសិនបើយើងស្ដាប់តាមពាក្យទូន្មាន និងការព្រមានរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចទប់ទល់នឹងគ្រោះថ្នាក់ដែលគំរាមកំហែងយើងបាន ។ សូមសរសេរគោលការណ៍ទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីគោលការណ៍ ដែលពួកគេបានរកឃើញនៅក្នុង កិច្ចការ ២៧ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ៖
« គ្រប់ពេលនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ នៅពេលខ្ញុំបានជ្រើសរើសពន្យារពេលធ្វើតាមពាក្យទូន្មានដ៏បំផុសគំនិត ឬសម្រេចចិត្តថា ខ្ញុំជាមនុស្សដែលត្រូវបានលើកលែង នោះខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំធ្វើឲ្យខ្លួនឯងស្ថិតនៅក្នុងសភាពគ្រោះថ្នាក់ហើយ ។ គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំបានស្ដាប់តាមការទូន្មានរបស់ព្យាការី ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍បញ្ជាក់នៅក្នុងការអធិស្ឋាន ហើយពេលខ្ញុំបានធ្វើតាម នោះខ្ញុំបានរកឃើញថា ខ្ញុំបានឆ្ពោះទៅទីសុវត្ថិភាពហើយ » ( « Finding Safety in Counsel » Ensign ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ២៥ ) ។
-
តើការស្ដាប់តាមការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកអ្នកមប្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់បានជួយអ្នកឲ្យទប់ទល់នឹងគ្រោះថ្នាក់ ដែលគំរាមកំហែងដល់សុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាថា តើពួកគេកំពុងតែបដិសេធការព្រមាន ឬពាក្យទូន្មានណាមួយមកពីពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ឬគិតពីវិធីមួយដែលពួកគេអាចស្ដាប់តាមការព្រមាន និងពាក្យទូន្មានដែលពួកគេបានទទួលឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរអំពីគោលការណ៍មួយទាក់ទងនឹងរបៀប ដែលពួកគេនឹងស្ដាប់តាមពាក្យទូន្មាននោះឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ។
មេរៀនបន្ទាប់ ( រ៉ូម ៨–កូរិនថូសទី១ ៦ )
សូមពន្យល់សិស្សថា នៅពេលពួកគេសិក្សា រ៉ូម ៨–១៦ និង កូរិនថូសទី១ ១–៦ នៅសប្ដាហ៍ក្រោយ ពួកគេនឹងរៀនអំពីពាក្យទូន្មានដ៏ឆ្លាតវៃ ដែលសាវកប៉ុលបានផ្ដល់ទៅសមាជិកសាសនាចក្រនៅរ៉ូម និងកូរិនថូស ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យខិតចូលកាន់តែជិតព្រះនៅក្នុងពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិត ហើយពោរពេញដោយបញ្ហា ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោម ៖ ហេតុអ្វីរូបកាយយើងប្រៀបបាននឹងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? តើសមាជិកសាសនាចក្រគួរដោះស្រាយភាពខុសគ្នាជាមួយគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច ?