មេរៀនទី ១២៧
ថែស្សាឡូនីចទី១ ១-២
សេចក្ដីផ្ដើម
ប៉ុលបានសរសេរទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីច បន្ទាប់ពីបានដឹងថា ពួកគេបានស្មោះត្រង់ចំពោះដំណឹងល្អនៅកណ្ដាលសេចក្ដីបៀតបៀន ។ លោកបានសរសើរដល់សេចក្ដីស្មោះត្រង់ និងឆន្ទៈដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ពួកគេ ។ ប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីមូលហេតុ ដែលលោកបានផ្សាយទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីច ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ថែស្សាឡូនីចទី១ ១
ប៉ុលសរសើរដល់សេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចក្នុងការរងទុក្ខរបស់ខ្លួន
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍វិជ្ជមានដែលពួកគេមាន ខណៈពេលកំពុងព្យាយាមចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ។
-
តើឧបសគ្គមួយចំនួនដែលយើងអាចជួប នៅពេលយើងព្យាយាមចែកចាយដំណឹងល្អមានអ្វីខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិត នៅពេលពួកគេសិក្សាថែស្សាឡូនីចទី១ ១-២ដែលអាចជួយពួកគេនៅក្នុងការខិតខំចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលថែស្សាឡូនីច នៅក្នុងផែនទីព្រះគម្ពីរប៊ីបលេខ ១៣ « ដំណើរទាំងឡាយដែលសាវកប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា »មាននៅក្នុងសេចក្ដីបន្ថែមព្រះគម្ពីរប៊ីប ។ ចូរសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវការពិពណ៌នាអំពីពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងក្រុងថែស្សាឡូនីចដូចខាងក្រោម ៖
ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងថែស្សាឡូនីច មានមួយចំនួនគឺជាអ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿជនជាតិអ៊ឺរ៉ុបជំនាន់ដើម ដែលចូលមកក្នុងសាសនាចក្រ ។ ប៉ុល ស៊ីឡាស និងធីម៉ូថេ បានផ្សាយដំបូងគេនៅទីនោះ អំឡុងពេលការធ្វើដំណើរផ្សព្វផ្សាយសាសនាជាលើកទីពីររបស់ប៉ុល ប៉ុន្ដែត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីទីក្រុង ដោយពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាមួយចំនួន ( សូមមើល កិច្ចការ ១៧:៥-១៥) ។ ពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីចត្រូវបានគេបៀតបៀនជាបន្ដបន្ទាប់ ទោះបីជាបន្ទាប់ពីពេលដែលប៉ុល និងដៃគូរបស់គាត់បានចាកចេញទៅហើយក្ដី ។ ក្រោយមក ប៉ុលបានសរសេរសំបុត្ររបស់លោកទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេ នៅពេលពួកគេជួបនឹងការបៀតបៀន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីច ទី១ ១:២-៤ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាហេតុអ្វីប៉ុលបានរីករាយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងថែស្សាឡូនីច ។
-
ហេតុអ្វីប៉ុលបានរីករាយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងថែស្សាឡូនីច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីច ទី១ ១:៥-៦ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថា តើប៉ុលបានផ្សាយដំណឹងល្អទៅកាន់ពួកថែស្សាឡូនីចដោយរបៀបណា អំឡុងពេលដែលលោកទៅជួបកាលពីលើកមុននោះ ។
-
យោងតាមខ ៥តើប៉ុលបានផ្សាយដំណឹងល្អទៅកាន់ពួកថែស្សាឡូនីចយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ដោយព្រះបន្ទូល និងដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះ ) ។
ចូរសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្ដាប់មើលថា តើពាក្យ និងព្រះចេស្ដានៃដំណឹងល្អដែលសំដៅទៅលើនោះជាអ្វី ។
« ដំណឹងល្អពិតមាននូវរឿងពីរយ៉ាង ៖ ព្រះបន្ទូល និងព្រះចេស្ដា ។ មនុស្សគ្រប់រូបអាចទទួលបានព្រះបន្ទូល ហើយគម្ពីរដែលមានសរសេរព្រះបន្ទូលនេះជាច្រើនគឺអាចរកបាននៅទូទាំងសាកលលោក ។ ប៉ុន្ដែព្រះចេស្ដាត្រូវតែកើតចេញមកពីព្រះ ហើយត្រូវតែបានប្រគល់ឲ្យ ស្របទៅតាមព្រះទ័យ និងព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យ ដែលបានប្រគល់ដល់ពួកគេដើម្បីទទួលយក ។
