មេរៀនទី ៦៦
យ៉ូហាន ៧
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវបានចូលរួមពិធីបុណ្យបារាំនៅយេរូសាឡិម ។ ទ្រង់បានយាងទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានបង្រៀនមនុស្សម្នាក់នៅទីនោះ ពីរបៀបដែលពួកគេអាចទទួលបានទីបន្ទាល់មួយថា ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់គឺមកពីព្រះជាព្រះវរបិតា ។ ដោយសារមនុស្សឆ្ងល់ថា តើព្រះយេស៊ូវគឺជានរណា នោះទ្រង់បានប្រើរូបភាពនៃទឹក និង ពន្លឺដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ក៏បានបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធផងដែរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូហាន ៧:១-១៣
ព្រះយេស៊ូវចូលរួមពិធីបុណ្យបារាំ
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះដាក់លើក្ដារខៀន ៖ តើព្រះយេស៊ូវមានបងប្អូនប្រុសស្រីដែរទេ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យឆ្លើយសំណួរនេះ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា យ៉ូសែប និង ម៉ារា មានកូនដែលបានកើតបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវ ហើយដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់នៅក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាបុត្រារបស់ម៉ារី និង ព្រះជាព្រះវរបិតា ទ្រង់ពុំមែនជាកូនរបស់យ៉ូសែបទេ នោះបុគ្គលទាំងនោះគឺជាបងប្អូនប្រុសស្រីម្ដាយតែមួយឪពុកទីទៃរបស់ព្រះយេស៊ូវ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:៥៥–៥៦ ) ។
-
តើអ្នកគិតថា ការធំឡើងដឹងក្ដីនៅក្នុងផ្ទះតែមួយជាមួយព្រះយេស៊ូវមានសភាពបែបណាដែរ ?
-
តើអ្នកគិតថា វានឹងស្រួលជាងដើម្បីជឿលើទ្រង់ទេ ប្រសិនបើអ្នកបានធំឡើងជាមួយទ្រង់នៅក្នុងផ្ទះតែមួយនោះ ? ហេតុអ្វីងាយជឿ ឬ ហេតុអ្វីមិនងាយជឿ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុង យ៉ូហាន ៧ យើងរៀនពីរបៀបដែល « ប្អូនប្រុស » របស់ព្រះយេស៊ូវ (យ៉ូហាន ៧:៣, ៥) គិតអំពីទ្រង់ ។ ពាក្យ ប្អូនទ្រង់ ប្រហែលជាសំដៅលើប្អូនប្រុសម្ដាយតែមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែវាក៏អាចរួមបញ្ចូលនូវសាច់ញាតិជិតស្និទ្ធផ្សេងទៀតផងដែរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបួនប្រាំនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឲ្យឮៗនៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១-៥ ។
-
តើយើងរៀនអ្វីខ្លះនៅក្នុងខទី ៥អំពីបងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ទីបន្ទាល់មួយអំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ និង ព្រះចេស្តានៃការសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ គឺពុំត្រូវបានប្រទានឲ្យដោយស្វ័យប្រវត្តិ ដោយសារតែទំនាក់ទំនងនៃគ្រួសារនោះទេ ។
« … ទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់នៅក្នុងផ្ទះតែមួយ ហើយចេញមកពីផ្ទះដែលមានឥទ្ធិពល [ ការថែរក្សា ] ដ៏ទន់ភ្លន់របស់ យ៉ូសែប និង ម៉ារា ទោះបីជាពួកគេបានដឹងពីការបង្រៀន ការបម្រើ និង អព្ភូតហេតុអំពីព្រះយេស៊ូវក្តី តែសាច់ញាតិដ៏ជិតស្និទ្ធរបស់ទ្រង់ពុំបានទទួលស្គាល់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីឡើយ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿនៅពេលក្រោយមក ( កិច្ចការ ១:១៤ ) » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៤៣៧ ) ។
-
