មេរៀនទី ១១១
កូរិនថូសទី ១ ១៥:១–២៩
សេចក្តីផ្តើម
ប៉ុលបានដឹងថា ប្រជាជននៅកូរិនថូសកំពុងបង្រៀនថា គ្មានការរស់ឡើងវិញពីស្លាប់នោះទេ ។ លោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់សមាជិកសាសនាចក្រនៅកូរិនថូសថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញពីការសុគត ។ បន្ទាប់មក ប៉ុលបានពន្យល់បន្ថែមពីលើគោលលទ្ធិនៃការរស់ឡើងវិញ និងរឿងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះដល់កូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ប៉ុលបានលើកឡើងថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជននឹងក្លាយជាឥតន័យ ប្រសិនបើគ្មានការរស់ឡើងវិញនោះទេ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
កូរិនថូសទី១ ១៥:១-១០
ប៉ុលផ្ដល់ភស្តុតាងនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ៖
« បងប្អូនប្រុសស្រីខ្ញុំអើយ យើងសើច យើងយំ យើងធ្វើការ យើងលេង យើងស្រឡាញ់ យើងរស់នៅ ។ ហើយបន្ទាប់មក យើងស្លាប់ ។ សេចក្ដីស្លាប់គឺជាមរតកជាសកលរបស់យើង ។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែដើរឆ្លងកាត់ខ្លោងទ្វារនៃសេចក្ដីស្លាប់នេះ ។ សេចក្ដីស្លាប់លេបត្របាក់យកជីវិតមនុស្សចាស់ជរា ជនដែលនឿយហត់ និងទ្រុឌទ្រោម ។ វាឆក់យកទាំងជីវិតរបស់យុវវ័យទៀតផង មិនថាពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹម និងភាពរុងរឿងនៃការរំពឹងទុកប៉ុណ្ណានោះទេ ។ សូម្បីតែកុមារតូចៗក៏មិនអាចរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃរបស់វាបានឡើយ » (« I Know That My Redeemer Lives! » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ២៤ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីគំនិត ឬអារម្មណ៍ដែលពួកគេធ្លាប់ដកពិសោធន៍ កាលមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់បានចែកឋានទៅ ។ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេគិតថាអាចចែកចាយបាន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលគោលការណ៍នានា ខណៈពេលពួកគេសិក្សា កូរិនថូសទី ១ ១៥:១–២៩ ដែលវាអាចជួយដល់ពួកគេ នៅពេលមានមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់បានចែកឋានទៅ ។
សូមពន្យល់ថា នៅពេលប៉ុលបានបញ្ចប់សំបុត្ររបស់លោកដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូស លោកបានលើកឡើងនូវជំនឿខុសឆ្គងមួយដែលសមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួនបានបង្រៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានកូរិនថូសទី ១ ១៥:១២ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកជំនឿខុសឆ្គងដែលបានបង្រៀននោះ ។
-
តើពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួននៅកូរិនថូសបានបង្រៀនអ្វីខ្លះ ? ( គ្មានការរស់ឡើងវិញពីសេចក្ដីស្លាប់ទេ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ១ ១៥:៣-៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថា សាវកប៉ុលបានសរសេរអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយដល់សមាជិកសាសនាចក្រឲ្យយល់ដឹងពីធាតុពិតនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើប៉ុលបានថ្លែងបន្ទាល់អំពីអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យយល់ដឹងពីធាតុពិតនៃបេសកកម្ម និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
តើយើងអាចរៀននូវសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះអំពីតួនាទីរបស់សាវកមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានេះ ៖ ពួកសាវកថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសុគតសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ហើយបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញពីការសុគត ) ។
-
តើទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវកស្ដីពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចជួយដល់មនុស្សដែលស្មុគស្មាញជាមួយនឹងការជឿលើការរស់ឡើងវិញបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់នៃសេចក្ដីពិតនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវទីបន្ទាល់របស់ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដូចខាងក្រោមនេះ ។ ( អ្នកក៏គួរតែចែកចាយទីបន្ទាល់អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានលើកឡើងដោយពួកសាវកផ្សេងទៀតនៅក្នុងសុន្ទរកថានៃសន្និសីទទូទៅផងដែរ ) ។
