មេរៀនទី ១៥៣
វិវរណៈ ៤–៥
សេចក្ដីផ្ដើម
សាវកយ៉ូហានបានឃើញតួអង្គដ៏មានសិរីល្អកំពុងថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតាសួគ៌ កាលទ្រង់គង់នៅលើបល្ល័ង្ករបស់ទ្រង់ ។ យ៉ូហានក៏បានឃើញសៀវភៅមួយដែលត្រូវបានជាប់ត្រាប្រាំពីរ ហើយបានឃើញកូនចៀម ឬព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលសក្ដិសមដើម្បីបើកសៀវភៅនោះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
វិវរណៈ ៤
យ៉ូហានឃើញតួអង្គដ៏មានសិរីល្អកំពុងថ្វាយបង្គុំព្រះវរបិតាសួគ៌
ចូរពិចារណាច្រៀងបទ « សរសើរដល់ព្រះដ៏ខ្ពស់ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ២៧ ) ជាទំនុកតម្កើងបើក ឬច្រៀងទំនុកតម្កើងមួយទៀតដែលសរសើរ ហើយគោរពដល់ព្រះ ។
សូមឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា ពួកគេកំពុងស្ថិតនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យពិពណ៌នាថា តើពួកគេគិតថានគរសេឡេស្ទាលមានទិដ្ឋភាពបែបណា ។
សូមពន្យល់ថា ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ៤–៥ សាវកយ៉ូហានបានឃើញការនិមិត្តមួយអំពីផ្នែកនៃនគរសេឡេស្ទាល ។ សូមសិស្សស្ម័គ្រចិត្តម្នាក់ឲ្យឡើងមកគូររូបនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង វិវរណៈ ៤:១–៨ ហើយឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាយ៉ូហានបានឃើញអ្វីខ្លះ ។ សូមណែនាំដល់សិស្សស្ម័គ្រចិត្តឲ្យគូររូប កាលខគម្ពីរទាំងនេះត្រូវបានគេអាននូវអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញ ។ សិស្សដែលអានប្រហែលជាត្រូវផ្អាកអានម្ដងម្កាល ដើម្បីឲ្យសិស្សដែលគូររូបមានពេលបញ្ចប់ផ្នែកនីមួយៗនៃគំនូរនោះ ។ ( សូមប្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តរួមបញ្ចូលត្រង់ឃ្លា « មាន ១ អង្គ [ ដែល ] គង់នៅលើបល្ល័ង្ក » [ ខទី ២ ] ឬព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីបង្ហាញការគោរពចំពោះទ្រង់ ។ សម្រាប់ការចូលរួមបន្ថែមទៀត អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាគូររូប ) ។
សូមពន្យល់ថា ការ « នៅដោយវិញ្ញាណ » ( ខទី ២ ) មានន័យថា ការទទួលរងនូវព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងស្ថានភាពទទួលវិវរណៈ ឬការនិមិត្តមួយ ហើយពន្យល់ថា ត្បូង « មណីជោតិ » នៅក្នុង ខទី ៣ អាចបង្ហាញអំពីត្បូងពណ៌ ឬពេជ្រមួយគ្រាប់ ហើយថា « ត្បូងទទឹម » ( ខទី ៣ ) គឺជាត្បូងដ៏មានតម្លៃដែលជាធម្មតាមានពណ៌ក្រហម ឬពណ៌ស្លាទុំ ។
សូមពន្យល់ថា វិវរណៈសម័យទំនើបជួយយើងឲ្យយល់បន្ថែមទៀតអំពីអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញ ។ ឧទាហរណ៍ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៧ បន្ទាប់ពីព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទូលសូមទ្រង់ដើម្បីបកស្រាយពីនិមិត្តសញ្ញា និងព្រឹត្តិការណ៍មួយចំនួនដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ១–១១ ។
សូមបំបែកសិស្សជាក្រុមដែលមានគ្នាពីរ ឬបីនាក់ ហើយផ្ដល់ឲ្យក្រុមនីមួយៗនូវឯកសារដូចខាងក្រោមនេះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សនៅក្នុងក្រុមនីមួយៗឲ្យអានវគ្គសេចក្តីយោងបទគម្ពីរឲ្យឮៗរួមគ្នា ហើយសរសេរនៅលើតារាងនោះនូវព័ត៌មានបន្ថែមដែលពួកគេរកឃើញអំពីអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញ ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ១៥៣