តើសមាជិកផ្ទាល់មួយចំនួននៃគ្រួសាររបស់ព្រះយេស៊ូវ ពុំជឿលើទ្រង់បានដោយរបៀបណា ថ្វីបើពួកគេបានដឹងពីការបង្រៀន និង អព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់ហើយនោះ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា យ៉ូហាន ៧ កត់ត្រា ព្រឹត្តិការណ៍ ដែលបានកើតឡើងនៅពេលពិធីបុណ្យបារាំត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅយេរូសាឡិម ( សូមមើល យ៉ូហាន ៧:២ ) ។ អំឡុងពេលពិធីជប់លៀងប្រាំបីថ្ងៃនេះ ដែល « បានចាត់ទុកថាជាពិធីដ៏រីករាយខ្លាំង និង អស្ចារ្យបំផុត » ( Bible Dictionary, « Feasts ») ពួកសាសន៍ យូដាជាច្រើនបានធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីប្រារព្ធរំឭកដល់ពរជ័យរបស់ព្រះដែលប្រទានមកលើកូនចៅនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល នៅពេលពួកគេធ្វើដំណើរនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ដោយរស់នៅក្នុងខ្ទម ឬរោងឱបោសថបណ្ដោះអាសន្ន បន្ទាប់ពីការរំដោះឲ្យរួចពីទាសភាពនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព្ទ ( សូមមើល លេវីវិន័យ ២៣:៣៩–៤៣) ។ ពួកសាសន៍យូដាក៏បានប្រារព្ធ ហើយថ្លែងអំណរគុណផងដែរសម្រាប់ការច្រូតកាត់ប្រចាំឆ្នាំនៃផល្លានុផល និង គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ( សូមមើល និក្ខមនំ ២៣:១៦) ។
-
យោងតាម ខទី ៣-៤តើបងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូវបានទូលសុំឲ្យទ្រង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ៧:៦–១០ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចព្រះទ័យពន្យាការទៅពិធីបុណ្យនោះ ប៉ុន្តែទ្រង់បានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនរបស់ទ្រង់ឲ្យទៅ ។ ក្រោយមកបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យនោះបានចាប់ផ្តើម នោះព្រះយេស៊ូវបានយាងចេញទៅដោយសម្ងាត់—ដោយដឹងថាអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាមួយចំនួននៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមចង់ធ្វើគុតទ្រង់ ប៉ុន្តែថាពេលវេលានៃការសុគតរបស់ទ្រង់ពុំទាន់មកដល់នៅឡើយ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៧:១១-១៣ ឲ្យឮៗ ។
-
តើប្រជាជននៅយេរូសាឡិមបាននិយាយអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវ ?
សូមចង្អុលបង្ហាញគឺដូចនៅសម័យរបស់ព្រះយេស៊ូវដែរ មានគំនិតផ្សេងៗគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជំនាន់របស់យើងនេះ ។ មនុស្សមួយចំនួនដឹង ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថាទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃមនុស្សលោកទាំងអស់ ។ មនុស្សផ្សេងទៀតជឿលើទ្រង់ ហើយសង្ឃឹមថាដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់គឺជាការពិត ។ ប៉ុន្តែ ក៏មានមនុស្សដែលសង្ស័យពីទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងសេចក្ដីពិតដ៏ពេញលេញនៃការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើល នៅពេលពួកគេបន្តសិក្សា យ៉ូហាន ៧នូវរបៀបដែលយើងអាចដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ហើយថាការបង្រៀនរបស់ទ្រង់គឺជាការពិត ។
យ៉ូហាន ៧:១៤-៣៦
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនពួកសាសន៍យូដានៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៧:១៤-១៥ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីពន្យល់ថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាកន្លែងដ៏សំខាន់នៃការប្រារព្ធនានាដែលធ្វើឡើង អំឡុងពេលនៃបុណ្យបារាំ ។
-
តើព្រះយេស៊ូវបានធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
ហេតុអ្វីពួកសាសន៍យូដាមានភាពស្ញប់ស្ញែង ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៧:១៦-១៨ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាមរកមើល អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថាមនុស្សអាចធ្វើ ដើម្បីដឹងថា តើគោលលទ្ធិ ឬ ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់នោះពិតឬអត់ ។
-
យោងតាម ខទី ១៦តើព្រះយេស៊ូវបានទទួលគោលលទ្ធិដែលទ្រង់បានបង្រៀនពីនរណា ?
