មេរៀនទី ៦៥
យ៉ូហាន ៦
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីទ្រង់បានប្រទានអាហារប្រកបដោយអព្ភូតហេតុដល់ហ្វូងមនុស្ស ដែលមានចំនួនច្រើនជាង ៥០០០ នាក់ នោះព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំប៉័ងជីវិត ។ អ្នកដើរតាមទ្រង់មួយចំនួនបានបដិសេធការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ហើយបានបែរចេញពីទ្រង់ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពេត្រុសបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ៦:១–២១
ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដល់មនុស្សច្រើនជាង ៥០០០ នាក់ ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុ ហើយយាងដើរនៅលើសមុទ្រ ។
ចូរពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់នៅទីក្រុងយេរូសាឡិមហើយ ( សូមមើលយ៉ូហាន ៥) នោះទ្រង់បានត្រឡប់ទៅស្រុកកាលីឡេវិញ ជាកន្លែងដែលទ្រង់ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានបង្រៀនដំណឹងល្អ ហើយបានព្យាបាលមនុស្សជាច្រើន ( សូមមើលម៉ាថាយ ៥–១៣) ។ បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានយាងឆ្លងសមុទ្រកាលីឡេជាមួយនឹងសិស្សរបស់ទ្រង់ ហើយបានប្រទានអាហារដល់ហ្វូងមនុស្សច្រើនជាង ៥០០០ នាក់ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុ ( សូមមើលយ៉ូហាន ៦:១-១៣) ។
សូមបង្ហាញដុំនំប៉័ង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសង្ខេបដំណើររឿងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ប្រទានអាហារដល់មនុស្សច្រើនជាង ៥០០០ នាក់ជាមួយនឹងនំប៉័ងប្រាំដុំ និងត្រីតូចៗពីរ ។
-
តើអ្នកអាចគិតយ៉ាងណា បើអ្នកមានវត្តមាននៅក្នុងអព្ភូតហេតុនេះ ហើយដឹងថា ព្រះយេស៊ូវមានលទ្ធភាពប្រទានអាហារប្រកបដោយអព្ភូហេតុដូច្នេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៦:១៤-១៥ ឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលនូវអ្វីដែលមនុស្សចង់ធ្វើ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដល់ពួកគេប្រកបដោយអព្ភូហេតុនោះ ។
-
តើប្រជាជនចង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
សូមពន្យល់ថា មានទំនៀមទម្លាប់មួយ នៅក្នុងចំណោមពួកយូដានៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ បានឲ្យយោបល់ថា នៅពេលព្រះមែស៊ី ឬស្ដេចនៃអ៊ីស្រាអែលយាងមក នោះទ្រង់នឹងប្រទាននំប៉័ងជាអាហារដល់ប្រជាជនមកពីស្ថានសួគ៌ ។
-
យោងតាមខទី ១៥តើព្រះយេស៊ូវបានធ្វើអ្វីខ្លះ ជាជាងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សបំពាក់មកុដដល់ទ្រង់ឲ្យធ្វើជាស្ដេចរបស់ពួកគេនោះ ?
-
ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវមិនចង់ឲ្យគេទទួលស្គាល់ទ្រង់ ថាជាស្ដេចនៃសាសន៍យូដា ?
