មេរៀនទី ១៦០
វិវរណៈ ២១–២២
សេចក្ដីផ្ដើម
យ៉ូហានបានឃើញស្ថានសួគ៌ថ្មីមួយ និងផែនដីថ្មីមួយ ព្រមទាំងក្រុងយេរូសាឡិមថ្មីចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ។ លោកក៏បានឃើញផងដែរថា ព្រះនឹងគង់នៅ ហើយលួងលោមរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយថាក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅលើផែនដីនេះ ។ យ៉ូហានបានឃើញថា ជនដែលមានឈ្មោះសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅជីវិតនឹងចូលទៅក្នុងទីក្រុងនោះ ហើយរស់នៅនឹងព្រះក្នុងសិរីល្អ ។ យ៉ូហានបានបញ្ចប់ការនិមិត្តរបស់លោក ដោយទូលអង្វរឲ្យព្រះអម្ចាស់ត្រឡប់មកផែនដីវិញ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
វិវរណៈ ២១
យ៉ូហានបានឃើញស្ថានសួគ៌ថ្មីមួយ និងផែនដីថ្មីមួយ ព្រមទាំងក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីពេលវេលានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេបានជួបប្រទះនឹងភាពសោកសៅ ឬការឈឺចាប់ ។
-
តើរឿងណាខ្លះនៅក្នុងជីវិតដែលអាចធ្វើឲ្យយើងមានភាពសោកសៅ ឬការឈឺចាប់ធ្ងន់ធ្ងរ ? ( សូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ) ។
នៅពេលសិស្សសិក្សាវិវរណៈ ២១សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិត ដែលអាចលួងលោមចិត្តពួកគេនៅក្នុងគ្រាដ៏លំបាក ។
សូមពន្យល់ទៅសិស្សថា វិវរណៈ ២១–២២ គឺជាដំណើរបន្តនៃការនិមិត្តរបស់យ៉ូហានអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងកើតឡើង បន្ទាប់ពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២១:១–២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាយ៉ូហានបានឃើញអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើង ។
-
តើយ៉ូហានបានឃើញអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើង ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរនាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះឮៗ ៖
សេចក្ដីថ្លែងទី ១
កាលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយាងមកម្ដងទៀត ហើយសហស្សវត្សរ៍ចាប់ផ្ដើម ផែនដីនឹងផ្លាស់ប្ដូរទៅស្ថានភាពពីមុនការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា ។ ពីមុនការធ្លាក់ ផែនដីនេះស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពទេរេស្ទ្រាល ឬបរមសុខ ( ស្ថានភាពនៃភាពបរមសុខ ) ។ បន្ទាប់ពីសហស្សវត្សរ៍ ផែនដីនេះនឹងផ្លាស់ប្ដូរម្ដងទៀតទៅស្ថានភាពសេឡេស្ទាល ដែលបានរៀបចំសម្រាប់វត្តមានរបស់ព្រះ ។ ការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះអាចជាអ្វីដែលយ៉ូហានបានឃើញថានឹងកើតឡើងពេលលោកបានឃើញ « ស្ថានសួគ៌ថ្មីមួយ និងផែនដីថ្មីមួយ » ( វិវរណៈ ២១:២ ) ។
សេចក្ដីថ្លែងទី ២
ក្រុងយេរូសាឡិមថ្មីដែលយ៉ូហានបានឃើញចុះមកពីស្ថានសួគ៌ គឺជាក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ ។ ក្រុងនេះនឹងទំនងដាក់បញ្ចូលនូវក្រុងរបស់អេណុកដែលបានប្រែរូប ហើយបានលើកឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ។ « ក្រុងបរិសុទ្ធ » នេះនឹងឡើង ហើយរួមនឹងក្រុងយេរូសាឡិមថ្មី ឬក្រុងស៊ីយ៉ូនដែលពួកបរិសុទ្ធនឹងស្ថាបនានៅលើផែនដី ( សូមមើល ម៉ូសេ ៧:៦២–៦៤ ) ។
-