-
តើមនុស្សម្នាក់អាចដឹងថា គោលលទ្ធិដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀន គឺពិតជាមកពីព្រះមែនដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលបាននូវទីបន្ទាល់មួយអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ? ( ដោយប្រើពាក្យសម្ដីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ សិស្សគប្បីបង្ហាញគោលការណ៍មួយសស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើតាមព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ នោះយើងនឹងទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីគោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំពាក្យនៅក្នុងខទី ១៧ដែលបង្រៀនពីគោលការណ៍នេះ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សស្គាល់ពីរបៀបដែលគោលការណ៍នេះអាចយកមកអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត នៃគណៈប្រធានទីមួយ ៖
« យើងទទួលបានទីបន្ទាល់មួយនៃគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ តាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិដោយការព្យាយាមរស់នៅតាមវា ។ … ទីបន្ទាល់មួយអំពីការអធិស្ឋានដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពកើតឡើង តាមរយៈការអធិស្ឋានដោយបន្ទាបខ្លួន និង ដោយចិត្តស្មោះសរ ។ ទីបន្ទាល់នៃដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ កើតមកពីការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ » (« Lord, I Believe; Help Thou Mine Unbelief » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ២២ ) ។
ទោះជាបងប្អូនរបស់ទ្រង់ពុំបានជឿលើទ្រង់ភ្លាមៗក្ដី ប៉ុន្តែក្រោយមកពួកគេបានទទួលទីបន្ទាល់មួយ ហើយបានប្រែចិត្តជឿ ( សូមមើល កិច្ចការ ១:១៤ ) ។
-
តើគោលការណ៍នេះដែលបានបង្ហាញនៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១៧ បានជួយបងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូវឲ្យទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់បានដោយរបៀបណា ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សស្រមៃថា ពួកគេមានមិត្តម្នាក់ដែលកំពុងជួបបញ្ហាជាមួយទីបន្ទាល់របស់គាត់អំពីដំណឹងល្អ ។
-
តើអ្នកអាចប្រើគោលការណ៍ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១៧ ដើម្បីជួយមិត្តម្នាក់នេះតាមរបៀបណា ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីលការណ៍ដែលពួកគេបានបង្ហាញខាងលើ ហើយទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់របស់វា សូមដាក់បង្ហាញឃ្លាខាងក្រោមនេះ ៖
ខ្ញុំដឹង គឺជាការពិត ដោយសារនៅពេលខ្ញុំបានរស់នៅតាមវា ខ្ញុំ ។
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបំពេញឃ្លានោះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ដោយការសរសេរអំពីព្រះបញ្ញត្តិ ឬ គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ដែលពួកគេបានដឹងថាវាពិត តាមរយៈកិច្ចខិតខំរស់នៅតាមវា ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរជាមួយសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ព្រះបញ្ញត្តិ ឬការបង្រៀនមួយដែលពួកគេចង់ទទួលបានទីបន្ទាល់មួយដ៏រឹងមាំ ។ ក៏សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរអ្វី ដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីទទួលបាននូវទីបន្ទាល់កាន់តែខ្លាំងឡើងអំពីសេចក្តីពិត ព្រះបញ្ញត្តិ ឬ ការបង្រៀននេះ តាមរយៈការអនុវត្តគោលការណ៍ដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១៧។
សូមសង្ខេបយ៉ូហាន ៧:១៩–៣៦ ដោយពន្យល់ថាព្រះយេស៊ូវបានស្តីបន្ទោសអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ចំពោះការបដិសេធសេចក្តីបង្រៀន និង អព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងព្យាយាមចង់ធ្វើគុតទ្រង់ ។ មនុស្សជាច្រើនបានឆ្ងល់ថា តើទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីឬ ហើយថាពួកសង្ឃរាជ និង ពួកផារិស៊ីបានបញ្ជូនពួកទាហានឲ្យទៅចាប់ទ្រង់ ។
យ៉ូហាន ៧:៣៧-៥៣
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនអំពីអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់ដែលស្រេកទឹក ស្ម័គ្រចិត្តឡើងមកក្ដារខៀន ។ ចូរឲ្យពែងទទេមួយដល់សិស្សម្នាក់នោះ ហើយសួរគាត់ ៖
-
តើពែងទឹកទទេនេះនឹងបំពេញការស្រេកទឹករបស់អ្នកឬទេ ?
-
តើអ្នកត្រូវការអ្វីទៀត ?