សូមសង្ខេបយ៉ូហាន ៦:១៦–២១ដោយរំឭកដល់សិស្សថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបញ្ជូនសិស្សរបស់ទ្រង់ឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ ហើយក្រោយមកនៅពេលយប់ នៅពេលដែលពួកសិស្សកំពុងមានបញ្ហាក្នុងការអ៊ុំទូកបញ្ច្រាស់ទឹករលក និងខ្យល់ នោះទ្រង់បានយាងដើរឆ្លងកាត់ទឹកសមុទ្រមកជួបនឹងពួកគេ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ដំណើររឿងរបស់យ៉ូហានអំពីព្រឹត្តិការណ៍នេះគូសបញ្ជាក់ថា នៅពេលពួកសិស្សបានទទួលព្រះយេស៊ូវចូលមកលើទូក « ដោយស្ម័គ្រចិត្ត » នោះពួកគេ ( ខទី ២១) បានចូលចតដោយសុវត្ថិភាពនៅទិសដៅរបស់ពួកគេ « មួយរំពេច » ។ ចូរពន្យល់ថា នៅពេលយើងទទួលយកព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ដោយស្ម័គ្រចិត្ត នោះទ្រង់អាចជួយដឹកនាំយើងដោយសុវត្ថិភាពឆ្លងកាត់បញ្ហានៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។
យ៉ូហាន ៦:២២-៥៩
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំប៉័ងជីវិត
ចូរពន្យល់ថាយ៉ូហាន ៦:២២-២៥កត់ត្រាថា មានមនុស្សជាច្រើនដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារឲ្យប្រកបដោយអព្ភូតហេតុ បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុក កាពើណិម ដើម្បីស្វែងរកទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានយ៉ូហាន ៦:២៦-២៧ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅកាន់ប្រជាជន ។ ចូរពន្យល់ថាពាក្យអាហារនៅក្នុងខទី ២៧សំដៅទៅលើម្ហូបអាហារ ។
-
យោងតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហេតុអ្វីមនុស្សទាំងនេះស្វែងរកទ្រង់ ? ( ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ផ្ដល់យោបល់ថា ពួកគេបានដើរតាមទ្រង់ដើម្បីទទួលបានអាហារបន្ថែមមកពីទ្រង់ ) ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេគួរស្វែងរកអ្វីខ្លះ ?
ចូរពន្យល់ថា « អាហារ [ ឬ ម្ហូបអាហារ ] ដែលនៅស្ថិតស្ថេរ ដរាបដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច » (ខទី ២៧) អាចសំដៅទៅលើសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះអាចជួយយើងឲ្យយល់ពីមូលហេតុ ដែលព្រះយេស៊ូវមិនអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមមនុស្សទាំងនេះមកបំពាក់មកុដទ្រង់ធ្វើជាស្ដេចរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៦:២៨-៣១ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនូវអ្វី ដែលមនុស្សប្រាថ្នាចង់បានពីព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីបង្ហាញបន្ថែមទៀតដល់ពួកគេថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។
-
តើប្រជាជនចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់ពួកគេ ? ( សូមពន្យល់ថា នំម៉ាន៉ាគឺជា « នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ » [ខទី ៣១] ដែលព្រះបានប្រទានដល់កូនចៅនៃអ៊ីស្រាអែល នៅពេលពួកគេដើរនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ) ។
-
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើនៅថ្ងៃមុននោះ តើសំណើរនេះអាចចង្អុលបង្ហាញអំពីហ្វូងមនុស្សយ៉ាងណាខ្លះ ?
-
ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសព្វថ្ងៃនេះ តើវិធីមួយចំនួនដែលយើងប្រហែលជាត្រូវបានល្បួងឲ្យមានឥរិយាបទដូចជាហ្វូងមនុស្សទាំងនោះ មានអ្វីខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យផ្លាស់វេណគ្នាឲ្យអានយ៉ូហាន ៦:៣២-៣៥ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ប្រជាជន ជាការឆ្លើយតបចំពោះសំណើររកទីសម្គាល់មួយរបស់ពួកគេ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនអំពីព្រះអង្គទ្រង់អ្វីខ្លះ នៅពេលទ្រង់សំដៅទៅលើនំម៉ាន៉ា ឬនំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌នោះ ?
អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់យោបល់ដល់សិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លាថា « ខ្ញុំជានំបុ័ងជីវិត » នៅក្នុងខទី ៣៥។
-
តើយើងអាចប្រៀបប្រដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ទៅនឹងនំប៉័ងតាមរបៀបណា ?
