មេរៀនទី ១០៦
កូរិនថូសទី១ ៧-៨
សេចក្តីផ្ដើម
ប៉ុលបានណែនាំសមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសទាំងអ្នករៀបការរួច និងអ្នកនៅលីវអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ដោយឆ្លើយតបចំពោះសំណួរមួយអំពីការបរិភោគអាហារដែលថ្វាយដល់រូបព្រះ ប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធឲ្យពិចារណាពីផលនៃទម្លាប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេចំពោះមនុស្សដទៃទៀត ហើយព្រមបញ្ឈប់នូវទង្វើមួយចំនួន ប្រសិនបើទង្វើទាំងនោះអាចបណ្ដាលឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតជំពប់ដួលខាងវិញ្ញាណ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កូរិនថូសទី១ ៧
ប៉ុលទូន្មានដល់សមាជិកសាសនាចក្រដែលរៀបការរួច និងអ្នកនៅលីវអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍
សូមគូរតារាងខាងក្រោមនេះដាក់នៅលើក្ដារខៀន ៖
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបរិបទនៃ កូរិនថូសទី១ ៧ សូមរំឭកពួកគេថា ដូចជាយើងដែរ សមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសនៅបានរស់នៅក្នុងសង្គមមួយដែលពោរពេញទៅដោយការភ័ន្តច្រឡំ និងគំនិតស្មុគស្មាញអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយ ឬខាងផ្លូវភេទ ។
-
ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលអ្នកបាននឹកចាំនៅក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកអំពី កូរិនថូសទី១ ៥–៦ តើជំនឿខុសឆ្គងមួយចំនួន អំពីទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទដែលមានការពេញនិយមនៅកូរិនថូសមានអ្វីខ្លះ ?
បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតបរួច ចូរសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះនៅផ្នែកខាងឆ្វេងនៃតារាងនៅក្រោមពាក្យ « ជំនឿខុសឆ្គង » ។ ការចូលរួមនៅក្នុងភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយជាមួយនឹងមនុស្សម្នាក់ គឺជាទង្វើសមរម្យ ។
សូមពន្យល់ថា សមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសបានសរសេរសំបុត្រទៅសាវកប៉ុល សូមការណែនាំអំពីបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានកូរិនថូសទី ១ ៧:១ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលសំណួរមួយដែលពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសបានសួរទៅប៉ុល ។
-
តើពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសបានសួរអ្វីទៅប៉ុល ?
សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « បើមនុស្សប្រុសមិនដែលប៉ះពាល់នឹងស្រីសោះ នោះល្អជាជាង » នៅក្នុង ខទី ១ បញ្ជាក់ថា ពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសមានសំណួរថា ភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយមានភាពសមរម្យនៅពេលណា ។ មនុស្សខ្លះអាចនឹងសួរថា មនុស្សដែលរៀបការរួចគួរចូលរួមនៅក្នុងភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយដែរទេ ។ ចូរសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះនៅផ្នែកខាងស្ដាំនៃតារាងនៅក្រោមពាក្យ « ជំនឿខុសឆ្គង » ។ ការមានភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយ គឺជារឿងជាមិនអាចទទួលយកបានឡើយ សូម្បីតែនៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្ដី ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ផ្នែកទាំងពីរនៃជំនឿខុសឆ្គង ដែលបានសរសេរនៅលើតារាងតំណាងឲ្យទស្សនៈខុសឆ្គងនានានៅក្នុងបទដ្ឋានរបស់ព្រះចំពោះភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន កូរិនថូសទី ១ ៧:២-៣ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាប៉ុលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ពួកកូរិនថូសទាក់ទងភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយ ។ ( អ្នកគួរជួយសិស្សឲ្យយល់ថា អំពើសហាយស្មន់ សំដៅលើទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទខាងក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ដោយចិត្តសប្បុរស សំដៅទៅលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងភាពស្និទ្ធស្នាលដែលបង្ហាញឡើងរវាងស្វាមី និងភរិយា ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម ដែលមាននៅក្នុង ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ៖