« ខ្ញុំបន្លឺសំឡេងរបស់ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ក្នុងនាមជាសាវកពិសេសមួយរូប និង សូមប្រកាសថា ព្រះមានព្រះជន្មរស់ដោយអស់ពីដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ និង អារម្មណ៍ក្លៀវក្លានៃព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ ។ ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ជាបុត្រាសំណព្វតែមួយគត់របស់ព្រះវរបិតានៅក្នុងសាច់ឈាម ។ ទ្រង់ជាព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ទ្រង់ជាអង្គបង្រួបបង្រួមរបស់យើង ជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ។ ទ្រង់គឺជាអង្គដែលបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបទាំងឡាយរបស់យើង ។ ទ្រង់បានក្លាយទៅជាផលដំបូងនៃការរស់ឡើងវិញ ។ ដោយសារតែទ្រង់បានសុគត នោះមនុស្សទាំងអស់នឹងបានរស់ឡើងវិញ » ។ ‹ នេះជាឃ្លាដែលមានបទដ៏ពិរោះ ៖ « ខ្ញុំដឹងថា ព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ ! › » សូមឲ្យពិភពលោកទាំងមូលដឹងពីរឿងនេះ ហើយរស់នៅតាមចំណេះដឹងនោះ » ( « I Know That My Redeemer Lives! » ទំព័រ ២៥ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតថា ទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវកស្ដីពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួយពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើការរស់ឡើងវិញដោយរបៀបណា ។ អ្នកគួរតែអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេ ។
កូរិនថូសទី១ ១៥:១១-២៩
ប៉ុលបានពន្យល់បន្ថែមពីគោលលទ្ធិនៃការរស់ឡើងវិញ
សូមសង្ខេប កូរិនថូសទី ១ ១៥:១១–១៥ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានសួរថា ហេតុអ្វីបានពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសបានចាប់ផ្ដើមសង្ស័យពីធាតុពិតនៃការរស់ឡើងវិញ ។ លោកបានសួរថា ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពុំបានមានព្រះជន្មរស់ពីការសុគតវិញនោះទេ នោះរាល់សាក្សីទាំងអស់អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ គឺជារឿងក្លែងក្លាយ ហើយក៏គ្មានហេតុផលចំបាច់ដែលត្រូវប្រកាសដំណឹងល្អដែរ ។
សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
សូមអញ្ជើញសិស្សពាក់កណ្ដាលថ្នាក់ឲ្យអាន កូរិនថូសទី១ ១៥:១៦–១៩ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលថាមានអ្វីនឹងអាចកើតឡើង ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវពុំបានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតវិញនោះទេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពាក់កណ្ដាលថ្នាក់ទៀតឲ្យ អាន កូរិនថូសទី១ ១៥:២០–២២ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលពរជ័យដែលកើតមានជាលទ្ធផលនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
បន្ទាប់ពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយនោះ ចូរសុំឲ្យពួកសិស្សដែលអាន កូរិនថូសទី១ ១៥:២០–២២ ប្រាប់ពីរបៀបដែលពួកគេបំពេញឃ្លានៅលើក្ដារខៀននោះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់សរសេរចម្លើយរបស់សិស្សទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ។
សូមពន្យល់ថាពាក្យ ផលដំបូង នៅក្នុង ខទី ២០ សំដៅទៅលើផ្នែកដំបូងនៃផលផ្លែដែលកសិករបានច្រូតកាត់ ។ ដូចជាផលផ្លែដំបូងដែលបានច្រូតកាត់ផលផ្លែដំបូងនៃផលផ្លែជាច្រើន ដែលត្រូវច្រូតកាត់នោះគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាតួអង្គដំបូងដែលបានរស់ឡើងវិញ ។
-
យោងតាម ខទី ២២តើនឹងមានអ្វីខ្លះកើតឡើងចំពោះកូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលលទ្ធិខាងក្រោមនេះ ៖ ដោយសារការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះមនុស្សគ្រប់រូបនឹងបានរស់ឡើងវិញដែរ ) ។
សូមអញ្ជើញឲ្យពួកសិស្សដែលអាន កូរិនថូសទី ១ ១៥:១៦-១៩ ប្រាប់ពីរបៀបដែលពួកគេបំពេញឃ្លាផ្សេងទៀតនៅលើក្ដារខៀន ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់សរសេរចម្លើយរបស់សិស្សទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ។
សូមពន្យល់ថានៅក្នុង ខទី ១៤–១៩ប៉ុលបានសុំពួកបរិសុទ្ធឲ្យពិចារណាពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង « ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទពុំបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ » នោះទេ ។ ប៉ុលពន្យល់ថា រាល់ការប្រកាសដំណឹងល្អនឹងក្លាយជារឿងឥតប្រយោជន៍ ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពុំបានបង្ហាញថា ទ្រង់មានព្រះចេស្ដាលើសេចក្ដីស្លាប់ ហើយគ្មានលទ្ធភាពធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងទេនោះ ។ ប៉ុន្តែដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញពីការសុគត នោះយើងដឹងថា ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ហើយទ្រង់មានព្រះចេស្ដានោះ ។