-
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណា ដែលមនុស្សដែលមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « នឹងមិនឃ្លានទៀតឡើយ » នោះ ? (ខទី ៣៥) ។
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខទី ៣៥ ? ( ទោះជាសិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗក្ដី ក៏ពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលការណ៍ស្រដៀងគ្នានេះដូចតទៅ ៖ បើសិនជាយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងខាងវិញ្ញាណ ។ អ្នកគួរតែស្នើរឲ្យសិស្សសរសេរគោលការណ៍នេះ នៅគែមទំព័រនៃបទគម្ពីររបស់ពួកគេ នៅជិតនឹង យ៉ូហាន ៦:៣៥) ។
សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
|
យើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈ … |
ទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងតាមរយៈ… |
សូមបែងចែកសិស្សជាគូៗ ។ ចូរសុំពួកគេឲ្យធ្វើការរួមគ្នា ដើម្បីបង្កើតបញ្ជីមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេអំពីអ្វីៗមួយចំនួន ដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងរបៀបដែលទ្រង់នឹងចិញ្ចឹមបីបាច់យើងខាងវិញ្ញាណ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យរាយការណ៍ពីចម្លើយរបស់ពួកគេដល់សិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។
ដើម្បីជួយសិស្សក្នុងថ្នាក់មានអារម្មណ៍ដឹងសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់នៃគោលការណ៍ ដែលពួកគេបានប្រាប់នៅក្នុងខទី ៣៥ចូរពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេទទួលអារម្មណ៍ នៅពេលពួកគេបានទទួលការចិញ្ចឹមបីបាច់ខាងវិញ្ញាណ នៅពេលពួកគេមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមសង្ខេបយ៉ូហាន ៦:៣៦-៤៧ដោយពន្យល់ថា មនុស្សមួយចំនួនបានរអ៊ូរទាំទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយសារតែទ្រង់បានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ។
ដើម្បីរៀបចំសិស្សឲ្យស្គាល់គោលការណ៍បន្ថែមមួយទៀត ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យមកខាងមុខក្ដារខៀន ហើយផ្ដល់នំប៉័ងមួយចំណិតដល់ពួកគេម្នាក់ៗ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្រង់ក្លិននំប៉័ង ហើយនឹកគិតអំពីរសជាតិរបស់វា ។
-
តើនំប៉័ងនឹងចិញ្ចឹមបីបាច់អ្នកបានល្អប្រសើរឬទេ បើអ្នកគ្រាន់តែបានស្រង់ក្លិន នឹកស្រមៃអំពីរសជាតិ ហើយកាន់ជាមួយអ្នករាល់ថ្ងៃនោះ ?
-
តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានប្រយោជន៍មកពីនំប៉័ងនោះ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗមកពីយ៉ូហាន ៦:៤៩-៥៤ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលថាតើបទពិសោធន៍មិត្តក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេមានជាមួយនឹងនំប៉័ង អាចទាក់ទងទៅនឹងអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ។
-
តើនំប៉័ងជីវិតខុសពីនំប៉័ងធម្មតាយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( មិនដូចជានំប៉័ងដែលអាចចំអែតយើងតែមួយរយៈដ៏ខ្លីនោះទេ ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានពរដល់យើងដែលនឹងមានជារៀងរហូត ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លាដូចខាងក្រោមនៅក្នុងខទី ៥១៖ « នំបុ័ងដែលខ្ញុំឲ្យ គឺជាសាច់ឈាមខ្ញុំ ដែលខ្ញុំនឹងលះបង់ជំនួសជីវិតមនុស្សលោក » ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានព្រះកាយ និងលោហិតរបស់ទ្រង់សម្រាប់ជីវិតមនុស្សលោកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
យោងតាម ខទី ៥៣-៥៤តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ប្រជាជនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
ចូរពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើពាក្យពិសារនិងផឹកជានិមិត្តរូប ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្ម័គ្រចិត្តបរិភោគនំប៉័ង ។ រួចហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យត្រឡប់ទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ។
-
តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះនំប៉័ង និងជីវជាតិចិញ្ចឹមបីបាច់របស់វា នៅពេលទទួលទាន ? ( វីតាមីន និងជីវជាតិបានក្លាយទៅជាផ្នែកនៃរូបកាយ វាផ្ដល់កម្លាំង និងសុខភាពល្អ ) ។
-
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណា ដើម្បីទទួលទានព្រះកាយ និងផឹកលោហិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនោះ ? ( វាអាចមានន័យដើម្បីធ្វើឲ្យការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ចាក់ឫសជ្រៅចូលក្នុងខ្លួន ) ។ វាក៏អាចជាការតំណាងឲ្យការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងបង្កើតឡើងនៅពេលក្រោយផងដែរ ) ។
-