សូមដាក់បង្ហាញប្រភពទឹកមួយដូចជា ទឹកមួយដប ឬទឹកមួយថូ ។ ចូរយកទឹកមកចាក់ក្នុងពែងនោះ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យផឹកវា ។ បន្ទាប់មក អញ្ជើញសិស្សឲ្យត្រឡប់ទៅកន្លែងអង្គុយខ្លួនវិញ ។
ចូរលើកក្អម ឬដបទឹកដែលអ្នកប្រើដើម្បីចាក់ទឹកឲ្យសិស្សនោះឡើង ។ សូមពន្យល់ថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងអំឡុងពេលប្រាំបីថ្ងៃនៃបុណ្យបារាំ សង្ឃម្នាក់ដែលបានតែងតាំងបានដងទឹកពីស្រះទឹកស៊ីឡោមដោយប្រើក្អមមាសមួយ ហើយចាក់ទឹកនោះចូលទៅក្នុងអាងប្រាក់នៅត្រង់ជើងនៃអាសនាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃបុណ្យរបាំ នៅពេលសង្ឃនោះបានធ្វើដូច្នោះហើយ ព្រះយេស៊ូវបានឈរ ហើយធ្វើការអញ្ជើញទៅដល់ប្រជាជន ។ ( សូមមើល ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣] ១:៤៤៦ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានយ៉ូហាន ៧:៣៧ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើល អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអញ្ជើញប្រជាជនឲ្យធ្វើ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានបង្ហាញអង្គទ្រង់នៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃទីប្រាំបី និងជាថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់នៃពិធីបុណ្យនោះ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអញ្ជើញប្រជាជនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
ដោយពិចារណាពីការដង និងការចាក់ទឹកដែលសង្ឃនោះបានធ្វើឡើងនៅក្នុងបុណ្យនេះ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ព្រះយេស៊ូវធ្វើការអញ្ជើញនេះនៅពេលនេះ ?
សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងមកឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជឿលើទ្រង់ …
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន យ៉ូហាន ៧:៣៨–៣៩ ឲ្យឮៗ ហើយក្រោយមកពន្យល់ថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សម្រាប់ យ៉ូហាន ៧:៣៩ បញ្ជាក់ពីផ្នែកចុងក្រោយនៃខគម្ពីរនេះថា « ដ្បិតព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានសន្យាដល់អស់អ្នកណាដែលជឿ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានតម្កើងឡើង » ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីសន្យាដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដល់អស់អ្នកណាដែលមករកទ្រង់ ហើយជឿលើទ្រង់ ។
សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ហូរចេញពីពោះខ្លួនមក » បង្ហាញថា ទឹករស់នឹងមាននៅក្នុងខ្លួន ហើយចេញពីអ្នកជឿ ជាជាងចេញមកពីប្រភពខាងក្រៅ ។
-
យោងតាមខទី ៣៩តើទឹករស់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលតំណាងឲ្យអ្វី ?
សូមពន្យល់ថា « ដោយហេតុផលមួយចំនួនពុំត្រូវបានពន្យល់ពេញលេញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំដំណើរការពេញទាំងស្រុងនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដាឡើយ អំឡុងឆ្នាំនៃការបម្រើនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ (យ៉ូហាន ៧:៣៩, ១៦:៧) (Bible Dictionary, « Holy Ghost ») ។ កាល អំណោយទាន នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនត្រូវបានប្រទានឲ្យនៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានោះ រហូតក្រោយព្រះអង្គសង្គ្រោះបានតម្កើងឡើងដោយសម្រេចបានបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ នោះ ព្រះចេស្ដា នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានប្រទានឲ្យដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីសេចក្ដីពិតដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានបង្រៀន ។
-