សូមយោងទៅប្រសាសន៍របស់ប៉ុលនៅក្នុង ខទី ១៩ « បើសិនជាយើងមានទីសង្ឃឹមក្នុងព្រះគ្រីស្ទ នៅតែក្នុងជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះ នោះយើងវេទនា លើសជាងមនុស្សទាំងអស់ទៅទៀត » ។
-
ហេតុអ្វីយើងនឹងជួបរឿងអកុសល ប្រសិនបើយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតែម្យ៉ាងនៅក្នុងជីវិត នេះ ឬប្រសិនបើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងបានបាត់បង់ទៅបន្ទាប់ពីសេចក្ដីស្លាប់របស់យើងនោះ ? ( ប្រសិនបើគ្មានការរស់ឡើងវិញពីស្លាប់នោះទេ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចកើតមានតែនៅក្នុងជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះ ហើយគោលបំណងរបស់ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនឹងមិនអាចសម្រេចបានឡើយ ) ។
យោងតាម ខទី ២០–២២តើការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវបានផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ធំបែបណាទៅ ? ( សេចក្ដីសង្ឃឹមថា យើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីការស្លាប់ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតបហើយ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ដោយសារការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ) ។
-
តើការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាំមកនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់យើងតាមរបៀបណា នៅពេលមនុស្សម្នាក់ដែលយើងស្គាល់បានចែកឋានទៅ ឬនៅពេលយើងភ័យខ្លាចចំពោះសេចក្ដីស្លាប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងនោះ ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់បន្ថែមទៀតអំពីសារៈសំខាន់នៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឲ្យឮៗ ។ ( ប្រសិនបើធ្វើទៅបាន សូមចែកឯកសារដែលមានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះដល់សិស្ស ) ។
« គោលការណ៍គ្រឹះនៃសាសនារបស់យើង គឺជាទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវក និងព្យាការីទាំងឡាយដែលទាក់ទងទៅនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ថាទ្រង់បានសុគត ត្រូវបានគេបញ្ចុះសព និងបានរស់ឡើងវិញម្ដងទៀតនៅថ្ងៃទីបី ហើយបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌វិញ ហើយរឿងផ្សេងទៀតទាំងឡាយដែលបានជាប់ទាក់ទងទៅនឹងសាសនារបស់យើងគឺគ្រាន់តែជារឿងបន្ទាប់បន្សំចំពោះការណ៍នេះប៉ុណ្ណោះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៩ ) ។
-
តើយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានថ្លែងថាអ្វីទៅជាគោលការណ៍ដ៏សំខាន់នៃសាសនារបស់យើង ?
-
យោងតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងមេរៀននេះ តើការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជារឿងដ៏សំខាន់ចំពោះសេចក្ដីពិតផ្សេងទៀតនៃដំណឹងល្អបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
អ្នកគួរថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីភាពពិតជាក់ស្តែងនៃការរស់ឡើងវិញ និងសារៈសំខាន់របស់វានៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
សូមពន្យល់ថា ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កូរិនថូសទី១១៥:២៣–២៤ ប៉ុលបានបង្រៀនថា នឹងមានលំដាប់លំដោយមួយចំពោះការរស់ឡើងវិញ ហើយថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹង « [ប្រគល់] នគរ » ដល់ព្រះវរបិតា បន្ទាប់ពីបញ្ចប់រាល់ « សិទ្ធិអំណាច និងអំណាច » លើផែនដី ( ឬខាងលោកិយ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី១ ១៥:២៥-២៦ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់តាមរកមើលថា ប៉ុលបានបង្រៀនថា នៅទីបំផុតនឹងមានអ្វីខ្លះកើតឡើងដល់ខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
តើប៉ុលបាននិយាយថា នៅទីបំផុតនឹងមានអ្វីខ្លះកើតឡើងដល់ខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ពួកគេនឹងត្រូវបានដាក់ « នៅក្រោមព្រះបាទទ្រង់ » [ ខទី ២៥ ] ឬត្រូវបំផ្លាញចោល ) ។
-
តើនរណា ឬអ្វីទៅដែលអាចចាត់ទុកថាជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ឧទាហរណ៍អាចរួមមាន អំពើបាប អំពើពុករលួយ អំពើទុច្ចរិត និងមារសត្រូវ ) ។
-
តើអ្វីទៅជាខ្មាំងសត្រូវចុងក្រោយដែលព្រះយេស៊ូវនឹងបំផ្លាញចោល ?