យោងតាមខ ៥៤តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចទទួល ប្រសិនបើយើងធ្វើឲ្យការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាក់ឬសជ្រៅចូលទៅក្នុងខ្លួនយើង ឬអនុវត្តវានោះ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងក្រេបជញ្ជក់ការបង្រៀន និងអនុវត្តនោះ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាក់ជ្រៅចូលទៅក្នុងខ្លួនយើង នោះយើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច )។
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតពិចារណាអំពីសំណួរដូចខាងក្រោម រួចហើយអញ្ជើញពួកគេជាច្រើនរូបឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ ៖
-
តើយើងធ្វើឲ្យការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាក់ឫសជ្រៅចូលទៅក្នុងខ្លួនយើង យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ចម្លើយដែលអាចអាចរួមមាន ការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រាពិតរបស់ព្រះ ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់រាល់សប្ដាហ៍ ការរក្សាបទបញ្ញត្តិ និងការកាន់ខ្ជាប់ដល់ចុងបំផុតនៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិត [ សូមមើលប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុល ៣ ( ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣), ១:៣៥៨] ) ។
ចូរពន្យល់ថា ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគឺត្រូវរស់នៅគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយប្រែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជារៀងរហូត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៦:៥៦-៥៧ឲ្យឮៗ ហើយសួរសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលរបៀបដែលយើងអាចប្រែក្លាយដូចជាពួកទ្រង់ នៅពេលយើងក្រេកជញ្ជក់ការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចាក់ឫសជ្រៅក្នុងខ្លួនយើង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមិនគង់នៅជាមួយយើងជាសាច់និងឆ្អឹងទេ ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ នឹងនៅជាមួយយើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិតដែលសិស្សបានប្រាប់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ នូវគោលដៅមួយអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឱបក្រសោបដង្វាយធួន ឬការបង្រៀនមួយរបស់ទ្រង់កាន់តែជ្រៅក្នុងខ្លួនពួកគេ ។
យ៉ូហាន ៦:៦០-៧១
ពេត្រុស ថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលអំពីជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះដាក់លើក្ដារខៀន ៖ បន្ដ ឬឈប់ ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីគ្រាមួយ ដែលពួកគេត្រូវជ្រើសរើសរវាងការបន្ដធ្វើអ្វីមួយដែលពិបាក ឬក៏ឈប់ធ្វើវា ។ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សម្នាក់ ឬ ពីរនាក់ចែកចាយពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
ចូរពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រទានទេសនកថាដូចបានកត់ត្រានៅក្នុងយ៉ូហាន ៦នោះពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានជួបនឹងការសម្រេចចិត្តស្រដៀងគ្នា ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៦:៦០-៦៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលចម្លើយរបស់ពួកសិស្សជាច្រើនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ចំពោះការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។
-
ហេតុអ្វីក៏ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវជាច្រើនជ្រើសរើសឈប់ដើរតាមទ្រង់ ? ( ចូរពន្យល់ថា ឃ្លា « ពិបាកស្តាប់ណាស់ » [ខទី ៦០] មានន័យថា ពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺពិបាកធ្វើតាមខ្លាំងណាស់ ) ។
-
ហេតុអ្វីមនុស្សមួយចំនួនឃើញថាវាពិបាក ដើម្បីរក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៦:៦៧ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវសំណួរដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានសួរដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរអ្វីខ្លះដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានយ៉ូហាន ៦:៦៨-៦៩ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវរបៀបដែលស៊ីម៉ូន ពេត្រុស បានឆ្លើយតបនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