តើអ្នកគិតថា យ៉ូហានអាចនឹងមានអារម្មណ៍បែបណាដែរ នៅពេលលោកបានឃើញរឿងទាំងនេះកាលលោកត្រូវបាននិរទេសដោយសារសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវិវរណៈ ២១:៣–៤ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាព្រះនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។
-
តើព្រះនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ? ( សិស្សអាចនឹងស្គាល់សេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះនឹងគង់នៅ ហើយលួងលោមដល់រាស្ត្រទ្រង់ ហើយពួកគេនឹងលែងជួបប្រទះសេចក្ដីស្លាប់ ភាពសោកសៅ ឬការឈឺចាប់ទៀតហើយ ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមនិយាយអំពីបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀនទាក់ទងនឹងរឿង ដែលអាចនាំមកឲ្យយើងនូវភាពសោកសៅ ឬការឈឺចាប់ ។
-
តើការដឹងថា ព្រះនឹងលួងលោមរាស្ត្រទ្រង់ ហើយដកយកភាពសោកសៅ និងការឈឺចាប់របស់ពួកគេអាចជួយយើង នៅពេលយើងជួបនឹងឧបសគ្គនៅពេលនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
អ្នកគួរចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសមត្ថភាពរបស់ព្រះដើម្បីលួងលោមយើង ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២១:៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថា ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាអ្វីខ្លះដល់ជនដែលយកឈ្នះដោយស្មោះត្រង់ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានសន្យាអ្វីខ្លះដល់ជនដែលយកឈ្នះ ?
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីឧបសគ្គដែលកើតមាន ហើយនឹងកើតមានមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ តើប្រជាជនទាំងនេះនឹងត្រូវយកឈ្នះ លើរឿងប្រភេទណាខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២១:៨ ឲ្យឮៗ ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា គ្រូអាបធ្មប់ម្នាក់គឺជាមនុស្សម្នាក់ ដែលចូលរួមនៅក្នុងសកម្មភាពដែលអញ្ជើញឥទ្ធិពលនៃវិញ្ញាណអាក្រក់ ហើយមនុស្សកំផិតគឺជាមនុស្សម្នាក់ ដែលប្រព្រឹត្តកាមគុណ ឬអំពើកំផិត ។
-
តើអ្វីទៅជាបទពិសោធន៍ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង ខទី ៨ ? ( សេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ ) ។
សូមពន្យល់ថា សេចក្ដីស្លាប់ទីពីរគឺជាសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ឬការបែកចេញពីព្រះ ថាជនដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងពន្លឺ និងសេចក្ដីពិតដោយចេតនានឹងជួបរឿងទាំងនេះ បន្ទាប់ពីសេចក្តីជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ( សូមមើល ហេលេមិន ១៤:១៦–១៩ ) ។
សូមសង្ខេប វិវរណៈ ២១:៩–២១ ដោយពន្យល់ថា យ៉ូហានបានពិពណ៌នាអំពីក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ ។ លោកបានឃើញថា ទីក្រុងនោះមានកំផែងដ៏ធំដែលមានក្លោងទ្វារចំនួន១២ ហើយចាំយាមដោយទេវតាទាំង ១២ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឲ្យឮៗនៅក្នុង វិវរណៈ ២១:២២–២៧ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាយ៉ូហានបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងសេឡេស្ទាលនេះ ។
-
តើយ៉ូហានបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងសេឡេស្ទាលនេះ ?
