មេរៀនទី ១៤៨
យ៉ូហានទី ១
សេចក្ដីផ្ដើម
យ៉ូហានបានអញ្ជើញសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យស្វែងរកភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ។ លោកបានគូសបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីត្រូវការ ដើម្បីគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះទ្រង់ ។ យ៉ូហានក៏បានរំឭកសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យស្រឡាញ់មនុស្សដទៃផងដែរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហានទី១ ១-៥
យ៉ូហានពន្យល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិ និងការចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក
សូមចែកសិស្សមួយគូៗ ។ សូមសរសេរពាក្យ ការក្បត់សាសនា នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបែរទៅរកដៃគូខ្លួន ហើយពន្យល់ដោយសង្ខេបអំពីអត្ថន័យនៃ ការក្បត់សាសនា ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យឡើងមកក្ដារខៀនសរសេរនិយមន័យនៃពាក្យ ការក្បត់សាសនា ។ និយមន័យនោះគួរតែបង្ហាញថា ការក្បត់សាសនាមានន័យថា ការងាកចេញឆ្ងាយពីសេចក្ដីពិត ( សូមមើលសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ការក្បត់សាសនា » scriptures.lds.org ) ។
សូមពន្យល់ថា សាវកយ៉ូហានបានសរសេរសំបុត្រនៃយ៉ូហានទី១ នៅគ្រាមួយដែលការក្បត់សាសនាកំពុងតែគំរាមកំហែងដល់សាសនាចក្រ ។ នៅក្នុងសំបុត្រនេះ យ៉ូហានបានព្រមានពួកបរិសុទ្ធដែលទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ( សូមមើល យ៉ូហានទី១ ២:១៨–២៦, ៤:៣ ) ។ អ្នកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទគឺជា « អ្នកណា ឬក៏អ្វីមួយដែលក្លែងបន្លំផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អដ៏ពិត ហើយដែលប្រឆាំងនឹងព្រះគ្រីស្ទដោយបើកចំហ ឬដោយសម្ងាត់ » និងសិទ្ធិអំណាច និងការបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកបម្រើដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អ្នកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ » scriptures.lds.org ) ។ ពួកអ្នកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទមួយចំនួននៅក្នុងជំនាន់របស់យ៉ូហានកំពុងបង្រៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគ្មានរូបកាយសាច់ឈាមកាលគង់នៅលើផែនដី ប៉ុន្តែមើលទៅទំនងដូចជាមនុស្សធម្មតាម្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហានទី១ ១:១–៤ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថា យ៉ូហានបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីខ្លះ ដើម្បីឆ្លើយបដិសេធការបង្រៀនខុសឆ្គងនេះ ។ សូមពន្យល់ថាឃ្លា « បន្ទូលនៃជីវិត » ( ខទី១ ) សំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
តើប៉ុលបានប្រើពាក្យសម្ដីអ្វីខ្លះ ដើម្បីឆ្លើយបដិសេធគំនិតខុសឆ្គងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគ្មានព្រះកាយជាសាច់ឈាមទេ ?
-
យោងតាម ខទី៣–៤ហេតុអ្វីយ៉ូហានបានចែកចាយសាក្សីពិសិដ្ឋរបស់លោកអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាមួយនឹងសមាជិកសាសនាចក្រ ? ( លោកចង់ឲ្យពួកគេមានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងថ្នាក់ដឹកនាំរបស់សាសនាចក្រ ដែលមានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រមទាំងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផងដែរ ។ លោកក៏មានបំណងប្រាថ្នាឲ្យពួកគេដកពិសោធន៍នូវអំណរដ៏ពេញលេញមួយផងដែរ ) ។
សូមពន្យល់ថា ការមានភាពស្និទ្ធស្នាលមានន័យថា ការរីករាយនឹងទំនាក់ទនងនៃការទុកចិត្ត ការរួបរួមគ្នា និងគោលបំណងរួម ។ យើងអាចមានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ នៅពេលយើងទទួលយក ហើយធ្វើតាមការបង្រៀន និងពាក្យទូន្មានរបស់ពួកលោក ។
សូមសរសេរឃ្លាពុំពេញលេញដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងទទួលយក ហើយធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ពួកព្យាការី និងពួកសាវក នោះយើងអាច …
-