« ការស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយរវាងប្តី និង ប្រពន្ធ គឺមានភាពស្រស់ស្អាត ហើយពិសិដ្ឋ ។ វាត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះសម្រាប់ការបង្កើតកូនចៅ និងសម្រាប់ ការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់រវាងប្តី និងប្រពន្ធ ។ ព្រះបានបញ្ជាថា ភាពស្និទ្ធស្នាលខាងផ្លូវភេទគឺរក្សារទុកសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ២៦ ) ។
-
នៅក្នុងអ្វីដែលយើងទើបតែបានអាន តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយហើយ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះលើតារាងនៅក្រោមពាក្យ « សេចក្តីពិត » ៖ ការស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយរវាងប្តី និងប្រពន្ធគឺតាំងឡើងដោយព្រះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកហេតុផល ដែលភាពស្និទ្ធស្នាលនៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានតាំងឡើងដោយព្រះ ។
រូបភាពប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ« អំណាចនៃការបង្កើតកូនពុំមែនជាផ្នែកចៃដន្យមួយនៃផែនការនេះទេ វាគឺជាផែនការនៃសុភមង្គល វាគឺជាគន្លឹះឆ្ពោះទៅរកសុភមង្គល ។
« បំណងប្រាថ្នាចង់បង្កើតជីវិតមនុស្សលោកនៅតែបន្ត ហើយរឹងមាំយ៉ាងខ្លាំង ។ សុភមង្គលនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ អំណរ និង ភាពតម្កើងឡើងរបស់យើងគឺផ្អែកលើរបៀប ដែលយើងឆ្លើយតបចំពោះចំណង់ទាក់ទាញអារម្មណ៍ខាងរូបកាយដែលមាននេះ » ( « The Plan of Happiness » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ២៦ ) ។
-
តើគោលបំណងនៃភាពស្និទ្ធស្នាលខាងរូបកាយរវាងប្ដី និងប្រពន្ធជាអ្វី ?
-
ហេតុអ្វីការបង្កបង្កើត—សមត្ថភាពបង្កើតជីវិតរមែងស្លាប់—មានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ?
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី១ ៧:៤–២៤ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានបង្រៀនថា ស្វាមីភរិយាមិនគួរឃាត់សេចក្ដីស្រឡាញ់នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពីគ្នាឡើយ ហើយថាសមាជិកសាសនាចក្រដែលបានលែងលះគ្នា ហើយជាស្ត្រីមេម៉ាយបានអនុញ្ញាតឲ្យរៀបការជាថ្មីបាន ប្រសិនបើពួកគេជ្រើសរើស ហើយថាសមាជិកសាសនាចក្រគួរ « នៅជាប់នឹងព្រះ » ទោះពួកគេស្ថិតនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាក្ដី ។ ប៉ុលក៏មិនបានលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការលែងលះគ្នាដែរ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយទៀត នៅក្នុងការសរសេររបស់ប៉ុលក្នុង កូរិនថូសទី១ ៧ សូមបំបែកសិស្សជាក្រុមដែលមានគ្នាពីរ ឬបីនាក់ ហើយចែក ឯកសារខាងក្រោមនេះដល់ក្រុមនីមួយៗ ៖
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី១០៦
មានសមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសដែលមានស្វាមីភរិយា ដែលពុំមែនជាពួកគ្រីស្ទាន ។
-
តើការលំបាកណាខ្លះដែលស្វាមីភរិយាមានជំនឿខុសគ្នាជួបប្រទះ ?
សូមអានឮៗនូវពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុលទៅកាន់គ្រួសារទាំងនេះ ដែលមានសមាជិកគ្រួសារពុំមែនជាសមាជិកនៅក្នុង កូរិនថូសទី១ ៧:១២–១៧ដោយរកមើលសេចក្ដីពិតដែលប៉ុលបានបង្រៀនថា អាចជួយគ្រួសារដែលមានសមាជិកគ្រួសារពុំមែនជាសមាជិកបាននៅសព្វថ្ងៃនេះ ។
នៅក្នុងចន្លោះខាងក្រោម សូមសង្ខេបអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីផល ដែលសមាជិកសាសនាចក្រដ៏ស្មោះត្រង់អាចមានចំពោះគ្រួសារខ្លួន ៖ .
-
តើគំរូអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់ឃើញថា សមាជិកសាសនាចក្រមានផលវិជ្ជមានមួយទៅលើសមាជិកគ្រួសារដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ឬមិនសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រនោះ ?