|
រឿងដែលយ៉ូហានបានឃើញ |
សេចក្តីយោងបទគម្ពីរ |
ព័ត៌មានបន្ថែម |
|---|---|---|
|
បល្ល័ង្ក ( វិវរណៈ ៤:២–៣ ) | ||
|
អ្នកចាស់ទុំម្ភៃបួននាក់មានមកុដលើក្បាល ( វិវរណៈ ៤:៤ ) | ||
|
វិញ្ញាណទាំងប្រាំពីររបស់ព្រះ ( វិវរណៈ ៤:៥ ) |
ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សម្រាប់ខគម្ពីរនេះប្ដូរ « ផ្កាយ ៧ » ទៅជា « ពួកអ្នកបម្រើទាំង ៧ » ។ នៅក្នុងវ័ន្តនៃការកែសម្រួលអត្ថបទ គឺជាពួកអ្នកបម្រើនៃពួកជំនុំទាំងប្រាំពីរ ) ។ | |
|
សមុទ្រកែវ ( វិវរណៈ ៤:៦ ) | ||
|
តួមានជីវិតបួន ( វិវរណៈ ៤:៦–៧ ) | ||
|
តួមានភ្នែកច្រើន និងស្លាបប្រាំមួយ ( វិវរណៈ ៤:៨ ) |
© 2015 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. ។
បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រាប់អំពីព័ត៌មានបន្ថែមដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមប្រើចម្លើយដើម្បីបញ្ជាក់ ឬបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់សិស្ស ៖ ព្រះគង់នៅលើបល្ល័ង្កក្នុងនគរសេឡេស្ទាល អ្នកចាស់ទុំ ២៤ នាក់មានមកុដលើក្បាល គឺជាពួកអែលឌើរដ៏ស្មោះត្រង់ដែលនៅក្នុងពួកជំនុំទាំងប្រាំពីរ ពួកអ្នកបម្រើទាំងប្រាំពីររបស់ព្រះត្រូវបានលើកឡើងពុំមែនវិញ្ញាណទាំងប្រាំពីរទេ សមុទ្រកែវគឺជាផែនដីនៅក្នុងភាពរុងរឿងរបស់វា ស្ថានភាពសេឡេស្ទាល តួទាំងបួនគឺជាសត្វពិតដែលតំណាងឲ្យក្រុម ( ឬប្រភេទ ) នៃតួអង្គដែលមានសិរីល្អ ភ្នែកតួតំណាងឲ្យពន្លឺ និងចំណេះដឹងយ៉ាងអស្ចារ្យ ហើយស្លាបរបស់តួតំណាងឲ្យអំណាចដើម្បីផ្លាស់ទី ហើយធ្វើសកម្មភាព ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សពីរនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង វិវរណៈ ៤:៨–១១ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាជនទាំងនោះដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅជុំវិញព្រះវរបិតាសួគ៌បានថ្លែង ហើយធ្វើអ្វីខ្លះ ។
-
តើជនទាំងនោះដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅជុំវិញព្រះវរបិតាសួគ៌បានថ្លែងអ្វីខ្លះអំពីទ្រង់ ? តើពួកគេបានធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
តើពួកអ្នកចាស់ទុំដាក់មកុដខ្លួនចុះថ្វាយនៅចំពោះមុខបល្ល័ង្ករបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចតំណាងឲ្យអ្វី ? ( ចម្លើយអាចរួមមានការទទួលស្គាល់របស់ពួកគេចំពោះភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ការទទួស្គាល់របស់ពួកគេថា ពួកគេជំពាក់ទ្រង់នូវភាពតម្កើងឡើងរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងការគោរព ការសរសើរ និងការលះបង់ដ៏ស្ម័គ្រស្មោះរបស់ពួកគេចំពោះទ្រង់ផងដែរ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងនេះថា តើការទទួលស្គាល់ភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចជះឥទ្ធិពលដល់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលស្គាល់ភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ យើងមានបំណងប្រាថ្នាថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងទ្រង់ ) ។
-
តើអ្វីទៅអាចជួយយើងឲ្យទទួលស្គាល់ភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ?