ដោយផ្អែកលើការបង្រៀនរបស់យ៉ូហាននៅក្នុង យ៉ូហាន១:៣ តើអ្នកនឹងបំពេញឃ្លានេះដើម្បីបង្កើតជាគោលការណ៍មួយបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ដោយប្រើពាក្យសម្ដីរបស់សិស្ស សូមបំពេញឃ្លានៅលើក្ដារខៀន ដើម្បីបង្វែរវាឲ្យក្លាយទៅជាគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងទទួលយក ហើយធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ពួកព្យាការី និងពួកសាវក នោះយើងអាចទទួលបានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រា ) ។
សូមដាក់បង្ហាញ រូបភាពអំពីប្រធានសាសនាចក្របច្ចុប្បន្ន និងពួកព្យាការី ព្រមទាំងពួកសាវកដទៃទៀត ។
-
តើការធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ពួកព្យាការី និងពួកសាវកជួយយើងឲ្យទទួលបានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌យើង និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហានទី១ ១:៥–៦ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាអ្វីទៅដែលរារាំងយើងពុំឲ្យមានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ។
-
តើអ្វីទៅដែលរារាំងយើងពុំឲ្យមានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា កាលយ៉ូហានប្រើពាក្យ សេចក្ដីងងឹត គឺលោកចង់សំដៅទៅលើសេចក្ដីងងឹតខាងវិញ្ញាណ ។
-
តើអ្នកគិតថា ការដើរនៅក្នុងសេចក្ដីងងឹតខាងវិញ្ញាណមានន័យដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សា យ៉ូហានទី១ ១:៧–១០; ២:១–៦ ហើយរកមើលសេចក្ដីពិត ដែលយ៉ូហានបានបង្រៀន ដែលវាអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់អំពីរបៀបដើរនៅក្នុងពន្លឺនៃដំណឹងល្អ ។ សូមពន្យល់ថាពាក្យ ដង្វាយធួន ក្នុង យ៉ូហានទី១ ២:២ មានន័យថា ពលិកម្មធួនដែលបំពេញសេចក្ដីយុត្តិធម៌របស់ព្រះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះដោយស្ងៀមស្ងាត់តែម្នាក់ឯង ឬជាមួយនឹងដៃគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។
-
តើអ្នកបានរកឃើញសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សូមពិចារណាសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សលើក្ដារខៀន ។ សេចក្ដីពិតទាំងនេះរួមបញ្ចូលនូវសេចក្ដីពិតដូចតទៅ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធួននឹងអំពើបាបរបស់យើងរាល់គ្នា ។ នៅពេលយើងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះគឺត្រូវបានល្អឥតខ្ចោះ ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះកាន់តែល្អឥតខ្ចោះ ឬពេញលេញ នៅពេលយើងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទ្រង់ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់ដកពិសោធន៍នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងមួយចំពោះព្រះ នៅពេលអ្នកបានខិតខំគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់នៅពេលណាដែរ ?
សូមអានឮៗនូវការពិពណ៌នាខាងក្រោមនេះអំពីយុវវ័យពីរនាក់នៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្ដាប់រកបទបញ្ញត្តិជាក់លាក់មួយ ដែលយុវវ័យទាំងពីរនេះមានការលំបាកក្នុងការគោរពតាម ។
-
យុវជនម្នាក់អានព្រះគម្ពីររៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយអនុវត្តដោយស្មោះត្រង់នូវកាតព្វកិច្ចបព្វជិតភាពជាច្រើនរបស់គាត់ ប៉ុន្តែជារឿយៗគាត់គ្មានចិត្តល្អដាក់ប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ។
-
យុវនារីម្នាក់ចូលរួមការប្រជុំព្រះវិហារជាទៀងទាត់ ហើយបានទទួលការទទួលស្គាល់នូវភាពជាយុវនារីរបស់នាង ។ ប៉ុន្តែ ជារឿយៗនាងបានសរសេរពាក្យសម្ដីមិនល្អអំពីមិត្តរួមថ្នាក់ និងគ្រូបង្រៀនរបស់នាងមួយចំនួននៅលើប្រព័ន្ធបណ្តាញសង្គម ។
-
តើបទបញ្ញត្តិអ្វីទៅដែលយុវវ័យពីររូបនេះពិបាកគោរពតាម ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីស្ថានភាពដែលពួកគេអាចជួបបញ្ហាក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សដទៃ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង យ៉ូហានទី១ ២:៩–១១; ៤:៧–១១, ១៩–២១ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា យ៉ូហានបានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាគូសចំណាំការបង្រៀននានានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលមានសារៈសំខាន់ចំពោះពួកគេ ។
-
តើការបង្រៀនណាមួយរបស់យ៉ូហានអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលមានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នក ? ហេតុអ្វី ?