© ឆ្នំា ២០១៥ ដោយ Intellectual Reserve, Inc. រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង ។
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រាប់ពីសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានរកឃើញនៅក្នុង កូរិនថូសទី១ ៧:១២–១៧ ។ ចម្លើយរបស់សិស្សអាចផ្សេងៗពីគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែបង្ហាញសេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ ពួកអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏ស្មោះត្រង់មានឥទ្ធិពលដ៏បរិសុទ្ធមួយទៅលើក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួន ។
អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីគំរូរបស់សមាជិកសាសនាចក្រ ដែលមានផលវិជ្ជមានមួយទៅលើសមាជិកគ្រួសារដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ឬ ដែលមិនសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី១ ៧:២៥–៤០ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានចែកចាយទស្សនៈរបស់លោកទាក់ទងនឹងសមាជិកនៅលីវដែល « ត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើការងារបម្រើ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កូរិនថូសទី ១ ៧:២៩ [ នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ] ) ហើយពន្យល់ថា កាលៈទេសៈរបស់ពួកគេបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេបម្រើព្រះអម្ចាស់ « ឥតមានសេចក្តីណានាំឲ្យទាស់ចិត្តឡើយ » ( ខទី ៣៥ ) ឬដោយគ្មានកង្វល់ខាងសាច់ឈាមទាក់ទងនឹងការផ្គត់ផ្គង់ដល់គ្រួសារ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ទ្រង់ពុំបានហាមមិនឲ្យពួកគេរៀបការនោះទេ ។
កូរិនថូសទី១ ៨
ប៉ុលឆ្លើយនឹងសំណួរមួយអំពីការបរិភោគអាហារដែលបានថ្វាយដល់រូបព្រះ
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ អិល ថម ភែរី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ឲ្យឮៗ ៖
រូបភាពអែលឌើរ អិល ថម ភែរី« ខ្ញុំបានចំណាយពេលក្នុងអាជីពការងារខ្ញុំនៅក្នុងនាយកដ្ឋានហាងអាជីវកម្ម ។ ដោយសារខ្ញុំជាផ្នែកមួយនៃក្រុមគ្រប់គ្រង វាសំខាន់ណាស់ដែលខ្ញុំត្រូវមានទំនាក់ទំនងខាងសង្គមជាមួយនឹងអង្គភាពអាជីវកម្មក្នុងមូលដ្ឋាន ។ ភាគច្រើន ការប្រជុំជាមួយនឹងអង្គភាពទាំងនេះតែងតែចាប់ផ្ដើមជាមួយការផឹកស្រាក្រឡុក [ ជាពេលដែលគ្រឿងស្រវឹងត្រូវបានដាក់ជូនតាមទម្លាប់ ] ។ វាជាពេលមួយដើម្បីធ្វើខ្លួនឲ្យចូលក្នុងចំណោមគេឯង ហើយស្គាល់មនុស្សដែលនៅក្នុងអង្គភាពនោះ ។ ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍រសាប់រសល់នៅក្នុងគ្រាជួបជុំទាំងនេះ ។ ដំបូងខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមសុំយកសូដាលាយនឹងក្រូចឆ្មារ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំបានឃើញថា សូដាលាយនឹងក្រូចឆ្មារនោះគឺស្រដៀងគ្នានឹងភេសជ្ជៈផ្សេងទៀតដែរ ។ ខ្ញុំអាចបង្កើតអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំមិនចេះផឹកគ្រឿងស្រវឹង ដោយកាន់កែវសូដាដ៏ថ្លាឆ្វង់នៅក្នុងដៃបានឡើយ » ( « The Tradition of a Balanced, Righteous Life » Ensign ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៤៨–៤៩ ) ។
-
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើអែលឌើរ ភែរី បានបន្តពិសារសូដានៅក្នុងគ្រាពិសារស្រាក្រឡុកនោះ ។
-
តើស្ថានភាពផ្សេងទៀតណាខ្លះ ដែលគំរូរបស់យើងអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់មនុស្សដទៃទៀត ទោះជាយើងមិនបានធ្វើអ្វីខុសក្តី ?