-
យោងតាម ខទី ២៧ តើនរណានឹងត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូល ? ( មានតែជនដែលមានឈ្មោះនៅលើសៀវភៅជីវិតរបស់កូនចៀមប៉ុណ្ណោះ ) ។
វិវរណៈ ២២
យ៉ូហានបញ្ចប់ការនិមិត្តរបស់លោក
នៅពេលសិស្សសិក្សា វិវរណៈ ២២ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយដែលអាចជួយពួកគេ ឲ្យដឹងអំពីរបៀបដើម្បីឲ្យឈ្មោះពួកគេត្រូវបានចារនៅលើសៀវភៅជីវិតរបស់កូនចៀម ហើយត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅក្នុងក្រុងសេឡេស្ទាលនេះ ។
ចូរពិចារណាបង្ហាញរូបភាពមួយអំពីបល្ល័ង្ក ឬគូរវានៅលើក្ដារខៀន ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ឡើងមកក្ដារខៀន ហើយគូរអ្វីផ្សេងទៀតដែលយ៉ូហានបានឃើញបន្ថែមទៀតអំពីបល្ល័ង្ក នៅពេលសិស្សម្នាក់ទៀតអាន វិវរណៈ ២២:១–២ ឲ្យឮៗ ។
-
តើយ៉ូហានបានឃើញអ្វីផ្សេងទៀត នៅក្នុងក្រុងសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សនោះឲ្យត្រឡប់ទៅកន្លែងអង្គុយវិញ ។
-
យោងតាម ខទី ២ តើយ៉ូហានបានពិពណ៌នាបែបណាអំពីដើមជីវិត ? ( ដើមនោះឲ្យផលគ្រប់រដូវទាំងអស់ ហើយស្លឹករបស់វាអាចព្យាបាលប្រជាជាតិនានាបាន ) ។
សូមរំឭកសិស្សថា ព្រះគម្ពីរមរមនកត់ត្រាថា ទាំងលីហៃ និងនីហ្វៃបានឃើញការនិមិត្តមួយអំពីដើមជីវិត ។ នីហ្វៃបានរៀនថា ដើមនោះ និងប្រភពនៃទឹករស់តំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ១១:២៥ ) ។ សូមសរសេរពាក្យ សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ក្បែរដើមឈើ និងទន្លេនៅក្នុងគំនូររបស់សិស្ស ។
-
តើការបើកសម្ដែងដ៏ធំបំផុតអំពីសេចក្ដី ស្រឡាញ់នៃព្រះគឺជាអ្វី ? ( ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ [ សូមមើល យ៉ូហាន ៣:១៦; យ៉ូហានទី១ ៤:៩ ] ។ ផលផ្លែនៃដើមនោះក៏អាចតំណាងឲ្យពរជ័យនៃដង្វាយធួនផងដែរ ) ។
សូមសង្ខេប វិវរណៈ ២២:៣–១០ ដោយពន្យល់ថា បន្ថែមពីលើការឃើញក្រុងសេឡេស្ទាលនេះ យ៉ូហានក៏បានទទួលសាក្សីមួយមកពីទេវតាអង្គនោះដែលមានបន្ទូលមកលោកថា រឿងទាំងឡាយបានបើកសម្ដែងដល់លោកគឺជារឿងពិត ។
ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២២:១១–១៣ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើអ្វីខ្លះ នៅពេលទ្រង់យាងមកម្ដងទៀត ។
-
តើព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើអ្វីខ្លះនៅពេលទ្រង់យាងមកម្ដងទៀត ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២២:១៤ ឲ្យឮ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលថាយើងត្រូវធ្វើ អ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានការអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។
-
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាលបាន ?