« បន្ទូលនៃដំណឹងល្អគឺជាដំណើររឿងដែលបាននិយាយ ឬបានសរសេរអំពីអ្វី ដែលមនុស្សត្រូវតែធ្វើដើម្បីបានសង្គ្រោះ ។ …
« ប៉ុន្តែសេចក្ដីសង្គ្រោះពិតកើតមាន នៅពេលដែលព្រះចេស្ដានៃព្រះត្រូវបានទទួល និងបានប្រើ ហើយព្រះចេស្ដានេះគឺជាអំណាចនៃបព្វជិតភាព និងព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » (Doctrinal New Testament Commentaryវ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥-៧៣ ] ៣:៤២-៤៣ ) ។
-
យោងតាមអែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃី តើព្រះបន្ទូលនៃដំណឹងល្អសំដៅទៅលើអ្វី ? តើព្រះចេស្ដានៃដំណឹងល្អសំដៅទៅលើអ្វី ?
-
យោងតាមខ ៦តើពួកថែស្សាឡូនីចបានធ្វើអ្វីខ្លះ បន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានបង្រៀនដំណឹងល្អដោយព្រះបន្ទូល និងព្រះចេស្ដានៃព្រះហើយនោះ ? ( ពួកគេបានក្លាយទៅជាអ្នកដើរតាមព្រះអម្ចាស់ និងជាពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបការបង្រៀនរបស់ប៉ុលនៅក្នុង ខទី ៥-៦ទៅជាគោលការណ៍មួយបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយព្រះបន្ទូល និងព្រះចេស្ដានៃព្រះ នោះយើងអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យក្លាយជាពួកអ្នកដើរតាមព្រះអម្ចាស់ និងជាពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់បាន) ។
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនយើងបង្រៀនដំណឹងល្អដោយព្រះបន្ទូល និងព្រះចេស្ដានៃព្រះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីច ទី១ ១:៧-៩ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលថា តើមានអ្វីខ្លះទៀតដែលពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីចបានធ្វើ បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលយកដំណឹងល្អហើយ ។
-
តើមានអ្វីខ្លះទៀតដែលពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចបានធ្វើ បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលយកដំណឹងល្អហើយ ? តើគំរូរបស់ពួកគេបានជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកជឿដទៃទៀតនៅជុំវិញពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចចែកចាយដំណឹងល្អ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ យើងអាចចែកចាយដំណឹងល្អតាមរយៈគំរូរបស់យើង ) ។
ដើម្បីជួយឲ្យសិស្សយល់ពីសេចក្ដីពិតនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួយឲ្យឮៗ ៖
« វិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុតដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ គឺតាមរយៈគំរូ ។ ប្រសិនបើយើងរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង នោះមនុស្សនឹងកត់សម្គាល់ ។ ប្រសិនបើព្រះភក្រ្ដរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញពន្លឺនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង [ សូមមើលអាលម៉ា ៥:១៤] ប្រសិនបើយើងមានអំណរ និងក្តីសុខសាន្ដនៅក្នុងលោកិយនេះ នោះមនុស្សនឹងចង់ដឹងថាហេតុអ្វី ។ ទេសនកថាដ៏មហិមាបំផុតមួយ ដែលបានថ្លែងអំពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា គឺជាគំនិតដ៏សាមញ្ញនេះ ដែលបានផ្ដល់ទៅដល់បរិសុទ្ធជន ហ្វ្រេនស៊ីស នៃក្រុងអាសស៊ីស៊ី ៖ ‹ ផ្សាយដំណឹងល្អនៅគ្រប់ពេល ហើយប្រសិនបើចាំបាច់ សូមប្រើព្រះបន្ទូលទាំងឡាយ › [ នៅក្នុង William Fay and Linda Evans Shepherd, Share Jesus without Fear ( ឆ្នាំ ១៩៩៩ ) ទំព័រ ២២ ] » (« Waiting on the Road to Damascus » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៧៧ ) ។
-
តើការធ្វើជាគំរូល្អអាចជាវិធីកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពមួយ ក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អ ជាងការនិយាយតែអំពីដំណឹងល្អដោយរបៀបណា?