សូមពន្យល់ថា សមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសងឿងឆ្ងល់ថា កាលដែលពួកគេបរិភោគអាហារដែលបានថ្វាយដល់រូបព្រះ ឬព្រះផាហ្គានជារឿងត្រឹមត្រូវដែរទេ ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ប៉ុលបានទទួលស្គាល់ថា សមាជិកសាសនាចក្រអាចនឹងថារឿងនេះគឺជារឿងត្រឹមត្រូវ ដោយសារពួកគេបានដឹងថាគ្មានព្រះផាហ្គាននោះទេ ( សូមមើល កូរិនថូសទី១ ៨:៤–៦ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានកូរិនថូសទី១ ៨:១ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលថា ប៉ុលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូស ។
-
ទោះជាមនុស្សទូទៅបានដឹងថា រូបព្រះមិនពិតក្ដី តើប៉ុលបាននិយាយអ្វីខ្លះដែលកាន់តែសំខាន់ជាងអ្វីដែលពួកគេបានដឹងទៅទៀតនោះ ? ( សេចក្ដីសប្បុរស ឬសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌដល់មនុស្សដទៃ ) ។
-
យោងតាមខគម្ពីរនេះ តើអ្វីទៅជាលទ្ធផលដែលកើតចេញពីចំណេះដឹង ? ( ការមានសេចក្ដីអំនួត ឬក្រអឺតក្រទម ) ។ តើអ្វីទៅជាលទ្ធផលដែលកើតចេញពីសេចក្ដីសប្បុរស ? ( ការស្អាង ឬការពង្រឹងខ្លួនឯង ឬមនុស្សដទៃទៀត ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ១ ៨:៧-១០ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា ពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសមិនគួរបរិភោគអាហារដែលបានថ្វាយដល់រូបព្រះនៅពេលណា ។ ( អ្នកគួរជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងថា ពាក្យខ្សោយ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះប្រហែលជាសំដៅទៅលើភាពទន់ខ្សោយនៅក្នុងការយល់ដឹង ហើយថាពាក្យ អំណាច [ ខទី ៩ ] សំដៅទៅលើសេរីភាពរបស់សមាជិកសាសនាចក្រដើម្បីទទួលទានអាហារដែលបានថ្វាយដល់រូបព្រះ ) ។
-
យោងតាមខទី ៩ តើនៅក្រោមលក្ខខណ្ឌណាខ្លះ ដែលប៉ុលបានលើកឡើងថាពួកគេមិនគួរបរិភោគអាហារដែលថ្វាយដល់រូបព្រះ ? ( ប្រសិនបើវាបានក្លាយជាថ្មជំពប់មួយសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ដែលមានទីបន្ទាល់ខ្សោយ ឬគ្មានចំណេះដឹងអំពីដំណឹងល្អ ) ។
-
តើគំរូអ្វីខ្លះដែលប៉ុលបានផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុង ខទី ១០ អំពីរបៀបមួយដែលការបរិភោគអាហារដែលបានថ្វាយដល់រូបព្រះអាចនឹងក្លាយជាថ្មជំពប់មួយ ? ( ប្រសិនបើសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ ដែលមានសេចក្ដីជំនឿខ្សោយបានឃើញសមាជិកម្នាក់ទៀតបរិភោគអាហារនៅកន្លែងអាហារ ដែលជាប់នឹងវិហារផាហ្គានមួយក្នុងមូលដ្ឋាន នោះសមាជិកដែលមានជំនឿខ្សោយនោះក៏អាចនឹងជឿផងដែរថា គ្មានអ្វីខុសឆ្គងជាមួយនឹងការថ្វាយបង្គំរូបព្រះឡើយ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ១ ៨:១១-១៣ឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលចម្លើយរបស់ប៉ុល ចំពោះសំណួរទាក់ទងនឹងការបរិភោគអាហារដែលថ្វាយដល់រូបព្រះ ។
-
យោងតាម ខទី ១៣ តើប៉ុលបាននិយាយថា គាត់នឹងធ្វើអ្វីខ្លះបើគាត់ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ? ហេតុអ្វី ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថាជំពប់ដួលនៅក្នុងខគម្ពីរនេះមានន័យជំពប់ដួលខាងវិញ្ញាណ អំពើបាប ឬបាត់សេចក្ដីជំនឿ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចចៀសវាងដឹកនាំអ្នកដទៃឲ្យជំពប់ដួលខាងវិញ្ញាណ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយរួច សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ យើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះមនុស្សដទៃទៀត តាមរយៈការចៀសវាងពីទង្វើដែលអាចដឹកនាំពួកគេឲ្យជំពប់ដួលខាងវិញ្ញាណ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវដំណើររឿងបន្តទៀតរបស់អែលឌើរ ភែរី ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកថា អែលឌើរ ភែរី បានអនុវត្តគោលការណ៍នេះយ៉ាងដូចម្ដេច ៖
រូបភាពអែលឌើរ អិល ថម ភែរី« ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថា ខ្ញុំត្រូវផឹកភេសជ្ជៈណាដែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកផឹកគ្រឿងស្រវឹង ។ ខ្ញុំបានដើរទៅអ្នកក្រឡុកស្រា ហើយសុំទឹកដោះគោមួយកែវ ។ គាត់ពុំធ្លាប់ឃើញមានគេសុំបែបនេះឡើយ ។ គាត់បានចូលទៅក្នុងផ្ទះបាយ ហើយយកទឹកដោះគោមួយកែវឲ្យខ្ញុំ ។ ឥឡូវខ្ញុំមានភេសជ្ជៈមួយដែលខុសពីគ្រឿងស្រវឹងដែលមនុស្សដទៃទៀតកំពុងផឹក ។ …