វិវរណៈ ៥
យ៉ូហានឃើញសៀវភៅមួយបានបិទត្រាប្រាំពីរ និងកូនចៀមដែលមានភាពសក្ដិសមដើម្បីបើកវា
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី វិវរណៈ ៥:១–៤ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាយ៉ូហានបានឃើញអ្វីនៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
-
តើយ៉ូហានបានឃើញអ្វីនៅក្នុងព្រះហស្ដរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ? ( សៀវភៅ ឬរមូរមួយដែលមានត្រាប្រាំពីរ ) ។
សូមពន្យល់ថា កាលពីបុរាណ ឯកសារសំខាន់ៗត្រូវបានបិទភ្ជាប់នឹងត្រាធ្វើពីដីឥដ្ឋ ឬក្រមួន ។ មានតែម្ចាស់ឯកសារនោះ និងជនដែលម្ចាស់ឯកសារនោះបានផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យប៉ុណ្ណោះ ដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យបំបែកត្រាទាំងនោះ ហើយអានអត្ថបទនោះ ។
-
យោងតាម ខទី ២តើបុគ្គលដែលអាចបើកសៀវភៅនោះត្រូវមានគុណសម្បត្តិបែបណាខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៧:៦–៧ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលនិយមន័យនៃសៀវភៅ និងត្រា ។
-
តើសៀវភៅនោះមានអ្វីខ្លះ ?
សូមពន្យល់ថា រយៈពេល ៧០០០ ឆ្នាំ សំដៅទៅលើគ្រា ចាប់តាំងពីការធ្លាក់នៃលោកអ័ដាម និង អេវ៉ាមកម្ល៉េះ ។ វាពុំមែនសំដៅទៅលើអាយុកាលពិតប្រាកដនៃផែនដី រួមទាំងអាយុកាលនៃការបង្កបង្កើតនោះទេ ។
-
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៧:៧ តើត្រាប្រាំពីរតំណាងឲ្យអ្វី ? ( រយៈពេលប្រាំពីរពាន់ឆ្នាំនៃការកើតមានលោកិយ ដែលគិតត្រឹមពីការធ្លាក់របស់អ័ដាម រហូតដល់ចុងបញ្ចប់សតវត្សរ៍ ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ការពិចារណាអំពីអត្ថន័យនៃសៀវភៅ និងត្រា នៅពេលវាទំនងថា គ្មាននរណាម្នាក់សក្ដិសមដើម្បីបើកសៀវភៅនោះ យ៉ូហានប្រហែលជាបានគិតថាព្រះទ័យ និងកិច្ចការរបស់ព្រះនឹងពុំត្រូវបានបើកសម្ដែង ឬអនុវត្តឡើយ ។
-
តើនឹងមានអ្វីអាចកើតឡើងចំពោះកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ប្រសិនបើផែនការរបស់ទ្រង់សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេមិនអាចអនុវត្តបាននោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៥:៥–៧ ឲ្យឮៗ ។ សូមពន្យល់ថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធសម្រាប់ ខទី ៦ប្ដូរសេចក្ដីយោងទាំងអស់សម្រាប់លេខប្រាំពីរទៅលេខដប់ពីរវិញ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលថា ហេតុអ្វីយ៉ូហានត្រូវបានប្រាប់កុំឲ្យយំ ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា នៅក្នុងបទគម្ពីរ ជារឿយៗ ស្នែងគឺជានិមិត្តសញ្ញាមួយនៃអំណាច ឬសិទ្ធិអំណាច ភ្នែកអាចតំណាងឲ្យពន្លឺ និងចំណេះដឹង ហើយលេខដប់ពីរអាចតំណាងឲ្យការគ្រប់គ្រង និងការរៀបចំមកពីព្រះ ឬបព្វជិតភាព ។
-
ហេតុអ្វីយ៉ូហានត្រូវបានប្រាប់កុំឲ្យយំ ?