សូមពន្យល់ថា ដើម្បី « ឲ្យបានច្បាប់ដល់ដើមជីវិត » មានន័យថា ត្រូវសក្ដិសមដើម្បីទទួលរាល់ពរជ័យនៃដង្វាយធួន រួមទាំងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចផង ។
-
តើយើងអាចស្គាល់សំគាល់ឃើញនូវគោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុង ខទី ១៤ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់គោលការណ៍មួយស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ប្រសិនបើយើងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងអាចទទួលបានពរជ័យទាំងអស់នៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ សូមពន្យល់ថា ការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ រួមមានទាំងការទទួលរាល់ពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់សម្រាប់ការចូលទៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ) ។
សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាពរជ័យមួយចំនួននៃដង្វាយធួន—ដូចជាអំណោយទាននៃការរស់ឡើងវិញ—ត្រូវបានប្រទានឲ្យដោយឥតគិតថ្លៃដល់កូនចៅរបស់ព្រះគ្រប់រូបក្ដី ពរជ័យផ្សេងទៀត—ដូចជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច—មានតែចំពោះជនដែលខិតខំដោយឧស្សាហ៍ ដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ហើយធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើ ក្តារខៀន ៖
តើបទបញ្ញត្តិ និងការបង្រៀនអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ហើយបានព្យាយាមអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ?
តើការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីអនុវត្តបទបញ្ញត្តិទាំងនេះ បានជួយអ្នកឲ្យទទួលពរជ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយបានរៀបចំអ្នកឲ្យត្រឡប់ទៅរកវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតារបស់អ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌វិញយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយសំណួរទាំងពីរនេះ ដោយការពិនិត្យមើលសារឡើងវិញនូវអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ អ្វីដែលពួកគេបានកត់ចំណាំ ឬគូសចំណាំនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ និងចំណេះចំណានខគម្ពីរដែលពួកគេបានសិក្សានៅឆ្នាំនេះ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរទាំងពីរនេះចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
បន្ទាប់ពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយនោះ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ ( សូមរំឭកសិស្សកុំឲ្យចែកចាយអ្វីដែលផ្ទាល់ខ្លួន ឬ ឯកជនពេក ) ។
សូមសង្ខេប វិវរណៈ ២២:១៥–១៩ ដោយពន្យល់ថា ជនដែលពុំបានគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងពុំអាចចូលទៅក្នុងក្រុងសេឡេស្ទាលនោះបានទេ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់បានប្រទានវិវរណៈនេះដល់យ៉ូហាន ហើយយ៉ូហានបានអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមកផឹកទឹកជីវិតនោះដោយឥតគិតថ្លៃ ។ យ៉ូហានបានព្រមានពួកអ្នកអានរបស់លោកកុំឲ្យកែប្រែសារលិខិតនៅក្នុងគម្ពីរដែលលោកបានសរសេរទុកនេះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន វិវរណៈ ២២:២០ ឲ្យឮ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលការទូលអង្វររបស់យ៉ូហាន ។
-
តើអ្វីទៅជាការទូលអង្វររបស់យ៉ូហាន ?
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា យ៉ូហានទទូចសូមឲ្យព្រះអម្ចាស់យាងមកវិញ ?
សូមបញ្ចប់ ដោយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតដែលសិស្សបានស្គាល់នៅក្នុងវិវរណៈ ២១–២២ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