-
តើគំរូរបស់មនុស្សម្នាក់បានជួយអ្នកឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ឬកាន់តែរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ដោយពេញលេញយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ថែស្សាឡូនីចទី១ ២
ប៉ុលពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលគាត់ និងដៃគូរបស់គាត់បានបម្រើដល់ពួកថែស្សាឡូនីច
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីប៉ុលបានសរសើរដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចចំពោះគំរូសុចរិតរបស់ពួកគេហើយ នោះលោកបានរំឭកពួកគេអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះពួកគេ និងអំពីគំរូដែលលោកបានធ្វើ នៅពេលលោកបានផ្សាយដំណឹងល្អទៅកាន់ពួកគេកាលពីមុន ។
សូមសរសេរសេចក្ដីយោងខគម្ពីរ និងសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យផ្លាស់វេណគ្នាអានឮៗចេញមកពីថែស្សាឡូនីចទី ១ ២:១-១៣ខណៈដែលសិស្សក្នុងថ្នាក់ធ្វើការផ្ទៀងតាម ។ ឬ ជំនួសឲ្យការអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានឮៗ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រាវជ្រាវខគម្ពីរទាំងនេះក្នុងក្រុមតូចៗ ជាដៃគូ ឬជាបុគ្គល ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សរកមើលពាក្យ ឬឃ្លាដែលបានពិពណ៌នាអំពីគំរូសុចរិតរបស់ប៉ុល និងដៃគូរបស់លោក ដែលបានធ្វើសម្រាប់ពួកថែស្សាឡូនីច ។ អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ថា សិស្សគួរគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមកកាន់ក្ដារខៀនសរសេរពាក្យ ឬឃ្លាមួយ ឬពីរ ដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេពន្យល់អំពីរបៀបដែលពាក្យ ឬឃ្លាទាំងនេះ អាចដឹកនាំការខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងដើម្បីធ្វើជាគំរូសុចរិតដល់អ្នកដទៃ ។
សូមសង្ខេបថែស្សាឡូនីច ទី១ ២:១៤-១៨ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបាននិយាយទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងថែស្សាឡូនីច ដែលត្រូវបានគេបៀតបៀនចំពោះការទទួលយកដំណឹងល្អ ។ លោកបានប្រាប់ដល់ពួកបរិសុទ្ធថា លោកបានព្យាយាមទៅជួបពួកគេម្ដងទៀត ប៉ុន្តែត្រូវបាន « ឃាត់ » ដោយពួកមារសត្រូវ (ខ ១៨) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីច ទី១ ២:១៩-២០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលថា តើប៉ុលបានពិពណ៌នាអ្វីខ្លះដែលជា « សេចក្ដីសង្ឃឹម ឬអំណរ ឬ …ការរីករាយ » របស់លោក (ខ ១៩) ។
-
តើប៉ុលបានពិពណ៌នាអ្វីខ្លះថាជា « សេចក្ដីសង្ឃឹម ឬអំណរ ឬ …ការរីករាយ » របស់លោក ?
-
តើសេចក្ដីសង្ឃឹម អំណរ និងការរីករាយរបស់ប៉ុលបានបង្ហាញសេចក្ដីសង្ឃឹម អំណរ និងការរីករាយរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមបញ្ចប់មេរៀនដោយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងមេរៀននេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀប ដែលពួកគេអាចចែកចាយដំណឹងល្អដោយការនិយាយអំពីវា និងការធ្វើជាគំរូសុចរិត ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេធ្វើសកម្មភាពតាមការបំផុសគំនិតដែលពួកគេទទួលបាន ។