-
តើងារដែលបានប្រើសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង វិវរណៈ ៥:៦ បើកសម្ដែងអ្វីខ្លះអំពីទ្រង់ ? ( ទ្រង់គឺជាដង្វាយថ្វាយដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យ ដើម្បីធួនសម្រាប់កូនចៅរបស់ព្រះ [ សូមមើលផងដែរ អេសាយ ៥៣:៧; កូរិនថូសទី ១ ៥:៧; ពេត្រុសទី១ ១:១៨–១៩ ] ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា « កូនចៀម ១ ដែលមើលទៅដូចជាបានសំឡាប់ហើយ » [ វិវរណៈ ៥:៦ ] សំដៅទៅលើកូនចៀមកំពុងបង្ហាញដានគំនូសនៃការត្រូវបានគេធ្វើគុត ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានហៅព្រះអង្គសង្គ្រោះជា « កូនចៀមនៃព្រះ » [ យ៉ូហាន ១:២៩, ៣៦ ] ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ៥:៨–១០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអំពីរបៀបដែលមនុស្សនៅជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌បានសរសើរដល់កូនចៀមនោះ ។ អ្នកអាចពន្យល់ថា « ដែលពេញដោយគ្រឿងក្រអូបរៀងខ្លួន » ( ខទី ៨ ) សំដៅទៅលើកាទឹក ឬ ចានសម្លធំដែលសុទ្ធតែធូប ។
-
តើមនុស្សទាំងនេះបានសរសើរតម្កើងកូនចៀម ឬព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញ ហើយស្ដាប់ឮអំពីកូនចៀម តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គតែមួយគត់ដែលសក្ដិសម ហើយអាចប្រោសលោះយើងបាន ) ។
-
ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះតែមួយអង្គគត់ដែលសក្ដិសម ហើយអាចប្រោសលោះយើងបាន ?
-
យោងតាម ខទី ១០ តើមនុស្សដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រោសលោះនឹងក្លាយទៅជាអ្វី ? ( ពួកស្ដេច និងពួកសង្ឃ ដែលរួមបញ្ចូលស្ត្រីជាម្ចាស់ក្សត្រី និងស្ត្រីសង្ឃ [ សូមមើល Bruce R. McConkie Mormon Doctrine កំណែទី ២ ( ឆ្នាំ ១៩៦៦ ) ទំព័រ ៦១៣ ] ) ។
សូមឲ្យសិស្សពិចារណាពីអត្ថន័យនៃផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងតួនាទីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងផែនការនោះចំពោះពួកគេផ្ទាល់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរគំនិត និងអារម្មណ៍របស់ពួកគេចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ សូមប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេនឹងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចែកចាយអ្វី ដែលពួកគេបានសរសេរនៅពេលក្រោយនៅក្នុងមេរៀននេះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពីក្នុង វិវរណៈ ៥:១១–១៤ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអំពីរបៀបដែលមនុស្សដទៃទៀតបានចូលរួមនៅក្នុងការថ្វាយបង្គំ និងការសរសើរតម្កើងដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
-
បន្ទាប់ពីកូនចៀមយកសៀវភៅនោះមកពីព្រះហស្ដរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ហេតុអ្វីតួអង្គដែលមានសិរីរុងរឿងទាំងនោះ និងសត្វលោកទាំងអស់ថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងចំពោះទ្រង់ទាំងពីរអង្គ ? ( តួអង្គទាំងនោះបានទទួលស្គាល់អំពីភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមានអំណរគុណចំពោះតួនាទីរបស់កូនចៀមនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះអំពីរឿងដែលអាចដឹកនាំយើងឲ្យថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចជាតួអង្គ និងសត្វលោកដែលយ៉ូហានបានឃើញ ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេស្គាល់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលស្គាល់ ហើយមានអំណរគុណចំពោះអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើសម្រាប់យើង នោះយើងមានបំណងប្រាថ្នាថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងទ្រង់ ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា តួអង្គដែលមានសិរីល្អរុងរឿង និងសត្វលោកទាំងអស់បានថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងចម្រៀង ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងច្រៀងទំនុកតម្កើងដើម្បីថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងដល់ទ្រង់ទាំងពីរអង្គ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យច្រៀង « ឱ! អស់ធម្មជាតិនៃព្រះយើងអើយ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦២ ) ឬទំនុកតម្កើងមួយទៀតដែលសរសើរ ឬថ្វាយសិរីល្អចំពោះព្រះ ហើយសូមឲ្យពួកគេគិតអំពីរបៀបដែលទំនុកតម្កើងនោះទាក់ទងនឹង វិវរណៈ ៥:៩–១៤ ។
-
បន្ថែមពីលើការថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈតន្ត្រី តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះទៀតដើម្បីថ្វាយបង្គំទ្រង់ទាំងពីរអង្គ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់នូវអ្វី ដែលលោកបានបង្រៀនអំពីការថ្វាយបង្គំ ៖
« សេចក្តីពិត និងការថ្វាយបង្គំដ៏ឥតខ្ចោះ រួមមាននៅក្នុងការដើរតាមជំហាននានានៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ, វាមាននៅក្នុងការរក្សាព្រះបញ្ញត្តិ ព្រមទាំងការគោរពតាមព្រះឆន្ទៈនៃព្រះវរបិតា ទៅនឹងកម្រិតដែលយើងរីកចម្រើនពីព្រះគុណមួយទៅព្រះគុណមួយ រហូតដល់យើងបានសិរីរុងរឿងនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដូចដែលទ្រង់មានសិរីរុងរឿងនៅក្នុងព្រះវរបិតាទ្រង់ដែរ ។ វាលើសពីការគ្រាន់តែការអធិស្ឋាន និងទេសនកថា ព្រមទាំងចម្រៀងទៅទៀត ។ វាគឺជាការរស់នៅតាម ហើយធ្វើតាម និង គោរពតាម ។ វាគឺជាការប្រឹងធ្វើតាមជីវិតនៃអង្គជាគំរូដ៏អស្ចារ្យ » (« How to Worship » Ensign ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧១ ទំព័រ ១៣០ ) ។
-
តើការបង្រៀនរបស់អែលឌើរ ម៉ាក់ខន់ឃីបន្ថែមការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលយើងអាចថ្វាយបង្គំចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើយើងមានពរយ៉ាងណាតាមរយៈការថ្វាយបង្គំ និងការសរសើរតម្កើងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
-
ហេតុអ្វី យើងមានបំណងថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរតម្កើងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយគំនិត និងអារម្មណ៍មួយចំនួន ដែលពួកគេបានសរសេរកាលពីមុន ) ។
សូមពិចារណាចែកចាយអារម្មណ៍របស់អ្នកអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយដាក់បញ្ចូលនូវហេតុផលដែលអ្នកយល់ព្រមថ្វាយបង្គំទ្រង់ទាំងពីរអង្គ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សសញ្ជឹងគិត ហើយឆ្លើយនឹងសំណួរខាងក្រោម នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ៖
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះទៀតដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសរសេរហើយ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
វិវរណៈ ៤–៥ ។ និមិត្តសញ្ញាស្ដីពីរឿងដែលយ៉ូហានបានឃើញ