-
តើយើងអាចស្គាល់គោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ នៅពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់គោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងនឹងគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖នៅពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះ យើងនឹងស្រឡាញ់មនុស្សដទៃ ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា យើងនឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងដល់មនុស្សដទៃ ប្រសិនបើយើងពិតជាស្រឡាញ់ព្រះមែននោះ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា កាលយ៉ូហានបានប្រើពាក្យ ស្អប់ ក្នុង យ៉ូហានទី១ ៤:២០ មាននូវវិធីជាច្រើនដែលយើងអាចដកយកសេចក្ដីស្រឡាញ់ ឬសណ្ដានចិត្តរបស់យើងចេញពីមនុស្សដទៃក្រៅពីការស្អប់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពន្យល់អំពីអ្វីដែលពួកគេគិតថាជាវិធីមួយចំនួននោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហានទី១ ៣:១៧–១៨ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលថា យើងគួរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះមនុស្សដទៃតាមរបៀបណា ។ សូមឲ្យសិស្សប្រាប់អំពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សិស្សគួររកឃើញនូវសារៈសំខាន់នៃការស្រឡាញ់ត្រូវបង្ហាញទាំង « ដោយពាក្យសម្ដី » និង « ដោយការប្រព្រឹត្ត » ផងដែរ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាជារឿងដ៏សំខាន់ ដែលយើងត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងតាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ហើយពុំមែនតាមរយៈពាក្យសម្ដីរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះនោះទេ ?
-
តើអ្នកស្គាល់នរណាដែលជាគំរូដ៏ល្អមួយនៃការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សដទៃឬទេ ? តើបុគ្គលម្នាក់នេះបានធ្វើអ្វីខ្លះ ក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនចំពោះមនុស្សដទៃ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែច្រើនថែមទៀត ។ សូមឲ្យពួកគេសរសេរឈ្មោះបុគ្គលនោះនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកអមជាមួយនឹងអ្វីមួយជាក់លាក់ ដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ឬចិត្តសប្បុរសដល់បុគ្គលនោះ ។ សូមពន្យល់ថា ពួកគេពុំត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេតាមរបៀបមិនពិតឡើយ ហើយពន្យល់ថា សេចក្ដីសប្បុរស និងសណ្ដានចិត្តបន្តិចបន្តួច ហើយសាមញ្ញ ជារឿយៗវាគឺជារឿងដ៏មានន័យបំផុត ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យយកក្រដាសនោះទៅផ្ទះ ហើយធ្វើតាមអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់យើង នោះយើងកំពុងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយ ( សូមមើល យ៉ូហានទី១ ២:៦; ៣:១–៣ ) ។ អ្នកគួរបញ្ចប់មេរៀននេះ ដោយចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិត ដែលសិស្សបានស្គាល់នៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេអំពីយ៉ូហានទី១ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអនុវត្តសេចក្ដីពិតទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហានទី១ ៣:២ ។ « យើងនឹងបានដូចជាទ្រង់ »
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា គោលបំណងនៃជីវិតរមែងស្លាប់គឺដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
« នៅក្នុងសាសនាវិទ្យានៃសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គោលបំណងនៃជីវិតរមែងស្លាប់ គឺដើម្បីរៀបចំយើងឲ្យដឹងអំពីជោគវាសនារបស់យើង ដែលជាបុត្រា និងបុត្រីនៃព្រះ—ដើម្បីក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ … ព្រះគម្ពីរប៊ីបពិពណ៌នាអំពីជីវិតរមែងស្លាប់ថាជា ‹ កូនរបស់ព្រះ › ហើយជា ‹ អ្នកគ្រងមរតកនៃព្រះជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ › ( រ៉ូម ៨:១៦–១៧ ) ។ វាក៏ប្រកាសផងដែរថា ‹ ឲ្យតែយើងទទួលរងទុក្ខជាមួយនឹងទ្រង់ចុះ ដើម្បីឲ្យបានតម្កើងឡើងជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ › ( រ៉ូម ៨:១៧ ) ហើយថា ‹ កាលណាទ្រង់លេចមក នោះយើងនឹងបានដូចជាទ្រង់ › ( យ៉ូហានទី១ ៣:២ ) ។ យើងយកការបង្រៀនរបស់ព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងនេះជាការពិតក្នុងន័យត្រង់ ។ យើងជឿថា គោលបំណងនៃជីវិតរមែងស្លាប់ គឺដើម្បីទទួលបាននូវរូបកាយសាច់ឈាមមួយ ហើយតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដោយការគោរពប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យ និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ដើម្បីធ្វើឲ្យសក្ដិសមនឹងទទួលបានស្ថានភាពដែលរស់ឡើងវិញ និងសិរីរុងរឿងនៃសេឡេស្ទាលដែលហៅថា ការលើកតម្កើង ឬជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច( « Apostasy and Restoration » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៨៦–៨៧ ) ។
យ៉ូហានទី១ ៥:៣ ។ « ដ្បិត នេះហើយជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់ព្រះ »
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងការស្រឡាញ់ព្រះ និងការគោរពបទបញ្ញត្តិទ្រង់ ៖
« នៅពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ការគោរពប្រតិបត្តិឈប់ជាបន្ទុកទៀតហើយ ។ ការគោរពប្រតិបត្តិក្លាយជាមានភាពរីករាយទៅវិញ » ( « The Great Commandment » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៣០ ) ។