ផ្អែកលើការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងយ៉ូហាន ៧:៣៧-៣៩ តើអ្នកនឹងបញ្ចប់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀនយ៉ាងដូចម្តេច ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងមកឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជឿលើទ្រង់ នោះយើងនឹងពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ) ។
សូមពន្យល់ថា អស់អ្នកដែលពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ អាចជះឥទ្ធិពលលើមនុស្សដទៃឲ្យធ្វើការណ៍ល្អ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីគ្រាមួយនៅពេលពួកគេពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយជាលទ្ធផល អាចមានលទ្ធិពលលើមនុស្សដទៃទៀតឲ្យធ្វើការណ៍ល្អ ។ សូមអញ្ចើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន ។
សូមសង្ខេប យ៉ូហាន ៧:៤០-៥៣ ដោយពន្យល់ថា ពួកសង្ឃរាជ និងពួកផារិស៊ីមានបំណងចាប់ព្រះកាយព្រះយេស៊ូវម្តងទៀត ។ នីកូដេម ជាពួកផារិស៊ីដែលបានមករកព្រះយេស៊ូវទាំងយប់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៣:១–២) បានមកការពារព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយបានរំឭកពួកផារិស៊ី និង ពួកសង្ឃរាជថា ក្រឹត្យវិន័យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ មិនអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់ត្រូវបានកាត់ទោសឡើយ ទាល់តែបុគ្គលនោះត្រូវបានផ្តល់ឱកាសឲ្យនិយាយសិន ។
សូមបញ្ចប់ដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលសិស្សបានស្គាល់នៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេអំពីយ៉ូហាន ៧ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
យ៉ូហាន ៧:៣។ តើនរណាជា « ពួកប្អូន » របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្ដល់ការពន្យល់ដូចខាងក្រោមនេះអំពី « ពួកប្អូន » របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
« ជាញឹកញាប់ ការហៅដ៏ពិសេសនេះត្រូវបានធ្វើឡើងចំពោះកូនប្រុសរបស់ យ៉ូសែប និង ម៉ារី ថាជា ‹ ពួកប្អូន › របស់ព្រះយេស៊ូវ តាមពិតទៅទោះជាពួកគេជាប្អូនក្រោយនៃម្ដាយតែមួយរបស់ទ្រង់ក្ដី ។ (ម៉ាថាយ ១២:៤៦. ១៣:៥៥, យ៉ូហាន ២:១២, កិច្ចការ ១:១៤, ១ កូរិន. ៩:៥) ។ ទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់នៅក្នុងផ្ទះតែមួយ ហើយចេញមកពីផ្ទះសំបែងដែលមានឥទ្ធិពល [ ការថែរក្សា ] ដ៏ទន់ភ្លន់របស់ យ៉ូសែប និង ម៉ារា ទោះបីជាពួកគេបានដឹងពីការបង្រៀន ការបម្រើ និង អព្ភូតហេតុអំពីព្រះយេស៊ូវក្តី តែសាច់ញាតិដ៏ជិតស្និទ្ធរបស់ទ្រង់ពុំបានទទួលស្គាល់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីឡើយ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿនៅពេលក្រោយមក (កិច្ចការ ១:១៤) មានម្នាក់ដែលត្រូវបានរកឃើញ ហើយប្រាប់ឈ្មោះដោយប៉ុល ថាជា ‹ យ៉ាកុប ប្អូនប្រុសរបស់ព្រះអម្ចាស់ › (កាឡាទី ១:១៩) បានបម្រើនៅក្នុងភាពជាសាវកដ៏បរិសុទ្ធ ហើយមានម្នាក់ទៀត យូដាស ដែលហៅខ្លួនគាត់ថា ‹ យូដាស … ជាប្អូនយ៉ាកុប › (យូដាស ១) ដែលបានសរសេរសំបុត្រនៃយូដាស » (Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣] ១:៤៣៧ ) ។
យ៉ូហាន ៧:១៧ ។ « បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ »
ស៊ិស្ទើរ បូនី អិល អូស្ការសុន ក្នុងគណៈប្រធានយុវនារីទូទៅបានបង្រៀន ៖
« ពេលខ្លះពួកយើងព្យាយាមធ្វើផ្ទុយទៅវិញ ។ ឧទាហរណ៍ យើងអាចធ្វើតាមរបៀបនេះ ៖ ខ្ញុំនឹងមានចិត្តរីករាយដើម្បីរស់នៅតាមច្បាប់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ប៉ុន្តែដំបូងខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវដឹងថា វាពិតសិន ។ យើងប្រហែលជានឹងអធិស្ឋានដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីច្បាប់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ហើយសង្ឃឹមថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់យើងឲ្យមានទីបន្ទាល់នោះ មុនពេលយើងបានសរសេរនៅលើក្រដាសដង្វាយ ។ វាពុំកើតឡើងតាមវិធីនោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់រំពឹងឲ្យយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។ យើងត្រូវថ្វាយដង្វាយមួយភាគដប់យ៉ាងទៀតទាត់ និងដោយស្មោះឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ។ គំរូដូចគ្នានេះ អនុវត្តគ្រប់គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ មិនថាជាច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព គោលការណ៍នៃភាពរមទម្យ ពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ឬច្បាប់តមអាហារនោះទេ » (« Be Ye Converted » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៧៧ ) ។