ចេញមកពីចម្លើយរបស់ពេត្រុស តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលនឹងជួយយើងបន្ដនៅស្មោះត្រង់ អំឡុងគ្រាដែលលំបាក ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ទីបន្ទាល់រឹងមាំអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជួយយើងឲ្យមានចិត្តស្មោះត្រង់ជានិច្ច អំឡុងគ្រាដែលលំបាក ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើទីបន្ទាល់រឹងមាំអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានជួយអ្នក ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ បន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ជានិច្ច ទោះជាការបង្រៀននៃដំណឹងល្អហាក់ដូចជាពិបាកធ្វើតាមក៏ដោយនោះ យ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពឹងផ្អែកទីបន្ទាល់របស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលដែលការបង្រៀនអំពីដំណឹងល្អអាចនឹងពិបាក ដើម្បីពួកគេរស់នៅតាមក្ដី ។ សូមអញ្ជើញសិស្សដែលអាចមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេខ្វះទីបន្ទាល់រឹងមាំអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឲ្យពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ខ្លួន តាមរយៈការព្យាយាមធ្វើឲ្យការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ចាក់ចូលជ្រៅទៅក្នុងខ្លួនពួកគេ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ៦:៣៣-៣៥ ។ នំប៉័ងជីវិតពិត
អែលឌើរ ឌី. ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជានំប៉័ងជីវិត ៖
« ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ អំពីភាពពិតដ៏សកម្មនៃនំប៉័ងជីវិត អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះចេស្តា ហើយឥទ្ធិពលដ៏គ្មានទីបំផុតនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ នៅទីបំផុត វាគឺជាដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ និងព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ដែលជានំប៉័ងប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង » (« Recognizing God’s Hand in Our Daily Blessings »Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ២៣ ) ។
ដើម្បីរៀនបន្ថែមអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រើនិមិត្តរូប ប្រវត្តិសាសនាសាសន៍យូដា និងទីតាំងភូមិសាស្ត្ររបស់អ្នកស្ដាប់របស់ទ្រង់ ដើម្បីបង្រៀនទេសនកថារបស់ទ្រង់អំពីនំប៉័ងជីវិត (យ៉ូហាន ៦) សូមមើល ថូម៉ាស អរ វ៉ាឡេតា« The True Bread of Life » Ensign ខែមិនា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៦-១៣ សូមមើលផងដែរ «យ៉ូហាន ៦:៣២-៣៥, ៤៨-៥១។ ‹ The True Bread from Heaven › » នៅក្នុងNew Testament Student Manual [ Church Educational System manual, ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២២១–២២ ។
អែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀន ៖
« នំម៉ាន៉ាគឺជាអាហារពីស្ថានសួគ៌ ហេតុដូច្នោះហើយ នំប៉័ងដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេគឺមកពីផែនដី ហើយជានំប៉័ងពីស្រូវសាឡីធម្មតាប៉ុណ្ណោះ ។ ទ្រង់ច្បាស់ជាបង្ហាញពួកគេនូវទីសម្គាល់កាន់តែអស្ចារ្យ ហើយបានប្រទានដល់ពួកគេនូវអាហារកាន់តែល្អ [ ឬ អាហារកាន់តែប្រណិត ] ពីមុនពួកគេនឹងទទួលយកទ្រង់ជាអង្គ ដែលពួកគេបានទទួលទ្រង់ពីដំបូង និងជាទ្រង់ដែលបានប្រកាសពីព្រះអង្គទ្រង់ឥឡូវនេះ » ( Jesus the Christ, បោះពុម្ពលើកទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៣៣៩–៤០ ) ។
យ៉ូហាន ៦:៥៣ ។ « ពិសាសាច់ ហើយផឹកឈាមរបស់កូនមនុស្ស »
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ ៖
« ដើម្បីសោយសាច់ ហើយផឹកលោហិតរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដំបូងឡើយ គឺត្រូវទទួលយកទ្រង់ដោយពេញស្មារតីពិតបំផុត ដោយគ្មានការលាក់លាម ថាជាបុត្រខាងសាច់ឈាមផ្ទាល់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយទីពីរ គឺត្រូវរក្សាបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះបុត្រាតាមរយៈការទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រទ្រង់ និងការកាន់ខ្ជាប់នៅក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ និងសេចក្ដីសុចរិតរហូតដល់ទីបញ្ចប់ ។ អ្នកទាំងឡាយណាដែលទទួលទានសាច់ និងផឹកលោហិតទ្រង់ដោយបុព្វហេតុនេះ នោះនឹងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច មានន័យថាបានលើកតម្កើងនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ខ្ពស់បំផុតនៃពិភពសេឡេស្ទាល » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥-៧៣ ] ១:៣៥៨ ) ។
យ៉ូហាន ៦:៥៦ ។ « អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ និងឈាមរបស់ខ្ញុំ នោះនៅក្នុងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅក្នុងអ្នកនោះដែរ »
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃឃ្លា « នៅក្នុងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅក្នុងអ្នកនោះ » ថា ៖
« ពីព្រោះថា អ្នកទាំងឡាយណាដែលគិត ជឿ និងធ្វើទង្វើរដូចគ្នា នោះពួកគេនឹងទទួលបានចរិតលក្ខណៈ និងឥរិយាបទដូចគ្នានោះ ។ … ហេតុនោះហើយ ជាន័យធៀប ពួកគេគឺនៅក្នុងគ្នាទៅវិញទៅមក ឬពួកគេរស់នៅក្នុងគ្នាទៅវិញទៅមក » (Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៧៦៦ ) ។