វិវរណៈ ២១:៤ ។ « ព្រះ ទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ »
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា នៅក្នុងកាលវេលាផ្ទាល់របស់ព្រះអម្ចាស់ ភាពសោកសៅរបស់ជនស្មោះត្រង់នឹងត្រូវបានជំនួសដោយអំណរ ៖
« ព្រះអម្ចាស់ឲ្យរង្វាន់ដល់ពួកស្មោះត្រង់ចំពោះរាល់ការបាត់បង់ទាំងអស់ ។ អ្វីដែលត្រូវបានដកចេញពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ នឹងត្រូវបានផ្តល់បន្ថែមដល់ពួកគេវិញតាមមាគ៌ារបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ ។ ខណៈដែលវាពុំកើតមាននៅគ្រាដែលយើងប្រាថ្នាចង់បាន នោះពួកអ្នកស្មោះត្រង់នឹងដឹងថា រាល់គ្រប់ដំណក់ទឹកភ្នែកនឹងត្រឡប់ទៅជាដំណក់ទឹកភ្នែកនៃអំណរ និងការដឹងគុណរាប់មិនអស់វិញ » (« Come What May, and Love It » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ២៨ ) ។
វិវរណៈ២២:១៨ ។ « បើអ្នកណាបញ្ចូលអ្វីក្នុងសេចក្តីទាំងនេះ »
មានមនុស្សខ្លះបានបដិសេធព្រះគម្ពីរមរមន និងព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀតដោយសារតែពួកគេជឿថា ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ចប់ការបើកសម្ដែងបទគម្ពីរដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ហើយ ។ មានមនុស្សជាច្រើនបានប្រើ វិវរណៈ ២២:១៨ ខុស ដើម្បីប្រកាសថា ព្រះអម្ចាស់នឹងពុំប្រទានបទគម្ពីរបន្ថែមទៀតឡើយ ក្រៅពីព្រះគម្ពីរប៊ីប ហើយថាមនុស្សណាម្នាក់ដែលអះអាងថាបានទទួលបទគម្ពីរបន្ថែមទៀតនឹងទទួលការដាក់ទោសដែលយ៉ូហានបានព្រមាន ។ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានលើកឡើងពីការបកស្រាយខុសនេះ ៖
« ឥឡូវនេះមាននូវឯកច្ឆន្ទដ៏លើសលុបនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងគម្ពីរប៊ីបស្ទើរតែគ្រប់រូបថា ខគម្ពីរនេះអនុវត្តតែចំពោះគម្ពីរវិវរណៈប៉ុណ្ណោះ ពុំមែន ព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូលនោះទេ ។ ពួកអ្នកប្រាជ្ញទាំងនោះនៅក្នុងជំនាន់របស់យើងបានទទួលស្គាល់ថា ‹ គម្ពីរ › ជាច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ភាគច្រើនត្រូវបានសរសេរឡើងយ៉ាងពិតប្រាកដ បន្ទាប់ពី យ៉ូហានបានទទួលវិវរណៈនៅលើកោះប៉ាត់ម៉ុស ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះយ៉ាងហោចណាស់មាននូវគម្ពីរយូដាស សំបុត្រទាំងបីរបស់យ៉ូហាន ហើយប្រហែលជាដំណឹងល្អរបស់យ៉ូហានទាំងមូលផងដែរ ។ វាប្រហែលជាមានលើសពីនេះទៅទៀត ។
« ប៉ុន្តែមានចម្លើយដ៏សាមញ្ញមួយចំពោះសំណួរថាហេតុអ្វីបទគម្ពីរនោះនៅក្នុងគម្ពីរចុងក្រោយបង្អស់នៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបច្ចុប្បន្ន ពុំអាចអនុវត្តចំពោះព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូលបាន ។ ដូចដែលយើងបានដឹងថា ដោយសារព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូល—ដែលការប្រមូលផ្ដុំនៃអត្ថបទដែលបានចងក្រងនៅក្នុងសៀវភៅតែមួយ—ពុំបានកើតឡើងនៅពេលដែលខគម្ពីរនោះត្រូវបានសរសេរឡើងនោះឡើយ ។ អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍ បន្ទាប់ពីយ៉ូហានបានធ្វើការសរសេររបស់លោក នោះគម្ពីរនីមួយៗនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីមានលក្ខណៈដាច់តែឯង ឬប្រហែលជាចងក្រងនឹងអត្ថបទមួយចំនួនផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែភាគច្រើន ពុំមែន ជាការប្រមូលផ្ដុំមួយពេញលេញនោះទេ ។ នៅក្នុងកម្រងទាំងមូលនៃការសរសេរក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីជាភាសាក្រិកចំនួន ៥,៣៦៦ មានតែ ៣៥ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានសរសេរបោះពុម្ពក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលដែលយើងមាននៅពេលនេះ និង ៣៤ នៃគម្ពីរដែលត្រូវបានដាក់បញ្ចូលគ្នាបន្ទាប់ពី គ.ស. ១០០០ » ( « My Words … Never Cease » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៩១–៩២ ) ។