សូមមើលទំព័រ ៥៤១ នៅក្នុង New Testament Student Manual ( Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ) សម្រាប់សេចក្ដីអធិប្បាយស្ដីពីតួទាំងបួន ( វិវរណៈ ៤:៦–៩ ) ត្រង់ចំណងជើងថា « Lion of the tribe of Juda ( សត្វតោនៃពូជពង្សរបស់យូដាស ) » និង « Root of David ( ពូជពង្សរបស់ដាវីឌ ) » ( វិវរណៈ ៥:៥ ) និងតួនាទីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងនាមជាកូនចៀមនៃព្រះ ( វិវរណៈ ៥:៦–១៤ ) ។
វិវរណៈ ៤:៣ ។ « ព្រះអង្គដែលគង់នៅ [ លើបល្ល័ង្ក ] នោះ មើលទៅមានភាពដូចជាត្បូងមណីជោតិ និងត្បូងទទឹម »
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់អំពីហេតុផលដែលយ៉ូហានបានលើកឡើងទាក់ទងនឹងត្បូងមណីជោតិ និងត្បូងទទឹម ( សូមមើល វិវរណៈ ៤:៣ ) ៖
« នៅក្នុងការខិតខំកត់ត្រាសម្រាប់ការយល់ដឹងរបស់មនុស្សអំពីភាពថ្លៃថ្នូរ សិរីល្អ និងភាពស្រស់ស្អាតនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិនៅក្នុងចំណោមព្រះទាំងឡាយដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ យ៉ូហានបានប្រដូចព្រះភិនភាគរបស់ទ្រង់ទៅនឹងត្បូងដ៏មានតម្លៃ និងត្បូងមានតម្លៃមធ្យម ។ ត្បូងមណីជោតិដែលបានលើកឡើង គឺត្រូវបានពួកអ្នកធ្វើអធិប្បាយជឿថាជាពេជ្រ …
« … តើពួកព្យាការីដែលមានជីវិតរមែងស្លាប់អាចរកឃើញពាក្យសម្ដី ដើម្បីបើកសម្ដែងឲ្យមនុស្សដទៃទៀតយល់អំពីភាពរុងរឿង និងភាពស្រស់ស្អាតដ៏លើសលប់នៃពិភពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះដែលមាននូវព្រះចេស្ដា និងសិរីល្អសេឡេស្ទាលបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ពួកលោកមានប្រសាសន៍អំពីឥន្ទធនូ និងគ្រឿងអលង្ការខ្លោងមូលពីអណ្ដាតភ្លើង រងើកភ្លើង ដោយមានផ្លេកបន្ទោព្រាកៗ ពួកលោកប្រាប់អំពីផ្គរលាន់ និងសំឡេងអំពីសូរទឹកធំយ៉ាងលឿន និងអំពីការបង្ហាញដ៏អស្ចារ្យអំពីកម្លាំង និងភាព ស្រស់ស្អាត—ពាក្យទាំងអស់គឺមានគោលបំណងដើម្បីកត់ត្រាជាពាក្យសម្ដីរបស់មនុស្សដែលអាចមើលឃើញ ហើយស្គាល់តែតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ ។ ( អេសេ ១ និង ១០; អេសាយ ៦ ) ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់ត្រូវបានគេសរសើរតម្កើង ដោយសារពួកលោកបានធ្វើការខិតខំទាំងនោះ ដើម្បីឲ្យជនដែលពុំបានឃើញ និងពុំបានស្ដាប់ឮអាចទទួលចំណេះដឹងមួយចំនួនអំពីរឿងទាំងនោះដែលបានលាក់នៅពីក្រោយបង្អួចនៃស្ថានសួគ៌ » ( Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ៣:៤៦៤–៦៦ ) ។
វិវរណៈ ៤:៦ ។ « សមុទ្រកែវ »
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅនេះអំពី « សមុទ្រកែវ » ( វិវរណៈ ៤:៦ ) ៖
« កាលកំពុងទទួលទានអាហារពេលល្ងាច ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់គ្រួសារខ្ញុំ និងមិត្តភក្ដិដែលបានមកចូលរួមថា នៅពេលផែនដីនេះត្រូវបានធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ ហើយក្លាយដូចជាសមុទ្រកែវ វានឹងក្លាយជាយ៉ូរីម និងធូមីមដ៏អស្ចារ្យមួយ ហើយពួកបរិសុទ្ធអាចមើលទៅក្នុងនោះ ហើយមើលឃើញដូចជាពួកគេត្រូវបានមើលឃើញ » ( នៅក្នុង History of the Church ៥:២៧៩ ) ។
ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅនេះ ៖
« ផែនដីនេះនឹងមានរូបរាងជាសេឡេស្ទាល—ប្រៀបបាននឹងសមុទ្រកែវមួយ ឬប្រៀបបាននឹងយ៉ូរីម និងធូមីម ហើយនៅពេលអ្នកចង់ដឹងអ្វីក៏ដោយ អ្នកអាចមើលទៅក្នុងផែនដីនេះ ហើយឃើញពីភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចទាំងអស់របស់ព្រះ » ( នៅក្នុង Journal of Discourses ៨:២០០; សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ៨៨:១៧–២០, ២៥–២៦; ១៣០:៦–៩ ) ។