យ៉ូហាន ៧:៣៨–៣៩ ។ « ទឹករស់ »
« នៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:៣៩យើងបានអាននូវមតិបន្ទាប់បន្សំមួយមកពី យ៉ូហាន ដោយពន្យល់ថា ‹ ទឹករស់ › ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានលើកឡើងនៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:៣៨ សំដៅទៅលើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបេសកកម្មចម្បងរបស់ទ្រង់គឺដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សេចក្ដីរិះគិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពី ‹ ទឹករស់ › បានក្លាយជាប្រពៃណីរបស់អ៊ីស្រាអែលដែលទឹកតំណាងឲ្យសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណដ៏សំខាន់ ។ នៅក្នុងបរិយាកាសស្ងួតហែងនៃតំបន់ក្បែរទិសខាងកើតកាលពីបុរាណ ការមានទឹកផឹកគឺរឿងដ៏សំខាន់ដើម្បីរស់រានមានជិវិត ហើយភាពខ្វះខាតទឹកបានធ្វើឲ្យវាក្លាយជាធនធានដ៏មានតម្លៃ និងជានិមិត្តរូបមួយដ៏មានអនុភាព ។ ព្រះអម្ចាស់បានសង្គ្រោះអ៊ីស្រាអែលនៅភ្នំហូរែប កាលម៉ូសេបាននាំយកទឹកចេញពីថ្មដោយអព្ភូតហេតុ ( សូមមើល និក្ខមនំ ១៧, ជនគណនា ២០ ) ។ ព្យាការីអេសាយ យេរេមា និងអេសេគាល ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានប្រើទឹកជានិមិត្តរូបមួយនៃព្រះវិញ្ញាណ ការមើលថែ និងអំណាចព្យាបាលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល អេសាយ ៤១:១៧–១៨, ៥៨:១១, យេរេមា ២:១៣, អេសេគាល ៤៧:១–១២ ) ។
« សេចក្តីសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា ជនណាដែលជឿលើទ្រង់នឹងមាន ‹ ទឹករស់ › នៅក្នុងខ្លួនពួកគេនាពេលខាងមុខនឹងបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីធាតុពិតថា ‹ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនទាន់ត្រូវបានប្រទានមកនៅឡើយទេ › ( យ៉ូហាន ៧:៣៩ ) ។ ‹ ដោយហេតុផលមួយចំនួនពុំត្រូវបានពន្យល់ពេញលេញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំដំណើរការពេញទាំងស្រុងនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដាឡើយ អំឡុងឆ្នាំនៃការបម្រើនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ (យ៉ូហាន ៧:៣៩, ១៦:៧) ។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍ទៅនឹងលទ្ធផលដែលថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំយាងមករហូតទាល់តែ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះ គឺគ្រាន់តែសំដៅលើសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រានោះតែប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតវាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានមានដំណើរការតាំងតែពីសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រាពីមុនៗមកម្ល៉េះ ។ លើសពីនេះទៀត វាគ្រាន់តែថ្លែងថា អំណោយទាន នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំមានវត្តមានឡើយ ប៉ុន្តែ ព្រះចេស្តា នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានដំណើរការអំឡុងពេលនៃការបម្រើរបស់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ និង ព្រះយេស៊ូវ បើមិនដូច្នោះទេ គ្មាននរណាម្នាក់អាចទទួលទីបន្ទាល់នៃសេចក្តីពិតដែលបុរសទាំងនេះបានបង្រៀនឡើយ (ម៉ាថាយ. ១៦:១៦–១៧, សូមមើលផងដែរ កូរិនថូសទី ១. ១២:៣ ) › (Bible Dictionary ‹ Holy Ghost › ) » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២២៤ ) ។