« ទឹកដោះគោបានក្លាយជាភេសជ្ជៈជម្រើសរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងកម្មវិធីស្រាក្រឡុក ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជាពួកមរមន ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការគោរព ដែលខ្ញុំបានទទួល ព្រមទាំងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ក៏បានចាប់ផ្ដើមកើតឡើងផងដែរ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន មានមនុស្សផ្សេងទៀតបានចូលរួមជាមួយខ្ញុំផឹកទឹកដោះគោដែរ ! » ( « The Tradition of a Balanced, Righteous Life »ទំព័រ ៤៩ ) ។
-
តើគំរូផ្សេងទៀតពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះមនុស្សដទៃទៀតដោយចៀសវាងពីទង្វើ ដែលអាចដឹកនាំពួកគេឲ្យជំពប់ដួលខាងវិញ្ញាណនោះមានអ្វីខ្លះ ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលសិស្សបានរកឃើញនៅថ្ងៃនេះ ហើយលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ខណៈពេលពួកគេព្យាយាមរស់នៅតាមសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
កូរិនថូសទី១ ៧:១-៥ ។ ភាពស្និទ្ធស្នាលនៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍
ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ បានបង្រៀនថា ឥរិយាបថនៃសេចក្ដីសប្បុរសនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងស្វាមី និងភរិយាគឺជាបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ៖
« ភាពទន់ភ្លន់ និងការគោរព—គ្មានលក្ខខណ្ឌ—ត្រូវតែជាគោលការណ៍ដឹកនាំនៅក្នុងភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងស្វាមី និងភរិយា » ( « Being a Righteous Husband and Father » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៥១ ) ។ ( សូមមើលផងដែរNew Testament Student Manual[ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ]ទំព័រ ៣៦៨ ) ។
កូរិនថូសទី១ ៧:៨, ២៥-៣៥ ។ តើប៉ុលបានបដិសេធមិនឲ្យរៀបការមែនទេ ?
ដោយផ្អែកលើខគម្ពីរដូចជា កូរិនថូសទី១ ៧:៨, ២៥–៣៥ មានមនុស្សមួយចំនួនអាចនឹងសន្និដ្ឋានខុសថា ប៉ុលបានបដិសេធមិនឲ្យមានការរៀបការ ។ ប៉ុន្តែការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ប៉ុលបានលើកឡើងពីជនដែល « ត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅធ្វើការងារបម្រើ » ក្នុងពេលឆាប់ៗ ឬបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ, កូរិនថូសទី១ ៧:២៩ [ នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ] ) ។ ដោយបានឃើញនៅក្នុងពន្លឺនេះ ពាក្យទូន្មានរបស់លោកស្រដៀងគ្នាទៅនឹងពាក្យទូន្មានដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសានចក្រសព្វថ្ងៃបានលើកឡើង ដែលលោកបានទូន្មានពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងឲ្យបញ្ឈប់ការដើរលេងជាគូ ឬបង្កើតទំនាក់ទំនងស្នេហាកាលកំពុងបម្រើបេសកកម្ម ។ នៅគ្រាផ្សេងទៀត ប៉ុលបានសរសេរពីសេចក្ដី ល្អនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ( សូមមើល កូរិនថូសទី១ ៩:១–៥, ១១:១១, ធីម៉ូថេទី ១ ៣:២, ហេព្រើរ ១៣:៤ ) ។ ពាក្យសម្ដីរបស់ប៉ុលដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កូរិនថូសទី១ ៧ ពុំមាននូវទស្សនៈពេញលេញរបស់ប៉ុលអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ឡើយ ប៉ុន្តែវាមានបំណងដើម្បីលើកឡើងពីស្ថានភាពបណ្ដោះអាសន្នមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដែលត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើបេសកកម្ម ។
កូរិនថូសទី១ ៧:១៤ ។ ការយល់ដឹងនៅថ្ងៃចុងក្រោយអំពីពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុល
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៤ មាននូវការយល់ដឹងអំពីពាក្យរបស់ប៉ុលនៅក្នុង កូរិនថូសទី១ ៧:១៤ ។ ( សូមមើលផងដែរ Doctrine and Covenants and Church History Seminary Teacher Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៣ ] ទំព័រ ២៦០–៦១ ) ។