-
ហេតុអ្វីសេចក្ដីស្លាប់អាចចាត់ទុកថាជាខ្មាំងសត្រូវមួយចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងចំពោះផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ?
សូមរំឭកសិស្សថា សមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួននៅកូរិនថូសបានជឿថា មនុស្សស្លាប់មិនអាចរស់ឡើងវិញបានឡើយ ប៉ុន្តែប៉ុលបានចង្អុលបង្ហាញថា ពួកបរិសុទ្ធបានកំពុងធ្វើនូវរឿងមួយដែលបង្ហាញពីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើការរស់ឡើងវិញរបស់មរណជន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី១ ១៥:២៩ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពិធីបរិសុទ្ធដែលពួកបរិសុទ្ធនៅកូរិនថូសកំពុងធ្វើ ។ សូមឲ្យសិស្សប្រាប់អំពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបអ្វី ដែលប៉ុលបានចោទសួរដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីការចូលរួមរបស់ពួកគេនៅក្នុងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនដោយរបៀបណា ? ( « ប្រសិនបើអ្នកពុំជឿលើការរស់ឡើងវិញទេ ហេតុអ្វីក៏អ្នកធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនដូច្នេះ ? » )
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនគឺជាសាក្សីមួយអំពីជំនឿរបស់យើងទៅលើការរស់ឡើងវិញ ។ សូមសរសេរសេចក្តីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ជនដែលបានចែកឋានទៅដោយគ្មានពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក អាចនឹងទទួលពិធីបរិសុទ្ធដ៏សំខាន់នេះ ។
សូមដាក់តាំងរូបភាពនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមឲ្យឮៗដោយប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ៖
« រាល់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទោះជាធំ ឬតូច ចាស់ ឬថ្មីក្ដី វាគឺជាការបង្ហាញមួយអំពីទីបន្ទាល់របស់យើងថា ជីវិតលើសពីសេចក្ដីស្លាប់គឺមានពិតប្រាកដមែន ដូចជាជីវិតរមែងស្លាប់ដែរ » ( « This Peaceful House of God » Ensign ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៧៤ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីគ្រាមួយដែលពួកគេបានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន ឬបានរៀបចំឈ្មោះដើម្បីយកទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលអ្នកបានរៀបចំឈ្មោះ ឬបានធ្វើកិច្ចការសម្រាប់ពួកគេនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?
-
តើបទពិសោធន៍របស់អ្នកជាមួយនឹងពង្សប្រវត្តិ និងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកលើការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងរបស់មនុស្សទាំងអស់ដោយរបៀបណា ?
សូមពិចារណាថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់ជនដែលបានចែកឋានទៅ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការរស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សទាំងអស់លើកចុងក្រោយ តាមរយៈការចូលរួមឲ្យបានទៀងទាត់នៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—កូរិនថូសទី ១ ១៥:២០–២២
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ការស្គាល់គោលលទ្ធិនៅក្នុង កូរិនថូសទី១ ១៥:២០–២២ អាចរៀបចំខ្លួនពួកគេឲ្យជួយដល់មនុស្សដទៃទៀតតាមរបៀបណានោះ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាពីមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ ហើយបុគ្គលនោះបានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សសរសេរសំបុត្រខ្លីមួយទៅកាន់បុគ្គលម្នាក់នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ដោយប្រើការយល់ដឹងរបស់ខ្លួនអំពីរឿងនេះដើម្បីបង្រៀន ហើយលួងលោមដល់បុគ្គលនេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអ្វី ដែលពួកគេបានសរសេរជាមួយសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។